راهنمایی نگهداری از اطفال نارس

نحوه نگهداری اطفال نارس چگونه است؟

طفلی که در موقع تولد ۲٫۵ کیلو گرم یا کمتر وزن داشته باشد ، اعم از اینکه مدت آبستنی نه ماه یا کمتر باشد، طفل نارس نامیده میشود و محتاج مراقبت و پرستاری خاصی است . چنین طفلی باید بخصوص تحت نظر دقیق طبیب قرار گیرد . اگر وزن طفل در موقع تولد کمتر از دو کیلوگرم باشد، باید در صورت امکان او را در بیمارستانی که دارای انکوباتور (قفس شیشه ای) برای نگاه داشتن اطفال نارس است و متخصصین زیادی در آنجا کار میکنند بستری کرد .

اطلاعاتی که در این مبحث در اختیار شما گذاشته میشود فقط اطلاعاتی است که در موارد فردی و اضطراری باید توسط والدین برای طفل نارس صورت پذیرد تا در خلال این مدت بتوان او را هرچه زودتر بعلبیب یا بیمارستانی رساند.

طفل نارس را از همان ابتدای تولد گرم نگاه دارید

گرم نگاهداشتن طفل نارس یکی از مهمترین نکاتی است که باید والدین بان توجه داشته باشند. طفل نارس در مقابل سرما و حرارت بدن خود را بسرعت از دست میدهد و توانائی او برای تولید حرارت و ثابت نگاه داشتن درجه حرارت بدنش فوق العاده ضعیف است.

بمحض تولد طفل (حتی قبل از بریدن بند ناف) ، او را در یک پارچه کرکی نرم و کرمی بپیچید سپس با پتوی پشمین نرمی هم آنرا بپوشانید و در جای گرمی قرار دهید . اگر زایمان بدون حضور طبیب انجام گرفته است ، بند نافرا تا توقف کامل ضربان آن نبندید. زیرا بدین وسیله تمام خونی که در جنت موجود است ببدن طفل وارد خواهد شد.

حرارت اطاق در تمام مدت شبانه روز باید ۲۷ درجه سانتیگراد باشد . اطاق در این درجه حرارت، اطاق بسیار گر می خواهد بود . اگر طفل در اطاق سردی بدنیا آمده است ، بمحض اینکه بند ناف را بریدید ، او را بگرمترین اطاق منزل منتقل کنید. سپس اطاق را گرم کنید تا حرارت آن به ۲۷ درجه سانتیگراد برسد. اگر برای گرم کردن اطاق از بخاری نفتی یا الکتریکی استفاده میکنید، بدون شک گرم کردن اطاق کوچک سهل تر و سریع تر از اطاق بزرگی خواهد بود.

باستثنای فصل تابستان ، هوای اطاقی که دارای حرارت ۲۷ درجه باشد فوق العاده خشک خواهد بود. اگر قرار است نوزاد را بیشتر از چند ساعت در منزل نگاهدارید با یکی از طرفی که در شماره ۶۴۶ بیان گردیده است مقدار زیادی بخار آب در اطاق ایجاد . کنید . تنها گذاشتن چند لکن آب در اطاق برای این منظور کافی نیست.

تختخواب طفل ممکن است از یک جعبه آهنی ، یا چوبی و یا از یک جعبه مقوائی باشد. اگر تشک کوچک برای نوزاد ندارید، می توانید چند ورق روزنامه را تا کنید و روی آنرا با چند لاپارچه و یا پتو بپیچید و از آن بعنوان تشک استفاده کنید. استفاده از منها بعنوان تشک صحیح نیست ، زیرا متا خیلی نرم است.

