مجله سلامت

با گیاهان دارویی بیشتر آشنا شوید

به گزارش ازمن بپرس تاجایی که می دانید انسان از طبیعت به وجود آمده است پس برای مواقعی که بیمار شد طبیعت داروی مداوای آن را دارد. انسان برای سالم ماندن و داشتن عمر زیاد نیاز است که به طبیعت نزدیک شود. در نتیجه اگر انسان ها به طبیعت روی آورند بیماری آن ها هر چه سریع تر خوب و درمان می شوند. آدم فقط با داروهای شیمیایی خوب نمی شود. نقش تمام داروهای گیاهی درمان بیماری ها و در نهایت جلوگیری از ابتلا به آن ها است. داروهای گیاهی که در طبیعت وجود دارد یکی از بزرگترین نعمت های خداوند است.

تاریخ استفاده از داروهای گیاهی در گذر زمان

تاریخ مصرف داروهای گیاهی از زمانی آغاز شد که انسان بر روی کره ی زمین شروع به زندگی کرد. انسان با تجربیاتی که در اختیار داشت توانست طبق مقتضیات خود در زمان حیاتش با استفاده از گیاهان دارویی خود را درمان کند و تا کنون هم از همان داروهای گیاهی برای مداوای خود استفاده می کند. شما می توانید گیاهان دارویی را در مراتع وسیع، جنگل ها و دشت ها بیابید. این گیاهان توسط هیچ کس کاشته نمی شود و  مسی آن را آبیاری نمی کند. ده ها هزار سال است که این گیاهان بر همین منوال رشد کرده اند و باعث آرایش و زیبایی طبیعت شده اند.

چه رابطه ای بین گیاهان دارویی و انسان ها وجود دارد؟

در هر خاک و آب و هوایی یک نمونه گیاه دارویی رشد می کند. پس این بدین منظور است که در همه جا همه نوع گیاه دارویی وجود ندارد. خداوند این نعمت را در اختیار انسان ها گذاشته است که اگر در جایی بیماری ای وجود دارد قطعا داروی گیاهی برای درمان آن هم قرار داده است. از طرفی دیگر رویش گیاهان دارویی در تمام فصول سال صورت نمیگیرد. هنوز کسی نتوانسته این موضوع را بفهمد که چگونه می شود اگر در فصلی بیماری ای به وجود آمد گیاه همان بیماری هم در آن فصل در می آید.

همه ی ما می دانیم که بعضی از بیماری ها در فصول خاص به وجود می آیند و داروی گیاهی شناخته یا ناشناخته شده  همان بیماری هم در همان فصل به وفور پیدا می شود.

عرق کاکوتی: این داروی گیاهی در بعضی از بیماری ها مفید است مانند: ضد اسپاسم در ناراحتی های گوارشی، مقوی معده، ضدعفونی کننده، ضد اسهال و خلط آور.

بهار نارنج: آرام بخش، معطر مقوی اعصاب و قلب و ضد نفخ.

زیره ی سبز: ضد چربی، ضد چاقی، تنگی نفس، هضم غذا، زیاد کننده ی شیر مادر و باد شکم.

نسترن: از بین برنده سر درد، درد معده، سنگ کلیه،تقویت قلب و اعصاب، رفع کرم روده و اسهال.

عرق زینان: درمان سوء هاضمه، خلط آور، ضد کرم، رفع ترشی معده، ضد نفخ، ضد تهوع، مدر و ضد اسپاسم است.

شیرین بیان: اگر از عرق شیرین بیان به جای پودر و عصاره آن استفاده کنید بسیار بهتر است.

کرفس: تنگی نفس، درد شکم و تقویت کننده معده.

عرق رازیانه: ضد اسپاسم عضلات، مقوی قلب، ضد سوء هاضمه، ضد نفخ، مقوی معده، خلط آور و افزایش دهنده شیر.

شربت سکنجبین: دارای خواص سرکه سیب و رفع عطش و گرما زدگی.

عرق شنبلیله: رفع کم خونی، کاهش دهنده ی قند خون، نیرو دهنده و ضد دیابت.

آبلیمو: سرشار از ویتامین ث، ضد عفونی کننده، چاشنی و ضد اسکوربوت.

گلاب: مقوی پوست، نیکوی رخساز و مقوی اعصاب و قلب.

بید مشک: ملین، ضد سر درد و دردهای عضلانی، تقویت کننده قلب و معده، آرامبخش وخون ساز است.

نعنا: معالج بواسیر، باد شکن، رفع اسهال و استفراغ معده.

کاسنی: تب بر، سردی مقوی معده، بیماری های کبدی و کلیوی.

عرق چهار گیاه: ضد نفخ، باد شکن، مقوی معده، رفع سوء هاضمه، ضد دل پیچه، رفع اسهال های عادی.

برگ گردو: ضد دیابت و درمان درد مفاصل.

بابونه:مدر،اشتها آور، صفرا بر و بادشکن.

پونه: ضد سرفه، سرما خوردگی و عفونت.

خارشتر: دارای طبیعت سرد است، مدر قوی، سنگ کلیه و مثانه، تصفیه ی خون و کبد.

عرق گشنیز: ضد اسپاسم، بادشکن، طعم دهنده و ضد نفخ.

بو مادران: بواسیر، سرما خوردگی، درد شکم و ضد عفونت.

گزنه: درمان بالا رفتن فشار خون، چربی خون و کلسترول، ضد قند و کبد.

گل گاو زبان: نیکوی رخساز، تنگی نفس، کلیه و مثانه، مقوی، اعصاب و روان، بشاط آور.

مرزه: درمان قلنج، نقرس، نرمی استخوان و مقوی سوء هاضمه.

برگ چنار: تب بر، چاق کننده، اعصاب و رعشه، معالج تنگی نفس.

عرق زیره سیاه: طعم دهنده، معطر، ضد اسپاسم، رفع قلنج نفخی کودکان و ضد نفخ.