چگونه بدغذایی کودکان را رفع کنیم؟

بدغذایی در کودکان

مشاهده کودکی که فدایش را در بشقاب کنار می زند به هیچ وجه انسان نیست، تمام والدین مین خواهند کودکانشان غذاهای سالم بخورند و وقتی آنها فکر می کنید مواد غذایی مناسب را دریافت نکرده اند. احساس نگرانی می کنند. به خاطر داشته باشید تخمهر روز به روز با ماه به ماه در اشتهای کودک امری عادی است و اینکه بعضی از کودکان همیشه از خدایشان ایراد می گیرند. بعضی از بچه” های کوچک آنقدر سختگیر هستند که هر روز غذاهای مشابه می خورند. در حالی که بچه های خوش غذا ناگهان ایراد گیر می شوند.

تا زمانی که نمودار رشد کودک مناسب باشد، متخصصان اطفال در مورد سادات روز به روز غذا خوردن کودکتان خواهند گفت که آرامش داشته باشید و نگران نشوید، با دکتر کودکان در مورد نگرانی های خود صحبت کنید. او می تواند اطلاعاتی در زمینه قد و وزن کودک در زمان تولد به شما بدهد. وقتی این اطلاعات روی نمودار رشد برده شوند. به شما نشان می دهند که آیا رشد او طبیعی است یا خیر.

اگر چه توصیه نمی شود نسبت به غذاهایی که کودکتان می خورد بی تفاوت باشید (و یا نسبت به غذا نخوردنش) ولی عاقلانه نیز نیست در غذا خوردنش سخت گیر باشید. چون این کار فقط باعث می شود شما راه های کشمکش شدید را در کودک پرورش دهید.

برای دو هفته، مصرف غذای کودک خود را ثبت کنید، شامل تمام وعده های غذایی یا میان وعده ها. سپس بررسی کنید آیا رژیم غذایی متعادلی را مسرف می کند با ندا در مورد موارد غذایی خوب مطالعه کنید و از دکتر بخواهید تا به شما بگوید کودکتان چه چیزهایی باید بخورد. متعجب خواهید شد اگر بفهمید رژیم غذایی کلی او سرشار از مواد غذایی متعادل است و قرص ویتامین تنها چیزی است که کار شما را راحت تر خواهد کرد. راه حل های زیر برای کاهش ایرادهایی است که در هنگام صرف غذا در اکثر خانواده ها رخ می دهد.

اسنک ها (میان وعده ها) را محدود کنید

اگر نگران این هستید که کودکتان در هنگام صرف غذای اصلی چیزی نمی خورد، به دفتر خامارات خود رجوع کنید. احتمالا بین وعده های غذایی به او خوراکی های خوشمزه ای داده اید تا جبران کسم اشتهایی او را بکنید. حتی اگر به او میان وعده های سالم (مثل بادام زمینی، کره، آجیل، میوه ، هویج، کشمش و پنیر) داده باشید آنها می توانند منبع اصلی گالری باشند و تعجبی ندارد که هنگام صرف شام، احساس گرسنگی نداشته باشد.

سعی کنید خوراک میان وعده های غذای اصلی را حذف یا محدود کنید به تدریج آنها را کم کنیدو میان وعده های کم حجم را جایگزین کنید. سپس آنها را کمتر و کمتر کنید با نادیده گرفتن اصولی و یا روش رکورد زدن با مشکل شکایتها مواجه می شوید.

ساعت غذای اصلی را دلپذیر و تفریحی کنید

غذاهای اصلی باید یکی از فرصتهای ویژه خانواده باشد نه یک میدان نبرد.