یکی از طرق تهیه و ترتیب رختخواب برای طفل از این قرار است : کن تختخواب را با پنوئی بپوشانید . اگر کناره های تو از تخت آویزان شود اشکالی ندارد . سپس تنک را روی آن بیندازید. بک ملافه پلاستیکی (باچند ورق روز نامه) روی تشک بکشید . ابن ورقه پلاستیکی را باید با بریدن و تا کردن آن بقدر تشک در آورد تا مجبور نباشید لبه اضافی آنرا زیر تشک تا کنید ( زیرا بدین ترتیب می توانید بسهولت آنرا عوض کنید، بدون اینکه مجبور شو بد تمام رختخواب را بهم بریزید). از کهنههای طفل نیز می توان بعنوان ملافه استفاده کرد . ولی لبه های آنرا نباید زیر تشک تا کرد

طفل نوزاد را که در پتو پیچیده شده است از پشت (یعنی طاق باز) روی تختخوابش قرار دهید . سپس پک پتوی پشمی ممولی را باید طوری روی تختخواب بیندازید که برای آن سقفی تشکیل دهد، در این وضع پتو مستقیما روی بدن طفل واقع نمیشود و آن لبه پتو که در طرف سر طفل است باید بطور ادیب تا گر دن طفل برسد بطوری که سر طفل بیرون از پتو قرار بگیرد ( بدین ترتیب بدن طفل در محفظه ای که از تو درست شده است قرار میگیرد ولی سر او آزاد خواهد بود . د .

چون طفل نارس در اطاق کرمی که دارای ۲۷ درجه حرارت است قرار دارد و تختخوابش نیز بخوای گرم و دارای حرارتی بین ۲۷ تا ۳۲ درجه است ، پوشاندن زیاد او لزومی ندارد، نباید بخاطر پوشاندن لباس با پیچیدن چند کهنه بطفل نارس ، او را از تختخواب گرمش بیرون آورید . حتی نباید روکش تخنوابش را بی جهت پس بزنید ، مگر اینکه اینکار حتما ضرورت داشته باشد . هر چه لباسهای طفل ساده تر دوخته شده باشد . پوشاندن و عوض کردن آنها سهل تر خواهد بود. طفل را فقط در پارچه های کرکی نرم و پتو بپیچید.

می توانید آنها را ببرید تا کوچکی آنها بقدر کفایت باشد. بعدها می توانید پیراهن و لباسهایی از فلانل نرم تهیه کنید که از عقب باز و بسته شود (ولی بهر حال برای تهیه آنها عجله لازم نیست). می توانید کهنه های کوچکی برای طفل تهیه کنید و یا بجای کهنه از قطعات کوچک تنزیب که مقداری پنبه لای آنها گذاشته شده باشد برای لای پای طفل (قبل از پیچیدن طفل در پارچه کر کی یا پتو) استفاده کنید . تا بدین وسیله ادرار و مدفوع طفل جذب شود و بعد از تعویض آنها را دور بریزید.

بستری کردن طفل در بیمارستان

موقع و چگونگی بستری کردن طفل در بیمارستان ، منوط بقضاوت طبیب است.

در هر نقطه ، ولو در ناحیه دور افتاده ای باشید ، باید تمام مساعی خود را بکار برید تا طفل را (مخصوصا اگر وزنش کمتر از یک کیلو وهفتصد و پنجاه گرم باشد ) در بیمارستان خوبی که برای پرستاری از اطفال نارسی کاملا مجهز است بستری نمائید.

اگر نمی توانید فورأ بطبیب دسترسی پیدا کنید ، طفل را به بیمارستان نبرید تا اولا بتوانید یک انکوباتور سیار و با یک تختخواب گرم که در ارتش بدرجه مطلوب رسیده باشد تهیه نمائید ثانیا حرارت بدن طفل بین ۳۵ و ۳۷ درجه ثابت نگاه داشته شده باشد ، ثالته بتوانید اتومبیل را کاملا گرم کنید (مگر اینکه تابستان باشد . از نظر سلامت طفل ، کرم نگاهداشتن او در منزل برای مدت چند ساعت و حتی چند روز بمراتب از سر مادادن او در موقع انتقال به بیمارستان بهتر است.

