دیسلکسی یا خوانش پریشی در کودکان

دیسلکسی یا خوانش پریشی در کودکان

این بیماری نوعی اختلال یادگیری است که روی خواندن، حجی کردن  و زبان نوشتاری ایجاد اشکال می کند. این مشکلات ممکن است با مشکلاتی در یادگیری اعداد، حافظه کوتاه مدت ضعیف و گیجی همراه باشد. با اینکه دیسلکسی به طور معمول موجب اختلال در یادگیری حروف، اعداد، نشانه ها و نت های موسیقی می شود اما ممکن است این کودکان مشکلاتی نیز در کلام خود داشته باشند.

دیسلکسی یک اختلال خاص عصب شناختی است و نتیجه ضعف در شنوایی یا بینایی و یا کم بودن بهره هوشی نمی باشد. از هر بیست کودک یکی مبتلا به دیسلکسی می باشد(این مشکل در پسر بچه ها سه برابر بیشتر از دختران است) و اگر شما یا همسرتان هرکدام به این اختلال مبتلا باشید شانس ابتلای فرزند شما به آن تا هفده بار افزایش میابد.

تشخیص

بسیاری از کودکان باهوش مبتلا به دیسلکسی می باشند و معمولا والدین این کودکان زودتر از دیگران متوجه فاصله موجود بین هوش و سطح موفقیت فرزندشان در بخش های مختلف می شوند. نشانه اصلی دیسلکسی مشکل در خواندن و نوشتن است. فرزند شما ممکن است مشکلاتی در درک حروف به شکل صحیح آن داشته باشد و یا ممکن است اشکال مشابه حروفی مانند ب،پ،ت یا ث او را گیج کنند. موارد زیر به شما کمک می کند تا هرچه سریعتر وجود دیسلکسی را در فرزند خود شناسایی کنید:

* حجی کردن ضعیف

* هماهنگی ضعیف

* مشکل در یادآوری لیست لغات، اعداد، یا حروف برای مثال در الفبا یا جدول ها

* مشکل در یادآوری نظم در چیز های مختلف مانند روزهای هفته

* مشکل در تشخیص راس و چپ

* بیان جابجی حروف یک عبارت(مثل میرپرد به جای پیرمرد)

* مشکل در یاگیری اشعار کودکانه

تست های جدیدی برای کودکان پیش دبستانی تهیه شده اند که هنوز در دسترس همگان نمی باشند. این تست ها شامل تکرار کلمات بی معنی، جور کردن تصاویر پشت سر هم، شناسایی کلمات هم قافیه، یا تست تعادل و واکنش باشد.

اگر کودکی دچار دیسلکسی نباشد و به اشتباه برچسب این اختلال به او زده شود همانقدر برای کودک مضر خواهد بود که اختلال در وی ناشناخته بماند. فقط یک کارشناس می تواند تشخیص صحیحی از این بیماری داشته باشد.

تشخیص نادرست جهت ها در کودکان مبتلا به دیسلکسی

اثرات دیسلکسی

مشکلاتی که در بالا ذکر شد ممکن است در کودکانی که به دیسلکسی دچار نیستند نیز دیده شود. تفاوت کودکان مبتلا به دیسلکسی این است که آنها از نشانه های دیگری نیز رنج می برند که در دیگر کودکان مشاهده نمی شود.

تحقیقاتی که به تازگی انجام شده است نشان می دهد که کودکان مبتلا به دیسلکسی علاوه بر مشکل در یادگیری خواندن و نوشتن، مشکلاتی نیز در تشخیص صدا های مختلف و حافظه و تعادل نیز دارند. برای مثال کودکان مبتلا به دیسلکسی سخت تر از کودکان سالم می توانند روی یک پای خود بایستند.

توانایی های یک کودک مبتلا به دیسلکسی اغلب حساسیت و قوه درونی این کودکان است. مهارت هایی که با سمت چپ مغز در ارتباط می باشند مانند یادگیری و کار با نشانه های حروف الفبا، واکنش به توصیه ها و چیدن اشیا با نظمی مشخص در کودکان مبتلا به دیسلکسی ضعیف است. بعضی از کودکان مبتلا به دیسلکسی بسیار خلاق هستند و علاقه بسیاری به نقاشی و رنگ آمیزی دارند.

