سرطان پوست چیست؟/راههای مبارزه با آن

هر چند که آکنه و روزانه در زنان باعث ایجاد ناراحتی می شوند اما زندگی آنها را به خطر نمی اندازد. یکی از نگرانی های مهمی که زنان را راهی مطب پزشکان متخصص پوست می کند ترس از سرطان پوست است. در سال ۱۹۳۰ از هر ۱۵۰۰ نفر یک زن مبتلا به سرطان پوست می شد. در سال ۱۹۹۸ خطر ابتلا از هر ۸۲ نفر به یک نفر رسید. در سال ۲۰۰۰ تخمین زده می شود که آمار به یک نفر از ۷۵ نفر برسد.

امروزه از هر ۵ نشر امریکایی یک نفر در معرض خطر ابتلا به سرطان پوست قرار دارد، سرطان پوست سه نوع است. یک نوع سرطان سلول های سنگفرشی، نوع دوم سرطان سلول های پایه و دیگری ملانوم بدخیم که شایع ترین نوع سرطان پوست است و هر ساله بیش از ۹۰۰۰۰۰ آمریکایی به آن مبتلا می شوند. اگر سرطان پوست در مراحل اولیه شناسایی شود به راحتی قابل درمان است. اما اگر…؟!!

پوست خود را در ماد کنترل کنید.

بیشتر زنان خودشان با ماساژ، سینه هایشان را از نظر غدد سرطانی تست می کنند. ولی در مورد اختلالات ظاهر شده در پوست بدنشان حساسیت به خرج نمی دهند و این در حالی است که نمی دانند شانس ابتلا به سرطان پوست بیشتر از سرطان پستان است.

اگر در تمام طول زندگیتان عاشق آفتاب بوده اید، باید ماهی یکبار پوستتان را از نظر سرطان بررسی کنید. طبق تحیقات آکادمی پوست آمریکا ۹۰% سرطان های پوست به علت برخورد مستقیم نور خورشید است. در آزمایش پوست باید تمام بدن بررسی شود. به خاطر داشته باشید که بعضی از ملانوم ها در جایی که اصلا نور خورشید به آنجا نمی رسد، بوجود می آید.) سرطان پوست ممکن است به شکل های متفاوت بروز کند. مثل: زگیل، توده، سطح ناصاف و یا شکل غیر عادی. کسانی که سرطان در آنها شناسایی شده است بیان می کنند که تغییر ظاهری پوست آنها چیزی شبیه به نیش پشه بوده است.

یکی از علائم شایع در سرطان پوست، تغییرات آن مانند: برجستگی زخمی که خوب نمی شود و یا گاهی ایجاد توده های کوچک است.

توده ها گاهی صاف و براق و گاهی قرمز یا قهوه ای مایل به قرمز هستند. سرطان پوست ممکن است گاهی به شکل لکه های قرمز که سطح خشن با پوسته پوسته دارند، نمایان شود. همه تغییرات پوست سرطان نیستند اما هر گونه تغییری که در پوستتان مشاهده کردید حتما به پزشک متخصص پوست مراجعه کنید.

برای بررسی پوست بدنتان در اتاقی پر نور جلوی یک آینه قدی بایستید و موارد زیر را دنبال کنید:

• قسمت های پشت و جلوی بدن را بررسی کنید بعد دست هایتان را بالا ببرید و سمت چپ و راست را نیز بررسی کنید.
• آرنج هایتان را خم کنید و ساعد، زیر بازو کف دست را دقیق بررسی کنید.
• پشت ران و ساق پاهایتان را بررسی کنید (همچنین لای انگشتان و کف پا)
• با یک آینه دستی، پشت کمر، باسن، فرج، فاصله میان مقعد و واژن را بررسی کنید.

علائم اخطار دهنده سرطان پوست در خال ها:

• تغییر رنگ خال
• بزرگتر یا برجسته شدن خالها
• تغییر حالت بافت
• شکل غیر عادی
• بزرگتر شدن از یک نخود
• اگر بعد از سن ۲۱ سالگی بوجود بیاید.
• خارش مداوم، درد، كبره بستن، زخم شادن، دلمه مستن، خال های برنزه، قهوه ای سیاه و چند رنگی.

