کارهایی که در هفته سی و دوم بارداری باید انجام دهید
هفته سی و دوم بارداری
- با گرفتگی پاها مقابله کنید.
- با زمان گیری انقباضها نیروی تازه بگیرید.
- فهرست نهایی اسم برای کودک را انتخاب کنید.
- در مورد سونوگرافی اواخر دوران بارداری چیزهایی بیاموزید.
- جایی برای خوابیدن کودک تهیه کنید.
در این هفته مواظب چه چیزهایی باشید!
کاهش حرکت جنین : کاهش حرکت ها حتی ممکن است نشان دهنده مشکل کودک باشد. این کاهش گاهی اوقات به بی توجهی و درک شما مربوط می شود؛ ولی اگر متوجه کاهش تعداد لگدهای کودک شدید یا مدت بیشتری طول کشید تا حرکت ها انجام شوند یا اینکه تعداد حرکت های لازم را انجام نداد، با پزشک خود در میان بگذارید.
تورم: تورم معمول به تدریج ایجاد می شود و با استراحت از بین می رود، تورم ناگهان صورت و دست ها می تواند نشانه فشارخون ناشی از بارداری یا مسمومیت قبل از زایمان باشد.
سردرد: سردرد نشانه مشکل بالقوه ای در فشارخون شماست. سردردهای شدید را با پزشکنان در میان بگذارید.
تاری دید تاری دید هم نشانه فشارخون ناشی از بارداری با مسمومیت قبل از زایمان است. آن را فورا به پزشک خود گزارش دهید.
خونریزی با لکه بینی، خونریزی با لکه های خون (قرمز با قهوه ای در این مرحله از بارداری می تواند معمولا بعد از رابطه جنسی، معاینه واژن با سونوگرافی رخ دهد. اگر در مواقع دیگر شاهد آن بودید، به ماما با پزشک خود بگویید تا اینکه شما را بر در مورد عفونت، اتساع زودهنگام دهانه رحم یا مسائل مربوط به کیسه آب بسیار مورد آزمایش قرار دهد
درد کمر یا شکم: درد کمر یا شکم می تواند نشانه انقباض ها یا اتساع زودهنگام دهانه رحم با زایمان زودرس بالقوه باشد.
بیش از شش انقباض در ساعت، یکی دیگر از نشانه های زایمان زودرس تعداد انقباض های بیشتر از شش عدد در ساعت است که باید آن را به پزشک خود گزارش دهید
ترشح مایع از وازن: آن میتواند ترشح نرمال واژن باشد ولی زمانی که کیسه آبتان پیش از موقع پاره شده باشد باید فورا به پزشک خود گزارش دهید.
هرگونه نشانه غیرمعمول با مشکل آفرین را فورا به پزشک خود گزارش دهید.
ویژگی های جسمی
در حالی که تقریبا هشت هفته تا پایان کار باقی مانده است احتمالا هم احساس خوبی دارید که پایان کار نزدیک است و هم اضطراب دارید که زندگی تان چطور خواهد شد. کلید آن خونسردی است. یاد بگیرید آنچه را لازم است انجام دهید و به استعدادها ونکر خود اعتماد داشته باشید. باور کنید با نکنید مادر شدن کار مشکلی نیست. لطیفه ای هست که می گوید: «ما قبل از اینکه بچه داشته باشیم والدین بهتری هستیم.» وقتی کودک را به دست شما می دهند، شاید آن قدر جالب نباشد ولی بسیاری از والدین میدانند چه کار می کنند و مشکلی هم ندارند.
وضعیت جنین
کودک شما دارد به وزن ۱۸۰۰ گرم و قد ۳۸ سانتی متر می رسد. در چند هفته آینده، به وزن زمان تولد خواهد رسید. اگر قبل از سونوگرافی به چهره کودک خود نگاه کرده باشید، احتمالا خیلی لاغر بوده است ولی دیگر آن طور نیست. در چند هفته گذشته، ریه های او رشد زیادی کرده اند تا بتوانند تنفس کنند. کار دستگاه عصبی هم دارد تکمیل می شود.
