با خوص درمانی ليمو بیشتر آشنا شویم

با خوص درمانی لیمو بیشتر آشنا شویم

مرکبات خانواده بزرگی را تشکیل می دهد. گرچه هر کدام از این خانواده را جدا جدا در جای خود معرفی کرده ایم، بد نیست که شما هم پی به این اسرار ببرید. لیمو ترش، لیمو شیرین، لیمو آبی، لیمو عباسی، لیمو عمانی، پرتقال، نارنگی، ترنج، بالنگ، توسرخ، نارنج، دارابی و ده برادر دیگر دارند که کم و بیش شبیه هم بوده، خواص مشترک دارند.

میوه، گل، برگ، شکوفه، ساقه و ریشه درختان هر چند به ظاهر با هم کمی اختلاف دارند، ولی دارای منافع مشترک بوده، میتوان همه را به هم پیوند زد و حتی روی یک درخت می توان چند نوع آنها را با هم جمع و ترکیب نمود و میوه های گوناگون از خانواده مرکبات به دست آورد. میوه های پیوندی آنها از نظر ظاهر درشت تر، شاداب تر و گواراترند، ولی خواص میوه های غیر پیوندی آنها از نظر درمانی بیشتر است. اینها همه بیماریها را درمان می کنند، ولی دارای مقدار زیادی ویتامین (ث) هستند.

سابقاً عده ای از دانشمندان تصور می کردند که هر قدر ترشتر باشند، میزان ویتامین (ت) در آنها زیادتر است. نویسنده کتابی به نام زبان خوراکیها عکس این موضوع را ثابت کرده، برای اولین بار املاح ویتامین (ث) را در لیموی شیرین کشف و اندازه گیری نمود و بدین ترتیب معلوم شد که لیمو شیرین ایران در برابر لیموترش و لیمو آبی، ویتامین (ث) به صورت املاح داشته فاقد ترشی های آزاد است. و به همین جهت با داشتن خواص بسیار مثل سایر ترشیها برای اعصاب زیان آور نیست و میتلایان به زخم های معده و روده که از خوردن ترشی محروم میباشند، میتوانند با خیال راحت آن را نوش جان کنند.

علاوه بر ویتامین های فوق در این خانواده مقدار ویتامین «ب» زیادتر از سایر میوه ها است و این ویتامین به کمک اشعه ی «رادیو آ کتیو» که در اینها وجود دارد مویرگها را باز و لاروبی می نماید و رسوباتی را که در جدار رگ ها نشسته و عامل اصلی پیری و فرتوتی است از بین می برد.

اخیراً دانشمندان آمریکایی ویتامین جدید دیگری در مرکبات پیدا کرده اند که مقوی اعصاب و در پرورش اندام و رشد ماهیچه ها اثری نیکو دارد، از فلج کودکان و سستی و کهولت بزرگسالان جلوگیری و در معالجه عرق النساء (سیاتیک) و ذات الریه و سرطان نقش مهمی دارد. هرچند مقدار این ویتامین در مرکبات مختلف اندازه گیری نشده است، از روی قرائن و آثار میتوان گفت که این ویتامین در لیمو شیرین ایران که از قدیم، بهترین هدیه برای بیماران بوده، به حد وفور وجود دارد.

تمام مرکبات دارای املاح مختلف مانند: کلسیم، آهن، منیزیم، سدیم، فسفر و پتاسیم هستند و مقدار این املاح در مرکبات به قدری زیاد است که ترشیهای موجود میوه ها نه تنها خون را ترش نمی نماید. بلکه آن را قلیایی کرده امراض رماتیسم، نقرس، تصلب شراین، چاقی، واریس، سیاتیک و درد کلیه را معالجه می نماید.

لیمو علاوه بر ویتامین های مشروحه بالا، دارای ویتامین (ا)، (ب)، مخصوصا (ث) و املاح آهکی است. در لیمو اسیدهای زیادی وجود دارد که معروف ترین آنها اسکوربیک میباشد که ضد بیماری اسکوربوت و اسید سیتریک که بزرگترین دشمن اسید اوریک است و خون را رقیق کرده، مجاری دستگاه هاضمه و دستگاه ادراری را ضدعفونی می کند.

در این جا نباید اسید سیتریک «جوهر لیمو»ی طبیعی و آلی را با اسید سیتریک مصنوعی و شیمیایی که بهتر است از مصرف آن صرف نظر کرد اشتباه کرد. لیمو به علت داشتن خواص اسیدی، گاهی ضد املاح معدنی معرفی شده است و حال آن که با تجارب علمی و عملی اشتباه این نظریه به ثبوت رسیده، اسیدهای میوه ها مخصوصا اسید سیتریک، اسید مالیک و اسید تار تیریک ممکن نیست املاح معدنی را نابود کنند، زیرا این اسیدها برخلاف اسیدهای شیمیایی که در لابراتوار می سازند، همیشه همراه یک باز می باشند. «باز در اصطلاح شیمی ماده ای است که با یک اسید ترکیب یافته، ملحی را به وجود میاورند.»

اسید هایی که ضد املاح می باشند، اسید های شیمیایی و نعتی مثل سرکه مصنوعی می باشند، اسید لیمو در بدن به تحلیل می رود و فضولات را حل کرده، تورم مخاط را برطرف میکند. به همین علت است که اسید لیمو در ابتدا حلال، بعد تقویت کننده می شود. بدین ترتیب بر خلاف عقیده عمومی هر قدر میوه اش ترش باشد، عمل قلیایی کردن آن بیشتر خواهد بود.