چرا این کشورها بیشتر چاق هستند؟

جهان در وسط یک بیماری همه گیر بزرگ به نام چاقی قرار دارد و روند فعلی نشان می دهد

یک مطالعه اخیر نشان داد که بیش از ۲ میلیارد بزرگسال و کودکان در سراسر جهان دارای اضافه وزن یا چاقی هستند و به همین دلیل از مشکلات سلامتی رنج می برند اما این چیزی نیست که جدید باشد.

طبق گفته فرانک هو، استاد تغذیه و اپیدمیولوژی در دانشگاه هاروارد دانشکده سلامت عمومی چان: با این حال، جمعیت جهانی که علیرغم رشد در سراسر آنها، تا حدودی از این بحران سلامت عمومی بی اطلاع هستند، و این کمبود آگاهی تنها یکی از مشکلات اساسی است.

هو گفت که کشورهای مختلف مسائل مختلفی دارند. شما باید جامعه خود را بسیج کنید تا مشکل را حل کنید  این فقط یک مشکل پزشکی نیست.

جزایر اقیانوس آرام، خاورمیانه و آمریکا از لحاظ مناطق با بیشترین میزان چاقی مشخص شدند. در سال ۲۰۱۴، بیش از ۴۸ درصد جمعیت جزایر کوک به عنوان چاق طبقه بندی شدتد. طبق اعلام سازمان جهانی بهداشت، قطر ۳۴٪ در خاورمیانه و ایالات متحده نیز در فاصله ۳۳٪ ان قرار دارد.

چاقی با استفاده از شاخص توده بدنی فرد، نسبت وزن و قد، با BMI 25 تا ۲۹.۹ تعریف می شود که دارای اضافه وزن و بیش از ۳۰ چاق هستند.

هنگام سرزنش درونی خود، دو عامل رایج هستند: رژیم غذایی و فعالیت بدنی، یعنی رژیم های غذایی ضعیف و عدم فعالیت بدنی. هو معتقد است، تعدادی از عوامل کوچکتر برای پر کردن این دو دو عامل بزرگ وجود دارد و این نیاز به درک درستی برای مقابله با این مشکل است.

چالش چاقی در میان کشورهای در بالای جدول چیست؟

1. نابرابری فعالیت

مطالعه ای که این هفته در مجله Nature منتشر کرد، از داده های گوشی های هوشمند استفاده کرد تا تعداد اقداماتی را که به طور میانگین هر روز در بین مردم در ۱۱۱ کشور انجام می شود، تحلیل کند.

با استفاده از برنامه Azumio Argus که فعالیت بدنی را دنبال می کند، محققان مراحل بیش از ۷۰۰،۰۰۰ فرد و رتبه های کشور را براساس سطح حرکت آنها در قالب مراحل نظارت کردند – و این تعداد کاملا متفاوت بود.

هنگ کنگ رتبه بندی را با ۶،۸۸۰ میانگین مراحل روزانه به ثمر رساند، و چین را با ۶۱۸۹ مرحله ان را دنبال می کند. در انتهای لیست، اندونزی با ۳،۵۱۳ مرحله بود.

با این حال، محققان آمار دیگری را محاسبه کردند که بر این باورند پیش بینی چاقی در یک کشور بصورت یکنواخت قوی تر است، محاسبه ای که آنها را “نابرابری فعالیت” نامیدند.

اسکات دپل، استاد مهندسی زیست شناسی و مهندسی مکانیک در دانشگاه استنفورد، که این مطالعه را رهبری کرد، گفت: “فعالیت در یک کشور به طور یکنواخت توزیع نشده است.”

او توضیح داد که بیشتر اختلاف بین واکر بالا و پایین در یک جمعیت، بیشتر احتمال بروز چاقی آنها است. “به این معنی است که زیر مجموعه ای از جمعیت وجود دارد که فعالیت خیلی کم است.”

با تمرکز بر نابرابری فعالیت، این فهرست تغییر کرد و عربستان سعودی و استرالیا رتبه اول و دوم را به خود اختصاص دادند. ایالات متحده در رتبه چهارم قرار گرفت، با بیشترین میزان نابرابری فعالیت در شهرهای بزرگتر مانند هوستون و شهرهای کوچکتر مانند نیویورک.

این تیم همچنین این نابرابری را نشان داد که زنان را به طور نامتناهی تحت تاثیر قرار می دهد، به این معنی است که زنان بیشتری در زیرمجموعه “فعالیت خیلی کم” جمعیت خواهند بود. Delp گفت: هدف از قرار دادن فعالیت خیلی کم می تواند از تاثیر بهداشت عمومی داشته باشد.

