چگونه به کودکان آموزش دهیم از شکسن قلنج انگشتان امتناء کنند؟

شکستن انگشتان

صدا دادن، شکستن و فشار دادن حبوبات و غلات قابل تحمل است، اما وقتی به انگشتان می رسند این صداها بسیار آزاردهنده و احتمالا مضر هستند. اگر چه بعضی از کودکان مکنده های انگشت به دنیا می آیند، هیچ کودکی با علم بر شکستن انگشتان متولد نمی شود. این کار را با مشاهده شخص دیگری که انجام داده، فرا گرفته است. سپس با اخم والدین و نگاههای ستایش آمیز همسالانش، این عادت تقویت شده است. با بیان اظهاراتی از این قبیل این کار فوق العاده زشت است»، به زمینه سازی این عادت کمک نکنید. در بهترین حالت، سرزنش کردن با وقفه و مکث در بدترین حالت به لجبازی و مقاومت می انجامد اما راههایی وجود دارند که به کودکتان کمک می کنند تا این عادت آزاردهنده را کنار بگذارند.

به آرامش تشویق کنید

از کودک بخواهید روش های تمدد اعصاب را تمرین کند.

• روی دستان تمرکز کنید. وقتی کودک در تکنیکهای کلی مهارت یافت، او را تشویق کنید تا روی آرامش دستانش تمرکز کند. از او بخواهید متمرکز شود هر زمان که وسوسه شد انگشتش را بشکند، مشت کردن را تمرین کند و سپس به آرامش برسد.
• در محکم یا آرام مشت کردن مداخله کنید. وقتی کودک شروع به فشردن انگشتانش کرد، از او بخواهید برای سه دقیقه کامل مشت کند تا مانع انجام عادت شود.

آموزش آگاهی

اجازه دهید کودک بداند این عادت چگونه است و چه تاثیری بر افراد دیگر دارد.

• از کودک بخواهید خودش و دیگران را ببیند. او را در مقابل آینه بنشانید تا در حالی که انگشتانش را می شکند خود را ببیند. صدایی که تولید می کند را ضبط کنید و بگذارید بارها و بارها به آن گوش بدهد. از تصاویر یا مدل های اسکلتی دستها استفاده کنید و به او نشان دهید مفاصل چگونه کار می کنند و وقتی او آنها را می شکند چه اتفاقی می افتد. افراد .. دیگری که انگشت میشکنند را به او نشان دهید. از او بپرسید این عادت را چگونه می بیند و چه فکری در مورد آن دارد. به او کمک کنید تا از حرکات دیگر درگیر (مثل فشار آوردن بر انگشتان) مطلع شود.
• در مورد احساسات خود حرف بزنید. صادقانه به کودک بگویید چرا می خواهید او شکستن انگشتانش را قطع کند. به او یادآور شوید برای مفاصل دیرتر شکسته شدن، خیلی راحت تر است. به این معنی که اگر این کار را ادامه دهد، آنها ساییده و سست می شوند. شاید بعدها در زندگی برایش مشکل ساز شوند. به او بگویید هرچقدر بیشتر به این کار ادامه دهد سخت تر می تواند این عادت را ترک کند (اگر شما نیز انگشت میشکنید، اکنون زمان آن است که با هم این عادت را کنار بگذارید). دنبال راه های دیگری باشید که او بتواند دستهایش را تحت تاثیر قرار دهد و توجه جلب کند. اجازه دهید بداند که شما مایلید روش دیگری به جای سرزنش کردن بیابید تا به او در ترک این عادت کمکم کنید، مثل یک علامت ویژه که هر دوی شما بتوانید آن را بکار ببرید.
• فهرستی درست کنید.

تمام شرایطی که در آنها او بیشترین احتمال شکستن انگشتان خود را دارد، بنویسید و از او بخواهید تصمیم بگیرد ابتدا از کجا می خواهد این عادت را ترک کند.

راه های جایگزین دیگر را آموزش دهید

به کودک حرکتی بیاموزید که بتواند جایگزین شکستن انگشتانش شود. شاید نشستن روی دستان یا بازی های فکری، پازل و یا وسایل دیگر جایگزین کنید. اصل درمان این است که عملی را تدہیر کنید تا وقتی شما نیستید آن را نگاه کنید، آن را انجام دهد. وقتی انگشتان خود را می شکند، از او بخواهید مشت کند و آن را برای سه دقیقه کامل فشار دهد تا مانع انجام این عادت شود.

ایجاد انگیزه

به خاطر نشکستن انگشتان و تمرین کردن راههای دیگر، کودک را تشویق کنید. به دلیل ترک این عادت در هر مکان که با هم توافق کرده اید به او پاداش بدهید. برای منع کردن خود در یک دوره زمانی خاص، به او امتیازاتی بدهید و سپس به تدریج وقتی او موفق شد، ارزش آنها را افزایش دهید و آنها را برای دریافت پاداش مبادله کنید. پاداش های مناسبی (انگشتر، دستکش بیسبال، مانیکور، توپ ها، ساک ورزش و غیره) در نظر بگیرید.