علل بیولوژیکی و روانشناختی در زودانزالی نقش مهمی دارند. هر چند تعداد زیادی از مردم خجالت می کشند در مورد زودانزالی حرف بزنند، ولی زودانزالی یک مشکلی است که شایع بوده قابل درمان شدن است. داروها، مشاوره ها و تکنیک های جنسی و یا ترکیبی از آن ها به بهتر شدن روابط جنسی کمک خواهد کرد.
زودانزالی هنگامی اتفاق می افتد که مرد در زمان انجام رابطه جنسی سریع تر از وقتی که خودش یا همسرش می خواهد ارضا شود. زودانزالی یک مشکل شایع در روابط جنسی به حساب می آید. اصولاً از هر 3 نفر یک نفر از این مشکل رنج می برد. تا وقتی که این اتفاق به صورت متعدد نیفتد، موجب نگرانی نمی شود. بنابر این، چنانچه موارد زیر را مشاهده کردید زودانزالی را تجربه خواهید کرد:
همیشه در طول مدت یک دقیقه پس از دخول انزال اتفاق خواهد افتاد
توانایی عقب انداختن انزال در طول مقاربت را ندارید
احساس ناراحتی و یأس می کنید و دیگر علاقه ای به انجام رابطه جنسی ندارید
علائم زود انزالی چیست؟
علائم اصلی زودانزالی، توانایی نداشتن انزال برای بالاتر از یک دقیقه بعد از دخول است. زودانزالی را به دسته های زیر می توان طبقه بندی نمود:
طول عمر (اولیه): زودانزالی مکرر از نخستین رابطه جنسی آغاز می شود.
اکتسابی (ثانویه) : زودانزالی اکتسابی بعد از تجربه جنسی بدون ایراد در گذشته مشاهده می شود.
برای درمان زودانزالی بهتر است چه زمانی به پزشک مراجعه نمود؟
در صورت دچار بودن به زودانزالی با پزشک خود مشورت نمایید. خجالت از مشورت کردن در مورد این موضوع یک امر طبیعی به شمار می رود، ولی اجازه ندهید این موضوع مانع از مشورت نمودن با پزشک شود. زودانزالی یک مشکل شایع و قابل درمان است.
برای تعدادی از افراد، مشورت کردن با پزشک موجب کمتر شدن نگرانی ها می شود. به طور مثال امکان دارد متوجه شوید زودانزالی در هر زمانی یک امر طبیعی است و میانگین زمان از شروع رابطه تا زمان انزال در حدود پنج دقیقه است.
دلیل زود انزالی چیست؟
دلیل اصلی زودانزالی هنوز نامعلوم است. زمانی بر این عقیده بودند که زودانزالی یک مشکل روانشناختی است، ولی در زمان حاضر متخصصان متوجه شده اند زودانزالی دارای تعامل پیچیده عوامل روانشناختی و بیولوژیکی است.
1- علت های روانشناختی
عوامل روانشناختی که امکان دارد نقش بسزایی داشته باشند عبارتند از:
سوء استفاده جنسی
افسردگی
احساسات گناه در طول روابط جنسی که باعث سرعت دادن به رابطه می شود.
تجربیات جنسی اولیه
تصویر ضعیف بدن
نگرانی در مورد انزال زودرس
علل دیگری هم می توانند نقش داشته باشند عبارتند از:
اختلال نعوظ: مردانی كه در خصوص دستيابي يا به تعویق انداختن در مدت رابطه جنسي دچار اضطراب مي شوند امکان دارد الگویی از عجله برای انزال زودرس داشته باشند.
اضطراب: شمار زیادی از مردان مبتلا به زودانزالی با اضطراب رو به رو می باشند.
مشکلات رابطه: اگر از رابطه جنسی قبلی رضایت کامل دارید و در حال حاضر تمایلی به رابطه جنسی مجدد ندارید، به احتمال زیاد در صورت انجام آن دچار زودانزالی شوید.
2- علت های بیولوژیکی
برخی از عوامل بیولوژیکی امکان دارد به زودانزالی کمک نماید، از جمله:
سطوح غیرطبیعی مواد شیمیایی مغز به نام انتقال دهنده های عصبی
التهاب و عفونت پروستات یا مجرای ادرار
ویژگی های ارثی
عللی که موجب انزال زودرس می شود؟
علت های گوناگونی می توانند خطر ابتلا به زودانزالی را بالا ببرند، از قبیل:
1- اختلال نعوظ: اگر برخی مواقع و یا به صورت مکرر مشکل نعوظ داشته باشید، بیشتر در معرض خطر زودانزالی قرار خواهید داشت. اظطراب از دست دادن نعوظ امکان دارد موجب شود به صورت آگاهانه یا ناخودآگاه رابطه جنسی سریعی داشته باشید.