• کودک را نیز دخالت دهید. در تهیه غذا از کودک عیب جوی خود کمک بگیرید. از او بخواهید در خرید کردن و چیدن میز و یا در پخت و پز به شما کمک کند. بنابراین وعده غذایی بسیار مطبوع و دلپذیرتر خواهد بود. «جانسون» چهارساله هرگز به سبزیجات دست نمیزند تا اینکه فرصتی یافت به مادرش در تمیز کردن کمک کند. لوبیاها را آماده کرد. او آنقدر از مشارکت خود در تهیه شام خوشحال و راضی بود که مطمئن بود همه سهم کوچکی و از آن را بر می دارند و بیشترین لوبیاها را برای او می گذارند.
• الگوی نقشی خوب باشید. شرایطی وجود دارد که می توان در آن برای کودک مثال هایی آورد. «غذاهای سالم و وعده های غذایی متعادل بخور تا از آن بهره ببری.»
• انتخاب ها را محدود کنید. از کودک نپرسید آیا سبزیجات میخوری یا نه! بلکه از او بپرسید آیا اسفناج میخورد یا کدو حلوایی؟ فرصتهای کمی برای نه گفتن به او بدهید.
• به وعده های غذایی تنوع بدهید و آن را دلچسب کنید. هم کودکان و هم بزرگسالان غذایی را دوست دارند که جذاب و اشتها آور است. مادری با درست کردن گل های تزئینی از سبزیجات (که کودکان آن را دوست دارند به ایرادگیری پایان می داد. مادری دیگر، برچسب های غافلگیر کننده را زیر بشقاب دختر میگذاشت؛ تا فقط وقتی بشقابش را تا آخر تمام می کرد آنها را ببیند. بشقاب کودک را بیش از حد پر نکنید، غذا را بسیار خوشایند و گیرا بیارایید. در مورد رنگ و ظاهر و همچنین ترکیب طعم و عطرها نیز فکر کنید. برای مثال، شیر بعد از گریپ فروت مزه خوبی ندارد.

توجهی نکنید

اغلب، مقاومت کودک نسبت به غذا توسط فشار و توجهی که از غذا نخوردن می گیرد، تشدید می۔ شود. اگر این امکان وجود دارد با اجتناب کردن هدفمند نسبت به تمام مراجع غذایی و غذا خوردن به مدت چند هفته، می توانید این عادت را کنار بگذارید. به کودک سهم های کوچک غذایی بدهید و هیج اظهار نظری در مورد آنچه که می خورد یا نمیخورد نکنید. اگر آن را تا آخر خورده از او نخواهید آیا بیشتر می خواهد یا نه! اگر تقاضای بیشتر کرد، بدون هیچ گونه اظهارنظری به او بیشتر غذا بدهید. توجه داشته باشید که میان وعده هایش را نیز محدود کنید تا گرسنه شود.

خوب غذا خوردن را شکل دهید و پاداش فراموش نشود

اگر نادیده گرفتن مؤثر واقع نشد و به این نتیجه رسیدید که کودکتان باید غذاهای خاص بیشتری بخورد، بنابراین از این روشها استفاده کنید.

• قانون «نه، متشکرم» را به کار ببرید. قانونی درست کنید تا هر کسی که پش میز نشست است حداقل یک بار «نه، متشکرم» را برای هر وعده غذا به کار ببرد، حتی اگر فکر می کند آن را دوست ندارد و به خصوص اگر قبلا آن را تست نکرده باشد. مقدار امتحان می تواند مثل یک دانه ذرت کوچک باشد. به این روش، کودک می تواند غذاهای بیشتری را تجربه کند و متوجه میشود بیشتر از آنچه تصور می کرد آن را دوست دارد. وقتی آن را امتحان کرد، او را تشویق کنید و با افزایش زمان تماشای تلویزیون و یا یک دسر مورد علاقه بعداز شام به او پاداش بدهید.
• به تدریج الزامات را افزایش دهید. اگر کودک مزه یک غذای «نه، متشکرم» را دوست ندارد، بنابراین یک هفته یا بیشتر دوباره آن را به او بدهید. تست غذای مورد نظر را به تدریج تا مقدار بیشتری افزایش دهید مثل دو حبه ذرت. همیشه به پیشرفت پاداش دهید و هرگز عقب نکشید. اگر از غذا متنفر است کافیست خیلی ساده این وضعیت را حفظ کنید.
• مجبور نکنید، اما قاطع باشید. کودکی که غذا را تست نمی کند، پاداش نخواهد داشت. می۔ خواهد غذای کمکی دیگری باشد یا دسر. خیلی زود دسر فریبندگی خود را از دست می۔ دهد، در صورت لزوم در یک کیسه اسباب بازی پاداش های غافلگیر کننده قرار دهید و در ازای خوردن غذا آنها را به او پیشنهاد دهید. به این کار خود ادامه دهید.