ویژگی های دوران بارداری
با گرفتگی پا مقابله کنید
گرفتگی پا در اواخر دوران بارداری بسیار آزاردهنده است. بسیاری از خانم ها سرشبها یا هنگام خواب این گرفتگی ها را در ماهیچه های ساق پاهای خود احساس می کنند. بعضی خانم ها چنان درد دارند که هنگام بیدارشدن جیغ می کشند. این درد ممکن است در اثر کمبود ویتامین ها با مواد معدنی یا ورزش نکردن با فشار زیاد وارده بر پاها یا تغییر در جریان خون در این نواحی باشد.
یک متخصص تغذیه به شما خواهد گفت پتاسیم و کلسیم برای سلامتی عمومی تان مهم است ولی ممکن است نگوید که این مواد در گرفتگی عضلات هم نقش دارند. ما توصیه میکنیم مصرف غذاهای سرشار از پتاسیم و کلسیم مانند موز و لبنیات را افزایش دهید تا ببینید این گرفتگی ها را کاهش میدهد یا برطرف می کنند یا نه.
همچنین می توانید قبل از خوابیدن آن عضلات را قدری بکشید. حتی تمرین های ساده ذیل که باعث کشیدگی عضلات ساق های پا می شوند می توانند مقدار گرفتگی را کاهش دهند.
اول، در فاصله حدود ۳۰ سانتی متری دیوار بایستید، دست ها را تا عرض شانه ها بالا بیاورید و روی دیوار قرار دهید. پای راستتان را به عقب ببرید و کوشش کنید آن را صاف روی زمین بگذارید. شما باید کشیدگی ماهیچه های ساق پای خود را احساس گنها، أی را ده ثانیه در این حالت نگه دارید. جای پاها را عون گنهاد و ده ثانیه نگه دارها، این کار را سه یا چهار بار تکرار کنید.
دوم، چیزی مانند یک دفترچه تلفن با یک کتاب را روی زمین بگذاریا۔ (احترام گتاب را نگه دارید! مترجم) و با هر دو پایتان طوری روی آن بایستید که پاشنه هایتان آویزان شود و اگر می توانید روی زمین برسد. این کار را هم به مدت ده ثانیه انجام دهید. اگر لازم باشد، برای اینکه نیفتید، دستتان را به دیوار یا یک صندلی بگیرید.
اگر به خاطر گرفتگی پاها شب ها مدام از خواب بیدار می شوید نترسیا۔ اول به شوهرتان بگویید که مشکلی مانند زایمان با مردن ندارید و آنگاه پایتان را بالا ببرید، پاشنه پایتان را بکشید و عضله گرفته را بمالید و بکشید. همچنین باید بکوشید تا انگشتان پایتان را تکان دهید (آنها را مستقیم نگه ندارید تا به برطرف نمودن درد کمک کند.
با گرفتن زمان انقباض ها نیروی تازه بگیرید
زمان گیری انقباضها کاری ساده است. تنها چیزی که نیاز دارید یک ساعت مچی است که ثانیه شمار داشته باشد و یک تکه کاغذ و یک قلم هم نیاز است.
زمانی که یک انقباض شروع می شود، هنگامی که پایان می یابد و زمانی که انقباض بعدی شروع می شود را یادداشت کنید. زمان بین شروع اولین انقباض و آغاز دومین انقباض فاصله بین دو انقباض است و به «دامنه زمانی انقباض» معروف است. زمان بین آغاز یک انقباض و پایان آن «طول انقباض» نامیده می شود.
در زمان زایمان، انقباض ها با گامی خیلی منظم روی می دهند. با زمان گیری تعدادی از انقباض ها در زمان های مختلف می توانید جایگاه خود را در زایمان احساس کنید. فهرست نهایی اسم کودک را انتخاب کنید.
