علل،علایم و مدیریت سارکوپنی

بیماری سارکوپنی در سالمندان

سارکوپنی از دست دادن توده عضلانی ناشی از فرایند پیری طبیعی است.

این کاهش در عضله منجر به کاهش قدرت فرد منجر می شود. در نتیجه، تعادل و راه رفتن آنها نیز تحت تاثیر قرار می گیرد.

Sarcopenia می تواند بر توانایی فرد برای انجام فعالیت های روزمره، از قبیل بالا رفتن از پله ها، بلند کردن اجسام و پیاده روی تأثیر بگذارد.

مطالب این مقاله:

علل و عوامل خطر
علل دیگر
علائم و عوارض
تشخیص سارکوپنی
درمان و خودمختاری
چشم انداز

علل و عوامل خطر

سارکوپنی یک بیماری مرتبط با سن است که می تواند فعالیت های روزمره، مانند راه رفتن را دشوارتر کند.

با توجه به بنیاد بین المللی پوکی استخوان (IOF)، توده عضلانی در حدود ۴۰ سالگی شروع به کاهش می کند. از دست دادن بافت عضلانی ممکن است سریع تر از زمانی اتفاق می افتد که یک فرد به ۶۰ سالگی و ۷۰ سالگی خود برسد.

اگر چه میزان دقیق کاهش، متفاوت است، ممکن است فرد از ۳ تا ۸ درصد وزن توده عضلانی در هر دهه از دست بدهد.

از دست دادن توده عضلانی، کاهش تعداد فیبرهای عضلانی و کاهش اندازه آنهاست. ترکیبی از فیبرهای کوچکتر و کوچکتر عضلانی باعث می شود که عضلات بازو یا کوچکتر شوند.

به عنوان یک فرد ساله، تغییرات خاصی در بدن رخ می دهد که نقش مهمی در توسعه سارکوپنی دارد.

برای مثال، به عنوان یک فرد بزرگتر می شود، توانایی بدن خود برای تولید پروتئین هایی که ماهیچه ها نیاز به رشد دارند، کاهش می یابد. وقتی تولید پروتئین کاهش می یابد، سلول های عضلانی فرد کوچکتر می شوند.

تغییرات هورمونی مرتبط با سن نیز ممکن است منجر به کاهش توده عضلانی شود. به طور معمول، سطح تستوسترون و فاکتور رشد مانند انسولین (IGF-1) بر رشد ماهیچه و توده عضلانی تأثیر می گذارد.

کاهش سطح هورمون ممکن است عامل مهمی در از دست دادن توده عضلانی باشد.

علل دیگر

یک شیوه زندگی بیحرکت، از جمله کار طولانی مدت در یک میز، ممکن است خطر ابتلا به سارکوپنی را افزایش دهد.

اگرچه پیری علت اصلی سارکوفنیا است، اما عوامل دیگر باعث از دست دادن توده عضلانی می شوند. آنها عبارتند از:

یک زندگیبدون تحرک : نبود فعالیت بدنی یا کمبود فعالیت بدنی به طور منظم، افراد را در معرض خطر بالایی از سارکوپنی ها قرار می دهد.
تغذیه نامناسب: عادات غذایی ضعیف نیز می تواند به توسعه سارکوپنی کمک کند. اگر چه تغذیه نامناسب در هر سن ممکن است بر میزان چسبندگی عضلانی سریع در افراد مسن تأثیر بگذارد.

بزرگسالان سالمند تمایل کمتری به خوردن دارند، که می تواند به سوء تغذیه منجر شود. به گفته IOF، تا ۴۱ درصد زنان و ۳۸ درصد مردان بالای ۵۰ سال، پروتئین کمتری نسبت به میزان توصیه شده روزانه دارند.

خوردن مقدار زیادی مواد غذایی تولید اسید مانند دانه ها و غذاهای فرآوری شده و خوردن سبزیجات و میوه ها نیز ممکن است سبب بروز توده عضلانی شود.

علائم و عوارض

علائم سارکوفنیا ممکن است بسته به میزان عضلانی که فرد از دست داده است متفاوت باشد. علائم عبارتند از:

کاهش اندازه عضلات
ضعف
از دست دادن استقامت
تعادل ضعیف
مشکل بالا رفتن از پله ها

کاهش وزن توده عضلانی ممکن است به عنوان یک نگرانی بزرگ برای اکثر مردم نباشد. با این وجود، از دست دادن عضلات می تواند به اندازه کافی قابل توجه باشد که باعث ایجاد ضعف، افزایش خطر سقوط و محدود کردن استقلال فرد شود.

سارکوپنی همچنین ممکن است فرد را به مشارکت در فعالیت های بدنی کاهش دهد. این کاهش فعالیت باعث کاهش بیشتر عضلات، که می تواند بر کیفیت زندگی یک فرد تاثیر بگذارد.

تشخیص سارکوپنی

پزشکان اغلب بر اساس علائم گزارش های فردی را تشخیص می دهند.

در بعضی موارد، پزشک ممکن است یک تشخیص اندازه گیری اشعه ایکس دوگانه (DXA) و آزمایش سرعت راه رفتن را برای تشخیص توصیه کند.

DXA برای اندازه گیری توده اسکلتی از اشعه X با انرژی کم استفاده می کند. DXA معمولا چگالی استخوان و آزمونهای پوکی استخوان را اندازه گیری می کند. هنگامی که در ترکیب با تست سرعت پیاده سازی استفاده می شود، ممکن است در تشخیص sarcopenia مفید باشد.

