مشکلات مربوط به پوشیدن لباس کودکان

مشکلات مربوط به پوشیدن لباس کودکان

آیا کودک شما هنگام رفتن به مهد، مدرسه و با مهمانی به سختی لباس می پوشد؟ و یا اینکه لباسی را که مناسب است نمیپوشد و اصرار پر پوشیدن لباس نامناسب دارد؟ و هنگام عوض کردن لباسش باید چندین بار به او تذکر دهید و نهایتا شما را بسیار عصبی و ناراحت می کند؟ و این مسئله منجر به درگیری بین شما و کودکتان می شود؟ همیشه هنگام پوشیدن لباس نق می زند و ممانعت به عمل می آورد؟ سر این مسئله که کدام لباس مناسب کدام مکان و زمان و فصل است با هم تفاهم ندارید؟

کودکان بین سنین ۴-۲ سالگی تقریبا تمام قسمت های لباس پوشیدن را یاد می گیرند. در ۲ سالگی می توانند پیراهن با شلوار را از تن در آورند و در ۳ سالگی می توانند آن را بپوشند در ۳ / ۵ سالگی می توانند دکمه ها را ببندند و در سال ۵ سالگی می توانند تمام قسمت های لباس پوشیدن به جز بستن بند کفش را خودشان انجام دهند.

البته فراموش نکنید بین کودکان تفاوت وجود دارد و هرگز آنها را با هم مقایسه نکنید در ابتدا بهتر است مهارتهای لباس پوشیدن را به کودک آموزش دهید و لباس پوشیدن را برای او خوشایند کنید، زمانی که کودک بی حوصله و خواب آلود یا گرسنه هست. خیلی در این کار اصرار نورزید، اگر خودتان احساس گرما یا سرما می کنید با او هم همانطور رفتار نکنید و موارد زیر را رعایت کنید:

۱- هرگز برای خوشامد دیگران و تعریف و تمجید و یا به اصطلاح شیک و گران بودن لباس برای کودک تهیه نکنید و او را مجبور به پوشیدن لباس نکنید.

٢- لباسهای راحت و مناسب تهیه کنید. در انتخاب نوع و مدل و جنس لباس دقت نمایید

۳- گاهی اوقات برای تهیه لباس نظر کودک را بپرسید و می توانید برای خرید لباس با هم بروید

۴- هنگام پوشیدن لباس برای او شعر بخوانید، نصه تعریف کنید و یا اسباب بازی بدستش دهید تا با آن بازی کرده و حوصله اش سر نرود. گامی اوقات کودکان چنان محو تماشای تلویزیون می شوند که متوجه نیستند داریم با آنها چکار میکنیم این لحظات فرصتی مناسب برای رسیدن به هدف است

۵- برای او توضیح دهید چرا و چگونه لباس میپوشیم و هر لباسی مناسب چه مکان و زمان و فصلی است، می توانیم در این هنگام شعرهایی در مورد اعضای بدن و لباس های مختلف بخوانیم و از کتابها و فیلم هایی که در این زمینه هستند استفاده کنیم

۶- او را تشویق کنید که لباس عروسک هایش را بپوشد و با لباسهای آنها را عوض کند.

۷- کودک را با خودتان مقایسه نکنید، صبور باشید. او به اندازه شما مهارت و توانایی و تحربه ندارد که به همان سرعت لباس پوشیده، زیپ و دکمه و بند را ببندد. البته هنگامی که کودک کوچکتر است از لباسهای بی دردسر و راحت تر استفاده کنید و زمانیکه بزرگتر شد لباسهای مشکل تر با تمرین به او بپوشانید.

۸- می توانید با هم شروع به لباس پوشیدن کنید و این کار را به یک مسابقه تبدیل کنید. بهتر است پدر با پسر و دختر با مادر لباس بپوشد که همراه با مم مسائل مردانه و پا زنانه را تجربه کرده و یاد بگیرند.

۹- پیشرفتهایش را تحسین و تشویق نمایید. می توانید مسابقه ای ترتیب دهید مبتلا به او بگویید اگر ظرف ۵ دقیقه شلوارش را بپوشد جایزه می گیرد.

۱۰- هنگام رفتن به جایی از قبل لباس ها را آماده کرده و اگر در پوشیدن لباس کند است زمان بیشتری را برای آماده شدن اختصاص دهید تا نیازی به عجله کردن نباشد.

۱۱- اگر برای پوشیدن لباس نامناسبی اصرار می کند بدون عصبانیت برایش توضیح دهید به چه دلیل نمی تواند آن لباس را بپوشد. و به او قول دهید در جایی دیگر به او اجازه پوشیدن آن را خواهید داد. اگر قانع نشد با جدیت مانع شوید و وتنی حرفتان را پذیرفت سریع او را تحسین کنید. البته کمی انعطاف پذیر باشید مثلا اگر دختر ۳ ساله شما در یک روز سرد زمستان اصرار کرد که با لباس عروسش همراه با تاج و تور مخصوص آن که تازه برایش خریدهاید میخواهد به مهد برود تا دوستانش او را ببینند سخت گیری نکنبد برای یکبار به او این اجازه را بدهید مشروط به آنکه هنگام خروج از خانه پالتو و کاپشن تنش باشد و یا با وسیله نقلیه به مهد بروید تا سرما نخورد و در ضمن یک دست لباس مناسب هم همراه ببرید و به مربی بدهید که بعد لباسش را عوض کند. و به کودک تذکر بدهید که اگر لباسش کنین با پاره شود خودش مسئول آن است و لباس دیگری برای او تهیه نخواهید کرد

۱۲- نکته ای را که نباید هیچگاه فراموش کنید این است که گاهی اوقات خود شما مقصر هستید مثلا زمانی که کودک کوچکتر است و تمایل به پوشیدن لباسهایش دارد شما مانع شده و می گویید تو نمی توانی و یا چون این عمل توسط او به کندی صورت می گیرد حوصله نمی کنید و به او مجال نمی دهید و مرتبا می گویید زود باش، چقدر کند عمل می کنی، دیر شد ولی بعدها که بزرگتر شد از او این انتظارات را دارید و در این موقع کودک به دلیل خاطرات بدی که در ذهنش مانده تمایل نشان نمی دهد.

۱۳- چنانچه روشهای ذکر شده مؤثر نبود از محدودیت موقت استفاده نمایید یعنی میتوانید کودک را از تفریح، غذای مورد علاقه، تماشای تلویزیون که مورد علاقه اش باشد به مدت کوتاه مثلا برای همان روز محروم نمایید.