تغذیه طفل نارس

تغذیه طفل نارس از مشکل ترین امور پرستاری و همچنین از خطرناکترین کارهاست، زیرا طفل ممکن است در طی چند روز اول زندگی هنگام شیر خوردن نفسش بند آید و خفه شود . اگر طفل بلافاصله بعد از تولد به بیمارستان منتقل نشود و احتمال دارد که انتقالش تا روز پنجم طول بکشد صلاح در آنست که در منزل در طی این مدت هیچ چیز حتی شیر باو داده نشود.

ولی اگر باید بناچار پرستاری از طفل نارس را خود در منزل ادامه دهید ، نباید شیر دادن او را تا ۷۲ ساعت (یعنی تا ابتدای روز چهارم تولد) شروع کنید. در این مدت طفل فرصت کافی دارد که در آغاز زندگی ابتدا نفس کشیدن را خوب یاد بگیرد.

اگر بعد از انقضای ۷۲ ساعت بازهم ترشحاتی در برو نشها و مجاری تنفسی طفل وجود داشته باشد و یا تنفس طفل بهر حال غیر طبیعی و مشکل باشد، شروع شیردادن طفل را می توانید یکروز و حتی دو روز دیگر هم بتعویق بیندازید.

دستورات کلی ذیل فقط برای موارد بسیار نادری است که دسترسی بطبیب و استفاده از کمک و راهنمائی های او واقعا غیر ممکن باشد.

طفل نارس در اوایل فقط مقدار کمی شیر می تواند بخورد، بسهولت دگلویش میشکند و خفه میشود ، معذالک برای اینکه وزنش اضافه شود نیازمند مقدار زیادی شیر میباشد . قبل از اینکه طفل وزنش بدو کیلو و دویست و پنجاه گرم برسد ، معمولا چندان قادر نیست که پستان یا سر پستانک را بخوبی بمکد لذا لازمست که با قطره چکان باو شیر داده شود. برای جلوگیری از خراشیدگی لبها و دهان طفل، بهتر است لوله لاستیکی کوچکی بنوک قطره چکان گذاشته شود . قطره چکان را هر مرتبه قبل از استعمال باید جوشاند. دارد

برای تغذیه طفل ، شیر مادر بمراتب سالم تر و بهتر از شیرهای دیگر است پستانهای مادر باید هر سه یا چهار ساعت یکبار در نهایت دقت دوشیده شود. (شماره های ۱۴۸ الى ۱۵۱). در موقع شیر دادن بطفل ، مقدار شیری را که برای تغذیه او لازم است باید از بطری حامل شیر مادر که در یخچال نگاه داشته شده است بفنجان تمیزی بریزید.

اگر تا روز چهارم بعد از تولد، شیر هنوز بپستانهای مادر نیامده است، باید بناجار تا آمدن شیر به پستان مادر از شیر گاو طفل را تغذیه نمائید بهر حال از بذل مساعی برای تنذیه طفل با شیر مادر حتی تا روز دهم هم مایوس نشوید و از آن دست نکشید. در این موقع اگر هر مرتبه فقط پانزده گرم شیر می توان از پستانهای مادر دوشید باز هم خیلی خوب است و سعی کنید آنرا مرتب بدو شبد . زیرا همین مقدار هم برای طفل بسیار نافع است ، ولو اینکه مقدار آن کافی نباشد و مجبور باشید آنرا با شیر گاو مخلوط کنید.

می توان شیر پاستوریزه نیم چربی و یا مخلوطی از شیر پاستوریزه تمام چربی و شبر پاستوریزه بی چربی را بنسبتهای مساوی مصرف کرد . ولی اگر در ناحیه دور افتاده ای زندگی می کنید که بطبیب و بیمارستان دسترسی ندارید ، احتمالا از تهیه شیرهای خوب و مطمئن هم محروم خواهید بود.

