#


محدودیت های آموزش بزرگسالان به نوجوانان

18 اکتبر 2018 بدون نظر 1197 بازدید

محدودیت های آموزش بزرگسالان به نوجوانان

No votes yet.
Please wait...
Voting is currently disabled, data maintenance in progress.

محدودیت های آموزش های بزرگسالان

در اینجا برای آنایی بهتر با محدودیت های آموزش بزرگسالان در زمینه رفتارهای مخاطره آمیزه موارد مورد نظر با مثال هایی در زمینه آموزش در زمینه اعتیاد مطرح میشوند:

۱) تناسب و سنخیت: آموزش در زمینه رفتارهای مخاطره آمیزی نظیر اعتیاد و روابط جنسی در مدارس و مؤسات، به خاطر سیاست های جاری در این محیطها می تواند با موانعی مواجه شود. در اغلب محیط های آموزشی، بزرگسالان در زمینه تهیه اطلاعات و تعامل با جوانان با موانعی مواجه می شوند به ویژه این که احتمال دارد موولان، برخی از پیام های آموزشی مربوط به کاهش دامنه آسیب را در این گونه محیطمانامربوط و نامناسب دانسته، این گونه تصور کنند که این پیام ها خود محرک رفتار مخاطره آمیز مورد نظر می باشند اما برای عده ای از نوجوانان، به خصوص برای نوجوانانی که در حال حاضر مواد مخدر مصرف می کنند، احتمال دارد ارایه چنین پیام هایی به منظور پیشگیری از آسیب های مربوطه با کاهش دامنه آسیب های مربوط به مصرف مواد مخدر ضروری باشد. در برخی شرایط، بررسی و مطرح نمودن موضوعات جام مربوط به کاهش دامنه آسیب توسط همسالان آموزش دهنده می تواند هم مناسب و هم قابل قبول باشد. به عنوان مثال، احتمال دارد تلاش برای تشویق افرادی که در حال حاضر مواد مخدر استفاده می کنند به خصوص افراد شریفی برای کم کردن با قطع مصرف مواد مخدر مشکل باشد. در این شرایط، می توان گفت که برای همسالان آموزش دهنده موقعیت مناسب است تا به تهیه و ارایه اطلاعات در مورد موضوعاتی نظیر راههای کم ضرر مصرف مواد مخدر، روش های ایمن و سالم تزریق مواد مخدر و اهمیت تهیه مواد مخدر از منابع ایمن و قابل اعتماد اقدام نمایند.

۲) دامنه و حیطه آموزش ها آموزش های مربوط به مواد مخدر که توسط بزرگسالان صورت می گیرد، در اکثر موارد در مدارس با سایر مؤسسات ارایه می شود و از این رو جوانانی که خارج از این محیط ها قرار دارند، تحت پوشش این آموزش ها قرار می گیرند. این موضوع در مورد جوانانی که ترک تحصیل کرده اند و جوانانی که از حقوق اجتماعی و شهروندی محروم شده اند، نظیر افراد بی خانمان با افرادی که در مراکز نگهداری بزهکاران جوان پی شده اند، از اهمیت خاصی برخوردار است چرا که این گروه از جوانان جزو گروههای پرمخاطره برای مصرف مشکل ساز و زیانبار مواد مندر میباشد. نوجوانانی که به مصرف مواد مخدر مبادرت می کنند، کمتر تحت پوشش طرح های مبتنی بر مدارس قرار می گیرند که دلیل آن پایین بودن میزان تعهد این افراد نسبت به مدرجه کیست های مکرر، فرار از مدرسه و نیز ترک تحصیل است.

۳) قابلیت انتقالی: آموزش هایی که توسط بزرگسالان در زمینه مواد مخدر صورت می گیرد، اغلب در محیطی مصنوعی انجام می شود که این محیط اکثرا یک کلاس درس است اما باید توجه داشته باشیم که مصرف مواد مخدر تحت تاثیر عوامل متعددی میباشد و از این رو مهارت ها و نیر دانی که در محیط های آموزشی و پادگیری رسمی کسب می شود، احتمالا در زمینه قابلیت انتقال به محیط طبیعی و اجتماعی جوانان از محدودیت هایی برخوردار خواهد بود. به عبارت دیگر آموزشی در باره مواد مخدر، نه زمانی که توسط هنجارهای اجتماعی موجود در خارج از محیط آموزش و یادگیری حمایت تشوده قابلیت انتقال محدودی خواهد داشت. برخلاف آموزش هایی که توسط بزرگسالان در زمینه مواد مخدر انجام می شود، آموزش همسالان (حداقل نوع غیر رسمی و داوطلبانه آموزش همسالان) را می توان به سهولت و به صورت فی البداهه و عند الروم در هر مکانی که لازم شد، اجرا نمود.

