بازی کردن کودکان با مدفوع و ادرار در مکان های نادرست

چرا کودکان با مدفوع بازی می کنند

مشخص است رفتارهای کودکانه ای وجود دارند که برای والدین بسیار غیرمنتظره و ناراحت کننده هستند. بازی با مدفوع معمولا اولین بار در حدود هجده تا سی ماهگی رخ می دهد، وقتی کوشک مجذوب حرکات بدن خود می شود. اگر تاکنون تمرین توالت رفتن ندیده است، از روی بی تقصیری دستش را درون کهنه اش می برد و این توده جالب را بیرون می کشد. وقتی این اتفاق می افتد. برای او شگفت انگیز است که چنین توده ای را درون کهنه اش را در محل بازی اش درست می کند. بچه” های بزرگتر گاهی از مدفوع برای نقاشی با انگشت روی دستشویی استفاده می کنند. گاهی، یک حمام گرم باعث میشود کودک درون وان دفع مدفوع کند. بنابراین، با آن بازی خواهد کرد تا کاملا از هم متلاشی شود. ادرار کردن در مکان های نامناسب  مثل کف اتاق، دیوارهاء یا حتی پشت تخت – گاهی در میان کودکان بین دو تا چهار سال رخ می دهد. یک پسر بچه که در این مهارت کامل شده است ممکن است به طور تصادفی توالت را فراموش کند و مجذوب سمپاشی تمام دستشویی شود. با وجود این، می تواند به ادرار کردن نه چندان بی گناهانه در مکان های دیگر منتهی شود تا تأثیر آن را روی مصالح ساختمانی و خلق و خوی مادرش مشاهده کند. این نوع ادرار کردن به ندرت در میان دختران رخ می دهد اما گاهی در حدود سه سالگی دختر بچه ها سعی می کنند تا در حالت ایستاده ادرار کنند. این کار میتوان از روی سر گرمی یا پس از مشاهده پدر یا برادرش باشد. با وجود این، ما معتقد نیستیم که این عمل بیانگر آلت تناسلی مردانه باشد. در این سن (در دختران و پسران)، تقلید از هر دو والدین طبیعی است.

بازی کردن با مدفوع و ادرار در مکان های نامناسب، پیامدهای طبیعی در سن کوچکی است. اگر آن را اصلاح نکنید، خودشان بدون هیچگونه واکنش از طرف شما از بین می روند. با این حال، ما گاهی بچه های هشت یا ده ساله ای را دیده ایم که پشت مبل یا تخت یا مقابل درختان به علامت اعتراض و مبارزه ادرار کرده اند. در اکثر موارد این رفتارها در بچه های بزرگتر بیانگر مشکلات عاطفی جدی است که باید با یک متخصص مشورت شود. اینکه آیا می توانید این رفتارهای کثیف و بدبو را از میان بردارید یا نه به طبیعت و ذات شما بستگی دارد. حتی خونسردترین افراد نیز در نادیده گرفتن نتایج این نوع بازی مشکل دارند. شخصیت شما هر چه باشد، سعی کنید افراط و تفریط نکنید. پیشنهادات زیر به شما کمک خواهند کرد تا واکنش مؤثرتری بیابید.

کودکان آموزش ندیده

اگر یک کودک نوپا که هنوز آموزش ندیده، مدفوعش را از کهنه اش بیرون بکشد یا کهنه اش را کند و ادرار کند، نشان دهنده این است که می تواند علامتی مبنی بر اینکه او آمادگی آموزش را دارد باشد.

اگر هنوز آماده نباشد و وقتی برای اولین بار این اتفاق افتاده با صدایی آرام و قاطع بگویید اینکار را نکن!» سعی کنید در حین انجام عمل مج او را بگیرید یا خیلی زود بعد از اینکه این این افتاد، مچ دستش را بگیرید. برای جلوگیری از وقوع آن در دفعات بعد، لباس هایی تنش کنید که سختی می تواند دستش را از میان آنها عبور دهد یا به سختی بتواند آنها را خارج کند. سعی کنید کاملا بر بازی او نظارت داشته باشید. در هنگام خواب نمیه روز به او یک اسباب بازی ویژه یابی حیوان پارچه ای بدهید و به او بگویید وقتی از خواب بیدار شد با آن بازی کند. به مدفوع یا کی اشاره ای نکنید.

کودک آموزش دیده

وقت کودک آموزش توالت رفتن دیده است، به روش های مختلفی ممکن است نیاز باشد.

• اولین بار را تصادفی تلقی کنید. اگر در مکانی نادرست ادرار کرد یا با مدفوع خود بازی کرد، این رفتار را به عنوان یک تصادف تلقی کنید. اولین باری که این عمل رخ داد، آن را نادیده بگرید ولی از کودک بخواهید به شما نشان دهد کجا باید دستشویی برود.
• روش های درست توالت رفتن را تمرین کنید. از او بخواهید با سرعت به طرف لگن برود و روی آن بنشیند.
• توالت رفتن درست را تشویق کنید. به خاطر اینکه کودکتان طی چند روز از توالت به طور درست استفاده کرد، پاداش بدهید. لذت استفاده از توالت را با بازی کردن افزایش دهید. به این ترتیب که؛ یک تکه ی کوچک دستمال کاغذی را در آب بیندازید تا غرق شود. بگذارید با گل، خاک یا پودر شکلات این کار را بکند تا میل طبیعی به بازی با ترکیبات کثیف و شلوغ در او از بین برود.