روزی یکمرتبه شیر مورد احتیاج بکشبانه روز طفل را تهیه کنید و آنرا به قسمت مساوی تقسیم کنید و هر قسمت را که ۱۸۰ سانتیمتر مکعب است در بک بطری بریزید. در هر وعده ، مقدار شیری که لازم است با قاشق پیمانه بیک فنجان بریزید. بعد از بیست و چهار ساعت آنچه از شیر میماند دور بریزید.

در موقع شیر دادن ، با گذاشتن بالشی زبر سر و شانه های طفل آنها را کمی بالا نگاهدارید و در دو سه روز: اول شیر دادن طفل ، بخصوص اگر طفل کوچکتر از یک کبلو و هشتصد و پنجاه گرم باشد، باید خیلی آهسته و در نهایت دقت شیر را بدهانش بچکانید . هر مرتبه چند قطره در دهانش بچکانید سپس کمی صبر کنید تا آنهارا بلید. اگر در اوابلار هر وعده شیر دادن بطفل در حدود بک ساعت هم طول بکشد هم ناراحت نشوید، زیرا بندریح که طفل بأن عادت کرده زودتر افرا خواهد بلعبد وشما هم تندتر شیر را بدهان او خواهید چکاند.

اگر دسترسی بطبیب مطلقه عبر ممکن باشد. مقادیری که در تاباری صفحه ۶۵۱ نوشته شده است فقط به دستور لسی و عمومی است. زبرا طفلی ممکن است بتواند مقدار برا که در هر وعده می خورد زودتر از طفل دیگر افزایش دهد. ولی بهرحال ، در طی دو سه روز: اول ( که احتمال خفه شدن طنل زیاد است ) مقادیر را خیلی سریع افزایش ندهید.

در تابلو ملاحظه خواهید کرد که ومداز افزایش شبر از روزی بروز دیگر نیم تا بک قاشق مرباخوری است ، ولی شما در نظر داشته باشید که این تغییرات باید بتدریح صورت گرد. مثلا اگر قرار است مقدار شیر در طی بیست و چهار ساعت از دو قاشق مرباخوری به قاشق مرباخوری افزایش یابد، باید در چند وعده فقط دو قاشق و پیکربع قاشق بدهید ، سپس دو قاشق و نیم و بعد دو قاشق رسه چهارم و بالاخره آنرا بسه قاشق مرباخوردی برسانید. مقادیر شبیر را سریع تر از آنچه طفل می تواند براحتی میلاد اضافه نکنید. چند روز تاخیر کردن بهتر از آنست که گرفتار ناراحتی و مشکلات دیگر بشوید.

در قسمت پائین تابلو، روزهای سن طفل نوشته نشده است ، زیرا مقدار شیر را در مورد بک طفل، ممکن است در طی دو سه روز و در مورد طفل دیگر، در ده روز اضافه کرد.

چه موقع باید شیر را اضافه کرد : طفل نارس، بر خلاف طفل کامل معمولی، گرسنگی خود را با زود بیدار شدن از خواب و گریه کردن نشان نمی دهد. ولی اگر طفل نارس می۔ تواند مقدار شیری را که اخیرا برایش اضافه شده است تا دو سه روز بخوبی بخورد و آنرا تحمل کند. لازمست باز هم شبرش را اضافه کرد . یا اگر تا چند روز وزنش اضافه نشد ، ممکن است علامت آن باشد که محناج شیر بیشتر است، ولی بشرط آنکه طفل بخوردن آن مبل داشته باشد.

و در طی شبانه روزی در سه ساعت یکبار بطفل شیر داده میشود و معمولا ساعات آن از این فرار است: ۶ صبح، ۹ صبح، ۱۲ ظهر، ۳ بعداز ظهر، ۶ بعداز ظهر ، ۹ بعداز ظهر، ۱۲ شب.