همسالان آموزش دهنده می توانند در موقعیت های واقعی زندگی (جایی که مصرف مواد مخدر اتفاق می افتند و با جایی که موضوعات مربوط به مصرف مواد مخدر مطرح میشود) اطلاعات توصیه ها و حمایت های لازم را فراهم نمایند و در این زمینه الگوهای رفتاری لازم را ارایه کنند.

اثربخشی

بررسی های اولیه ای که از طرح های آموزشی مبتنی بر مدارس در زمینه مواد مخدر به ممل آمده، نشان داده است که آموزش در ژبه مواد مخدر می تواند در تغییر جانش افراد موفق باشد اما در زمینه تغییر نگرش و رفتار افراد نسبت به مصرف مواد، و موفقیت کمتری برخوردار است. بانگرت و در اونز بر این عقیله هستند که دلیل این موضوع که آموزش در زمینه مواد مخدر علی رغم وجود شواهد کمتر در زمینه اثر بخشی آن در مدارس همچنان محبوبیت خود را حفظ کرده، این است که این آموزش ها به والدین و جامعه اطمینان می دهد که مدارس به دغدغه های آنها در زمینه مصرف مواد توسط جوانان پاسخ می دهند، موضوع جالب توجه تر این که احتمال دارد انتخاب رویکردهای آموزشی برای آموزش در زمینه مواد مخدر در مدارس بیشتر بر اساس نتایجی صورت بگیرد که مسوولین مدرسه دوست دارند به آنها برسند نه بر اساس میزان اثر بخشی این رویکردها.

مبانی منطقی آموزش همسالان

در این قسمت مبانی منطقی آموزش همسالان را مورد بحث قرار خواهیم داد موضوعات اختصاصی نظیر مقبولیت کاهش میزان تهدید، الگوسازی، تماس مداومه دسترسی به افراد دور از نظر و جمعیت پنهان، هزینه اثر بخشی و نیز منافع و فواید این نوع آموزش ها برای خود هم مسالان آموزش دهنده نیز از موضوعاتی هستند که در این نمت مطرح خواهند شد.

مقبولیت: اغلب باور بر این است که در زمینه ارایه اطلاعات مربوط به مواد مخدره همسالان آموزش دهنده نسبت به افراد بزرگسال از مقبولیت بالاتری برخوردار هستند زیرا به احتمال زیاد جوانان با همسالان آموزش دهنده از نظر ویژگی هایی نظیر سن، طرز لباس پوشیدن، طرز حرف زدن، علاقمندی ها و عضویت در گروههای اجتماعی مشترکہ هستند که این امر مقبولیت آنها را بالا می برد. از سوی دیگر، افراد دوست دارند با خانی همانندسازی کنند که ویژگی های آنها نیه خودشان است. در صورتی که انتقال اطلاعات توسط فردی صورت بگیره که افکار و اپل نمایش در بین گروه اجتماعی مورد نظر از ارزش بسیار بالایی برخوردار باشد. از تأثیر خارق العاده ای برخوردار خواهد بود. اگر جوانان تمایل دارند اشخاصی که با آنها به عنوان منبع اطلاعاتی همانندسازی می کنند از مقبولیت بیشتری برخوردار باشند و در این زمینه دقت در اطلاعات رد و بدل شده . برای ایما لبث جدائی ندارد. گروه اجتماعی تاثیر قدرتمندی بر جوانان دارد، اکثر افراد با ورود به دوره نوجوانی شروع به غرق شدن در فرهنگ جوانی می کنند و تمام جوانی خود را متوجه این فرهنگ می کنند. آنها در حین غوطه ور شدن در فرهنگ جوانی، زبان و لهجه اجتماعی پکانی کسب می کنند و به تبادل اطلاعاتی نظیر اطلاعات مربوط به مصرف مواد مخدر می پردازند.

جوانان همچنین تمایل دارند در طول این دوره از عمر خود با والدین و سایر افراد مهم بزرگسال کمتر تعامل داشته باشند و در مقابل بیشتر با همسالان خود به تعامل بپردازند. در این دوره شواهد قدرتمندی از تعابلات مخالفت، تضاد ستیز و مقاومت در برخی از جوانان حتی به صورت موقت آشکار می گردد. در نتیجه جوانان هم سال در نزد این قشر از مقبولیت و تأثیرگذاری بالایی برخوردار هستند در حالی که افراد بزرگسال از دیدگاه این گروه از مقبولیت پایینی برخوردار بوده تأثیرگذاری آنها نیز کمتر است. نتیجه این امر یک شکافی مقبولیت می باشد که بر اساس آن افراد بزرگسال به عنوان منبع اطلاعاتی فرهنگی جوانی، از مقبولیت کمتری در نزد جوانان برخوردار هستند. فرهنگی جوانی در واقع مشکل از اطلاعات اجتماعی درباره دنیای قشر جوان و نیز اطلاعات مربوط به مصرف مواد مخدر می باشد.

