جلوگیری از پیری زودرس

پیری زودرس در سیستم عصبی ـ مرکزی، قلب و عروق، مفاصل، پوست، سیستم گوارش و ایمنی افراد در هر سنی از زندگی می‌تواند خودنمایی کند. مهم‌ترین عوامل ایجاد خطر پیری زودرس، تغذیه نامناسب، کم‌تحرکی، سیگار، چاقی، فشار خون بالا، دیابت و اختلالات چربی خون است.

دکتر دلبری در  اظهارات خود می‌گوید: همه خوب می‌دانیم که ریشه همه این مشکلات در سبک زندگی هر کدام از ماست. مشکلی که اغلب ما گرفتار آن هستیم و می‌توانیم با اصلاح شیوه‌ زندگی و تغییر رفتارهای پرخطر از ابتلا به پیری زودرس تا ۸۰ درصد پیشگیری کنیم.

●اصلاح نگرش،‌ مهم‌ترین گام دوری از پیری زودرس

انجام آزمایش‌های دوره‌ای نقش بسیار زیادی در شناسایی زودهنگام پیری زودرس و جلوگیری از بروز عوارض وخیم بیماری‌ها دارد. توجه به این موضوع گویای آن است که همواره و در هر شرایطی، پیشگیری مهم‌تر از درمان است.

دکتر دلبری می‌گوید: بررسی دوره‌ای سلامت جسمی، روانی و اجتماعی فرد می‌تواند تعیین کند که فرد تا چه اندازه در خطر ابتلا به بیماری‌های مزمن غیرواگیر، اختلالات روان‌شناختی و مشکلات اجتماعی قرار دارد و براساس آن تیم درمان می‌تواند وارد عمل شود.

وی تأکید می‌کند: اصلاح شیوه نگرش نسبت به زندگی سالم و به تبع آن سالمندی سالم گام اول خودمراقبتی در آموزش‌های قبل از ابتلای فرد به پیری است.

رعایت سبک زندگی صحیح در طول عمر نظیر دوری از دخانیات، رژیم غذایی مناسب، گیاهی و آنتی‎اکسیدان‌ها، کنترل و مدیریت استرس، انجام فعالیت ورزشی منظم، افزایش مصرف میوه و سبزیجات تازه، پایش و چک‎آپ آزمایشگاهی منظم، رعایت عوامل اجتماعی موثر بر سلامت نظیر حضور و تعامل در اجتماع و حمایت اجتماعی، تاهل و اشتغال از عوامل موثر بر سالمندی سالم هستند که از پیری زودرس جلوگیری می‌کنند.

●علائم و نشانه‎های پیری زودرس

ممکن است سن شناسنامه‌ای شما گویای جوان بودن شما باشد، اما عملکرد فیزیکی و روانی شما آن را تأیید نکند. آنچنان که بارها شاهد بوده‌ایم افرادی که با وجود سن کم دچار سکته قلبی، مغزی یا سرطان شده‌اند. رایج‎ترین علامت پیری زودرس شامل درد ناشی از التهاب، ناپایداری مفصلی، کم‎خونی، کمبود خون‌رسانی به ارگان‎ها، فشار درون ارگانی و فشار بر بافت‎های احاطه‌کننده یک ارگان است.

از دست دادن تمایل به شرکت در فعالیت‎های روزمره، اختلال تعادل، آتروفی، تحلیل عضلانی متوسط یا شدید، کاهش قدرت عضلانی، سختی و خشکی مفاصل، کاهش سرعت عکس العمل، تصلب شرایین، کاهش هورمون‌های استروژن و تستوسترون، استئوپروز و پوکی استخوان، علائمی هستند که فرد اگر به اندازه لازم و کافی مراقب سلامت خود نباشد، زودتر از ۶۰ سالگی و در سنین پایین با آنها مواجه می‌شود.