۵ کشور برتر با “نابرابری فعالیت”

1. عربستان سعودی

2. استرالیا

3. کانادا

4. مصر

5. ایالات متحده

2. احساس و درک ورزش

در حالی که گفته می شود که عدم فعالیت فیزیکی به افزایش نرخ چاقی در سراسر جهان کمک می کند، مثلا به این دلیل که شهرنشینی به دلیل زندگی بیشتر بدون ورزش بدتر می انجامد، کارشناسان خاطر نشان می کنند که در برخی از جمعیت ها ورزش به سادگی یک اولویت نیست.

آنها می گویند این امر در خاورمیانه و چین مشهود است، یعنی از طریق درک واحساس ورزش و جایگاه آن در فهرست اولویت های ساکنین انجا

طبق گفته Temo Waqanivalu، رهبر گروه پیشگیری از بیماری های غیر مسری در سازمان WHO، در کویت، گروه های متمرکز از سازمان بهداشت جهانی دریافتند که مردم محلی ورزش را به عنوان ورزش به جای چیزی با گروهی از دوستان و یا در خانه انجام می دهند. او گفت: “یک مانع فرهنگی کاملا وجود دارد.”

علاوه بر این، در خاورمیانه به طور کلی، این قانون برای زنان در ورزش و فعالیت فیزیکی برای اوقات فراغت در نظر گرفته نمی شود. او گفت: “داشتن ورزش برای زنان به صورت آشکارا یک مسئله فرهنگی است.”

در سراسر آسیا و خاورمیانه، هو فکر می کند که سوء تفاهم زیادی وجود دارد. او گفت: “اکثر مردم از مزایای فعالیت جسمی خود در سلامت خود آگاه نیستند.

3. اولویت بندی ضعیف ورزش

با این حال، در چین و سایر نقاط آسیای شرقی، تمرکز وسیع بر پیشرفت تحصیلی اغلب می تواند به این معنا باشد که تربیت بدنی پشت سر گذاشته شود. هو گفت که دانشجویان “تحت فشار بسیار زیادی برای پیشرفت تحصیلی قرار دارند.” کلاس های تربیت بدنی “اغلب برای تحصیلات دانشگاهی استفاده می شود.”

هاو از ژاپن و کشورهای اسکاندیناوی نقل قول می کند، جایی که ورزش ها بخشی مشترک از زندگی روزمره از نظر رفت و آمد و اجتماعی است. در ژاپن، او گفت، “این تشویق می شود … در سنین بالاتر.”

4. عوامل محیطی

فاکتور دیگری که مانع تمرین در بسیاری از نقاط می شود، محیط بیرون است. در خاورمیانه این به معنی دما است.

هو گفت: “معمولا فعالیت های فضای باز بسیار داغ است.” همین امر در بسیاری از مناطق در حال توسعه در نزدیکی استوا، درست است، و هنگامی که با ادراک و احساس ضعیف ورزش و عدم آگاهی از اهمیت آن برای سلامت همراه است، تأثیر بیشتر است.

در چین مسئله آلودگی است. هو گفت: “آلودگی به ورزش در خارج از منزل تبدیل شده است. مطالعات نشان داده است که این امر برای کودکان و کودکان مبتلا به شیوع چاقی در حال افزایش است.

اما Waqanivalu معتقد است رفتارهای تغذیه مردم نیاز بیشتری به توجه دارند.

او گفت: “در حال حاضر درک می شود که … غذا و رژیم غذایی مشارکت بیشتری (به چاقی) از فقدان فعالیت بدنی دارد.” و در این میان، ترکیبی از فرهنگ و محیط زیست را فراهم می کند که رفتارهای نامطبوع غذایی و همچنین اضافه وزن و چاقی را تامین می کند.

5. ارزش غذای (پردازش شده)

ارزش مقدار قرار داده شده بر روی غذا در میان جمعیت ها به طور قابل توجهی متفاوت است، اما یکی از مهم ترین موارد مشترک، هدیه دادن و سخاوتمند بودن با استفاده از غذا است و بنابراین ارزش بر نوع غذا داده شده است.

در اقیانوس آرام، که میزان چاقی بیشتر است، غذاهای فرآوری شده دارای مقادیر بالا هستند.

Waqanivalu گفت: “برای هر عملکرد رسمی در اقیانوس آرام، شما مواد غذایی را به ارمغان می آورید، خود را بومی فیجی. “در انواع غذا در این مبادله تغییری وجود داشته است.”

پیشنهادات یک بار تازه گرفته می شود ماهی یا میوه تازه، اما آنها در حال حاضر مواد غذایی کنسرو شده و یا پردازش شده است. او گفت، “شما می شنوید … مردم می روند و ، ماهی خود را به فروش می رسانند و قوطی های ماهی را خریداری می کنند”، و افزود که با احتیاط ماهی، ارزشش را کاهش می دهد.