کاهش میزان تهدید: احتمال دارد باور جوانان این باشد که آموزش همسالان در مقایسه با آموزشی که توسط افراد بزرگسال صورت می گیرد، از حالت تهدید کنندگی کمتری برخوردار است. تغییراتی که در طول دوران نوجوانی در همانندسازی افراد روی می دهد، نه تنها بر میزان مقبولیت نثر جوان به عنوان منبع اطلاعاتی تأثیر می گذارد بلکه میزان مقبولیت این قشر را به عنوان محرم راز و افراد معتمد نیز تحت تأثیر قرار می دهد. احتمال دارد جوانان به این دلیل با همسالان خود در باره دغدغه های خود صحبت نمایند که احساس می کند همسالانشان آنها را درک می کنند و نیز این نشر با همسالان خود رو دربایستی نداشته، از آنها خجالت نمی کند. در مقابل، زمانی که این افراد کنترل خود را در زمینه حل مشکلات و پیدا کردن راه حل برای آنها از دست می دهند یا زمانی که احساس می کنند حریم خصوصی آنها – مورد احترام واقع نشد و رعایت نمی گردد، احتمال دارد از طلب کمک از بزرگسالان . انظبر کارکنان بهداشتی و نیز از مشورت با آنها اجتناب ورزند. موضوع دیگر این است که شواهد نشان میدهد که جوانانی که از بزرگسالان و مؤات آموزشی نظیر مدارس تجارب تلخی دارند، به همسالان آموزش دهنده بهتر از بزرگسالان پاسخ می دهند.

دسترسی به افراد دور از نظر جمعیت پنهان همسالان آموزش دهنده پیام های آموزشی خود را در ورای کلاس های آموزشی به جامعه منتقل می کند آموزشی همسالان همچنین می تواند به کرات در محیط های خارج از کلاس آموزشی روی دهد بنابراین هم سالان آموزش دهنده می توانند به جوانانی که به جمعیت های پنهان و دور از نظر مخدر متعلق می باشد. نیز دست یابند. از جمله این افراد می توان به افراد تریقی غیر کلیشه ای (به عنوان مثال طبقهای متوسط اجتماعی و آن دسته افراد متعلق به طبقه اجتماعی به اقتصادی بالاتر که در حال حاضر به عنوان مصرف کنندگان تزرینی مواد شناسایی نشده اند و جوانان بومی اشاره نمود.

الگوپذیری: الگوپذیری روش یادگیری قدرتمندی است که از ساختار خوبی برخودار بوده و قدرت خوبی در تعیین رفتار دارد. همسالان آموزش دهنده می توانند الگوهای موثری برای جوانان باشند چرا که رفتار آنها در بر گیرنده اطلاعات اجتماعی مربوط به زندگی قشر جوان است..

تماس مداوم: شواهد حاکی از این است که آموزشی همسالان در مقایسه با سایر روش های آموزشی موجود در زمینه رفتارهای پرخطری نظیر مصرف مواد مخدر میتواند تأثیر گسترده و طولانی تری بر گروه هدف داشته باشد. همسالان آموزش دهنده نیز می تواند تعامل اجتماعی مداومی با گروه هدف داشته باشند. این تعامل و تمام مقاوم می تواند یادگیری را تقویت نموده موجب تسهیل در فراهم نمودن فرمتهای اضافی برای تبادل اطلاعات شده و منجر به الگوسازی و الگوگیری از رفتارهای دلخواه شود. فمالان آموزشی دهند. همچنین میتوانند در سلول زندگی روزمره با تعداد زیادی از افراد گروه هدف تعامل داشته باشند.

هزینه اثربخش: یکی از مزایای مهم آموزش همسالانه هزینه اثربخشی بالقوه آن است. هزینه اثر بخشی آموزش همسالان به هزینه پایینی که به همسالان آموزش دهنده پرداخت می شود، نیت داده میشود. این هزینه کمتر از دنمردی است که برای پرداخت به افراد بزرگسال لازم است. طرح های آموزش همسالان اغلب به افراد داوطلب منکی است، هر چند به نظر می رسد راه اندازی، اجرا و ادامه طرح های آموزش همسالان میتواند پر هزینه باشد اما اگر تعداد و اندازه گروه هدفی را که می تواند به طور بالقوه مخاطب این گونه آموزش ها باشد، در نظر بگیریم در آن صورت آموزش همسالان رویکردی خواهد بود که هزینه های متعادل و معقولی دارد.

No votes yet.
Please wait...
Voting is currently disabled, data maintenance in progress.
برچسب ها
به اشتراک بگذارید


دیدگاه کاربران

دیدگاهتان را بنویسید

ارسال دیدگاه جدید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *