سرعت پیاده روی ممکن است خطر ابتلا به زوال عقل را پیش بینی کند

سرعت پیاده روی و زوال عقل

طریقه راه رفتن ما می تواند اطلاعات زیادی را به ما بدهد؛ افرادی که سریع راه می روند به عنوان افرادی با انرژی زیاد دیده می شوند، در حالی که افرادی ک آرام راه می روند آرام تر دیده می شوند. راه رفتن ما می تواند بیش از شخصیت ما را نشان دهد – همچنین ممکن است سلامت مغز ما را پیش بینی کند. مطالعات اخیر در زمینه نورولوژی نشان می دهد که بین سرعت پیاده روی و ابتلا به زوال عقل در افراد مسن رابطه وجود دارد.

کاهش سرعت راه رفتن در طی مدت زمان طولانی، پیش بینی نقص شناختی را در بر داشت. شرکت کنندگان که در سال ۰.۱ ثانیه سرعت خود را کاهش دادند ۴۷ درصد بیشتر به کاهش سطح شناختی خود در مقایسه با همتایانشان بیشتر رسیدند. علاوه بر این، افرادی با سرعت حرکت پیاده روی کمتر و کاهش ذهنی چروکیدگی در هیپوکامپ راست – مرتبط با با یادگیری پیچیده و حافظه را تجربه کرده اند.

آندریا روسو، استاد اپیدمیولوژی دانشگاه پیتزبورگ، بر این باور است که تفاوت سرعت راه رفتن ممکن است به نظر کوچک باشد، اما در طول زمان می تواند قابل توجه باشد.

او در بیانیه ای  گفت، “یک بخش از یک ثانیه نا محسوس است، اما بیش از ۱۴ سال یا حتی کمتر، شما متوجه خواهید شد.”

محققان معتقدند که آرام قدم زدن می تواند منجر به ضعف عضلانی، درد زانو و بیماری هایی مانند دیابت، بیماری قلبی و فشار خون بالا شود.

محققان دریافتند که راه رفتن با سرعت کم برای تشخیص یک مسئله شناختی کافی نیست، اما برای تعیین اینکه آیا نیاز به آزمایش بیشتر وجود دارد، پیشنهاد می شود که آن را در ارزیابی های معمول سالمندان به کار ببرید. آنها معتقدند تجزیه و تحلیل سرعت راه رفتن می تواند منجر به تشخیص زود هنگام مشکلات روحی شود که می تواند افراد را به درمان های اولیه برای جلوگیری از شروع آن دسترسی پیدا کند.

روش غربالگری مورد استفاده در این مطالعه می تواند راه ارزان برای کاهش شدت زوال عقل باشد.

محققان با استفاده از یک کرونومتر، نوار و یک راهرو ۱۸ فوت طول برای اندازه گیری سرعت راه رفتن در مجموع ۱۷۵ بزرگسالان مسن بین ۷۰ تا ۷۹ ساله که در بهداشت، پیری و ترکیب بدن (بهداشت ABC)سالم بودند استفاده کردند که مطالعه در پیتسبورگ یا ممفیس صورت گرفت. شرکت کنندگان سلامت روانی خوبی داشتند و در ابتدای مطالعه اسکن مغزی طبیعی داشتند. در طول ۱۴ سال، سرعت پیاده روی مورد بررسی قرار گرفت و در پایان مطالعه، آنها دوباره برای شدت ذهنی تست شدند و تحت اسکن مغز قرار گرفتند.

Rosso استدلال می کند در حالی که کاهش سرعت راه رفتن در طول سالها اتفاق می افتد، ما نباید در طول زمان کاهش قابل توجه را نادیده بگیریم.

“مردم نباید این تغییرات را در سرعت پیاده روی بنویسند. ممکن است فقط این نباشد که مادربزرگ آهسته شود؛ این می تواند شاخصی ابتدایی از چیزی جدی تر باشد. ”

تحقیقات قبلی سرعت پیاده روی را به احتمال ابتلا به زوال عقل مرتبط کرده است. یک تحقیق سال ۲۰۱۳ در Neurology منتشر شده در ۹۳ فرد سالخورده که ۷۰ سال و بالاتر بودند – ۵۴ نفر بدون هیچ نشانه ای از کاهش شناختی؛ ۳۱ با کاهش حافظه مربوط به حافظه؛ و ۸ با کاهش یادگیری مرتبط با از دست دادن حافظه -نشان داد  کسانی که به آرامی راه می روند، ۹ برابر بیشتر از کاهش سریع شناختی ناخوشایند ناشی از حافظه ناشی از کاهش کسانی که سریع راه می روند داشتند. سرعت پیاده روی با استفاده از سنسورهای مادون قرمز در خانه هایشان طی یک دوره سه ساله کنترل شد. آنها همچنین به طور منظم تست حافظه و تفکر می دادند.

این نشان می دهد که چگونه سرعت پیاده روی و زوال عقل ممکن است مرتبط باشد. این یافته ها نشان می دهد سرعت راه رفتن می تواند پیش بینی کننده اختلال شناختی در آینده در افراد مسن باشد. با برآورد ۴۷ میلیون نفر مبتلا به زوال عقل و ۹.۹ میلیون مورد جدید در هر سال، ضروری است که بر پیشگیری و درمان اولیه تاکید کند تا پیشرفت بیماری را متوقف کند.

محققان توصیه می کنند که پزشکان باید تغییرات در سرعت پیاده روی در سالمندان را مشاهده کنند که به طور بالقوه می تواند نشانه زودرس زوال عقل باشد.

منبع: Rosso AL، Verghese J، Metti AL و همکاران. کاهش سرعت راه رفتن و ریسک اختلال شناختی: هیپوکامپ به عنوان یک substrate عصبی مشترک. عصب شناسی. ۲۰۱۷