کودک نافرمان

اگر کودکتان از عصابی شدن شما به واسطه رفتارش لذت می برد، بنابراین ممکن است در مکان های غریبه ادرار کند یا با مدفوع خود بازی کند. فقط برای اینکه ببیند شما چه عکس العملی نشان می دهید.

• از نادیده گرفتن اصولی و تشویق رفتار مخالف استفاده کنید. مادری که برای کمک پیش ما آمده بود، در گذشته دعوا و تنبیه کردن فرزند پنج ساله اش که روی دیوار دستشویی و ادراز می کرد را امتحان کرده بود. در مجموع او موافقت کرد تا برای یک هفته آن را نادیده بگیرد. در ابتدا کودک این رفتار زشت را حتی بیشتر انجام میداد، اما وقتی مادر همچنان بر آن حالت باقی ماند و فقط به خاطر توالت رفتن درست او را تشویق می کرد، کودک به سرعت این عادت را رها کرد.
• از تأدیب استفاده کنید. همه والدین صبور نیستند و نمی توانند این قبیل رفتارها را نادیده بگیرند. اگر نمی توانید خود را وادار کنید تا آنها را نادیده بگیرید، سعی کنید از روش تأدیب با تمرین مثبت استفاده کنید. وقتی کودک شما مدفوع کرد، از او بخواهید تا کاملا آن را تمیز کند. به این معنی که نه تنها باید کثافتی که درست کرده را تمیز کند، بلکه باید محیط اطراف آن را نیز تمیز نماید تا تمیزتر از آنچه قبل از آن «اتفاق» بود، بشود؛ خونسرد باشید. آرام و قاطعانه به او بگویید باید تمرین کند تا همه چیز را تمیز نگه دارد. برای مثال اگر روی دیوار ادرار کرد، اکنون باید آن را با پارچه تمیز کند، دیوارها و کف زمین را با ضدعفونی کننده بشوید و توالت را تمیز کند، سپس دستانش را ضدعفونی کند. بچه های کوچکتر در انجام این مراحل به کمک نیاز دارند، اما بگذارید تا آنجا که می تواند خودش انجام دهد. اگر مقاومت کرد از راهنمایی دستی استفاده کنید. اکنون، از او بخواهید از نقاط مختلف خانه ۱۰ بار به طور درست روی لگن تمرین کند. (
• زیاد تشویق کنید. برای تشویق کردن و پاداش دادن به خاطر عادت های خوب توالت رفتن در طول هفته های آینده دست و دلباز باشید. می توانید از جدول پاداش استفاده کنید تا این عادت شکل بگیرد.

کودک از توالت های نا آشنا استفاده نمی کند

بسیاری از کودکانی که به تازگی آموزش دیده اند هنگام استفاده از لگن در خانه یا مکان های آشنای دیگر احساس راحتی می کنند. به تدریج آنها افق خود را گسترش می دهند. بعضی از کودکان معمولا حدود سه تا چهار سال، حتی حس کنجکاوی زیادی را در مورد دستشویی ها پرورش می۔ دهند و همیشه می خواهند ببینند دستشویی کجاست و شبیه به چیست؟!

این توجه نتیجه طبیعی علاقه آنها به عملکردهای بدنی و نیاز برای ایمنی در خصوص تواناییهای جدیدشان در توالت رفتن است. آنها می خواهند مطمئن شوند اگر مجبور باشند توالت بروند، می توانند یا نه! گاهی آنها می گویند باید دستشویی بروند فقط چون می خواهند مطمئن شوند این مکان در دسترس است.

البته این برای والدین بسیار ناراحت کننده است که بخواهند فروشگاهی را برای یافتن دستشویی جستجو کنند و بعد متوجه شوند کودکشان در حقیقت نیازی به آن نداشت. اما این مشکل قطعا در مقایسه با مشکل مقابل آن آسانتر اصلاح می شود. (یعنی کودکی که از هیچ توالتی غیر از توالت منزل پدر بزرگ و مادر بزرگش نمی تواند استفاده کند. بنابراین ما توصیه می کنیم اگر کودک شما می خواهد تمام توالتهای شهر را یکباره ببیند، خواسته اش را برآورده کنید.