خال یا سرطان، آیا می توانید فرق آن را بگویید؟

همه خال ها سرطانی نیستند. ممکن است، خال و سرطان مثل هم رشد کنند، اما خیلی به هم شبیه نیستند. برای تشخیص آنها از یکدیگر كلمة وراحت، حرف شروع هر کلمه را به خاطر بسپارید.

رنگ، اندازه، حاشیه، تقارن

برای بررسی بیشتر خال در موارد زیر به پزشک متخصص پوست مراجعه کنید.

• تغییر رنگ
• بزرگتر شدن اندازه
• ناصاف بودن حاشیه
• عدم تقارن
• خونریزی

توجه:

طبق گزارشات آکادمی پوست امریکا اعلام شده است که اضافه شدن هر ۲ سانتی متر به لبه کلاه خطر سرطان پوست را در سر و گردن ۱۰٪ کاهش می دهد.

در مورد سرطان پوست چه فکر می کنید؟

اگر تست سرطان شما مثبت بود متخصص پوست بهترین روش درمان را بر اساس پیشرفت و محل آن تعیین می کند. ضایعه اولیه برداشته می شود و ممکن است درمان های دیگری از جمله رادیوتراپی، ایمن درمانی و شیمی درمانی لازم شود.

سرطان سلول های پایه BCC

سرطان سلول های پایه معمولا به شکل توده ناصاف شفاف است که مهمترین عامل بوجود آورنده آن نور خورشید می باشد. خوشبختانه این بیماری اگر زود شناسایی شود قابل درمان است، ۹۰٪ تومورها در صورت ایجاد می شوند (اغلب در بینی و اطراف چشم)، نقاطی که بیشتر در معرض نور خورشید قرار دارند.

سرطان سلول های پایه علائم زیر را دارد:

• تراوش خون از محل زخم باز به مدت سه هفته یا بیشتر
• لکه قرمز یا ناحیه تحریک شده در شانه، سینه، بازوها و پاها که خارش یا درد دارد.
• برجستگی با سطح صاف و لبه های برآمده و گرد و مرکز فرو رفته که عروق خونی کوچکی در سطح آن وجود داشته باشد.
• برآمدگی براق که به شکل مروارید شفاف است. (به رنگ های: صورتی یا قرمز رنگ، برنزه مایل به سیاه و قهوه ای)
• جای زخمی که حاشیه نامنظم دارد و شفاف و سفت است.

تشخیص این بیماری پس از انجام نمونه برداری و معاینات بالینی توسط پزشک انجام پذیر است. اگر سلول های سرطانی یافت شود، توسط جراحی و رادیوتراپی آن را از بین می برد. (نحوه درمان بستگی به سن و وضعیت سلامت جسمانی شما دارد در هر صورت عمل سرپایی انجام می شود.) پزشک محل را بی حسی موضعی می دهد تا درد احساس نکنید. اگر سلول های پایه در مراحل اولیه برداشته شوند، درمان به راحتی صورت می گیرد. اما هر چه این سلول ها بیشتر رشد کرده باشند، از بین بردن آنها سخت تر میشود.

این نوع سرطان متاستاز نمی دهد ولی می تواند بافت های اطراف را از بین ببرد. توجه داشته باشید اگر سرطان سلول های پایه در شما تشخیص داده شده و با موفقیت از بدن خارج شود، به این معنی نیست که خلاص شده اید. احتمال خطر ابتلا به این بیماری در نقاط دیگر بدنتان زیاد است. همچنین احتمال دارد که در همان محل نیز پس از ۲ سال دوباره ایجاد شود. به همین علت برایتان ضرورت دارد که علاوه بر معاینات متداول پوستی، تست های تشخصیی مخصوص سرطان پوست را نیز تحت نظر پزشک پوست انجام دهید.

سرطان سلول های سنگفرشی SCC

سرطان سلولهای سنگفرشی دومین سرطان شایع پوست است که سالانه حدود ۱۰۰۰۰۰ آمریکایی به آن مبتلا می شوند. این نوع سرطان در قسمت های سطحی پوست بوجود می آید و ممکن است در تمام بدن یافت شود. از جمله؛ غشاهای مخاطی که معمولا ظاهری قرمز رنگ و پوسته پوسته دارند، به آهستگی رشد می کنند و در نهایت سطح آنها زخمی شده و دلمه می بندد. اغلب در قسمت هایی از بدن که در معرض نور خورشید قرار می گیرند بوجود می آید. سرطان سلول های سنگفرشی اگر درمان نشود، در بافت های زیرین گسترش می یابد و می تواند به ارگان های دیگر متاستاز دهد. این نوع سرطان اغلب در زخم های عفونی قدیمی و یا در بیماری های التهابی مزمن پوست و یا غشاء مخاطی لب ها و گوش ها ایجاد می شود.

علایم آشکار این بیماری عبارتند از:

• برجستگی با لبه ناهموار همراه با تراوش خون و دلمه
• برجستگی پوستی با مرکز فرو رفته که احتمال خونریزی هم دارد.
• برجستگی زگیل مانند که ممکن است خونریزی هم داشته باشد.
• زخم های باز قدیمی با تراوش خون و دلمه

پزشک متخصص شما ممکن است سلول های سرطانی شناسایی شده را از بدن خارج کند و نمونه بافت را به آزمایشگاه بفرستد. این کار به صورت سرپایی انجام می شود. بیشتر مواقع جراح ممكن است، علاوه بر محل ضایعه کمی از بافت های سالم حاشیه اطراف آن را برداشته و محل را بخیه بزند، جراح برای اطمینان از خارج شدن همه سلول های سرطانی، نمونه را به آزمایشگاه می فرستد.

اگر سرطان سلول های سنگفرشی زود شناسایی شود، به آسانی قابل درمان است و بهبودی کامل صورت می گیرد. اما در صورتی که قدیمی شده و گسترش پیدا کرده باشد، درمان های پیچیده تری مورد نیاز است. اگر شما یک بار دچار این ضایعه پوستی شده باشید خطر ابتلا در آینده برای شما بیش از دیگران است. این مهم نیست که جراح چگونه آن را از بدن خارج کرده باشد؛ ممکن است یکی دیگر تشکیل شود. اگر دوباره شما به این بیماری مبتلا شوید پزشک روش های درمان دیگری را به کار می برد.

ملانوم بدخیم

ملانوم بدخیم از دو نوع دیگر سرطان پوست کشنده تر است که اغلب به صورت خال هایی به رنگ های قهوه ای – سیاه – چند رنگ با حاشیه های نامنظم ظاهر می شود. خطر ملانوم بدخیم در این است که به سرعت در دیگر ارگان های داخلی بدن دست اندازی می کند. و در یک پنجم افراد این بیماری منجر به مرگ می شود.

عوامل ژنتیکی بیشتر از نور خورشید باعث بروز این بیماری می شود. کسانی که بیشتر در معرض خطر قرار دارند دارای سابقه خانوادگی بیماری، خال های متعدد (بیش از ۱۰۰)، پوست روشن، موی روشن و چشم های سبز، آبی و خاکستری هستند. اخيرة محققین ژنهای حامل سرطان کشنده پوست را شناسایی کرده اند.

به علاوه قرار گرفتن زیاد در معرض نور خورشید ابتلا به این بیماری را دو برابر افزایش می دهد. اما افراد حساس به نور خورشید که خیلی زود در مقابل نور خورشید می سوزند و موی روشن و چشم های رنگ روشن و خال زیاد دارند ۶ برابر بیشتر از دیگران در معرض ابتلا به ملانوم بدخیم هستند. ملانوم های بدخیم اغلب به صورت تغییر رنگ در پوست ظاهر می شوند که حالت سایه و روشن از رنگ سفید تا سیاه داشته و حاشیه ای نامنظم دارد و دلمه بستن و خونریزی و خارش ممکن است در یک خال معمولی و یا در نقطه ای جدید ایجاد شود. روش های درمانی متفاوتی نظیر: شیمی درمانی و رادیوتراپی برای این بیماری وجود دارد که انتخاب هر یک از این روش ها بستگی به سایز ، محل، نوع تومور و عوامل دیگر دارد.

نور خورشید: پیشگیری از سرطان پوست

اخیرا این نظریه که و کرم های ضد آفتاب به تنهایی پوست را در مقابل تمام انواع سرطان های پوست محافظت می کند، رد شده است. چون با وجود استفاده از کرم های ضد آفتاب نیز سرطان ملانوم بدخیم گزارش داده شده است. اما هنوز هم عده ای اعتقاد دارند که اگر شما نمی توانید ژن یا نوع پوست و با سابقه خانوادگی تان را تغییر دهید، با محافظت پوست در مقابل آفتاب می توانید خطر را کاهش دهید.

