مراحل تربیتی کودک از نظر متخصصان

مراحل تربیتی کودک از نظر متخصصان

متخصصانی که در حیطه ی علوم تربیتی فعالیت دارند سنین زیر را به عنوان مراحل تربیتی کودک ذکر می کنند :
۱- تولد تا ۱۱ سالگی
۲- ۱۱ تا ۱۷ سالگی
۳- ۱۸ تا ۲۵ سالگی
۴- کهولت و پیری

بررسی مسائل تربیتی در مراحل رشدی

تولد تا ۱۸ سالگی

در این دوره به رفتار ها و وظایفی که والدین باید در سنین مختلف انجام بدهند تا کودک رشد بهتری داشته باشد می پردازیم . در این دوره سنی توجه به وظایف زیر وانجام آن ها برای رشد بهتری از سوی والدین ضروری به نظر می رسد :
۱- ایجاد زمینه مساعد برای شیردهی – حمایت و نوازش
۲- تنظیم کار وفعالیت کودک با محبت
۳- محبت کرد و مصاحبت با لبخند و نگاه محبت آمیز
۴- فعال نمودن اعصاب حسی و حرکتی
۵- رسیدگی به نیاز های فیزیولوژیکی و بر آورده کردن حس امنین کودک ( از وظایف مادر )

نیاز های فیزیولوژیکی

تغذیه کامل ، خواب کامل ، غلطیدن ، ایجاد موقعیتی که از نظر محیطی با محیط قبل از تولد تقریباً یک جور وهماهنگ بوده باشد و از لحاظ کیفی جلوگیری از به وجود آمدن و حضور عوامل باز دارنده که مانع از رشد حرکات عضلانی او شود تا حرکات دقیق تر و مؤثرتر هر روز بیشتر گردند .
۱- رشد ذهنی: برای اینکه کودک به رشد ذهنی شود توجه بیشتر به تحریک حواس چشایی ، لامسه و بویایی او امری مهم و ضروری است .
۲- رشد عاطفی : ارتباط بین مادر و کودک و حفظ حس امنیت و بودن مادر در کنار کودک باید بسیار مورد توجه قرار بگیرد . جدایی در سه ساله ی اول زندگی کودک می تواند آسیب های زیادی را برای کودک به وجود آورد .
در ۳ – ۴ ماهگی ابتدا ترس و پس از آن خشم و لبخند شکل می گیرند . حضور مادر در کنارش و حمایت رفتاری کودک به وسیله او ، برای شکل گرفتن درست و صحیح تمام این احساسات بسیار مهم است . مادر هرگز نباید شتاب زده عمل کند و هرکاری را به موقع و

متناسب با رشد کودک انجام دهد .

خود رهبری

دو سالگی سن خود سری و لجبازی کودکان است . والدین تا حدودی از این حقیقت اطلاع دارند که این مرحله از عمر کودک در عین حال مرحله از عمر کودک در عین حال مرحله صحنه سازی است کودک تمایل دارد کاملاً مطابق میل خودش رفتار کند . دوست دارد هر زمان که اراده می کند به جایی که می خواهد برود و والدین به زحمت می توانند او را منصرف کنند .

هر زمانی که دوست دارد کاری انجام دهد اجازه نخواهد داد که کسی برای کارش مانعی ایجاد کند و همچون یک فرمانده مستبد تحمل هیچ گونه مخالفتی را ندارد . این دوران با دوران وابستگی و تعلق نوزاد که در آن زمان ترجیح می دهد تحت سلطه باشد و از جهان اطرافش روی گردان است متفاوت است . کودک در این سن ابراز وجود می کند و دوست دارد تمام تمایلاتی را که در او بیدار شده است را بروز دهد .
دوست دارد با مشکلات رو به رو شده و به تنهایی کار های خود را انجام می دهد . باید بدانیم مقابل این بحران های خود رهبری چه روشی را باید در پیش گرفت ؟ بعضی از والدین عکس العمل خشنی را بروز می دهند و این گونه میگو یند که این بچه خیلی خود سر است و نباید اجازه داد این طوری بزرگ شود نباید اجازه داد هر چه می خواهد انجام داد .
والدین اغلب اوقات با تنبیه و توهین و خشونت به منظورشان می رسند ولی زمانی که کودک بزرگ می شود از اینکه کودک ضعیف و بی اراده و بی ابتکار بار آمده ابراز شگفتی می کنند . در شرایط عادی خود سری مایه ی اراده است حتی می توان گفت خود سری مادهی اولیه ی ساختن اراده و در حقیقت سرچشمه های تصمیم و اعتماد به نفس در فرد است .
در مقابل کودک خود سر باید اجازه دهیم که بسیاری از کار ها را خودش انجام دهد تا حس استقلال به مسئولیت و اختیار را بیاموزد و اعتماد به نفس او افزایش پیدا کند.