چگونه بر ترس کودکان از ارتفاع غلبه کنیم؟

ترس کودکان از ارتفاعات

بسیاری از والدین ترسو وقتی می بینند که کودکانش از روی درخت تاب می خورند و بالای پشت بام رفته اند، آرزو می کنند ای کاش آنها ترسو بودند . مثل خیلی از ترس های پایه و اصلی ترس از بلندی نیز فطری است و دوره های زمانی خودش را دارد نوزادان کمتر می ترسند این به دلیل عمق درک تکامل نیافته آنهاست، اما یک کودک سه ساله حتی وقتی اول پله برقی با ارتفاع بالا قرار می گیرد به شدت وحشت می کند . بسیاری از کودکان آنقدر از ارتفاعات می ترسند که حتی از چهار چوب تاب خوردن کودکان و یا سرسره ها هم بالا نمی روند و استفاده از چرخ و فلک نیز کاملا غیر ممکن است. ترس از ارتفاعات کودک را از بسیاری تفریحات محروم می کند و باعث می شود همسالانشان آنها را مسخره کنند و این توس در تمام زندگی کودک با او می ماند. تحقیقات نشان داده اند که ۳۵ در صد از بزرگسالان این ترس را دارند. تمام کسانی که این ترس را دارند (در هر فعلی) علایم مشابهی را گزارش دادند! سرگیجه، عدم تعادل و اغلب احساس اینکه نیروی جاذبه أنها را به مطوفی لبه می کشد. اکنون که این بسیار ترسناک است. بنابراین برای کمک به کودکتان جهت . خلاصی از این توس در سنین کودکی، توصیه های ما را دنبال کنید.

مانع ترس شوید

وقتی کودکه دو یا سه ساله این ترس را بروز می دهد، باید قطعا مطمئن باشید خیلی زود رفع مسی شود. برای کمک به پیشگیری از همیشگی شدن آن ، به کودک فشار نیاورید یا افراطی عمل نکنید.

• کاملا از او پشتیبانی کنید. دستان کودک را بگیرید یا اجازه دهید وقتی که می خواهید او را با ارتفاعات جدید روبرو کنید، او انگشت شما را بگیرد. او برای پرورش اطمینان خود به زمان نیاز دارد.
• اجازه دهید کودک مشاهده کند. به او فرصت دهید تا کودکان دیگر را در حین سر خوردن یا بالا و پایین رفتن از چهار چوب پیچیده مشاهده کند. اگر گفت دوست دارد آنها را امتحان کند، با لبخند تایید کنید و تلاش هایش را مورد تحسین قرار دهید. حتی اگر تا نصف راه نردبان بالا رفت، بگویید :” دفعه ی بعد بالاتر خواهی رفت، ” و به این ترتیب به او اطمینان بدهید، هرگز جملاتی از این قبیل را نگویید : “بچه نباش، ادامه بده ” باحتی “من خوشحالم که بر ترست از بلندی داری غلبه می کنی”. انتظار داشته باشید که او امروز بترسد چون دیروز نیز ترسیده بود.
• کودک را از تمسخر و فشار محافظت کنید. توجه داشته باشید درباره ی ترس خود از تاریکی حرفی نزنید و به خصوص دقت کنید کودک را مسخره نکنید او را به انجام کاری که نمی خواهد، مجبور نکنید. اگر کودکتان بالا رفت و ترسید پایین بیاید او رابغل کنید و پایین بیاورید. بالارفتن فقط سرگرمی است، حتی اجازه ندهید افراد دیگر او را تحت فشار فرار دهند.

مهارت های روبرو شدن را آموزش دهید

اگر پوس گود که از سن چهار سالگی هم گذشته به او مهارت هایی را بیاموزید که اضطراب و ترس اورا کمتر خواهند کرد، شاید وقتی او با ترس مواجه می شود، به سرعت و یا کوتاه نفس بکشید این باعث می شود احساس سرگیجه کند، ترس از بیهوش شدن و افتادن را افزایش خواهد داد. این را برای کودکتان توضیح دهید و به او بیاموزید که از تنفس های تمدد اعصاب آرام استفاده کند. به او روش های تمدد اعصاب را بیاموزید.