به این معنی که اگر مجبور هستید در معرض نور خورشید قرار بگیرید، پوستتان را بپوشانید و هر روز از کرم هایی با حداقل SPF15 استفاده کنید.

هرگاه در معرض مستقیم نور خورشید قرار می گیرید نکات زیر را رعایت کنید:

• همیشه در فضای باز از کلاه و لباس تیره استفاده کنید.
• همیشه بلافاصله بعد از شنا کلاه و تی شرت بپوشید.
• حتی اگر می توانید در هنگام شنا در فضای باز نیز تی شرت بپوشید.
• لباس هایی با بافت متراکم بپوشید که هم فیلتری در مقابل نور خورشید باشد و هم گرمای بدن را عبور بدهد.
• لباس خشک بپوشید. خیلی از لباس ها هنگامی که مرطوب می شوند نیمی از SPF را از خود عبور می دهند.) در مورد شاخص اشعة UV هوشیار باشید. شاخص اشعه UV که از صفر تا ۱۰ درجه بندی می شود، مقدار اشعه ماورای بنفش است که هنگام ظهر به سطح زمین می رسد. به این ترتیب هر چه این عدد بیشتر باشد، به هنگام خروج از منزل، با اشعه UV بیشتر مواجه خواهید شد.

حفاظت پوست در برابر نور خورشید

اگر مجبور هستید که در معرض نور خورشید قرار بگیرید، باید برای محافظت از پوست در برابر اشعه مضر ماورای بنفش از ضد آفتاب های وسیع الطیف استفاده کنید. لوسیون، کرم، روغن، ژل یا واکس های ضد آفتاب تمام یا قسمتی از اشعه UV را جذب، منعکس با پخش می کنند. ضد آفتاب باید شما را در مقابل دو نوع اشعه محافظت کند (UVB و UVA) که هر دوی آنها برای پوست بدن مضر هستند. امروزه بیشتر ضد آفتاب ها وسیع الطیف نامیده می شوند، که برای جلوگیری از ورود هر دو نوع اشعه UVB و UVA مؤثرند.

انجمن پزشکان امریکا و آکادمی پوست آمریکا، مصرف ضد آفتاب های وسیع الطیف که محافظت کننده پوست در مقابل UVB و UVA هستند، را پیشنهاد می کنند. باید حداقل SPF آنها ۱۵ باشد. اما به خاطر داشته باشید در هنگام انتخاب ضد آفتاب، پوست شما به چه نوع “SPI نیاز دارد. بر خلاف آنچه که مردم تصور می کنند بیشتر بودن SPF حتما به این معنی نیست که درجه محافظت پوست در برابر اشعه ماورای بنفش بیشتر می شود. هر چه مقدار SPF بالاتر باشد، مدت زمان بیشتری کارآیی دارد. اما با SPF بیشتر از ۲۵ این مساله چندان فرقی نمی کند.

اگر به هنگام ظهر، بدون ضد آفتاب، پس از ۲۰ دقیقه مواجهه با نور، پوستتان می سوزد استفاده از ضد آفتاب با SPF1s قبل از مواجهه با نور به این معناست که می توانید ۱۵ برابر این زمان در برابر نور خورشید بنشینید ( حدود ۵ ساعت) و آفتاب سوخته نشوید. اگر پوست خیلی روشن دارید، ممکن است در عرض کمتر از ۲۰ دقیقه آفتاب سوخته شوید و همان ضد آفتاب، مدت زمان کمتری از شما محافظت کند. از طرف دیگر اگر پوست شما تیره است، احتمالا زمان بیشتری طول می کشد تا آفتاب سوخته شوید، و ضد آفتاب SPF15 بیش از ۵ ساعت از پوست شما محافظت می کند.

هشدار:

بهتر است بدانید که فقط آفتاب سوخته شدن لازمه ابتلا به پیری پوست و سرطان پوست ناشی از نور خورشید، نیست. تنها راه محافظت کامل پوست در برابر پیری و سرطان، دوری کردن از نور خورشید است.

پیشنهاد جالب:

اگر هم ضد آفتاب و هم مرطوب کننده استفاده میکنید، اول ضد آفتاب را به پوست بمالید، چون هر چه ضد آفتاب به پوست نزدیکتر باشد اثر محافظتی آن بیشتر است.