نیاز های خاص

یکی از مشکلات اصلی کودکان مبتلا به دیسلکسی تشخیص نا درست اختلال آنهاست. برای کودکانی که شروع به یادگیری خواندن و نوشتن می کنند اشتباه بسیار عادی است اما ممکن است به چنین کودکانی برچسب کندی یا حتی ناتوانی زده شود. این مسئله برای کودک بسیار ناگوار است و میتواند عملکرد کلی او را در مدرسه تحت تاثیر قرار دهد.

والدین و آموزگاران اغلب دیسلکسی را با بهره هوشی کم اشتباه می گیرند اما در حقیقت بیشتر کودکان مبتلا به دیسلکسی از بهره هوشی متوسط یا بالایی برخوردار می باشند.

اگر دیسلکسی از سنین پایین تشخیص داده شود روش های آموزشی درمانی یا ترمیمی بسیار موثر خواهد بود. اگر ابتلای کودک به دیسلکسی از حدود چهار یا پنج سالگی تشخیص داده شود وقتی به مدرسه می روند فقط کافی است به مدت شش ماه هر روز نیم ساعت در خانه برای او معلم بگیرید تا مهارت خواندن و نوشتن او را به حد استاندارد های معمول برساند. اگر دیسلکسی کودک تا هفت یا هشت سالگی تشخیص داده نشود او با مشکلات بسیاری مواجه خواهد شد.

چگونه میتوانید کمک کنید؟

می توانید در خانه با سه روش به کودکان مبتلا به دیسلکسی کمک کنید. اولین و مهمترین بخش آن است که تایید شود فرزند شما واقعا دچار مشکل است. اگر به شما گفته شود که در آینده به خودی خود خوب خواهد شد نباید گوش کنید. دیسلکسی یک اختلال مشخص یادگیری است که تنها به روش های مناسب جواب می دهد. بخش دوم داشتن نقش حمایتی و مثبت در کنار کودک است، به خصوص اگر در مدرسه با مشکل مواجه باشد. سومین کار انجام بازی های آموزشی و یادگیری فراوان با فرزندتان است.

کمک به درمان دیسلکسی در کودک

حمایت عاطفی

اگر فرزند شما به مدرسه می رود و به نظر می رسد از دیگر کودکان عقب مانده است، شاید علت آن کم بودن اعتماد به نفس او باشد و بسیار مهم است که در خانه احساس موفقیت را در او تقویت کنید. به هیچ وجه نباید حالت بی صبری داشته باشید. با گفتن اینکه کار هایش را به درستی انجام میدهد او را تشویق کنید و به او کمک کنید تا به تنهایی کارهایش را انجام بدهد.

به او روش هایی بیاموزید که خود او به خودش کمک کند. برای مثال برچسب های راست و چپ روی دسته سه چرخه اش بزنید و اگر کتوجه شدید انجام کاری برایش سخت است از او بخواهید تا آن را آرامتر انجام دهد.

بازی های آموزشی در خانه

بازی با حروف، لغات و صداها می تواند برای این کودکان بسیار مفید باشد. روش هایی که در اینجا ذکر شده اند همگی برای او جالب بوده و یادگیری اش را افزایش می دهند.

* اشعار کودکانه را با هم با صدای بلند بخوانید یا شعرهای کودکانه قافیه دار بسازید. این کار کودک را با مفهوم قافیه و آهنگ اشعار آشنا میکند.

* اشعار کودکانه یا آوازهایی به کودک یاد بدهید که نظم خاصی در ترتیب آنها باشد. برای مثال روزهای هفته.

* مفهوم راست و چپ را به کودک آموزش دهید.

* بازی های کف زدنی انجام بدهید. برای هر بخش کلمه یک کف بزنید و از کودک بخواهید این کار را تکرار کند. نام او را به همین شکل بگویید و دست بزنید.

* چند لغت به کودک بگویید و از او بخواهید لغتی را که با بقیه تفاوت دارد مشخص کند.

* یک حرف الفبا را مشخص کنید و از کودک بخواهید هرقدر که می تواند لغاتی را که با این حرف شروع می شود بگوید.

* از کودک بخواهید تا به دنبال لغات یا حروف بگردد یا اینکه با خمیر بازی شکل حروف را درست کند.