2- استرس: امکان دارد فشارهای ذهنی یا احساسی در هر مقطعی از زندگی در به وجود آمدن زودانزالی نقش داشته باشد. سعی کنید آرامش خود را حفظ کنید و به رابطه جنسی فکر کنید.
زود انزالی به چه صورت تشخیص داده می شود؟
پزشک به غیر از این که در مورد رابطه جنسی از شما سوال می پرسد، در خصوص سابقه بیماری هم سوال خواهد کرد و امکان دارد یک معاینه فیزیکی هم بر روی شما انجام دهد. اگر هم دچار مشکل زودانزالی بودید و هم مشکل حفظ نعوظ، پزشک یک آزمایش خون را جهت بررسی میزان هورمون مردانه (تستوسترون) یا دیگر آزمایشات را تجویز خواهد کرد. امکان دارد پزشک در گاهی اوقات به شما پیشنهاد کند که به یک متخصص ارولوژی یا متخصص بهداشت روانی مراجعه کنید.
درمان زود انزالی چگونه است؟
موارد رایج درمان زودانزالی شامل بی حسی موضعی، تکنیک های رفتاری، داروها و مشاوره است. به یاد داشته باشید امکان دارد یافتن درمان یا ترکیبی از درمان هایی که ممکن است برای شما تأثیرگذار باشد، طول بکشد. درمان رفتاری به افزایش مصرف دارو بهترین شیوه درمان است.
1- تکنیک های رفتاری در انزال زودرس
در برخی موارد، درمان زودانزالی شامل انجام کارهای معمولی مثل خودارضایی یک یا دو ساعت پیش از رابطه می باشد تا بتوانید انزال را در مدت زمان رابطه جنسی به تعویق بیندازید. پزشک همین طور امکان دارد پیشنهاد نماید در یک مدت زمان مشخص از انجام رابطه اجتناب نموده و بر انواع دیگر بازی های جنسی تمرکز نمایید تا مقداری فشار از روی رابطه جنسی برداشته شود.
2- ورزش های کف لگن
عضلات کف لگنی که ضعیف باشند می توانند قدرت شما را برای به تعویق انداختن انزال کاهش دهند. تمرینات کف لگن (تمرینات Kegel) می تواند به بهبود این عضلات کمک کند.
برای انجام دادن این تمرینات:
برای پیدا کردن عضلات دقت کنید. برای پیدا کردن عضلات کف لگن، زمانی که در حال ادرار کردن هستید جریان ادرار را متوقف نموده یا عضلاتی که از عبور گاز ممانعت می کنند را سفت کنید. این کارها از عضلات کف لگن استفاده می کنند. زمانی که عضلات کف لگن را پیدا کنید، این تمرینات را در هر شرایطی می توانید انجام دهید.
تکنیک خود را تکمیل کنید. عضلات کف لگن را سفت کنید، چند ثانیه سفت نگاه داشتن را حفظ کرده و پس از آن چند ثانیه شل کنید. چندین مرتبه پشت سر هم این کار را انجام دهید. زمانی که عضلات شما محکم تر شدند، تلاش کنید تمرینات Kegel را در زمان نشستن، ایستاده یا پیاده روی انجام دهید.
سعی کنید بر روی خود تمرکز داشته باشید. برای گرفتن بهترین نتیجه ها، تنها بر عضلات کف لگن تمرکز نمایید. توجه کنید که ماهیچه های شکم، ران یا باسن را سفت نکنید. در زمان این کار نفس خود را نگه ندارید. برعکس، در مدت تمرین آزادانه نفس بکشید.
این تمرین را 3 مرتبه در طول روز تکرار نمایید. دست کم سه مجموعه 10 تایی از این تمرین را در یک روز انجام دهید.
3- تکنیک توقف فشار
امکان دارد پزشک شما به شما و همسرتان در استفاده از شیوه تکنیک توقف فشار کمک کند. این شیوه به صورت زیر عمل می کند:
فعالیت جنسی را مانند قبل شروع نمایید. آلت تناسلی را تحریک کنید تا وقتی که نزدیک به زمان انزال برسد.