در حدود چهار سالگی، بسیاری از کودکان نیاز شدیدی به پوشیدگی نشان می دهند. این کاملا طبیعی است و هیچ مشکلی در خانه ایجاد نمی کند اگر متوجه شویم که این یک علامت رشد جنسی است. شرم به همراه ترس از جدایی و یا ترس از میکروب ها و آلودگی ها، مشکل رفتن به دستشویی های خارج از خانه را شدیدتر می کند. نتایج می توانند بی اختیاری ادرار، میل ماندن به خانه برای مدت طولانی به همراه مشکلاتی برای کودکانی که از قبل خجالتی یا ترسو بودند، باشد. در حالی که این موارد معمولا با مرور زمان به تدریج برطرف می شوند، ولی ما مواردی از بزرگسالان در حال درمان را مشاهده کرده ایم که در تمام مدت زندگیشان این مشکل را داشته اند. بنابراین اگر ترس کودکتان دائمی و شدید است، برای کمک به کودک جهت غلبه بر آنها به صورت تدریجی و بدون اضطراب و نگرانی این مراحل را امتحان کنید.

ترسها را شناسایی کنید

با کودک خود صحبت کنید و دریابید او از چه چیزی می ترسد. از تمام مهارتهای ارتباطی خود استفاده کنید. با او وارد یک دستشویی غریبه شوید و دلیل اصلی که آنجا آزارش می دهد را بپرسید. آیا دلیل دور شدن از شماست آیا ترس از این است که غریبه ای وارد شود و او را روی لگن ببیند؟ آیا می تواند ترس از این باشد که در دستشویی رویش قفل شود؟ یا اینکه از میکروب کثیفی می ترسد؟ هرگز ترس های او را کوچک ندانید. به او اطمینان دهید که به دنبال چاره ای خواهید بود تا به او کمک کنید بر ترسش غلبه کند.

با دستشویی های راحت شروع کنید

وقتی مشکل را پیدا کردید، سعی کنید با انتخاب دستشویی راحت تر تا حد امکان بر این مشکل غلبه کنید. فهرستی از دستشوییهایی که با آنها مشکل دارد فراهم کنید و از خودش بخواهید انتخاب کند از کجا شروع کنید. سپس کارتان را مطابق فهرست شروع کنید. برای مثال؛ جسیا دستشویی خانه عمه اش را برای شروع انتخاب کرد. او می ترسید کسی وارد شود و ببیند او روی لگن نشسته است. او احساس راحتی زیادی در منزل عمه اش نمی کرد، بنابراین ابتدا مادرش پشت در ایستاد و برایش نگهبانی داد. وقتی کودک اعتماد و اطمینانش نسبت به این دستشویی و همچنین دوستان و آشنایان دیگر جلب شد، مادرش به خاطر پیشرفتش او را تشویق کرد و پاداش داد. در حقیقت جسیکا می خواست از دستشویی رستوران و امکان عمومی دیگر استفاده کند، مثل همیشه فقط با مادرش و جهت محافظت و نشان دادن اینکه می تواند از خلوت خود اطمینان داشته باشد.

مواجه شدن با کثیفی و میکروبها

بسیاری از بچه های بزرگتر به دلیل ترس بیش از حد کثیفی و میکروب از استفاده دستشوییهای غریبه امتناع می کنند. سپس به طور خاص در زمینه مشکل دستشویی کار کنید. اگر خیلی مهم است کودک را تا دستشویی خاصی که او را نگران می کند همراهی کنید تا ببینید در حقیقت چه چیزی او را آزار می دهد.

اگر او نگران شرایط غیربهداشتی است، به او آموزش دهید چگونه با قرار دادن دستمال کاغذی روی صندلی یا تمیز کرن آن قبل از استفاده بر این شرایط غیربهداشتی غلبه کند. به مقامات برای بهبود شرایط اخطار دهید یا به کودک قول بدهید که از دستشویی دیگری استفاده خواهد کرد. کودک بزرگتر و خیلی تمیز که ما با او کار کرده ایم نمی توانست از دستشویی بچه های کوچکتر در مدرسه استفاده کند، چون همیشه در آنجا کثافت بود. به دلیل این کار او در مدرسه توالت نمیرفت، در شلوارش دستشویی می کرد. به عنوان یک راه درمان، والدین و معلمش ترتیبی دادند تا از دستشویی بچه های بزرگتر در یک طبقه بالاتر استفاده کند. این راه حل، وقتی کودک راه حلهای دیگری برای مواجه شدن با مشکل را یاد می گیرد موقتی است.

ترسها را خنثی کنید

اگر کودک به منظره و بوی توالتهای عمومی بیش از حد حساسیت دارد که از نظر استانداردهای عادی کاملا قابل قبول است، بنابراین باید روش های مواجه شدن را به او یاد بدهید و همچنین ترس های او را خنثی کنید. با او به آنجا بروید و ببینید چه چیزی او را آزار می دهد. بگذارید خودش را آرام کند. سپس از او بخواهید بگوید چه چیزی او را آزار می دهد یا از او بخواهید هوا را ببوید تا خیلی او را آزار ندهد. به او نشان دهید وقتی برای مدت کمی آنجا می۔ ماند، بورا کمتر احساس می کند . دقت کنید برای یادگیری ماندن بیشتر در توالتهای دیگر و اینکه نگذارد آنها او را زیاد آزار دهند، او را تشویق کنید و پاداش بدهید، تا خیلی زود وقتی به آنها نیاز دارد، تنهایی آنجا برود.