وقتی تغذیه طفل بانتهای یک ستون از تابلو رسید ، آنرا بیک خط بالاتر از ستون بعدی منتقل کنید. وقتی وزن طفل بین دو کیلو و دویست و پنجاه گرم و دو کیلو و هفتصد و پنجاه کرم برسد ، فواصل وعده های شیر خوردن را در شب می توان چهار ساعت یکبار تبدیل کرد (در روز کماکان هرسه ساعت خواهد بود) ، یعنی میتوان مقدار کل شیر شبانه روز

سایر احتیاجات طفل نارس به موقعی که طفل ده روزه میشود بویتامین های D و C بمقدار کافی نیازمند است روزی ۰٫۶ سانتیمتر مکعب از قطره مولتی ویتامین باو بلعید و به نام دارد و با بار در حدود یکماهگی باید مقداری ترکیبات آهن برایش تجویز شود تا از بروز کم خونی در او جلوگیری شود. | و بیرون بردن طفل نار از الان باید درسن بزرگتری(نسبت بانل کامل و مدوای مردن کرد.

رشد و نمو غالب اطفال نارس کاملا طبیعی صورت خواهد گرفت. اطفال نارس بعد از مدتی برای جبران رشد بلیت اولیه خود بسرعت رشد و نمو می کنند ، ولی در هر حال کو جکی سن خود را نمی توانند جبران کنند. بدین معنی که طفلی که هفت ماهه بدنیا آمده است، موقعی که ریک ساله، میشود باید وانما سن او را ده ماه حساب کرد.

رفع نگرانی بسیار مشکل است

موقعی که وزن طفل نارس بدو کیلو و نیم با بیشتر رسید. لزومی ندارد در مورد او نسبت باطفال معمولی دیگر بیشتر نگران و داواپس باشید. ولی برای والدین باور کردن این واقعیت بسیار مشکل است زیرا طبیب ، در ابتدای أولد طفل نارس والدین را از خوش بینی زیاد نسبت بزنده ماندن او برحذر می داشت و بهد توانست مندرجا اطمینان والدین را جلب کند. شاید طفل اجبارا در انکوباتور گذاشته شده بود و دائما تحت مراقبت دقیق نرسها و اطباء و بیمارستان قرار گرفته بود و احتمالا با لوله باد شیر داده میشد.

والدین در این مدت حق نداشتند نزدیک او بروند . مادر بعد از مرخص شدن از بیمارستان ، مجبور بود فرزند خود را بگذارد و به منزل برگردد پدر و مادر ، از این موضوع تا چند هفته بسیار ناراحت و نگران بودند و گرچه می دانستند آنها بچه ای در بیمارستان دارند ولی احساس نمی کردند که متعاق بانهاست ، بقول بعضی از این مادران وطفل مال بیمارستان بود ، نه مال ماه.

باین دلیل جای تعجب نیست وقتی طبیب بوالدین اطلاع میدهد که : «حالا می توانید طفل خود را بمنزل ببرید، والدین کاملا متودش شوند و احساس کنند که برای اینکار آمادگی کافی ندارند. آنها همچنین از اینکه هنوز لباس وسایر وسایل لازم را برای طفل تهیه نکرده اند دستپاچه و ناراحت میشوند ( زبرا تولد طفل بر خلاف انتظار مادر زودتر از موعد مقرر صورت گرفته است ). گاهی اوقات مختصر سرماخوردگی مادر یا پدر ، باعث تاخیر در انتقال طفل بمنزل می شود. تمام این بهانه ها و دلائل کو چک در نفار والدین دلائل بسیار مهمی است که مانع بردن طفل بمنزل می باشد

موقعی که بالاخره طفل را بمنزل می آورند . تمام نگرانی ها و ناراحتی هائی که همه پدر و مادرها از بابت پرستاری طفل خود پیدا میکنند. (از قبیل : درجه حرارت اطاق ، درجه حرارت بدن طفل ، تنفس کردن ، سکسکه کردن ، آروغ زدن . اجابت مزاج ، درست کردن شیر ، ساعات شیر دادن و گریه کردن ، دل درد ، لوس کردن و غیره) ، والدین طفل نارس را چند برابر بیشتر ناراحت و پریشان می سازد . شاید هفته ها طول بکشد تا والدین بتوانند در مورد پرستاری طفل بخود اعتماد نمایند و شاید ماهها طول بکشد تا آنها کاملا مطمئن و قانع کردند که فرزند آنها نیز مانند سایر اطفال هم سن خود کاملا سالم، قوی و باهوش می باشد.