از همسر خود بخواهید تا انتهای آلت تناسلی شما را، در قسمتی که سر آلت به شفت می رسد، فشار دهد و فشار را به مدت چند ثانیه نگه دارد تا وقتی که میل به انزال از بین برود.
از همسرتان بخواهید تا این کار را اگر لازم است چندین مرتبه تکرار کند.
با تکرار نمودن این عمل می توانید به قسمت دخول بدون انزال دسترسی پیدا کنید. بعد از چند مرتبه تمرین، احساس چگونگی به عقب انداختن در انزال به عادت تبدیل می گردد و دیگر نیازی به تکنیک توقف فشار نمی باشد. اگر تکنیک توقف فشار شما را اذیت می کند، از یک شیوه دیگر برای جلوگیری از تحریک جنسی پیش از انزال، تحمل کردن تا پایین آندن سطح شهوت و مجدداً شروع می باشد. این تکنیک به عنوان تکنیک توقف- شروع محسوب می شود.
4- کاندوم
امکان دارد کاندوم حساسیت آلت تناسلی را پایین بیاورد که می تواند به تأخیر در انزال کمک خوبی کند.
5- داروهای مصرفی در زود انزالی
برای درمان انزال زودرس استفاده از کرم ها و اسپری های بیهوشی که دارای مواد بی حسی می باشند مثل بنزوکائین، لیدوکایین یا پریلوکائین، مناسب است. این محصولات ده الی پانزده دقیقه پیش از انجام رابطه جنسی برای از بین بردن احساس و کمک به تعویق در انزال به آلت تناسلی اعمال می شود.
یک کرم لیدوکایین-پریلوکائین برای انزال زودرس (EMLA) به صورت تجویزی در دسترس خواهد بود. اسپری های لیودو کایین برای درمان انزال زودرس بدون نسخه و دستور پزشک قابل دسترس هستند. هر چند این عوامل موضعی بی حس کننده تأثیر خوبی دارند و به راحتی تحمل می شوند، اما در عوض عوارض جانبی مهمی دارند. به طور مثال، بعضی از مردان از بین رفتن کوتاه مدت حساسیت و کم شدن لذت جنسی را گزارش می دهند. برخی مواقع هم زنان این تاثیرات را گزارش می دهند.
داروهای خوراکی
ممکن است خیلی از داروها انزال را به تعویق بیندازد. هر چند هیچ یک از این داروها به صورت خاص توسط اداره غذا و داروی آمریکا جهت درمان انزال زودرس مورد تایید نمی باشد، شماری از این داروها به این دلیل استفاده می شوند، به عنوان مثال، داروهای ضد افسردگی، ضد درد و مهارکننده های فسفودی استراز.
داروهای ضد افسردگی
یکی اثرات جانبی تعدادی از داروهای ضد افسردگی، به عقب انداختن انزال می باشد. به همین دلیل برای کمک به عقب انداختن در انزال، کنترل کننده های باز جذب سروتونین انتخابی (SSRIs) مثل اسکلیتوپام (Lexapro)، سرترالین (Zoloft)، پاروکستین (Paxil) یا فلوکستین (Prozac، Sarafem) مورد استفاده قرار می گیرند. در این بین پاروکستین تأثیرگذارترین این داروها است. این داروها تقریباً پنج الی ده روز به طول می انجامد تا شروع به کار کنند.
امکان دارد پزشک در صورتی که SSRI ها زمان انزال را بهبود ندهند، در این صورت کولومپیامامین ضد افسردگی (Anafranil) را تجویز نمایند. امکان دارد داروهای ضد افسردگی عوارض جانبی ناخواسته ای مانند تهوع، چرت زدن، خواب آلودگی و کاهش میل جنسی را به همراه داشته باشند.
داروهای ضد درد
ترامادول (Ultram) دارویی به حساب می آید که اصولاً از آن برای درمان درد استفاده می شود. این دارو دارای عوارض جانبی هم می باشد که موجب تأخیر در انزال می شود. از عوارض جانبی و ناخواسته این دارو امکان دارد تهوع، سردرد، خواب آلودگی و سرگیجه را همراه داشته باشد. زمانی که SSRI تأثیر نداشته باشد این دارو تجویز می شود. ترامادول را نباید با SSRI ترکیب و استفاده نمود.
