مجله سلامت

خواص درمانی بادمجان

بادمجان میوه گیاهی است که جزو سبزیجات نام برده میشود. صد قسمت آن ۵/۴هیدرات دوکربن و ۱/۲۵ درصد آلبومین، ۵٪ چربی، ۵٪ مواد معدنی، کالری حاصل از صد گرم بادمجان ۲۸ کالری . حیاتی میباشد. ضد چاقی به شمار میرود. هیدرات دو کربن بادمجان عبارت از: پانتوزانها و کمی سلولز و دکسترین و مانیت می باشد و به خاطر وجود این مواد است که اولاً بیماران مبتلا به مرض قند بخوبی می توانند مصرف نمایند و همچنین برای کسانی که دچار نقرس هستند ضرری ندارد و به خاطر همین سلولز موجب زیاد شدن حجم مدفوع گشته، در مبتلایان به یبوست اثر نیکویی دارد.

بادمجان دارای پتاسیم زیاد و کلسیم آن نسبتاً کم است، بدین لحاظ می تواند درجه قلیاییت بدن را بالا ببرد و در کسانی که دچار ناراحتی کلیه بوده، یا فشار خون دارند بسیار مفید میباشد.

اضافه بر خواص فوق، در میان دانه ها یا تخم بادمجان، الکالوئید یا ماده شیمیایی مخصوصی موجود است که در مبتلایان به بیماری کبد «ایجاد ناراحتی می کند لذا توصیه میشود کسانی که دچار حساسیت و یا یرقان و سایر بیماریهای کبد می باشند از مصرف آن خودداری فرمایند».

ولی چون بادمجان به صورت پخته مصرف می شود، بخوبی هضم و جذب میگردد. با دارا بودن مواد غذایی و ضروری زندگی از چاق شدن اشخاص جلوگیری میکند.

بادمجان دارای مقداری ویتامین ب ۱ و ب ۲ و پاپ می باشد. به گفته پرفسور حاجبی، بادمجان از نظر غدایی نیروی زیادی ندارد. به همین جهت در رژیم لاغری استفاده میکنند.

خاصیت درمانی آن بیشتر به علت باز کردن عروق است. رنگ رخسار را باز می کند. ادرار آور است. به علت داشتن (مولاتین) که یک ماده سمی است «برای اشخاص سوداوی مزاج خوب نیست، این دسته نسبت به نمونه های تخم دار بادمجان حساسیت دارند و بلافاصله پس از خوردن دچار چشم درد شده یا در بدنشان جوش پیدا می شود و دستهای هم مبتلا به کهیر میشوند» ولی به امراض غیر سوداوی سازگار است و معده را تقويت و گرفتگی معده را باز میکند «بعضی اوقات باعث گرفتگی کبد و طحال می شود» ترشی بادمجان قابض است، ادرارآور است و بوی عرق بدن را از بین می برد و کسانی که زیر بغل وکشاله های ران آنها بدبو است، باید زیادتر بادمجان بخورند، خاکستر بادمجان مخلوط با سرکه جهت معالجه زخمهای جلدی نافع است. اگر کلاهک و دم بادمجان را در سایه خشک و خوب بسابند که نرم و گرد شود، روی بواسیر و سایر زخمهای نشیمنگاه بپاشند آنها را معالجه می کند.

بادمجان، ملین و مدر است، میوه بادمجان وقتی که کاملاً نرسیده باشد به اندازه کافی دارای مواد مولاتین است که یک ماده سمی است، بنابراین نباید تا وقتی که کاملاً نرسیده باشد آن را مصرف کرد. برای بیماران خنازیری که زخم شده اند توصیه میشود، با برگهای آن ضمادی درست کنند که در مورد سوختگی دملهای شدید، دردناک و سودا و بواسیر استعمال می شود و موجب تسکین درد و شفای بیمار میگردد «دکتر لئونس کارلیه فرانسوی».

بهترین نمونه بادمجان، قلمی و بدون تخم و رسیده است و فرآورده های اندیمشک و دزفول که زمستان به بازار میآیند به علت داشتن گوشت زیاد و نداشتن تخم فوق العاده مرغوب می باشند و حتی عدهای بادمجان گوشتی بدون تخم را جوجه گیاهی لقب داده اند.

برای تهیه آن اول باید پوست بکنید و بعد آن را ورقه ورقه کنید و در نمونه های قلمی که قابل ورقه شدن نیستند با چاقو توی آن را شکاف دهید بعد رو و زیر و یاتوی آن نمک بپاشید و بعل در آب سرد روی هم بچینید، پس از مدتی که این آب سیاه و تند میشود. آب آن را عوض کنید تا زمانی که دیگر آب سیاه و تند نشود و چنانچه به این دستور عمل نمایید گوشت بادمجان خوشمزهتر شده و سم آن گرفته می شود. و سیر و پیاز زیاد بریزید. با روغن بی بوسرخ شود.