#


پیچیده تر شدن سینما با ظهور فن آواز خوانی

سینما
8 ژوئن 2017 بدون نظر 1185 بازدید

پیچیده تر شدن سینما با ظهور فن آواز خوانی

پیچیده تر شدن سینما با ظهور فن آواز خوانی

ظهور فن آواز خوانی هم زمان رابطۀ سنت واریته های تماشاخانه ای با سینما را بیشتر و پیچیده تر کرد ، و گه گاه سینما همچون در فیلم های Old Boner of River و هزل ساندرز رودخانه توسط ویل هی ارجاعی است به این واریته ها . در موفق ترین فیلم های این ژانر گریسی فیلدز بازی می کرد که در آن زمان در اوج شهرت بود . فیلم های فیلدز از آن جهت با فیلم های امپراطوری و با شکوه کوردا تفاوت دارد که بیشتر به زندگی کارگری می پردازند و تقسیمات طبقاتی را با نوعی پیچیدگی نسبی نمایش می دهند .

فیلم سالی در کوچه ما با سکانسمستندی آغاز می شود که در پشت عنوان بندی کودکانی را نشان می دهد که در تراس هایی پشت سرهم ، همراه با آهنگ ارگ ، بازی می کنند . اکثر رخدادهای فیلم در این کوچه می گذرد و مسائل آن را برملا می کند : فقر ، خانه های نامناسب ، بزهکاری ، بهره کشی از کودکان و مردانی که فقط اسمی از آنها هست . در بخشی از فیلم نمایش طولانی مانور قوای ارتش و سیم های خاردار خبر از جنگ هولناک و اسف باری می دهد که نامزد سالی در آن زخمی می شود .

( 1934 )

در فیلم ، همان طور که می رویم بخوانیم  که نخستین فیلم فیلدز در زادگاهش ، لانکشایر ، به شمار می رود صور خیال مستند گونه که از کارخانۀ نورد فلزات مایه می گیرد ، همچون اولین رخداد روایی فیلم یعنی اعلام خبر تعطیلی کارخانه که زندگی کارفرما و کارگردان را تهدید می کند ، خبر از داستان زندگی کارگران می دهد .

گریسی کارگران را ترغیب می کند که ترانۀ « همان طور که می رویم ، بخوانیم » را بخوانند و در پایان فیلم که تکنولوژی جدید تولید ابریشم مصنوعی از راه می رسد او کارگران خوشحال و خندان را به سوی دروازه های کارخانه هدایت می کند . در میانۀ فیلم ، گریسی برای یافتن کار با دوچرخه به بلک پول می رود و فرصت نمایش سکانس های طولانی در فضای باز را فراهم می آورد .

این سکانس ها هم به کار کمدی فیزیکی گریسی می آیند ، و هم با نمایش تفریح گاه های کنار دریای کارگران به تماشاگران بخش هایی از زندگی شان را نشان می دهند . تا پایان دهۀ 1930 ، شخصیت هایی که گریسی فیلدز به تصویر کشید یکی پس از دیگری رام تر و مطیع تر شدند و دیدگاه شان به زندگی با دیدگاه اکثریت هماهنگ شد . در دهۀ 1930 ، هم چنان که فریاد تودۀ بیکاران بلندتر شد و سینمای ناطق با به رخ کشیدن لهجۀ افراد مختلف مسأله نظام طبقاتی جامعه را پیش کشید ، مسأله تأثیر اجتماعی سینما و نقش آن در مناسبات طبقاتی اهمیت بیشتری یافت .

انجمن ها و نشریات

شبکه ای از انجمن ها و نشریات سینمایی در همین زمان پا گرفت که فیلم های سینمای شوروی را نمایش می دادند و بررسی می کردند . سپس جنبش سینمای سوسیالیستی به راه افتاد که برنامه هایی در سینماهای مستقل و باشگاه های کارگران ترتیب می داد ، فیلم مستند می ساخت ، و فیلم های سینمای شوروی را توزیع می کرد . در سال 1933 ، انستیتو فیلم بریتانیا با هدف عمدۀ آموزش سینما تأسیس شد که آثار مستند را توزیع می کرد .

همچنین جنبش مستندسازی به راه افتاد که روز به روز رونق می گرفت و سرمایه اش را سازمان های مختلفی همچون هیئت بازاریابی امپایر و صنعت گاز تأمین می کردند ، واحد فیلم سازمان پست که جان گریرسون آن را بر پا کرد بیش از همه در به راه انداختن این جنبش تأثیر داشت . تمامی این فعالیت ها باعث شد که همگان سینما را به منزلۀ نیرویی اجتماعی جدی بگیرند ، و به دلیل فرا رسیدن زمان انقضای قانون سهمیه بندی سال 1927 و فشارهای ایدئولوژیکی زمان جنگ این فعالیت ها که به حیطۀ فیلم های سینمایی نیز کشیده می شد شتاب گرفت .

آلمان : نازیسم و پس از آندورۀ حکومت نازی ها ، اریک رنچلر

برچسب ها
به اشتراک بگذارید


دیدگاه کاربران

پاسخی بگذارید

ارسال دیدگاه جدید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *