آشنایی با موارد مصرف دیازپام(والیوم) و عوارض آن

آشنایی با موارد مصرف دیازپام(والیوم) و عوارض آن

از داروی دیازپام برای درمان اضطراب و تشنج به کار برده می شود. همین طور برای رفع اسپاسم های عضلانی و نیز آرام کردن افراد پیش از عمل جراحی به کار برده می شود. دیازپام موجب آرام کردن مغز و اعصاب می شود و متعلق به گروهی از دارو ها موسوم به بنزودیازپین می باشد.

دیازپام چگونه مصرف می شود؟

سعی کنید پیش از مصرف این دارو و نیز هر بار مصرف مجدد آن، بروشور مربوط به اطلاعات دارویی که توسط داروساز ارائه شده را حتما مطالعه کنید. چنانچه سوالی ذهن شما را در مورد دارو و یا مصرف آن مشغول کرد حتما از داروساز و یا پزشک خود بپرسید. بر اساس دستوری که پزشک برای مصرف این دارو به شما داده آن را به صورت خوراکی یا همراه با غذا و یا بدون غذا میل کنید. چنانچه از نوع مایع این دارو استفاده می کنید، حتما دوز مصرفی آن را با قاشق مخصوص و یا دستگاه مخصوص اندازه گیری به دقت اندازه گیری کنید. به هیچ وجه از قاشق های غذا خوری برای اندازه گیری دوز مصرفی دارو استفاده نکنید.

چنانچه از محلول کنسانتره استفاده می کنید، باید برای اندازه گیری از قطره چکان استفاده کنید و قبل از مصرف دوز اندازه گیری شده را با مقدار اندکی مواد غذایی مایع مخلوط کرده و تمام مخلوط را بلافاصله مصرف کنید. نباید مخلوط آماده شده را برای دفعات بعد مصرف نگه دارید.

پزشک برای تعیین دوز مصرفی با توجه به شرایط پزشکی، سن فرد و پاسخ به درمان او معین می کند. نباید دوز مصرفی این دارو را به دلخواه خودتان افزایش داده و نیز دفعات مصرف دارو را به میل خود زیاد و کم نکنید. با این کار نه تنها  شما به بهبود وضعیت خود کمک نکرده بلکه ممکن است خطر عوارض جانبی شما نیز افزایش یابد. سعی کنید دارو را بر اساس دستورات پزشک و به درستی مصرف کنید.

چنانچه شما به صورت ناگهانی مصرف این دارو را متوقف کنید، احتمال دارد به نشانه هایی نظیر لرز، اسپاسم عضلانی و شکمی، تهوع و استفراغ، تعریق، ابتلا به استرس و اضطراب، ضعف و بی حالی، تشنج دچار شوید. برای این که برای ترک این دارو دچار علائم احتمالی نشوید پزشک شما کم کم و به تدریج دوز دارو را پایین می آورد. زمانی که شما از دیازپام برای مدت طولانی استفاده کرده باشید و نیز دوز های مصرفی بالا بوده باشد احتمال بروز نشانه های مربوط به ترک بیشتر می شود.

زمانی که برای مدت زمان طولانی از دیازپام استفاده کرده باشید، احتمال دارد تاثیر چندانی نداشته باشد. چنانچه متوجه این شدید که دارو تاثیر زیادی ندارد حتما با پزشک خود مشورت کرده و وضعیت را به او اطلاع دهید.

هرچند مصرف دیازپام به اکثر افرادی که از آن استفاده می کنند کمک می کند، ولی بعضی اوقات موجب اعتیاد فرد خواهد شد. در صورتی که دچار اختلال مصرف مواد باشید، درصد این خطر احتمال دارد افزایش یابد. سعی کنید برای مصرف این دارو حتما از دستورات پزشک پیروی کنید تا خطر ابتلا به اعتیاد در مورد این دارو را کاهش دهید. حتما در مورد جزئیات مصرف دیازپام نیز از پزشک و یا داروساز سوالات بیشتری بپرسید.

زمانی که در حال استفاده از داروی دیازپام هستید به هیچ وجه از میوه ی گریپ فروت و نیز آب گریپ فروت استفاده نکنید مگر اینکه در مورد مصرف آن با پزشک مشورت کرده باشید و او شما را از خوردن آن منع نکرده باشد. احتمال دارد با مصرف گریپ فروت ابتلا به عوارض جانبی این دارو افزایش یابد. سعی کنید با پزشک و داروساز در این مورد مشورت کنید.

چنانچه بر اساس دستور پزشک از این دارو استفاده کنید، و دفعات مصرفی آن نیز به طور منظم باشد بیشترین بهره را می برید. برای اینکه دوز مصرفی این دارو را فراموش نکنید بهتر است هر روز در زمان مشخصی آن را مصرف کنید. چنانچه بیماری تان بدتر شد  و یا طولانی شد، حتما موضوع را به پزشک خود اطلاع دهید.

هشدار ها:

اگر داروی دیازپام را هم زمان با دارو های مخدر مانند کدئین، هیدروکودون مصرف شود احتمال دارد خطر ابتلا به عوارض جانبی بسیار جدی از جمله مرگ را افزایش دهد. برای این این خطر را کاهش دهید، باید پزشک دوز کم تر دیازپام را در مدت زمان کم تر که تاثیر گذار باشد برای تان تجویز کند. چنانچه این عوارض جانبی در شما به صورت جدی اتفاق افتاد باید خیلی سریع به پزشک مراجعه کنید: تنفس آهسته و کم عمق، ابتلا به سرگیجه ی غیر طبیعی، خواب آلودگی، ابتلا به سرگیجه ی بسیار شدید، اختلال در بیدار شدن از خواب.

عوارض جانبی ناشی از مصرف دیازپام

با مصرف دیازپام ممکن است به عوارضی چون خواب آلودگی، تاری دید، احساس خستگی، ابتلا به سرگیجه، عدم تعادل دچار شوید. چنانچه در صورت بروز این عوارض و نیز باقی ماندن آن و یا بدتر شدن فورا به پزشک و یا داروساز مراجعه کرده و موضوع را به او اطلاع دهید.

باید این را بدانید که زمانی که پزشک این دارو را برای شما تجویز می کند به نفع شما فکر می کند تا به خطر عوارض جانبی که دارو برای شما می تواند داشته باشد. افرادی هم هستند که با مصرف داروی دیازپام دچار هیچ نوع عوارض جانبی نمی شوند.

چنانچه دچار برخی از عوارض جانبی از قبیل: تغییرات ذهنی / روحی (مانند مشکلات حافظه، تحریک، توهم، سردرگمی، بی حسی، افسردگی)، مشکل حرف زدن، راه رفتن، ضعف و اسپاسم عضلانی، لرز، اختلالات ادرار، زخم چشم / پوست، نشانه های عفونت (مانند گلودردی که از بین نمی رود، تب، لرز) داشتید، خیلی سریع به پزشک مراجعه کنید و موضوع را به او اطلاع دهید.

در صورت مشاهده ی هرگونه عوارض جانبی بسیار جدی، از قبیل: تنفس آهسته یا کم عمق، فورا به پزشک مراجعه کنید.

واکنش های حساسیتی به این دارو بسیار نادر است. با این وجود چنانچه متوجه نشانه های واکنش شدید الرژیک در بدن خود نظیر:بثورات پوستی، خارش، متورم شدن در ناحیه ی صورت و زبان و گلو، ابتلا به سرگیجه ی شدید، مشکلات تنفسی شوید خیلی سریع باید به پزشک خود اطلاع دهید.

در این مطلب تمامی عوارض جانبی مصرف این دارو بیان نشده است، ولی چنانچه متوجه عارضه ی جانبی دیگری شدید که در اینجا ذکر نشده فورا با پزشک و یا داروساز تماس حاصل نمایید.

هشدار هایی برای مصرف دیازپام

پیش از مصرف این دارو، چنانچه به دیازپام، اگزازپام و یا تمازپام حساسیت دارید، یا اینکه هر نوع حساسیت دیگری دارید، به پزشک و یا داروساز اطلاع دهید. این دارو احتمال دارد دارای مواد غیر فعالی بوده که می توانند موجب به وجود آمدن واکنش های آلرژیک و یا ناراحتی های دیگر شوند. برای آگاهی از جزئیات بیشتر در مورد دارو با داروساز صحبت کنید.

پیش از این که از این دارو استفاه کنید در مورد سابقه ی پزشکی خود با پزشک و یا داروساز صحبت کنید خصوصا درباره ی سوابقی چون: ابتلا به بیماری میاستنی گراویس، اختلالات مربوط به ریه و یا مشکلات تنفسی، ابتلا به مشکلات روانی و یا اخلاقی مانند افسردگی، افکار خودکشی، سابقه ی مصرف مواد مخدر، بیماری های کلیوی و نیز بیماری های مربوط به کبد.

به دلیل اینکه مصرف این دارو موجب ابتلا به سرگیجه و یا خواب آلودگی می شود، سعی کنید هم زمان با مصرف این دارو از رانندگی و کار با دستگاه هایی که نیاز به هوشیاری زیادی دارند خودداری کنید تا از خطرات بعدی که ممکن است به وجود آید پیشگیری کنید.

بعضی از محصولات مایع احتمال دارد حاوی الکل باشند. در مورد مصرف بی خطر از این دارو ها با پزشک یا داروساز خود مشورت کنید.

پیش از انجام هر گونه عمل جراحی، بهتر است پزشک یا دندان پزشک تان را از تمامی دارو هایی که مصرف می کنید (از قبیل داروهای تجویزی، داروهای بدون نسخه و دارو های گیاهی) آگاه سازید.