حالا که شما و شوهرتان هفته هایی را روی فهرست نام کودکتان گذرانده اید وقت آن رسیده است که آن را کوچک تر کنید. در حالی که بعضی خانواده ها مایل اند برای پسریا دختر فقط یک اسم داشته باشند، دیگران به این راضی نیستند. هرکدامش باشد، اگر خانواده می پسندد، خوب است؛ ولی اینجا یک سخن خردمندانه وجود دارد: نگاه به کودک می تواند آخرین عامل تعیین کننده در نام گذاری باشد. لازم نیست فقط یک نام را انتخاب کنید که به هیچ وجه به کودکتان مربوط نمی شود. اگر می بینید که نمی توانید تعداد اسم ها را به دو یا سه عدد برای هر جنس کاهش دهید، باید بحث های زیادتری داشته باشید. بعضی خانواده ها به هر طرف اجازه می دهند یک نام را از بین نام های فهرست طرف مقابل حذف کند و این کار حذف را یکی یکی انجام دهند تا فهرست کوتاه تر شود.
بعضی خانواده ها به مادر اجازه می دهند برای دختر اسم انتخاب کند و به پدراجازه می دهند برای پسر نام گدازی کند یا اینکه مادر برای اولین فرزند و پدر برای دومین فرزند اسم انتخاب کنند. بعضی خانواده ها انتخاب نام را به پدربزرگ ها و مادربزرگ ها واگذار می کنند که شاید وجهه خوبی نداشته باشد.
اگر تا زمان زایمان اسمی انتخاب نکرده اید، ناراحت نباشید چون بسیاری از خانواده ها مثل شما هستند.
بعضی وقت ها دیدن کودک کارگشاست و یکی از اسم های فهرست شما خود را نشان می دهد و مهم نیست که چطور باشد، مطمئن باشید که پیش می آید!
درباره سونوگرافی اواخر دوران بارداری بیاموزید
سونوگرافی اواخر دوران بارداری برای مقاصد زیادی انجام می گیرد. از جمله:
* نشان دادن جایگاه کودک
* نشان دادن جایگاه جفت
* گزارش مقدار مایع کیسه آب
* نشان دادن وضعیت جفت
* گزارش وضع جنینی مانند تنفس یا حرکت های او
* حدس وزن جنین
* اندازه گیری رشد نسبی دوقلوها
* دیدن اعضای جنین
بعد از ۲۰ هفته بارداری، با استفاده از سونوگرافی موعد زایمان دو هفته زودتر یا دیرتر از موعد محاسبه شده از آخرین قاعدگی تعیین می شود.
سونوگرافی قبل از هفته دوازده بارداری به منظور تعیین تاریخ زایمان انجام می گیرد؛ چون اختلاف کمتری در اندازه جنین بین والدین درشت تر در مقابل والدین ریزتر وجود دارد و جنین ها در این مرحله تقریبا به یک اندازه اند، البته نه اینکه صددرصد یکسان باشند.
سونوگرافی برای حدس وزن جنین هم به کار می رود. وزن کودک با ۱۰ درصد تقریب اندازه گیری می شود. به عبارت دقیق تر، وزن کودک آن طور که به نظر می آید مسئله بزرگی نیست. سونوگرافی نمی تواند پیشگویی کند که هنگام زایمان لگن شما چقدر باز خواهد شد و همچنین نمی تواند پیش بینی کند که آیا سر کودک بالگنتان تناسب خواهد داشت یا خیر؛ ولی باز هم بسیاری از مادران مشتاق اند وزن تقریبی کودکان خود را بدانند. اگر سونوگرافی شدید و وزن کودک را پیش بینی کردند، آن را یادداشت کنید و شرط بستن را آغاز کنید!
بسیاری از خانم ها به گمان داشتن کودکی بزرگ از تحریک زایمان استفاده می کنند گرچه دانشکده مامایی و تخصص زنان امریکا می گوید که کودک بزرگ دلیلی برای تحریک زایمان نیست. بسیاری از این خانم ها از تحریک زایمان یا دیگر مداخله ها خطری اضافی را متحمل می شوند در حالی که بعدها می فهمند کودکشان به آن بزرگی ای که پیش بینی می کردند نبوده است.
اگر پزشکتان مایل است در اواخر دوران بارداری سونوگرافی انجام دهد، از او بپرسید چرا این کار را لازم می داند.
جایی برای خوابیدن کودک آماده کنید
والدین جدید وقت زیادی را صرف این می کنند که کودکشان کجا خواهد خوابید. با به توصیه های موجود بعضی وقت ها ممکن است در مورد جای کودک خود دچار گیجی یا تناقض شوید.