همسایه های ناراحت . در خلال این احوال ، تحریکات و مشکلات دیگری نیز بر مشکلات خانواده افزوده میشود. اقوام و همسایه ها غالبا بیشتر از خود والدین از این جریان نگران ، متوحش و پریشان میکردند. اینها آنقدر اظهار تعجب و ناراحتی میکنند و ایراد و انتقاد میکنند که صبر والدین بیچاره ابریز و اوضاع برای آنها غیر قابل تحمل میشود . بعضی از این اشخاص داستانهای وحشتناکی در باره اینکه اطفال نارس همیشه ضعیف ، ناقص و کم بنیه میمانند تعریف میکنند .

حتی اگر این داستانها واقعیت هم داشته باشد ، شنیدن آنها برای والدین ، بسیار بد و ناگوار خواهد بود . جای نهایت تاسف است که در هنگامی که والدین سعی دارند بر نگرانی و اضطراب درونی خویش نسبت بسر نوشت طفل نارس خود “فائق آیند مجبور بشنیدن این حالات و داستانهای غیر واقعی گردند.

من نمیدانم بوالدین طفل نارس چه بگویم، جز اینکه آنها باید همیشه بخودشان یادآوری و تلقین نمایند که احساسات تمام والدین اطفال نارس شبیه احساسات آنها است و اگر آنها کاملا سعی نمایند با طفل خود عینه مانند یک طفل معمولی ، خیلی طبیعی و عادی رفتار نمایند بعد از مدتی بالاخره متوجه خواهند شد که او نیز واقعه طفلی طبیعی و معمولی است.

تغذیه

اگر موقعی که فرزند خود را از بیمارستان بمنزل میاورید وزنش در حدود دو کیلو و نیم باشد، برنامه شیر دادنش احتمالا در سه ساعت یکبار در روز و هر چهار ساعت در شب خواهد بود . مقدار متوسط شیری که طفل در هر وعده میخورد معمولا ۶۰ الی ۶۵ سانتیمتر مکعب میباشد ، ولی بهر حال این مقدار نسبت بهر طفل و نسبت به وعده ممکن است تغییر نماید. موقعی که طفل سه الی سه کیلو و نیم میشود ممکن است فواصل وعده های شیر خوردن را زیادتر کرد .

اگر هر موقع خود طفل از خواب بیدار میشود بار شیر میدهید ، فواصل شیر دادنها ممکن است گاهی اوقات سه ، سه و نیم و چهار ساعت طول بکشد ( یعنی ممکن است طفل دیرتر از خواب بیدار شود ). ولی اگر طفل بر طبق برنامه منظمی هر سه ساعت یکبار شیر میخورد، من توصیه میکنم هنگامی که وزنش بسه و نیم الی چهار کیلو رسید ، فواصل شیر دادنش را بهر چهار ساعت یکبار تبدیل نمائید.

غالب اطفال شیر خوار بکه وزنشان بسه الی چهار کیلو و نیم میرسد ، مبل دارند یکی از وعده های شیر خوردن شبانه را ترک نمایند، بدین معنی که بجای آنکه ساعت ده بعد از ظهر برای شیر خوردن از خواب بیدار شوند ، ساعت یازده الی دوازده بیدار میشوند.

