اگزما یا درماتیت

اگزما یا درماتیت:

اگزما به التهاب یا آماس پوست گفته می‌شود که می‌تواند منجر به خارش، قرمزی، تورم، پوسته‌ریزی و دیگر نشانه‌ها شود.براساس شدت و دوره بیماری ضایعات التهابی اگزمایی را به سه گروه اصلی می‌توان تقسیم نمود.

التهاب اگزمایی حاد؛در این نوع التهاب پوست فرد دچار ضایعات قرمز روشن و متورم همراه با دانه های آبدار و با خارش شدید می شود. خاراندن باعث ایجاد خارش، ترشح سرم از دانه‌ها، تشکیل دلمه و افزایش احتمال عفونت ثانویه میشود. شروع و استقرار بیماری از چند ساعت تا ۲ الی ۳ روز زمان برده و در صورت عارضه دار نشدن چند روز تا چند هفته تداوم یافته و سپس برطرف میشود.مانند اگزمای تماسی

التهاب اگزمایی تحت حاد؛ این حالت با ضایعات پوسته دار قرمز با خراش و نمای فلسی شکل پوست و با خارش خفیف تا متوسط و بدون دانه‌های آبدار مشخص میشود. مانند درماتیت کهنه بچه، اگزمای دور دهان، اگزمای نوک پستان مادران شیرده.

التهاب اگزمایی مزمن؛ در این نوع اگزما افزایش ضخامت پوست، تشدید خطوط پوستی، خراش و ترکهای پوستی و خارش متوسط تا شدید مشاهده می‌شود.مانند پای خشک و ترکدار، اگزمای نوک انگشتان تایپیستها.

دلیل اصلی اگزما مشخص نیست ولی اعتقاد بر این است که علت اصلی ترکیبی از عوامل ارثی و محیطی است.

مهمترین عوامل محیطی که میتوان آنها را در ایجاد حساسیت پوستی دخیل دانست عبارتند از:

مواد محرک مانند صابون ها، شوینده ها،  شامپوها، ضدعفونی کننده ها، آب میوه ی تازه، گوشت و سبزیجات

آلرژن ها یا مواد حساسیت زا مانند حیوانات خانگی، گرده های گیاهان، گچ و شوره

باکتریهایی نظیر  استافیلوکوکوس اورئوس، ویروس ها و برخی از قارچها

هوای خیلی گرم یا خیلی سرد،  رطوبت زیاد و یا رطوبت کم

مواد غذایی مانند محصولات لبنی، تخم مرغ،  مغزها

استرس باعث ایجاد اگزما نمیشود  ولی میتواند علائم ظاهری آن را وخیم تر کند.

هورمون ها: بخصوص در خانم ها و در دوران  قاعدگی و بارداری که سطوح هورمونی تغییر میکند.

اولین قدم درمان این است که پوست دیگر در تماس با ماده حساسیت‌زا یا محرک قرار نگیرد. آنتی

هیستامینهاو کورتیکواستروئیدها در درمان التهاب ورفع علائم بسیار مفیدند.

استفاده از لباس‌های نخی یکی از راه‌های درمان اگزما می‌باشد.برای کم کردن التهاب آن باید از خاراندن  آن خودداری نمود.دوری از گرما و تعرق زیاد نیز در جلوگیری از ازدیاد آن مؤثر می‌باشد.