با فواید تمشک و اثراتی که بر بدن دارد بیشتر آشنا شویم

با فواید تمشک و اثراتی که بر بدن دارد بیشتر آشنا شویم

تمشک سرشار از ویتامین ث، قند و دارای اسید سیتریک و اسید مالیک میباشد و این دو اسید است که به این میوه طعم ترشی می دهد: تمشک، خنک، تصفیه کننده خون، اشتها آور، ادرار اور، ضد اسکوربوت و ملین است.

برای کسانی که طبع صفراوی دارند و مبتلا به رماتیسم هستند و یا از اختلال معده و روده رنج میبرند و یا جوشهای پوستی آنها را ناراحت میکند و یا یبوست مزمن دارند بسیار مفید است. تمشک کار غده های مولد عرق را که تعداد آن تا دو میلیون بوده و در تمام سطح پوست بدن ما پراکنده شده اند به فعالیت می اندازد و ترشح عرق را زیاد می کند. بنابراین برای کسانی که به طور ناقص عرق می کنند یک دوره معالجه با آن لازم است.

خواص شربت تمشک

شربت تمشک مخلوط با آب برای تب، سرخک، مخملک، تجویز شده است و کسانی که مبتلا به تب یا سرخک یا مخملک شده اند، اگر این شربت را بخورند، بزودی بهبودی محسوسی در خود مشاهده خواهند کرد. طرز تهیه شربت تمشک چنین است:

با آتش ملایمی ۸۷۵ گرم قند را در پانصد گرم تمشک آب کنید و بعد آن را در صافی نرم و ریزی بریزید و صاف کنید.

شربت سرکه تمشک که با آب مخلوط شود، در مورد بیماری هایی که همراه با تب می آیند مصرف می شوند و همچنین در مورد آنژین آن را غرغره می کنند. در تابستان شربت خنک تمشک نوشابه ای گوارا و لذیذ و بهداشتی است.

طرز تهیه سرکه تمشک این طور است:

در یک شیشه دهانه گشاد یک کیلو و پانصد گرم تمشک را که له شده با یک مقدار سرکه انگور بخیسانید و در آن را پارچه ای بگذارید و پانزده روز بگذارید همان طور بماند و بعد از پانزده روز بدون آن که آن را بفشارید، در صافی بریزید و صاف کرده، یک کیلو سرکه و پانصد گرم قند به آن اضافه کنید، سپس هر وقت خواستید مقداری از آن را در آب بریزید و حل کنید و ان را میل نمایید. تخم و دانه هایی که در تمشک است و اغلب با دندان هم جویده نمی شود وقتی خورده شوند، در معالجه یبوست و خشکی مزاج به طور طبیعی بسیار موثر است.

در ایران تاکنون تمشک را پرورش نداده و اهلی نکردهاند و اغلب درخت و بوته های آن در جنگلها و کوهها به طور طبیعی روییده، بار می دهد. در طرقبه مشهد اخیرا کشت آن رواج یافته است.

توت وحشی که میوه تمشک چپری است، سرشار از ویتامین آ، ب، د، ث، میباشد و اگر خیلی خوب برسد و خورده شود ضد یبوست و تصفیه کننده خون است و باید در این مورد یک مشت آن را صبح ناشتا مصرف کرد. شربتی از آن میسازند که طرز تهیه آن مثل شربت شاه توت است و چهار قاشق سوپخوری آن را در هر روز اگر به بچه بدهند، اسهال بچه را مداوا میکند. اگر با شیره توت وحشی امعاء را مستقیم کمپرس کنند، فوراً از ریزش خون بواسیر جلوگیری میکند.

شکوفه های توت وحشی را اگر در بهار بچینند و در شیشه بگذارند و جلو آفتاب قرار دهند، مایع غلیظی به وجود می آورد که برای پانسمان زخمهای مختلف آن را مصرف میکنند. جوشانده برگهای توت وحشی به مقدار ۲۵ گرم آن در یک لیتر آب برای رفع و معالجه سوء هضم، خلط خون و انسداد مجاری ادرار و کلیه ها مفید است. اگر آن را به عسل اضافه نمایند، برای غرغره کردن در مورد آنژین و در دگلو مصرف می گردد. دم کرده برگهای توت وحشی یا آبی که جو را در آن خیس کرده باشند، مقدار ۲۵ گرم در یک لیتر آب برای شستن چشم وقتی ورم کند مفید و موثر است.

میوه تمشک بسیار خنک و ضد رطوبت بدن است و راه ورود میکربها را به عروق میبندد و از خونریزی و فساد خون جلوگیری کرده، رقت خون را درمان می کند.

ملین و اشتها آور بوده ادار را زیاد می کند. مسکن صفرا و پاک کننده صفرا از امعاست. بهترین درمان رماتیسم و تصلب شرایین است. برای کسانی که از درد معده رنج میبرند میوه خوبی است . تحریکات جلدی جلوگیری مینماید. قندش برای مبتلایان به مرض قند مفید و مداواست، خوردن آن تنفس را آسان و تنگ نفس را درمان می کند، شربت تمشک برای مبتلایان به تب و آبله مرغان و سرخک بسیار مفید است. غرغره جوشانده تمشک برای درمان درد گلو و آنژین سود فراوان داد.

سکنجبین تمشک خنک کننده بوده، برای رفع یرقان و التهاب صفرا و کبد سود بخش است. تمشک مقوی احشاء رحم است. ضماد برگ تمشک جهت زخمهای سرد و برآمدگی چشم از حدقه مفید است.

عصاره برگ و ساقه تمشک تازه چیده را اگر بکوبند و با کمی صمغ مخلوط نمایند، برای ورم پلک چشم مفید می باشد، جویدن برگ تمشک جهت ورم لثه و رفع بی حسی آن مفید میباشد، جوشهای دهان را از بین میبرد و بوی بد دهان را برطرف می نماید.

نوشیدن آب برگ و ساقه تمشک که تازه باشد، با کمی صمغ عربی جهت تقویت معده و خونریزی معدی و بند آمدن اسهال و معالجه بواسیر نافع است. در طب سنتی ایران نوشته اند که اگر هنگام رگل، جوشانده برگ و میوه تمشک بنوشند، در آن ماه از آبستن شدن معاف خواهند بود.

گل تمشک نیز اسهال را بند می آورد، ضمناً برگ تمشک بر روی دکمه بواسیر خونی نافع است. میوه تمشک قابض است. نوشیدن جوشانده ی ریشه تمشک علاوه بر بند آوردن اسهال، سنگ کلیه و مثانه را خرد میکند. ضماد برگ تمشک ورمها را فرو می نشاند و کورک و دمل را باز می کند و مانع زیاد شدن زخمهای خوره ای است.

مالیدن عصاره میوه آن جهت زخمهای آبدار و چرکی نافع بوده، آنها را خشک میکند و گل آن نیز همین خاصیت را دارد. ضماد برگ و ساقه نازک آن جهت میخ ران و کوفتگی پا که در اثر ورزش و راهپیمایی عارض می شود نافع است. پخته برگ میوه آن مو را سیاه می کند و خضاب خوبی است. مداومت در استفاده از آن مانع سفید شدن مو می باشد و این خاصیت به علت داشتن فلز منگز است که در آن زیاد بوده، عامل سیاهی موی بدن انسان می باشد.

میوه آن پادزهر سموم حیوانی است و مخصوصاً ضد سم مارماهی شاخدار است. مقدار خوراک عصاره و گل تمشک ۹ مثقال است.