با خواص درمانی سکنجبین بیشتر آشنا شوید

با خواص درمانی سکنجبین بیشتر آشنا شوید

یکی از نوشابه هایی که زیاد مصرف میشود سکنجبین است که نوشیدن آن منافع زیاد دارد و چون آن را با یخ خنک کرده مینوشند، صفرا را میبرد، از التهاب و حرارت معده میکاهد و آنچه بلغم در معده و روده ها باشد خارج می کند.

اگر سکنجبین را با ریشه و تخم کاسنی بسازند و کمی گلاب به آن اضافه کنند، نوشابه ای پر سود و شگفت آور خواهد شد، مخصوصا برای آنهایی که جگر و معده ای گرم داشته یا دچار گرفتگی معدی شده اند. و نیز برای کسانی که مبتلا به نفخ میباشند منافع زیاد دارد، ولی برای مبتلایان به زخم معده و روده زیان بخش است.

سکنجبین تمام منافع سرکه و شراب را دارد، مخصوصا اگر آن را با عسل و سایر قندهای طبیعی درست نمایند، چه که در این صورت سرکه با قند ترکیب شده و جلوی زیان سرکه را میگیرد. ولی اگر در موقع تهیه آن مراعات نسبت را ننمایند «و ترش باشد، برای اعصاب ضرر فراوانی خواهد داشت و آنهایی که معده ضعیف دارند و مبتلایان به اسهال و درد سینه مخصوصا مسلولین نباید به سکنجبین نزدیک شوند و کسانی که دچار سرماخوردگی شده اند، یا مبتلا رعشه و دردهای عصبی هستند، حتما باید دوری نمایند و آنهایی که به سختی ادرار مینمایند پرهیز نمایند.

سکنجبین

 موقعی که برای تهیه سکنجبین سرکه را با مواد قندی جوشانیدید و سکنجبین در اثر حرارت به عمل آمد، قبل از سرد شدن، یک دسته نعنای تازه در سکنجبین بریزید و مدتی بگذارید بماند تا عطر نعنا در سکنجبین حل شود. بعد دسته نعنا را بیرون بکشید و در بالای دیگ نگاه دارید تا تمام قطرات از آن چکیده شود، در این صورت سکنجبین دارای عطر و طعمی مطبوع شده خواص بیشتری خواهد داشت.

 اگر در شربت سکنجبین خیار رنده کنید، در حق مهمان خود محبت فراوان نموده اید. شما عادت دارید کاهو را با سکنجبین بخورید، چه ضرر دارد که در موقع تهیه سالاد سکنجبین هم به عنوان سس به آن اضافه کنید و این سنت را برای سکنجبین که یک چاشنی وطنی هست حفظ نمایید.

خواص سکنجبین

سکنجبین طبعش سرد و خنک است و با سردی تیز و سریع النفوذ  ضررهای آن در اعصاب و اعضای عصبی چون معده، و رحم عظیم باشد. زیرا که عصب سرد است و سبب سردی آن می شود چون که در اعصاب خون نیست. به این مناسبت همه سردیها برای اعصاب ضرر دارد، بخصوص که سردی تیز و نفوذ کننده باشد و هیچ جزوی از آن نماند که مضرت سرکه به آن نرسد. منفعت سکنجبین آن است ریاح را تحلیل کند «یعنی بادها و گازها را پراکنده می کند» و رطوبت غلیظ مزاج را لطیف گرداند. پس هرگاه سکنجبین ساختید، ضرر سرکه به عسل شکسته می شود. منافع هر دو به نصف آب حاصل شود.

سه جنس ضد یکدیگر را که ضرر دارد با هم ترکیب می کنیم بسیار سودمند می شود. اما بدانید سکنجبین هایی که در بازار ساخته می شود، بسیار ضرر دارد. به واسطه این که بسیار کار بدی میکنند که جوهر قند میزنند که ابداً قابل خوردن نیست. بهتر آن است که خود شما سکنجبین بیزید تا نتیجه کامل به دست بیاید. این سکنجبین تشنگی را رفع و صفرا را ساکن کند و کام دهان را تر و رطوبت غلیظ مزاج را که در مجاری تنفس و مجاری اخلاط باشد لطیف کند و رطوبتی که با سرفه سخت برآید به آسانی بیرون کند و سده های اندرونی بگشاید و خلط رقیق را با ادرار و عرق بیرون آورد و گاهی ملین طبع کند و مسهلی مفیدی خواهد بود.

ولیکن باید که زیاد ترش نباشد که مضر شود، زیرا که سکنجبین ترش منافعی ندارد، چون که ماده ” مرض نضج پذیر نیست و در خامی و غلظت به حدی است که سکنجبین آن را لطیف نمیکند، بلکه ماده مرض غلیظتر میشود. پس باید غلظت ماده را لطیف کرد تانتجه حاصل شود. در خناق (دیفتری) اگر فصل زمستان باشد، سکنجبین معتدل و نیمگرم کرده بدهند تا خلط را بپزد و لطیف گرداند و اگر تابستان باشد، با آب سرد مخلوط کنند تا تشنگی را بنشاند، تا تب را بشکند و حرارت را ساکن نماید و سده های باطنی را بگشاید. ہدون یخ بدھند تا بتواند خلط را باز کند و خلط را آب کند که لعاب دهن  بسیار لزج نشود. بدین سبب در تبهای سوخته و نوبه سکنجبین معتدل با گلاب آمیخته باشد. سکنجبین بسیار ترش نباشد و الا دو ضرر دارد، یکی جهت سرفه و دوم سبب زیادتی ترشی زننده، خوف آن است که اگر در بدن صفرا ویا خلطی وجود داشته باشد تا آن را به امعا فرو آورد و سبب سنحج گردد.

سکنجبین

دستور ساختن سکنجبین مفید:

شکر را در پاتیل پهن کنید و بعد سرکه تند به قدری که روی شکر را بپوشاند، پس روی آتش خیلی ملایم بگذارید تا شکر در سرکه بدون جوش دادن حل شود. پس کف آن را بردارید و ساعتی بگذارید و حرارت زیاد نباشد تا آن که سرکه و شکر همزوج گردد. بعد آب داخل کنید که به قدر دو انگشت آب بالای شکر باشد و جوش دهید تا به قوام آید. این سکنجبین بی ضرر است.