23 اردیبهشت روز جهانی بیماری پارکینسون/ با پارکینسون بیشتر آشنا شویم

۲۳ اردیبهشت روز جهانی بیماری پارکینسون/ با پارکینسون بیشتر آشنا شویم

به گزارش از من بپرس، پارکینسون به آرامی در بدن بیمار پیش می رود و فرد را گرفتار می کند. پارکینسون یک بیماری طولانی مدت و بدون درمان است، که می تواند با حمایت روحی خانواده، دوستان و جامعه به حفظ امید این دسته از افراد مبتلا در زندگی کمک بسیاری کند.

هر لرزشی نشانه پارکینسون نیست و می تواند به دلیل اختلال هورمونی باشد. پارکینسون از مجموع چهار نشانه تشکیل شده است که باید حداقل دو نشانه آن وجود داشته باشد. مسمومیت با دی اکسید کربن فلزات سنگین، تماس با سموم حشره کش و علف کش، تماس با منگز و مسمومیت با دی اکسید کربن از عواملی هستند که می تواند افراد را بدون توجه به سن به پارکینسون مبتلا کند. با توجه به مناسبت روز جهانی پارکینسون در ۱۳ می / ۲۳ اردیبهشت، بر آن شده ایم درباره این بیماری اطلاعاتی را ارائه دهیم.

تشخیص  پارکینسون

از نشانه های اولیه احساس لرزش است که باید فرد به متخصص مغز و اعصاب مراجعه کند. در ابتدا پزشک پرسش های را از بیمار مطرح می کند. سپس عصب قسمت های مختلف بدن بیمار همچون نیروی عضلات، وضعیت حرکتی بدن، وضعیت روانی و عصب بینایی را بررسی می کند.

دکتر علی بخت آزاد، متخصص مغز و اعصاب می گوید: مردان دوبرابر زنان به پارکینسون مبتلا می شوند. و اغلب بیماران بیش از پنجاه سال سن دارند. اگرچه در بعضی مواقع در میان جوانان نیز دیده می شود. پراکندگی این بیماری در سراسر جهان یکسان است. ضمن آن که آمار درستی در مورد افراد مبتلا به بیماری پارکینسون در ایران وجود ندارد.

او در ادامه می افزاید: گاها این بیماری با علائم سالخوردگی اشتباه گرفته می شود. به طور مثال کندی حرکت فرد سالخورده ناشی از آرام بودن فرد، سفتی ماهیچه ها از آرتروز و خمیدگی قامت به سبب پوکی استخوان تشخیص داده می شود. به همین علت است که مراجعه به پزشک و درمان آن دیر شروع می شود.

او در پاسخ با این سوال که آیا راهی برای تشخیص زودهنگام این بیماری وجود دارد، می گوید: هیچگونه آزمایشی برای تشخیص پارکینسون جود ندارد و انجام ام آر آی و سی تی اسکن فقط برای تشخیص بیماری های مانند سکته مغزی یا تومور است.

کاهش ترشح دوپامین علت اصلی ابتلا به پارکینسون

زمانی که یاخته‌های عصبی سازنده دوپامین از کار می افتد و ترشح این ماده کاهش می یابد، علائم بیماری دیده می شود.

او در پاسخ به سوال دیگری مبنی برا اینکه آیا به طور ارثی نیز این بیماری به آیندگان انتقال می یاید، می گوید: دانشمندان رابطه های بین این بیماری و پیری، وراثت، مواد سمی پیدا کرده اند. اما هیچ کدام از این دلایل نمی تواند علت صحیحی برای ابتلا به این بیماری باشد. برخی از بیماران هستند که به علت پیشینه خانوادگی ابتلا به پارکینسون در میان پدر، مادر، خواهر یا برادر در سنین جوانی مبتلا به این بیماری شده اند.

نشانه های اولیه هشدار دهنده

لرزش دست و پا در حالت استراحت دست و پای بیمار می تواند نشانه اولیه این بیماری باشد. علائم ابتلا به پارکینسون عبارتند از:  کندی حرکات و طولانی شدن زمان انجام کارها، سفتی و خشک شدن دست و پا و در نهایت ضعف تعادل یا دشواری در راه رفتن.

لرزش های اولیه در یک سمت بدن اتفاق می افتد. البته در این مرحله نیازی به درمان نیست. این بیماری با پیشرفت به طرف دیگر بدن، در چهره نیز تغییراتی را ایجاد می کند. بطوریکه چهره فرد رفته رفته کمرنگ می شود. پلک زدن کند می شود و خیرگی در چهره بیمار پدیدار می شود.

پارکینسون درمانی ندارد

پارکینسون درمان قطعی ندارد و تنها می توان آن را مهار کرد. دکتر بخت آزاد می گوید: جراحی در بیماری پارکینسون زمانی انجام می شود که این بیماری پیشرفت زیادی کرده باشد و دیگر مصرف دارو موثر نباشد. البته جراحی درمان قطعی پارکینسون نیست. همچنین جراحی برای افراد با بیماری های حاد همچون بیماری های کلیوی، سرطان، ریوی و اختلالات روانی توصیه نمی شود.

داروهای کمک کننده درمان پارکینسون

محققان در پژوهش های اخیر خود توانستند با کمک داروهایی که برای درمان مالاریا از آنها استفاده می شود، برای مهار پارکینسون استفاده کنند.

این تحقیقات نشانم می دهد که مغز یک گیرنه پروتینی دارد که داروی مذکور می تواند این بیماری را مورد هدف قرار داده و ماده سیاه پیام های عصبی را از راه نخاع به ماهیچه های مختلف بفرستد و این فرآیند شیمیایی با دوپامین صورت می گیرد.

اهمیت حمایت روحی بیماران افسرده

لرزش مکرر فرد بیمار به لحاظ روحی بشدت آزار دهنده است. مخصوصا زمانی که فرد بیمار حتی با قرار دادن دستانش در جیب نمی تواند لرزش دستانش را پنهان کند. و لرزش ها پدیدار می شود.

این حالت بیمار را از نظر روحی بسیار آسیب پذیر می کند. استرس و افسردگی در بیماری ظاهر می شود. در بین افراد مبتلا به بیماری پارکینسون افسردگی و اضطراب دوبرابر افراد عادی است. به همین علت است که مشاوره های روانشناختی و مصرف داروهای ضد اضطراب و افسردگی در بهبود این بیماران می تواند کمک کند.

به دلیل طولانی بودن و غیر قابل درمان بودن این بیماری، حمایت های روحی و ذهنی از طرف خانواده و دوستان می تواند کمک شایانی به بیماران مبتلا به پارکینسون کند.