من مادر طفل نارس را متوجه این آمادگی طفل میکنم و او را تشویق میکنم که از این فرصت بدین ترتیب استفاده کند که قبل از اینکه خود مادر بخوابد طفل را از خواب بیدار کند و او را شیر بدهد، باین امید که طفل تا ساعت چهار الی پنج صبح یکسره بخوابد. با ترک بکی از این وعده های شیر خوردن شبانه طفل ، مادر بیش از پیش خودرا قانع خواهد کرد که رشد و نمو طفل بطور طبیعی انجام گرفته است . هر موقع یکی از وعده های شیر دادن طفل حذف میشود ، مقدار کل شیر شبانه روز طفل را باید بوعدههای کمتری تقسیم کرد ، یعنی مقدار شیر وعده حذف شده را باید بوعده های دیگر سرشکن نمود.

نکته مهمی را که باید از ابتدا در نظر داشته باشید آنست که هرگز سعی نکنید بیشتر از مقداری که طفل شبر (و بعده غذاهای جامد ) می خواهد شیر ( و غذا ) باو بدهید . از آنجا که طفل غالبا کوچک و لاغر بنظر میرسد ، مادر همیشه دلش میخواهد بار بیشتر شیر بخوراند. شما خیال مبکنید اگر یک ذره شیر بیشتر بطفل بدهید ، او زودتر چاق میشود و مقاومت بدنش در مقابل عفونتهای مختلفه بیشتر خواهد شد. ولی بدانید که مقاومت در مقابل امراض بهیچوجه با چاقی ارتباطی ندارد .

وضع رشد فرزند شما ، مانند سایر اطفال، بطرز مخصوصی است که خاص خود او میباشد و درجه اشتهایش بغذا بانداز: معینی است که خودش مقدار آنرا بهتر از هر کس دیگری میداند . اگر شما بیشتر از آنچه خود طفل بخوردن غذا میل و آشنها دارد اصرار نمائید و بخواهید بزور مقدار بیشتری بخلقوم او بریزید ، اشتهای طفل را بیشتر کور میکنید و بالنتیجه چاق شدنش را بناخبر خواهید انداخت.

قطره مولتی ویتامین را باید منظم بطفل نارس داد . از آنجا که طفل مقدار کمی آهن از مادر خود بارث برده است ، طبیب ناچار مواظب و مراقب پیدایش کم خونی در طول میباشد. شش الی هشت هفته بعد از مراجعت طفل بمنزل می توان غذاهای جامد را در رژیم او وارد کرد. از آنجا که والدین نگران رشد و نمو طفل نارس خود میباشند در این مورد نیز باید بطفل فرصت کافی بدهند تا بتدریج با غذاهای جامد آشنا شود و با نها اظهار علاقه نماید. فقط بعد از آنکه طفل بخوردن غذاهای جامد اشتیاق پیدا کرد بتدریج بر مقدار آنها بیفزائید . بعبارت دیگر، از ایجاد مشکلات در مورد تغذیه طفل اجتناب نمائید.

سایر نکات

وقتی وزن طفل بدو و نیم و سه کیلوگرم رسید، می توان او را در لگن یا وان شستشو و حمام داد و من توصیه میکنم که بعد از آنکه وزنش بسه کیلو گرم رسید مادر حنما طفل را در لگن یا حمام شستشو دهد . وقتی وزن طفل بسه کیلو و نیم رسید ، می توان او را برای گردش بهوای آزاد برد و یا اگر حرارت بیرون اطاق از ۱۵ درجه سانتیگراد کمتر نباشد میتوان پنجرههای اطاقش را برای تهویه باز کرد.

لزومی ندارد که والدین در موقع پرستاری از طفل، حتی در اوایلی که طفل را از بیمارستان بمنزل میآورند ، ماسک (رو بند) بصورت بگذارند. طفل باید بهر حال با میکروبهای معمولی خو بگیرد. البته طفل نباید با اشخاصی که دچار سرماخوردگی با سایر عفونتها میباشند تماس بگیرد ، ولی رعایت احتیاطهای دیگر نه محیح است و نه لزومی دارد.