بیماریهای انگلی در کودکان
راهکارهای مقابله با بیماریهای انگلی در کودکان
منظور از بیماریهای انگلی آن دسته از ناراحتیهایی هستند که در روده و معده و ارگانهای داخلی بدن رشد یافته و در سیستم و عملکرد بدن اختلالی ایجاد می نمایند. انگلها غالبا موجودات بسیار ریز و باکتریهایی هستند که به شکل کرم و یا موجودات چسبندهای میباشند و عوامل بیماریزا در بدن به شمار میروند. از چهار طریق بدن آدمی به چنین ناراحتی دچار می شود. با اینکه انسان پا برهنه بر روی خاک راه میرود و از طریق نفوذ انگل به پوست وارد بدن میشود. یا اینکه انسان از طریق نوشیدن مایعات آلوده و غیر تصفیه شده آلوده میگردد و یا از راههای انتقال دست و لباس این بیماری عارض میشود. و در نهایت از مصرف گوشت و یا غذاهای خام بر انسان حاکم میشود.
در هر حال هر انگلی به بدن وارد شود، با دفع اجابت و مقداری مدفوع از بدن خارج میشود. اگر در هر نیاز به توالت مرتبا دست و صورت شسته نشود و رعایت جوانب بهداشتی عملی نگردد با تماس افراد انگلها سریعا به افراد سالم انتقال می یابند. کودکی که به انگل رودهای دچار است اگر مقعد خودش را بخارد و با همان دست با کسی تماس حاصل کند و یا چیزی را به دیگری بدهد. انگل را به سهولت به فرد سالم منتقل میسازد. در تمامی شرایط باید فهمید که انگلها برای سلامتی مضر و زیانبار هستند.
نشانه ها:
به طور معمول نشانههای آلودگی به انگل با تهوع، سردرد، بی اشتهایی، استفراغ، خارش در بینی، لکه های آلرژیک در بدن، خارش در اطراف مقعد شروع میشود و مشخص میگردد.
تشخیص:
با رویت چنین نشانه هایی، بهترین روش در برابر چنین بیمارانی، باید ابتدا از مدفوع آنها باید آزمایش به عمل بیاید تا نوع انگل شناسایی شود. از نوع تخم موجود در مدفوع نیز میتوان نوع انگل را شناخت و به درمان آن اقدام کرد.
در برخی شرایط علیرغم آزمایش مدفوع، به دلایلی تخم انگلها در مدفوع نیز دیده نمیشود. لذا عدم رؤیت تخم انگل در مدفوع دلیل سالم بودن فرد نمی تواند باشد. پس مصرف دارو برای دفع احتمالی انگل الزامی است. اگر فرصت باشد سه بار یا چهار بار باید آزمایش انگل شناسی انجام پذیرد.
درمان:
با شناسایی نوع انگل داروهای خاص آنها برای از بین رفتن انگلها تجویز میگردد و بیمار بایستی آن را مصرف کند تا از شر و زیانهای انگل مصون بماند. داروهای تجویز شده در مورد کودکان نیز باید کاملا رعایت شود.
محافظت و مراقبت:
برای اینکه از شر انگلها مصون باشیم و با کودکان دچار چنان ناراحتیهایی نشوند، توصیه میشود که از آبهای مشکوک به هیچوجه مصرف نشود. از شستشو در چنان آبهایی خودداری شود و بدون دمپایی و کفش بر روی سطحی آلوده و حتی به ظاهر تمیز قدم بر نداشته شود. در گرمابه ها و
حمامها و حتی حمام خانگی نیز نبایستی با پای برهنه راه رفت. مخصوصا در مسافرتها کودکان و خودتان را مقید به پوشیدن کفش در حمامهای هتلها و متلها و جاهای تفریحی نمائید. از خوردن غذاهای خام و گوشتهای ناپخته و مخصوصا کالباس، سوسیس، همبرگر خودداری کنید. میوه جات و سبزیجات را به خوبی پاکیزه کرده، مصرف نمائید. ظروف غذای کودک خودتان را با سایر کودکان در نیامیزند و با قاشقی که توسط کودکی مصرف شده به کودک خود چیزی ندهید.
در مهد کودکها و کودکستانها به کودکان خود بیاموزید که از وسایل خودش استفاده کند و در هر بار رفتن به توالت دستهایش را با صابون و آب بشوید. از فرو کردن خودکار و قلم و سایر وسایل تحریر که از آن دوستانش است به دهان خود خودداری کند.
کرم تخمی یا کرمک:
همانطور که از اسمش پیداست، این نوع انگل بسیار ریز و نازک است که با رنگ سفید براق به اندازه نیم تا یک سانتی متر وجود دارند.
این کرمها از غذاها و نوشیدنیهای آلوده به بدن انسان نفوذ میکند و در قسمت تحتانی روده های آدمی لانه گزینی کرده و در اطراف مقعد نیز تخمگذاری میکنند. تخم گذاری این نوع کرمها سبب میشود که در شب خارش شدیدی در مقعد پدید آید. هنگامی که کودکی خودتان را مشاهده کردید که مقعدش را میخاراند به ابتلای احتمالی وی به کرمک مشکوک شوید. زیرا با خاراندن تخم چنین کرمهای انگلی وارد ناخنها شده و با راه غذا به دهان خودش و یا دیگران انتقال می یابد.