او گفت: “مواد غذایی کنسرو شده به نوعی معتبر هستند.” اما وی معتقد است که تلاش های آموزشی و آگاهی دولت در سال های اخیر ممکن است به اهستگی پرداخت شود.

نگرش های مشابه در بخش های آمریکایی مانند برزیل، جایی که نوشابه های غیر الکلی و غذاهای فرآوری شده نیز به عنوان نشانه های ثروت و موفقیت – و همچنین آفریقا اشاره می کنند، اشاره شده است. واقیانوالو گفت: “آنها فراوانی مواد غذایی محلی (در بعضی از نقاط) دارند، اما دارای ارزش فرهنگی مرتبط با (غذاهای فرآوری شده) هستند.”

در خاورمیانه ثروت افراطی به این معنی است که مردم مقدار زیادی کالری مصرف می کنند و به افزایش وزن کمک می کنند. هو گفت: “فراوانی غذاهای انبوه انرژی قابل توجه است.”

6. ارزش چاقی

ادراکات اجتماعی از اضافه وزن و چاقی نیز در تعیین اینکه چطور اپیدمی چاقی به طور موثر و به نوبه خود کنترل می شود، تعیین کننده است.

هو از مثال مثال چین و دیگر مناطق آسیا و همچنین آفریقا استفاده می کند، جایی که شکل بزرگتر و قوی تر نشان دهنده ثروت است. به عنوان مثال، ایده یک کودک چاق که نشانه ای از ثروت و سلامت در چین است، “هنوز کامل نشده است.”

هو گفت: “کمبود اجتماعی در مورد چاق شدن وجود دارد.” “چاقی را به عنوان یک مشکل بزرگ درنظر نگیرید.”

7. یک محیط پرخطر

Waqanivalu گفت: “غذا و فضای فیزیکی عوامل کلیدی است که ما ایجاد کرده ایم.” وی افزود که در حالی که سرزنش اولیه بر روی افراد قرار گرفته است، کارشناسان در حال حاضر به این نتیجه رسیده اند که به عنوان یک جامعه ما محیط هایی را ایجاد کرده ایم که به مردم کمک می کند تا وزن خود را به دست آورند.

او گفت: “محیط زیست ایجاد شده تعیین می کند که افراد انتخاب می کنند.” اغلب روزها نشستن، گام های کمتر، دسترسی به غذاهای سریع و زمان کمتری برای آشپز بودن، تنها چند نمونه است.

ایالات متحده یک مثال اصلی از این است و به مدت ۳۰ سال است. هو گفت، “ایالات متحده همچنان فوق العاده قدرت چاقی است”، که نشانگر دسترسی به مواد غذایی ارزان و بسیار پردازش و طراحی شهری است که به رانندگی متمرکز است – به ویژه در جنوب و غرب میانه. “با وجود تلاش های انجام شده، روند چاقی در طول سه دهه گذشته بسیار خسته کننده است.”

اما امروز، به عنوان مناطق توسعه یافته به سرعت در حال رشد و پذیرش شیوه زندگی مانند غرب برای دهه ها، افراد به منظور تصمیم گیری مشابه تصمیم می گیرند: آنها باید تلاش بیشتری را انجام دهند و در جستجوی غذای سالم باشند، نادیده گرفتن گزینه های ناسالم حمله به آنها در راه است.

واقیانوالو گفت: “در آفریقا، قطعا درست است … و امریکایی ها.” “چرا ما این غذاها را وارد می کنیم و سپس مردم را آموزش می دهیم تا آنها را بخورند؟”

رفع علل

Waqanivalu و هو در این نقطه و این واقعیت است که مداخلات مورد نیاز برای مقابله با تصمیمات قبلا در طراحی محیط زیست، و همچنین برجسته میزان واقعی از چاقی امروز و پیامدهای آینده آن را برای کسانی که علاقه مند نیست.

هو معتقد است که چاقی واقعا یک مشکل اجتماعی و نه فردی است و سیاست های ملی و بین المللی برای ایجاد تنظیماتی که در آن مردم سالم هستند آسان است.

Waqanivalu معتقد است که اولویت باید کودکان باشد.

بر اساس اعلام سازمان بهداشت جهانی، تعداد نوزادان اضافه وزن و چاقی و کودکان زیر ۵ سال از ۳۲ میلیون در سال ۱۹۹۰ به ۴۲ میلیون نفر در سال ۲۰۱۳ افزایش یافته است و تعداد آنها در منطقه آفریقایی تنها در این دوره از ۴ میلیون تا ۹ میلیون افزایش یافته است. .

هو می گوید: “(کودکان) نمی توانند برای محیط زیستی که آنها مطرح می شوند، متهم شوند.” “دولت ها باید مداخله کنند تا محیطی را ایجاد کنند که به آنها کمک می کند تصمیم درست بگیرند.”