برای برخی از کودکان، مصرف دیازپام به جای این که اثر آرام بخش داشته باشد، احتمال دارد اثر عکس داشته باشد، و موجب تغییرات ذهنی / رفتاری (مانند تحریک، خیال پردازی، بی قراری) شود.

افراد میانسال احتمال دارد به عوارض جانبی بیشتری نسبت به مصرف این دارو مبتلا شوند، خصوصا خواب آلودگی و از بین رفتن تعادل. ابتلا به این عوارض جانبی ممکن است موجب خطراتی نظیر خطر سقوط را افزایش دهند. همچنین مصرف دیازپام برای بعضی از افراد مسن ممکن است اثر عکس داشته باشد و به جای این که موجب آرام شدن فرد شود، در فرد تغییرات ذهنی مانند توهم و بی حوصلگی را به وجود می آورد.

مصرف این دارو در دوران حاملگی به هیچ وجه توصیه نمی شود. دیازپام احتمال دارد موجب آسیب رساندن به جنین شود. چنانچه باردار هستید یا اینکه فکر می کنید شاید حامله شده باشید، خیلی سریع پزشک خود را از این موضوع آگاه کنید. برای اطلاع از جزئیات بیشتر نیز می توانید با پزشک خود مشورت کنید.

اثرات داروی دیازپام به شیر مادر نیز انتقال یافته و احتمال دارد تاثیرات نا مطلوبی بر شیر مادر داشته باشد. بهتر است زمانی که از این دارو استفاده می کنید هرگز به نوزاد خود شیر ندهید. همچنین پیش از شیردهی حتما با پزشک خود در این مورد مشورت کنید.

تداخلات دارویی

تداخلات دارویی احتمال دارد موجب تغییر در عملکرد داروها یا این که خطر ابتلا به عوارض جانبی جدی را افزایش دهند. این مطلب شامل تمامی تداخلات احتمالی دارو نمی باشد. لیستی از همه ی دارو هایی که مصرف می کنید (از قبیل داروهای تجویزی / غیر تجویزی و دارو های گیاهی) تهیه کرده و آن را به پزشک و داروساز خود به نشان دهید. بدون تایید پزشک استفاده از دارو را آغاز نکرده و یا مصرف آن را متوقف نکنید و یا به میل خود دوز مصرفی داروها را تغییر ندهید.

بعضی از دارو هایی که احتمال دارد با این دارو تداخل پیدا کنند عبارتند از: کلوزاپین، فلوراکسامین، ارلستات، سدیم اکسیباتی.

در صورت استفاده ی دارو ی دیازپام با دارو های دیگری که سبب خواب آلودگی یا ابتلا به اختلالات تنفسی می شوند، خطر ابتلا به عوارض جانبی جدی (از قبیل تنفس آرام / کم عمق، خواب آلودگی / سرگیجه شدید) ممکن است افزایش یابد. چنانچه استفاده از سایر دارو ها نظیر مسکن های درد مخدر و یا داروهای سرفه (مانند کدئین، هیدروکودون)، ماری جوانا، داروهای دیگر برای خواب یا اضطراب (مانند آلپرازولام، لورازپام، زولپیدم)، دارو های آرام بخش ماهیچه ای (مانند کاریسوپرودول، سیکلوبنزاپرین) و یا آنتی هیستامین ها (مانند سیتیزین، دیفن هیدرامین) حتما به پزشک اطلاع دهید.

حتما برچسب هایی که بر روی دارو ها هستند مانند دارو های مخصوص آلرژی یا ضد سرفه و یا دارو های مربوط به سرماخوردگی را به دقت بررسی کنید چون امکان این که از موادی تشکیل شده باشند که موجب خواب آلودگی شوند وجود دارد. زمانی که از داروخانه دارویی را تهیه می کنید حتما طریقه ی مصرف دارو را نیز بپرسید.

احتمال دارد که مصرف دیازپام موجب تداخلات نتایج آزمایشات آزمایشگاهی خاص شود و ممکن است موجب نشان دادن نتیجه ی نادرست آزمایش شود. حتما به پرسنل آزمایشگاه و نیز پزشکان اطلاع دهید که این دارو را مصرف می کنید.

مصرف دوز بالا و یا اوردوز

چنانچه دوز بالایی از دارو استفاده شود با مرکز مسمومیت یا اورژانس تماس گیرید. در شهر تهران می توانید با مرکز مسمومیت با شماره تلفن ۱۴۹۰ تماس بگیرید. در صورتی که در شهر های دیگر ساکن هستید می توانید با مرکز کنترل مسمومیت استانی یا اورژانس ۱۱۵ تماس بگیرید.

نکته هایی که بسیار اهمیت دارند

به سایر افراد برای درمان دیازپام را توصیه نکنید. زیرا این کار بر خلاف قانون می باشد. برای نشان دادن پیشرفت درمان شما و یا کنترل شدن عوارض جانبی پزشک آزمایشاتی را تجویز خواهد کرد. همچنین برای آگاهی از جزئیات بیشتر بهتر است با پزشک مشورت کنید.