نکات مهم در مورد ضد آفتاب ها

مواظب باشید ابری بودن هوا شما را گول نزند. ابرها فقط جلوی ۲۰% از اشعه UV را می گیرند، چون UV حتی از آب نیز عبور می کند. فکر نکنید که اگر در آب هستید و احساس خنکی می کنید UV از آن عبور نمی کند. همچنین در ساحل دریا و یا هوای برفی نیز از پوستتان محافظت کنید. چون شن و برف، نور خورشید را منعکس می کنند و در نتیجه اشعه UV که شما دریافت می کنید، افزایش می یابد. بهترین راه محافظت، استفاده صحیح از ضد آفتاب است.

• ضد آفتاب را به میزان لازم مصرف کنید و خساست به خرج ندهید. هر فرد باید هر بار بطور متوسط، حدود ۳۰ گرم ضد آفتاب استفاده کند.
• پس از مواجهه با نور خورشید یا قرار گرفتن درون آب، هر ۲ ساعت یکبار ضد آفتاب خود را تجدید کنید، حتی اگر ضد آب باشد.
• سعی کنید از نور آفتاب در بین ساعات ۱۰ صبح تا ۲ بعد از ظهر بپرهیزید.
• برای بچه هایتان هم ضد آفتاب بزنید به این ترتیب نقش مهمی در مراقبت از آنان ایفا می کنید.
• کلاه لبه دار (حداقل ۱۰ سانتی متر) استفاده کنید.
• ضد آفتاب های مقاوم به آب با ضد آب را می توان به دفعات کمتری استعمال کرد. اما اگر مطمئن نبودید که ضد آفتاب هنوز هم اثر دارد، دوباره آن را تجدید کنید.
• در هوای ابری هم ضد آفتاب استناده کنید ( ۸۰٪ از اشعه خورشید از میان ابرها عبور می کند.)
• در دور پلک چشم هم ضد آفتاب استفاده کنید حتی اگر عینک های آفتابی می زنید. (عینک های آفتابی از عبور UV به چشم جلوگیری می کند اما محافظ اطراف چشم نیست.)

نکته مهم:

هر چه ارتفاع زمین بیشتر باشد، زودتر دچار آفتاب سوختگی می شوید. (بر اساس مطالعه دانشگاه پزشکی دانشگاه نیویورک).

توجه

پیشنهاد می شود برای کاهش خطر سرطان پوست از مواجهه با نور خورشید پرهیز کنید و کمتر در معرض نور مستقیم خورشید قرار بگیرید و ضد آفتاب هایی با SPF15 به بالا استفاده کنید.

در صورت شنا کردن، فعالیت با تعریق بهتر است از ضد آفتاب های ضد آب استفاده کنید. تنها استثنا در مورد زنانی است که آکنه دارند. چون ضد آب بودن ضد آفتاب ممکن است آکنه را بدتر کند. اگر آکنه دارید از کرم های معمولی استفاده کنید و آن را چند بار در روز تکرار کنید.

کرم ها و ژل ها تفاوت چندانی با هم ندارند. اما بعضی از متخصصین، بیشتر کرم تجویز می کنند چون ژل ها حاوی الکل هستند و ممکن است باعث سوزش بشوند.

استفاده از لوسیون برای بعضی از خانمها آسان تر است) اگر آکنه دارید ضد آفتاب های قوى ممكن است آکنه را بیشتر کند. در ابتدا از ضد آفتاب های ملایم استفاده کنید، اما قشر ضخیمی از آن بمالید.

از چشمانتان نیز محافظت کنید.

عینک های آفتابی محافظ خوبی برای چشمان شما در مقابل نور خورشید است. لازم نیست که حتما عینک گران قیمت خریداری کنید. اما باید مطمئن شوید که عینک شما جلوی ۹۹ تا ۱۰۰% UVA و UVB را بگیرد. ابتدا برچسب روی عینک را بخوانید و اگر برچسب نداشت آن را خریداری نکنید. تیره بودن رنگ شیشه عینک دلیلی برای محافظت چشم در مقابل UVA و UVB نیست و محافظ بودن شیشه عینک بستگی به نوع جنس شیشه آن دارد و هیچ ربطی به رنگ یا تیره بودن شیشه ندارد.