قصه کفشدوزک

یکی بود یکی نبود غیر از خدا هیچ کس نبود. بابا کفشدوزک و مامان کفشدوزک با پسرشان خال خالی در جنگل سبز زندگی می کردند. مامان کفشدوزک کفشهای قشنگی درست می کرد. همه ی حیوانات جنگل مشتری کفشهای او بودند. بابا کفـشدوزک هم کفش های دوخته شده را به فروشگاه جنگل می برد و می فروخت. خال خالی کوچولو خیلی می خواست مثل مادرش کفش بدوزد ولی پدر و مادرش به او می گفتند: تو هنوز کوچکی و کار کردن برای تو زوده ،تو حالا حالاها باید بازی کنی.

عروسی خاله سوسکه

خال خالی کوچولو توی کارگاه پیش مامانش نشست و کفش دوختنش را تماشا می کرد. یک روز خبر خوشی توی جنگل پیچید خبر عروسی خاله سوسکه . همه دلشان می خواست با کفش و لباس نو در جشن عروسی شرکت کنند. بابا کفشدوزک اسم حیواناتی را که کفش می خواستند نوشت و به مامان کفشدوزک داد تا برایشان کفش بدوزد. مامان کفشدوزک چند روز پشت سرهم کارکرد.

انقدر دوخت تا خسته و بیمار شد و دررختخواب خوابید. خال خالی و بابا کفشـدوزک هم مواظبش بودند تا حالش خوب شود. سه روز بیشتر به عروسی خاله سوسکه نمانده بود که خانم هزار پا به سراغ مامان کفشدوزک امد و از او خواست برایش کفش بدوزد تا بتواند با کفش نو در جشن عروسی خاله سوسکه شرکت کنه . اما وقتی دید او در رختخواب خوابیده و حالش خوب نیست ناراحت شد و رفت.
فردای ان روز وقتی مامان و بابا کفـشدوزک از خواب بیدار شدند دیدند یک عالمه کفش اندازه ی پای هزار پا توی کارگاه کنار هم چیده شده است. وقتی در گوشه ی کارگاه خال خالی را دیدند که خوابش برده فهمیدند کسی که کفش ها را دوخته خال خالب بوده ؛اقای کفشدوزک خال خالی را بغل کرد و او را توی تختش گذاشت تا راحت بخوابد.

جشن عروسی

روز جشن عروسی تمام حیوانات کفشهای نو پوشیده بودند. هزار پا کفشهایش را به دوستانش نشان می داد و می گفت: ببینید خال خالی کوچولو چقدر هنرمنده! این کفش ها را خال خالی دوخته. حالا مامان کفشدوزک یه همکار خوب و زرنگ داشت. مامان کفشـدوزک و بابا کفشـدوزک به پسرشان افتخار می کردند. ان روز حیوانات جنگل سبز به افتخار خال خالی وپدر و مادرش دست زدند و هورا کشیدند . از انها تشکر کردند. خاله سوسه هم دسته گل قشنگی را که توی دستش گرفته بود به خال خالی کوچولو هدیه کرد.