انواع ویتامین

کلمه “ویتامین” به دانشمند لهستانی کازیمیر فونک در سال ۱۹۱۲ بازمیگردد

او در لایه ای که برنج را پوشش می دهد مطالعه می کند. بر این باور بود که این ماده یک بیماری به نام بریبی را درمان می کند.

فانک معتقد بود که ماده متعلق به گروهی از مواد شیمیایی معروف به آمین است. او کلمه لاتین “ویتا” را اضافه کرد، یعنی زندگی. بنابراین او این ماده را “ویتامین” نامید – آمین برای زندگی ضروری است.

دانشمندان ۱۴ نوع از ویتامین ها را کشف کرده اند. آنها به عنوان ویتامین A، گروه B، C، D، E و K شناخته می شوند. دانشمندان می گویند ویتامین ها به انجام تغییرات شیمیایی در سلول ها کمک می کنند. اگر ما به اندازه کافی از ویتامین هایی که در غذا نیاز داریم به اندازه کافی مصرف نکنیم، ممکن است تعدادی از بیماری ها را توسعه دهیم.

این ما را به Casmir Funk باز می گرداند. مطالعات او برنج بخشی از جستجو طولانی برای غذاهایی بود که میتواند بیماری را درمان کند.

یکی از اولین افرادی که در این جستجو شرکت داشت، جیمز لیند اسکاتلند بود. در دهه ۱۷۴۰، لیند یک پزشک برای نیروی دریایی انگلیس بود. او مسئله ای را که سالها در نیروی دریایی وجود داشت، مورد بررسی قرار داد.

مشکل اسکوربوز بیماری بود. بسیاری از ملوانان دارای پوستی بودند که نیروی دریایی برخی از قدرت خود را از دست داد. ملوانان از خونریزی درون بدنشان ضعیف بودند. حتی کوچکترین زخم نمی تواند بهبود یابد. دکتر لیند فکر می کرد ملوانان بیمار شده بودند زیرا آنها چندین ماه در معرض خوردن انواع غذاها نبودند.

دکتر لیند دوازده ملوان را که دو گروه داشتند تقسیم کردند. او هر گروه غذاهای مختلف را به خوردن غذا داد. یک گروه پرتقال و لیمو را دریافت کرد. دیگر نداشت. مردان که میوه می خورند، در عرض هفت روز شروع به بهبود می کنند. مردان دیگر ضعیف تر شدند. دکتر لیده درست بود خوردن میوه های مرکبات مانع از پوسته پوسته شدن پوست می شود.

انواع ویتامین ها

ویتامین A به جلوگیری از خشک شدن پوست و سایر بافت ها کمک می کند. همچنین لازم است یک ماده حساس به نور در چشم ایجاد شود. افرادی که ویتامین A کافی ندارند نمیتوانند در تاریکی ببینند. آنها ممکن است خشک شوند. این می تواند منجر به عفونت و منجر به نابینایی شود.

ویتامین A در روغن کبد ماهی یافت می شود. این نیز در بخش زرد تخم مرغ است. سیب زمینی شیرین، هویج و دیگر میوه ها و سبزیجات تیره رنگ حاوی مواد تشکیل دهنده بدن می باشد که می توانند به ویتامین A تبدیل شوند.

ویتامین B یکی نیز تیامین است. تامیامین مواد غذایی سرشار از مواد غذایی را به انرژی تغییر می دهد. همچنین به سیستم قلب و عصبی کمک می کند. بدون آن، ما ضعیف هستیم و رشد نخواهیم کرد. ما همچنین ممکن است بریبی را توسعه دهیم. بعلاوه تایلای برنج در لوبیا، نخود فرنگی، آجیل، گوشت و ماهی یافت می شود.

یکی دیگر از ویتامین B نیاسین است. این کمک می کند که سلول ها از انرژی غذایی استفاده کنند. همچنین از پلاگرا جلوگیری می کند – بیماری ای است که باعث ضعف، مشکلات پوستی قرمز و معده می شود. نیاسین در گوشت، ماهی و سبزیجات سبز یافت می شود.

ویتامین B-12 به تولید گلبول های قرمز کمک می کند. به طور طبیعی در غذاها مانند تخم مرغ، گوشت، ماهی و محصولات شیر یافت می شود. همچنین نوزادان مادران باردار قبل از تولد آنها کمک می کند. ویتامین B-12 در سبزیجات برگ سبز و سایر غذاها و میوه های مرکبات یافت می شود. در بعضی از کشورها، به محصولاتی مانند نان اضافه شده است.

ویتامین C برای استخوان و دندان قوی و برای خون سالم مورد نیاز است. همچنین به زخم کمک می کند تا به سرعت بهبود یابد. از آنجا که بدن ما کمی ویتامین C را ذخیره می کند، باید آن را هر روز در غذاها مانند مرکبات، گوجه فرنگی و کلم بریزیم.

ویتامین D باعث ایجاد کلسیم در خون می شود. کلسیم برای سلول عصبی و عضلانی به کار می رود. این نیز برای ساختن استخوان قوی لازم است. نور ماوراء بنفش از خورشید یک ماده را در پوست به ویتامین D تغییر می دهد. روغن کبد ماهی همچنین حاوی ویتامین D است. در برخی از کشورها تولید شیر به ویتامین D شیر می دهد تا بچه ها به اندازه کافی دریافت کنند.

ویتامین K برای خون سالم مورد نیاز است. خون را در اطراف قطع می کند تا خونریزی متوقف شود. باکتری ها در روده معمولا ویتامین K را تولید می کنند. همچنین می توان آن را در محصولات گوشت خوک، کبد و در سبزیجات مانند کلم و اسفناج یافت.

بعضی از مردم می ترسند که ویتامین های کافی از غذاهایی که می خورند را دریافت نکنند. بنابراین آنها با مقادیر زیادی از ویتامین ها مصرف می کنند. آنها فکر می کنند این محصولات یا مکمل های ویتامین سلامت خود را بهبود می بخشد و از بیماری آنها محافظت می کند.

کارشناسان خاطرنشان می سازند که مصرف بیش از حد برخی از ویتامین ها می تواند مضر باشد. مردم باید مطمئن باشند که درباره ویتامین هایی که با پزشکان خود می گیرند بحث می کنند. این به این دلیل است که بعضی از ویتامین ها می توانند در هنگام مخلوط شدن با داروها اثرات مضر داشته باشند.