از روش نردبان استفاده کنید

یکی از بهترین راههای بی تفاوت کردن کودکتان نسبت به این ترس اینست که به او بیاموریم از نردبان بالا برود.

۱- اولین مرحله ی ترس را بیابید، از کودک بخواهید یک قدم بالا برود و سپس قدم بعدی را بردارد تا اینکه بترسد. از او بخواهید ترسش را بیان کند. یعنی، با استفاده از مقیاس یک تا ده یا فقط توضیحات زبانی سپری کند. وقتی او به مرحله ای رسید که واقعا می ترسد. از او بخواهید پایین بیاید.

۲- اعتماد به نفس را شکل دهید. از قدمی شروع کنید که کمترین ترس را دارد. از کودکه بخواهید بالا رود و برای چند ثانیه آنجا بماند، شاید مجبور باشید او رانگه دارید. این کار را دوباره انجام دهید و بگذارید کمی بیشتر آنجا بماند، تا اینکه او بدون نگه داشتن شما با اطمینان آنجا بماند و بگذارید هر دفعه یک قدم بالاتر رود و قبل از اینکه قدم بعدی را بردارد، در آن مهارت یابد و در ارتفاعی که تصور می کنید مناسب است، او را نگه دارید.

٣- از تشویق استفاده کنید. اگر چه ممکن است چند روزه هفته و یا حتی چند ماه طول بکشد تا اطمینان جدید کودک شکل بگیرد، تلاش های او را تشویق کنید. هرگز زیر فشار عقب نشینی نکنید یا به خاطر پیشرفت آهسته، عقب نکشید.

از تجربیات واقعی استفاده کنید

وقتی کودکتان در بالا رفتن از نردبان پیشرفت کرد، از شرایط واقعی به روشی مشابه استفاده کنید.

• ترس از بلندی را در کودک بی اثر کنید. مثلا . اگر کودک در بالا رفتن از چهار چوب تساب خوردن اضطراب دارد، روی پله های پایین تر باهم بازی کنید (در حالی که با دستانتان اورا نگه داشته اید). سپس با احتیاط او را در آنجا نگه دارید و اجازه دهید به تنهایی بازی کند در هر سطح، اندکی باقی بمانید و تا قبل از اینکه به مرحله ی بعد بروید، ترس از بین برود : در مورد سرسره ها، با سرسره های کوچکتر شروع کنید. ابتدا کمی در پایین آمدن او را همراهی کمک کنید ، تا زمانیکه خودش بخواهد این کار را بکند اگر از این تجربه خودتان می ترسید، از کس دیگری بخواهید تا با کودک تمرین کند.
• هتل یا پاساژی پیدا کنید که آسانسور شیشه ای دارد و هر دفعه با یک طبقه بالا رفتن . تمرین خود را شروع کنید. در ابتدا ممکن است کودک فقط درون کابین آسانسور قدم بگذارد و برای چند ثانیه آنجا بماند. او پیشرفت خواهد کرد و به سطوح بالاتری خواهد رفت اما دقت کنید قبل از رفتن به مرحله بالاتر، به محوطه باز گردید و کمی استراحت کنید. اگر از عهده ی این کار بر نمی آیید، داوطلبی پیدا کنید که عاشق سوارکاری است و دوست دارد در این پروژه کمک کند.
• شما با داوطلب باید به پارک بروید و بگذارید کودک سواری که دوست دارد را انتخاب کند. و سپس از مرحله ای که کمترین ترس را دارد، شروع کنید. بایستید و برای لحظه ای نگاه کنید. وقتی کودک تمایل نشان داد، اسب را با هم بگیرید تا او احساس راحتی کند. اصل موفقیت اینست که میزان نگرانی در هر تجربه را بازبینی کنید و سپس فعالیت را تکرار کنید تا ترس از بین برود.