در برخی موارد پزشک ممکن است تست های اضافی نظیر اندازه گیری قدرت دستکاری را انجام دهد.

درمان و خودمختاری

منابع طبیعی پروتئین مانند ماهی، آجیل، عدس و کوینو می توانند به ایجاد و حفظ سطح عضلات نرمال کمک کنند.

در حال حاضر هیچ داروهایی برای درمان سارکوپنی وجود ندارد که توسط اداره غذا و داروی آمریکا (FDA) تایید شده باشد.

برخی تحقیقات در مورد استفاده از هورمون درمانی برای افزایش توده عضلانی لاغر است. محققان در حال مطالعه استفاده از هورمون های تستوسترون و رشد برای کمک به مردم در حفظ عضله در زمانی که آنها سن دارند. اما قبل از اینکه هورمون درمانی برای درمان سارکوپنی توصیه شود، مطالعات بیشتری لازم است.

در عوض دارو یا هورمون درمانی، مدیریت سارکوفنیا بر تغییر سبک زندگی تأکید دارد تا از عضلات جلوگیری شود. اینها معمولا عبارتند از:
ورزش

وقتی که آن را به توده عضلانی می گوید، گفته های قدیمی “از آن استفاده کنید یا آن را از دست بدهید” درست است. کار کردن عضلات کمک می کند تا توده عضلانی و قدرت را حفظ کند. هنگامی که عضلات استفاده نمی شوند، آنها کوچک می شوند.

آموزش قدرت و یا آموزش مقاومت می تواند اندازه عضلات، قدرت و تن را بهبود بخشد. همچنین می تواند استخوان ها، رباط ها و تاندون ها را تقویت کند که برای سلامتی کلی فرد مناسب است.

با توجه به مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC)، سالمندان باید در فعالیت های تقویت عضلانی حداقل ۲ روز در هفته شرکت کنند. آنها باید تمام گروه های عضلانی اصلی که شامل پاها، بازوها، سینه، شانه ها، پشت و شکم هستند تمرین کنند.

آموزش قدرت شامل استفاده از مقاومت در برابر انقباض ماهیچه ای می شود. انقباض عضله باعث افزایش اندازه عضلات و افزایش قدرت می شود.

آموزش قدرت ممکن است شامل استفاده از وزن، نوار های مقاومت، و یا ماشین های ورزش است. وزن بدن فرد نیز می تواند برای مقاومت استفاده شود.

این می تواند مفید باشد برای کار با یک مربی ورزشی برای توسعه یک برنامه آموزش قدرت است که موثر و امن است.

بزرگسالان سالمند باید قبل از شروع یک برنامه ورزشی جدید با پزشک مشورت کنند. یک پزشک می تواند اطمینان حاصل کند که هیچ مشکلی در سلامت وجود ندارد که مانع از انجام تمرینات مقاومتی شود.

تغذیه مناسب

تغذیه مناسب برای درمان سارکوپنی ضروری است و حتی می تواند وضعیت را از بین ببرد یا تاخیر دهد.

خوردن پروتئین کافی در پیشگیری از سارکوپنی یک توجه مهم غذایی است. IOF توصیه می کند که بزرگسالان ۱.۰ تا ۱.۲ گرم پروتئین در هر کیلوگرم وزن بدن روزانه بخورند.

وزارت کشاورزی ایالات متحده (USDA) در جستجوی منابع پروتئین بر پایه گوشتی، انتخاب مرغ های پوستی و کاهش گوشت گاو را توصیه می کند.

غذاهای دریایی مانند ماهی قزل آلا همچنین می توانند منبع خوبی از پروتئین باشند، در حالی که توفو، عدس، لوبیا و کویینا منابع پروتئینی محبوب برای افرادی هستند که گوشت نمی خورند.

هنگام انتخاب مواد غذای غنی از پروتئین، خواندن برچسبهای غذایی میتواند مفید باشد. منابع پروتئین را انتخاب کنید که مقادیر زیاد سدیم، چربی و کلسترول را نداشته باشند.

مکمل های غذایی

مصرف برخی از مکمل های غذایی ممکن است راه دیگری برای بهبود سارکوپنی یا کمک به جلوگیری از این بیماری باشد.

برای مثال، مصرف مکمل های کراتین ممکن است سبب افزایش قدرت و کاهش توده عضلانی در بزرگسالان هر سنی شود.

به طور مشابه، حفظ سطح کافی ویتامین D از طریق رژیم غذایی یا مکمل ها، ممکن است به افراد مسن کمک کند تا قدرت عضلانی را حفظ کنند.

قبل از مصرف هر نوع مکمل، فرد باید همیشه با یک پزشک صحبت کند.

چشم انداز

گرچه پیری اجتناب ناپذیر است، توسعه سارکوپنی لازم نیست. خوشبختانه، گام هایی وجود دارد که مردم می توانند آن را کاهش دهند و شانس خود را برای از دست دادن جرم عضلانی قابل توجهی کاهش دهند.

حتی اگر از دست دادن عضله رخ داده باشد، رژیم غذایی مناسب و تمرینات قدرتی می تواند به افرادی که با سارکوفنیا کمک می کنند، چشم انداز مثبت داشته باشد و شرایط را بهبود بخشد.