چگونه از آزار جنسی کودکانمان آگاه شویم/عوارض و آسیب ها

چگونه از آزار جنسی کودکانمان آگاه شویم/عوارض و آسیب ها

کودکان در همه حال با چشم پاک و معصومانه خود دنیا را می بینند اما جهان امروز گاها به قدری بی‌رحم است که پدران و مادران مجبور می شوند خیلی سریع آنها را از حوادث و مشکلاتی که امکان دارد برای‌ آنها بوجود آید، مطلع کنند.

کودکانی که مورد آزار و اذیت قرار گرفته‌اند، مورد آسیب قرار گرفتهاند و حتی منجر به مرگشان شده است. این مسئله در همه کشورهای جهان دیده می‌شود. اما مانند هر مسئله دیگری راه­های برای جلوگیری از آن وجود دارد.

اجازه دهید فرزند‌تان از شما پرسش جنسی داشته باشد

کنجکاوی جنسی کودکان بنابر به هوش و ارتباط اجتماعی آنها از ۳ تا ۶ سالگی آغاز می‌شود. آن چیزی اهمیت دارد این است که کودکان شور و هیجان بسیاری در کشف جنسیت خودشان دارند. دنیای فکری کودک بسیار معصومانه است و اگر سوال های جنسی دارد، اولیا نباید احساس شرمندگی، دلهره ایجاد ‌کنند و  دیدشان باید همچون با نگاه کودک یکی باشد. او با دنیای خودش و از دنیای پاک و معصوم خود از والدین سؤال می‌کند.

براین اساس اگر اولیا دربرابر هر پرسش جنسی به هر میزانی در برابر کودکان قرار گرفتند نباید حیا کنند، در غیر این صورت نمی‌توانند به او یاری رسان باشند. اگر والدین پرسش های اولیه کودکان را در مقابل مشکلات جنسی به این روش جواب دهند نشانه های منفی دارد. اولا بچه از آن لحظه به بعد در این مورد با آن ها در میان نمی گذارد. ثانیا منبع آگاهی‌شان را همسن و سالان خودشان یا منابع نامطمئن خارجی قرار می‌دهند و بیشتر در معرض خطر قرار می‌گیرند و در نتیجه نارضایتی و عصبانیت آنها از پرسش بچه به او احساس گناه و شرم بی دلیل می‌دهد. براین اساس اگر مابعد از این مسئله ای برایش بوجود بیاید و خطری او را تهدید کند به والدین نمی‌گوید.

چگونه مشکلات جنسی را به بچه های خود آموزش دهیم

صحیح است که سن آموزش مشکلات جنسی به کودکان از ۳سالگی آغاز می‌شود اما اولیا باید بدانند که تنها در مواردی که کودک از آنها پرسش جنسی کرد باید جواب دهند نه اینکه خودشان بدون ‌مقدمه برای کودک شرح دهند. امکان دارد اولیاء در بچه رفتاری ببینند که حس کنند او آمادگی آموزش مشکلات جنسی را دارد، برای مثال زمانی که بچه اندام جنسی‌اش را نمی‌پوشاند.

اولیاء باید بدانند که پرسش های بچه را به طور کلی و مناسب با سن او جواب دهند. برای مثال اگر بچه سوال می کند: « من از کجا اومدم» مادر جواب می‌دهد «از درون شکمم» و اگر چرایی این مسئله را سوال کند مادر جواب می دهد: «بچه باید مکانی رشد کنه که گرم باشه و کسی به اون آسیب نزنه و اینجا بهترین مکانست.» هرچه سن کودک بیشتر می شود جوابها می‌تواند سیر بیشتری داشته باشد. در آموزش به کودک خصوصی کردن و شخصی نشان دادن اندام‌های جنسی به بچه‌ها اهمیت دارد به این دلیل می فهمند که از خودشان محافظت کنند. نکته مهم آن است که در این آموزش جنسی نباید کودکان به خاطر اندام جنسی‌شان شرمنده شوند.

برای مثال می‌توان درآموزش جنسی به کودک پاسخ داد «هیچ کس اجازه نداره چشم و گوش تو را لمس کند و حتی خودت هم نمی‌تونی و باید مراقبت کنی. برخی از اندام‌ها همچون چشم و گوش برای ماست و قسمت خصوصی است و هرکسی نباید به آن دست بزند. همون‌طور که اگر کسی چشم و گوشت را لمس کرد میای به من اطلاع می دی، درباره این قسمت هم اگر کسی دست زد میای به من میگی و از من کمک می‌گیری.» به این صورت کودک در ابتدا از همه محافظت کردن از خود را آ»وزش می بیند و ثانیا اینکه اگر دست درازی پیش آمد بلافاصله والدین را با خبرمی‌کند. اگر اولیا پیام ایراد دارد و بد است به کودک بدهند، اگر تعرضی پیش بیاید شرمساری پیدا می‌کند که آن را تشریح نمی‌کند.

کودکتان را آسوده خاطر کنید

اگر اولیا در مورد آزار و اذیت جنسی کودک صحبتی کنند و مسئله را ندیده بگیرند، کودک فکر می‌کند گناهی کرده. بدترین عمل این است که به او هجوم آورید. در این صورت مسئله او بیشتر می شود. بهترین روش این است که در ارتباط با تجربه بدی که داشته گفت ‌و گو شود. اگر بچه به والدین تذکر دهد و اولیا نیز با او هم‌ دلی کنند و به راه‌ حل هم برسند می‌توانند از  ناراحتی به دور باشند و آگاهانه زندگی معمولیشان را داشته باشند.

بهتر است به کودک تذکر داده شود« ما درباره این مطلب صحبت کردیم و راه‌حل دادیم و خوب  است زندگی‌مان را داشته باشیم اما اگر پرسشی داشتی می‌توانی هر زمانی خواستی از ما بپرسی.» بدین ترتیب مسئولیت را به خود کودک بسپارید تا هر زمانی لازم دید با شما حرف بزند. حتی اگر اولیاء از وحشت آبرو ریزی روی این موضوع پنهان می کنند باید بدانند که حداقل بین خودشان این مشکل باید حل شود و امنیت و هم‌دلی به بچه داده شود. به او این اطمینان داده شود که خداوند همه ما را می بیند و شخصی که عمل زشتی با او مرتکب شده  یا او را آزار داده جزا خواهد شد.

به مشکلات و عارضه های تعرض جنسی دقت کنید

کودکی که مورد آزار قرار می‌گیرد مخصوصا اگر خشن باشد دچار پدیده PTSD یا استرس پس از مشکل می‌شود. یعنی حادثه بدی برای او بوجود می آید و به اتمام رسیده ولی حجم احساس منفی و شور در او باقی مانده است. عزت نفس و حرمت نفس در این مسظله به شدت در معرض خطر است. بچه با به یاد آوردن مسظله به حمله اضطرابی دچار می‌شود. حتی اگر خودش را کنترل کند حمله اضطرابی تبدیل به اضطراب انتشاری در مسائل دیگر می‌شود برای مثال اینکه از مکان بسته و از صدای بلند می هراسد و به اصطلاح حجم ترس‌هایش بیشتر می شود. ضمن آنکه امکان دارد افکار وسواسی به دنبالش آید و با کم ‌ترین صدا عصبانی ‌شود.

فرار و منکر شدن محیط‌های اجتماعی از دیگر عرضه های این امر است که حل کردنش کار یک متخصص است. کودک امکان دارد دیگر از خودش بدش بیاید و از خودش متنفر باشد. هراس اجتماعی کودک می‌تواند تبدیل به تنفر اجتماعی شده و او شخصیت ضد اجتماعی پیدا کند.

نشانه های زودرس و دیر رس آزارجنسی کودکان

بررسی آثار و عواقب سوءاستفاده جنسی بسته به سن کودک و تعداد دفعات آزار جنسی متفاوت است. اولیاء باید متوجه باشند که آزار جنسی به بچه الزاما یک رابطه جنسی با بچه تعریف نمی‌شود. کودک ۳ ساله توقع  این را ندارد که کسی او را لمس کند، براین اساس اذیت جنسی از دست زدن شروع می‌شود و می‌تواند تا یک رابطه کامل جنسی هم ادامه یابد.

آزار جنسی تبعات روانشناختی زیادی تا پایان عمر برجا می‌گذارد. مشکلات کوتاه مدت بلافاصله بعد از انجام آزار جنسی شامل شب ادراری، گوشه‌گیری، علائم اضطرابی شدید و ترس شدید می‌تواند بوجود آید. او امکان دارد در حضور دیگران حس وحشت زدگی داشته باشد و احساس گناه روی دوشش باقی می ماند و به گونه ای این حس به او منتقل می شود که همه بزرگسالان آن جنس امکان دارد آزارگر باشند و قصد اذیت رساندن به او را داشته باشند. در مشکلات بلند مدت در بسیاری از موارد امکان دارد در نوجوانی یا بزرگسالی فرد قربانی دچار افسردگی و بیماری روحی شود و ممکن است اقدام به خودکشی کند.

 واکنش خانواده‌ها می تواند تعیین کننده آینده کودکان باشد

اگر خانواده زود از حادثه آزار جنسی ناگوار اطلاع یابند و بفهمد که بچه چندین بار مورد آزار و اذیت قرار گرفته، تداخلات روانشناختی خیلی زود می‌تواند از بوجود آمدن تبعات درازمدت تا حدودی جلوگیری کند. به والدین پیشنهاد می‌شود حتما مراقبت کافی از فرزندان‌شان داشته باشند و آنها را تنها در کنار یک فرد بزرگسال که حتی امکان دارد کاملا آشنا هم باشند قرار ندهند و لمس ها طوری باشد که خودشان نقش نظارتی داشته باشند. کودکانی که آموزش‌های لازم را می‌بینند و اطلاعات و آگاهی بهتری دارند، میزان آسیب‌پذیری‌شان نسبت به کودکانی که هیچ آموزشی جنسی ندیده‌اند و هیچ آشنایی درباره بدن شان و آزارهای جنسی ندارند کمتر است؛ پس همیشه تاکید بر پیشگیری است.