این کرمها به ظاهر خطرناک نیستند ولی در صورت افزایش و عدم توجه، ناراحتیهای زیادی را در روده و پوست آدمی پدید می آورند. راه درمان این انگل بسیار ساده است. زیرا با مراجعه به پزشک و ارائه نشانه های این انگل، با طریقه دارو می توان ناراحتی را رفع کرد. لباس خواب کودک را هر روز شسته و با اطوى داغ آن را اطو کنید و بدین ترتیب تخمهای احتمالی موجود بر روی لباس را از بین ببرید.
کرم آسکاریس
این انگل نیز دارای طولی به اندازه ۲۰ تا ۳۰ سانتی متر و به رنگ صورتی یا سفید است. این انگل از مدفوع به دهان انسان انتقال مییابد. بدین ترتیب که باز تخمهای این انگل از راه مقعد و ناخن به دهان شخص سالم انتقال یافته و در سیستم گوارشی و رودهها رشد و تکثیر می یابد.
زمانیکه این تخمها از راه دهان بلعیده می شده، در درون بدن انسان و داخل رودهها و معده بلافاصله از تخم درآمده و وارد خون میشوند. ورود آنها به خون سبب خارش عمومی بدن میشود. پس از آن کرمهای جوان به سوی ششها میروند او گاهی اوقات سبب سرفه خشک یا در مواردی شدیدتر از ذات الریه همراه سرفه خون بیرون میزند. با اینکه در صورت رشد زیاد در ششها همراه سرفه یکی از کرمها به بیرون می افتد و یا اینکه به دهان آمده و باز از راه دهان بعلیده میشوند و دوباره رشد کرده و بالغ میشوند.
وجود آسکاریس در روده ها سبب ناراحتی، سوءهاضمه و ضعف عمومی میشود. کودکان مبتلا به آسکاریس غالبا با شکمی پر آمده بزرگ هستند. زمانیکه کودک در اثر بیماریهایی تب میکند، این نوع انگل در مدفوع او مشخص میشود و یا از دهان و دماغ کودک بیرون می زند.
کرم کدو و یا کرم پهن
کرم کدو در رودهها رشد مینماید و طول آن به چندین متر و حتی به ۱۰ متر نیز میرسد. اما در زمان دفع از راه مدفوع به قطعات کوچکی مشخص میگردد. همین قطعات کوچکی که به بندهای کرم کدو معروف هستند، خیلی صاف و سفید رنگ میباشند. بندها معمولا به طول یک سانتی متر هستند. گاهی یک بند کرم کدو ممکن است خود به خود بیرون آمده و در جامه زیرین و شورت کودک و یا افراد بالغ دیده شود.
این انگل در اثر خوردن گوشت خوک، گوشت گاو و یا گوشت پخته نشده به انسان عارض میشود و به افراد دیگر نیز از راه انتقال تخم سرایت مینماید. راه درمان و پیشگیری این انگل بدین گونه است که باید همه جای گوشت به خوبی پخته شود و نقطه ای از آن خام نماند. حتی اگر گوشت آب پز نیز میشود باید تمیز و کامل شسته شده و به کلی پخته شود. این نوع انگل از خود کیست تولید کرده که سبب سردرد و تشنج یا مرگ میشود. زمانیکه فردگوشت نپخته را میخورد، انگل و تخم آن وارد معده شده و در دستگاه گوارشی تبدیل به کرم میشود. کرم کدو در حیوانات نیز موجود میباشد و احتمال دارد از طریق مصرف احشاء حیوانات مثل روده به بدن انسان سرایت نماید. اینگونه انگلی در کودکان منجر به اسهال مفرط، یا یبوست، ضعف عمومی، بیحالی، سردرد و دل درد و کم خونی شود.
کرم قلابدار:
این نوع انگلها به شکل مو بوده و دارای رنگی سفید و نازک هستند که طول آنها به ۱۵-۸ میلی متر میرسد. اینگونه انگلها غالبا در خاکهای مرطوب زندگی کرده و از راه پاهای برهنه به بدن انسان نفوذ مینمایند. اگر از آبهای غیر بهداشتی و تصفیه نشده نیز مصرف شود، این انگل وارد بدن میشود. زیرا احتمال دارد چنان آبهایی دارای کرمهای قلابداری باشند. بنابراین هنگام گردش و تفریح در کوهستان حتی آبهای چشمه سارها را نیز جوشانده مصرف کنید.
به خاطر اینکه کرمهای قلابدار به طور پیوسته خون میخورند و از جریان خون انسان استفاده مینمایند، عوارض و ناراحتیهایی شبیه بیحالی، رنگ باختگی، تپش قلب، کم خونی را به انسان عارض مینمایند. این نوع انگلها بسیار خطرناک هستند و راه درمان آن با داروست.
پس از اینکه کودک به این انگل مبتلا شد، در بدن خود خارشهایی را احساس میکند. در ظرف چند روز کرمها از طریق دستگاه گردش خون وارد ریههای او میشوند و سبب سرفههای خشک میگردند. شخص مبتلا با سرفه تخمهای این انگل را به بیرون میریزد و سایرین را بیمار می سازد و یا از همان راه دهان دوباره میبلعد. چند روز بعد از نفوذ تخمها و رشد آنها در دستگاه گوارش، اسهال با درد شدید عارض میشود. کرم قلابدار به دیواره رودهها میچسبد و کم خونی را پدید می آورند و گاهی از طریق مدفوع به بیرون انتقال می یابند.
دیدگاهتان را بنویسید