خانه تکانی

روزهای آخر اسفند بود ناهید خانم مادر دامون و دارا سرگرم خانه تکانی بود تا خانه شان مثل همه ی ایرانیان برای شروع سال نو و عید نوروز تمیز و پاکیزه باشد.نوبت اتاق بچه ها رسیده بود مادر آن ها را صدا کرد و گفت:بیائید با کمک هم اتاقتان را نظافت کنیم دامون و دارا اتاقی مشترک داشتند مادر سراغ کمد لباسشان رفت وای چه خبر بود!تمام لباس ها روی هم داخل کمد ریخته شده بود مادر بچه ها را صدا زد و به دامون گفت:پسرم تو دیگر بزرگ شده ای باید به برادر کوچکت هم یاد بدهی که لباس هایش را چگونه در کمد بگذارد ولی می بینم خودت هم نامنظم هستی حالا هردوبیائید با کمک هم کمد را مرتب کنیم .

درحالیکه لباس ها را به چوب رختی آویزان می کرد تا بچه ها بهتر یاد بگیرند چشمش به شلوار و بلوزی افتاد آن را به دامون داد و گفت:این برای دارا کوچک شده است تو بپوش اگر اندازه است مال تو باشد دارا که همیشه این لباس دامون را خیلی دوست داشت با خوشحالی آن را پوشید وقتی دید کاملا اندازه است.

هدیه به دیگران

به مادر گفت:من قد دارا شده ام؟مادر با مهربانی گفت:عزیزم دامون هم به همین اندازه بزرگ تر شده است ببین دیگر این شلوار اندازه اش نیست!همینطور که تو لباس هایت کوچک شده است و می خواهیم آن را به فرد دیگری بدهیم که استفاده کند دارا پرسید:به کی؟مادر جواب داد:بچه های نیازمند کسانی که توان مالی کمتری دارند لباس ها و وسایلی که برای ما قابل استفاده نیستند را به محل جمع آوری هدایا برای افراد نیازمند می بریم و مسئولین آن ها را به خانواده های نیازمند می دهند اگر چیز نو و تمیزی دارید که دیگر استفاده نمی کنید کنار این لباس ها بگذارید تا به آن جا ببریم بچه ها به سراغ بقیه ی کارها رفتند و از این که در خانه تکانی به مادر کمک می کردند خیلی خوشحال بودند.

نام قهرمان قصه:دارا و دامون

مکان قصه:خانه

زمان قصه:روز

پیام قصه:هفته ی آخر اسفند جشن نیکوکاری برگزار می شود تا مردم به مناسبت عید به خانواده های مستمند کمک کنند.

عناصر قصه:ناهید خانم لباس ها و وسایل

دامون:نامی پسرانه و مازندرانی به معنای دامنه ی کوه

دارا:نامی پسرانه و پارسی به معنای دارنده و مالک صورت دیگری از داراب و داریوش نام پادشاه کیانی در شاهنامه و منظوم نظامی