پیشنهاداتی برای شروع ملایم

در زیر پیشنهاداتی ارائه می شود که می تواند شروع ملایم را تضمین کند:

شروع ملایم ، اعتراض کنید، اما سرزنش نکنید. فرض کنید از همسرتان به این خاطر که علیرغم میل باطنی شما یک حیوان خانگی خریده است عصبانی هستید. او به همه کس و همه چیز قسم خورده بود که خودش خانه را مرتب نگه دارد و نگذارد خانه کثیف و نامرتب شود. اما بعد از مدتی فضولات حیوان را در همه جای حیاط می یابید.

قاعدتا ایراد ندارد که اعتراض کنید. می توانید چیزی شبیه به این بگوید:”هی فضولات حیوان همه جای حیاط بخش شده است ما توافق کرده بودیم خودت خراب کاری های حیوان را تمیز می کنی. من واقعا از این مسئله ناراحت هستم.” با اینکه این حرف شما به نوعی مشاجره است، اما به هیچ وجه یک حمله به حساب نمی آید..
چیزی که ایراد دارد گفتن چیزی شبیه به این است:”هی فضولات حیوان همه حیاط پشتی را پر کرده است. این ها همه اش تقصیر توست. من می دانستم که تو مسئولیت پذیر نیستی. از همان اول نباید در این رابطه به تو اعتقاد می کردم.” هر چند ممکن است کاملا موجه باشد که احساس کنید باید همسرتان را سرزنش کنید، نکته مهمی که باید بدانید این است که این رویکرد کارامد و موثر نیست. حتی اگر این کار باعث شود همسرتان حیاط را تمیز کند، این کار همچنین باعث افزایش تنش دلخوری حالت تدافعی و غیره می شود.

شروع جملات

جملاتتان را به جای “تو” با “من” شروع کنید. جملاتی که با “من” شروع می شوند. از اوایل دهه ۱۹۷۰-۱۹۶۰ تا کنون مبحثی عمده و مهم در روانشناسی بین فردی می باشد. اولین بار روانشناس مشهور “هارم گینت” به این نکته اشاره کرد که عبارتی که با “من” شروع می شوند معمولا کمتر انتقادی هستند و باعث می شوند کمتر حالت تدافعی به خود بگیرد. کمتر از جملاتی که با “تو” شروع می شوند می توانید تفاوت را ببینید.
“تو اصلا به من گوش نمی دهی” در مقابل “من دوست دارم به حرف های من گوش بدهی.” “تودر مورد پول خیلی بی توجه هستی ” در مقابل” من دوست دارم پول بیشتری پس انداز کنیم.” “تو اصلا به من توجه نداری” در مقابل ” من احساس می کنم که به من توجه نداری.”
واضح است که در جملات بالا ان هایی که با “من” شروع می شوند ،ملایم تر از جملاتی هستند که با “تو” شروع می شوند.

البته شما ممکن است این قانون کلی را نپذیرید و مثلا جمله ای مانند “من فکر می کنم تو خود خواهی ” را مثال بزنید. جمله ای که اصلا ملایم و لطیف نیست. فقط در ذهن داشته باشید که اگر روی احساسی که دارید متمرکز باشید و روی تهمت زدن به همسرتان نمرکز نکنید. بحث شما بسیار موفقیت آمیز تر خواهد بود.

جایگزینی قضاوت با توصیف

چیزی اتفاق افتاده است را توصیف کنید، ارزشیابی یا قضاوت نکنید. به جای اینکه تهمت بزنید و سرزنش کنید، فقط انچه که می بینید را توصیف کنید. به جای اینکه بگویید :”تو هرگز از بچه مراقبت نمی کنی” بگویید “امروز مجبور شدم خودم به تنهایی از چارلی مراقبت کنم.” در اینجا نیز ، بیان مطلب به این صورت مانع از این می شود که همسرتان احساس کند مورد حمله قرار گرفته است. و لازم است ازخود دفاع کند و باعث می شود پیام حرف شما را در نظر بگیرد.
واضح صحبت کنید. انتظار نداشته باشید همسرتان ذهن شما را بخواند .به جای اینکه بگویید:” اتاق غذاخوری را خیلی نامرتب کردی “بگویید:” ممنون می شوم اگر وسایلت را از روی میز غذاخوری برداری و میز را تمیز کنی” به جای اینکه بگویید:” می شود حداقل یک بار از بچه مراقبت کنی؟” لطفا پوشک امیلی را عوض کن و به او شیر بده.”
مودب باشید. از عبارتی همچون “لطفا” و ممنون می شوم اگر… استفاده کنید.

انباشه شدن مسائل

اجازه ندهید مسائل گذشته روی هم انباشته شوند. وقتی اماده اید که از شدت عصبانیت هنگام مشاجره نزدیک است. منفجر شوید، خیلی سخت است که ملایم وارام بمانید و بنابراین زیاد ممنظر نمانید که بخواهید موضوعی را مطرح کنید. در غیر این صورت ناراحتی از ان مسئله در ذهنتان شدت می گیرد. همان گونه که در انجیل امده است:”اجازه ندهید خورشید غروب کند و غضبتان پنهان بماند.”