آکادمی تخصصی کودکان امریکا توصیه می کند کودکان، به ویژه در آغاز تولد، خیلی نزدیک مادر بخوابند. توصیه می کنند که یک گهواره پارچه ای با یک سبد یا یک تخت نوزاد را در اتاق خواب خود بگذارید ولی اگر در یک گهواره بغل تختی کنار خودتان هم بخوابد، خوب است. یک کنارتختی به تخت شما متصل می شود و مانند تخت نوزاد است و دریچه ای دارد تا کودک را از داخل آن بردارید ولی جدای از تخت مادر است. این کنارتختیها در اغلب سیسمونی فروشی ها موجود است. عقیده بر آن است که این کنار تختیها بهترین جا برای خوابیدن کودک است؛ علاوه بر این، مطالعات نشان داده اند خوابیدن در نزدیکی کودک بهترین راه افزایش خواب شما در طول شب است.
دلیل اینکه خوابیدن مادر و کودک در یک اتاق بسیار مناسب است این است که شما به اندازه کافی به او نزدیک هستید تا وقتی شروع به گریه کرد، زود به او برسید. چه پاسخ شما به خاطر تعویض پوشک یا غذای او باشد، کودک مجبور نیست که به طور کامل بیدار شود و در حالت آگاهی شما را خبر کند. این برنامه برای اغلب خانواده ها و برای چند ماه اول زندگی خیلی خوب است. همچنان که کودکتان بزرگ تر می شود، در وسط شب به مراقبت کمتری نیاز دارد و می توانید او را دورتر از خود یا در یک اتاق دیگر بخوابانید.
یادتان باشد جای خوابیدن کودک باید از لحاظ ایمنی مناسب باشد؛ برای مثال، وزن کودک را تحمل کرده یا اگر کودک حرکتی کرد، نیفتد.
حتما به این راهنمایی توجه کنید!
در مورد محل خواب او هم به نکته های زیر توجه کنید:
* اتاق شما با اتاق کودک چه فاصله ای دارد؟
* آیا می توانید به سرعت و به راحتی به اتاق او برسید؟
* آیا می توانید صدای او را بشنوید؟
* آیا در اتاق کودک شخص دیگری هم می خوابد؟
* آیا حیوانی هم در خانه شما زندگی می کند؟
* آیا اتاق کودک خیلی پیر و صدا با آفتابی است؟
پاسخ به این پرسش ها به شما کمک می کند که بهترین گزینه را برای کودک و خانواده خود انتخاب کنید. راه حل های دیگری هم وجود دارد، بهترین نفر این است که محل خواب کودک تمامی امکانات را داشته باشد و این برای شما هم مناسب است.
در کنار خود خواباندن چطور است؟
کنار خود خواباندن یعنی کودک روی تخت خود شما بخوابد. گرچه هشدارهای فراهانی در مورد خطرهای این کار وجود دارد، اغلب مطالعات به مسائلی مانند غلتیدن بر روی کودک یا افتادن روی او یا مسئله داروهای مصرفی والدین یا گودک اشاره کرده اند.
مسئله محل خواب کودک را جدی بگیرید! اغلب مادران معمولا کودک را در کنار خود نمی خوابانند ولی در وسط یک شب با خستگی ناگهان متوجه می شوند که کودک را در کنار خود خوابانده اند. البته این وقتی است که این کار ناخواسته انجام شده و خطرناک است.
برای خوابیدن کودک در تخت مادر دستورهایی با تأکیدی و سفت و سخت وجود دارد که شامل موارد زیر است. .
به نکته های زیر توجه کنید و کودک را در کنار خود نخوابانید:
*اگر داروهایی مانند داروهای آرام بخش با مسکن مصرف می کنید؛ چون این داروها خواب شما را خیلی سنگین می کنند و ممکن است روی کودک بغلتید.
* اگر معتاد به دخانیات هستید.
* اگر لحاف های بزرگ یا پتوهای ضخیم روی خود می اندازید.
* اگر روی تشک آبی یا کاناپه می خوابید.
* اگر خیلی سنگین وزن هستید.
* کودک را روی تخت کسی غیر از خود نخوابانید.
دیدگاهتان را بنویسید