مجله سلامت

اسکیزوفرنی یک بیماری روانی است که در ان مرز بین خیال و واقعیت از بین می رود .خود فرد مبتلا به این بیماری نیز از بیماری خود بی خبر است که این مسئله خود باعث می شود روند درمان او سخت تر شود.البته گفته شد روند درمان سخت است ولی این به معنای این نیست که فرد نتواند از این بیماری رهایی یابد.درمان این بیماری به گذشت زمان خفیف تر می شود

اسکیزوفرنی می تواند از اوایل جوانی تا اوایل بزرگسالی می تواند ظاهر شود. در ابتدا این بیماری به صورت هزیان و توهم اشکار می شود و در صورت این که درمان نشود می تواند در تمام عمر همراه فرد باشد.

افراد مبتلا به اسکیزوفرنی نمی تواند خود به کارهایش برسد و برای انجام دادن کارها نیاز به مراقبت سایر افراد دارند.نشانه های این بیماری هم به صورت اشکار خود را نشان می دهد و دیگران نیز متوجه این علائم شوند.اما اسکیزوفرنی در بسیاری از افراد هم به صورتی است که فرد خیلی عادی به نظر می رسد و دیگران اصلا متوجه بیماری او نمی شوند.

اسکیزوفرنی می تواند عوامل گوناگونی داشته باشد.از جمله این عوامل می توان به عوامل ژنتیکی ،نداشتن تعادل شیمیایی در مغز،تنش های خانوادگی و فاکتورهای محیطی اشاره کرد.توجه داشته باشید افراد دارای اسکیزوفرنی به هیچ عنوان نباید از مواد مخدری مانند مار جوانا و یا حشیش استفاده کنند.این مواد مخدر باعث تشدید بیماری می شود .

علائم بیماری اسکیزوفرنی

۱-هزیان:بیمار مبتلا به اسکیزوفرنی اعتقادات دروغینی را به صورت های مختلف بیان می کنداین اعتقادات می تواند شما توهمات مربوط به ازار و اذیت کردن دیگران باشد.این افراد با خود فکر می کنند که از قدرت های ماورالطبیعه ای برخوردار اند و می توانند کارهای خارق العاده زیادی انجام دهند.

۲-اختلالات فکری:افراد مبتلا به اسکیزوفرنی در صحبت کردن از این شاخه به ان شاخه می پرند و نمی توانند از یک موضوع واحد صحبت کنند .دنبال کردن سخنان این افراد سخت  است.

۳-توهمات:این افراد صداهای زیادی می شنوند که این صداها وجود خارجی ندارند .شنیدن این صداها برای افراد حتی از حس هایی مانند دیدن و شنیدن نیز مشهودتر است.این افراد توهمات زیادی در انواع مختلف در این بیماری تجربه می کنند.

۴-نداشتن انگیزه:فرد بیمار تحرک خود را از دست می دهد و حتی فعالیت های روزانه گذشته خود را دیگر انجام نمی دهد .بیمار در شرایط غم و یا خوش حالی نیز نمی تواند احساسات خود را بروز دهد.

۵-عقب نشینی در اجتماع:بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی از اجتماع دور می شوند و به صورت کلی تعاملات اجتماعی بیمار کم می شود.کم شدن تعاملات اجتماعی به این دلیل است که مبتلایان فکر می کنند تمامی افراد می خواهند به ان ها صدمه و اسیب بزنند.

۶-مشکلات شناختی :بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی نمی توانند روی موضوعات خاص تمرکز کنند .هم چنین در به یاد اوردن چیزها نیز دچار مشکل می شوند.این مشکلات خود باعث می شود تا اختیارات فرد روی زندگی اش به حداقل  برسد.

۷-عدم اگاهی از بیماری:بسیاری از مبتلایان به این بیماری از بیماری خود اگاه نیستند و حتی دارو ها را هم به خاطر این که از عوارض ناشی از ان می ترسند مصرف نمی کنند.