چگونگی تشخیص سرماخوردگی و آنفولانزا و راه های درمان آن

آشنایی با علائم و راه های درمان سرماخوردگی و آنفولانزا

سرماخوردگی

سرماخوردگی نوعی بیماری حاصل از ویروس بوده که مبتلایان به آن از سیستم تنفسی در رنج می باشند. حدود ۲۰۰ویروس و حتی بیشتر از این شناخته شده اند که عامل اصلی سرماخوردگی هستند. از این رو ارگانیزم بدن در برابر چنین ویروسهای مختلف حالت مصونیت نیافته و هر زمان به دلایلی و به شرایط متنوعی آلوده شده و شخص را ناراحت مینماید. برخی از افراد به خاطر عدم رعایت برخی از جوانب احتیاط در فصول سرما و یا نزدیک به سرما خودشان را مدام در معرض سرماخوردگی قرار میدهند. البته برخی نیز با اینکه احتیاط مینمایند و خودشان را از گزند ویروسهای سرماخوردگی محفوظ نگه میدارند ولی باز بیمار میشوند که دلیل آنها آلودگیشان به ویروسهای مسری دیگران میباشد.

چنین بیماری غالبا در بهار و پائیز و زمستان رخ میدهد. بسیاری از افراد بر حسب پندارها و با ساده بودن بیماری چندان اهمیتی به سرما خوردگی نمیدهند و حتی از پرهیز غذایی و سایر موارد غافل می مانند، حال آنکه سرما خوردگی زمینه ساز بسیاری از آنژینها، مننژیتها، ذات الریه ها، ناراحتیهای عفونی داخل بدن و ارگانهای حساس میباشد.

ویروسهایی که سبب سرماخوردگی میشوند، بلافاصله راه های تنفسی را آلوده می نمایند و گلو و سینه را آلوده ساخته و سینوسها را تحریک می نمایند و بدین ترتیب بدن را ضعیف ساخته و برای نفوذ سایر بیماریها و میکروبها آماده میسازند. از این رو توجه بیشتر و رفع ناراحتی حاصل از سرما خوردگی از اهم موضوعات احراز سلامتی است.

نشانه های بیماری:

در سرما خوردگی پیش از همه گرفتگی بینی و ترشح آن مشاهده میشود. ناراحتی و حالت نیش زدگی در گلو در هنگام بلعیدن چیزی احساس میشود و با چنین تصور میشود که لوزه ها متورم شده و در هنگام بلعیدن به هم سائیده میشوند. اینگونه ناراحتی در یک هفته با دارو و استراحت برطرف میشود.

اما اگر با ویروس سرما خوردگی بدن ضعیف شود و سایر عوامل بیماری زا نیز بدن را تحت تأثیر قرار دهد، آن زمان بیماری بزودی برطرف نشده و باید به پزشک مراجعه کرد. غالبا سرما خوردگیهای معمولی بیش از سه روز رو به بهبودی میگذارند، در غیر اینصورت باید پزشک را از حال خود با خبر ساخت. با بروز سرما خوردگی تب، بیحالی، درد روی شانه ها و پاها و پشت و سردرد و گلودرد نیز متظاهر میشود. گاهی برونشیت نیز بوقوع می پیوندد.

راه درمان:

همانطور که گفتیم دارویی وجود ندارد که بتواند ویروسها را از بین ببرد. از اینرو برای رفع سرما خوردگی بهتر است استراحت کرد و از داروهای مسکن و سرماخوردگی و غذای مناسب استفاده کرد تا سریعتر برطرف شود و بدن خود در برابر ویروس مقابله کرده و از بین ببرد. اتاق و آفتاب گیر بهترین محل برای استراحت بیمار سرماخورده بر شمرده میشود.

در دوره مراقبت از سرماخورده، باید توجه کرد که مصرف مایعات گرم و ویتامین دار و تامین کالری زیاد بدن از راه خوراکی نیز می تواند در رفع سریع بیماری کمک کند. غذاهای کرم د نوشیدنی های گرم و شیرین بهترین وسایل برای رفع ناراحتی هستند.

اگر در افراد و با کودکان بزرگتر ناراحتی گلو نیز وجود داشته باشد. باید با آب نمک و یا  محلول دهان شویه غرغره شود. برای رفع گرفتگی بینی از قطره های گرفتگی بینی و یا قلم ویکس میتوان استفاده کرد.

هوای اتاقی که بیمار در آنجا اقامت دارد اگر مرطوب و نمناک باشد که به وسیله بخارا آب جوش حاصل میشود، می تواند در رفع ناراحتیهای حلقوی و بینی مریض مفید واقع شود.

باید توجه کنید که سرما و سردی برای سرماخورده خیلی زیانبار است و بر شدت بیماری می افزاید. لذا اتاق بیمار باید گرم باشد.

مصونیت و پیشگیری

زمانیکه فرد بیمار شد، برای مصون ماندن دیگران نباید به بیرون و یا به مهمانی بروید تا مبادا سایرین نیز آلوده نشوند. اگر در خانه ای و یا فامیلها میدانید که فردی بیمار است. از رفتن به آنجا خودداری کنید. اگر خودتان مریض هستید، همیشه جلوی دهان و بینی خودتان را بگیراید و از مصرف وسایل افراد عادی بپرهیزید.

مورد بسیار جالبی باید در اینجا اشاره کنیم که متأسفانه برخی از افراد تطور می نمایند که سرماخوردگی از کودکان نمی تواند به بزرگان سرایت نماید، حال آنکه سرماخوردگی حاصل ویروسی است، لذا محدودیت زمانی و مکانی و سنی برایش دخیل نبوده و از هر شرایطی این ویروس از بزرگسال به کودکان و از خردسالان به بزرگترها می تواند سرایت نماید.

مصرف غذاها و میوه های حاوی ویتامین  می تواند بدن را در برابر ویروسهای سرماخوردگی مصون نگهدارد. آب پرتقال، لیمو، نارنگی، گوجه فرنگی دارای مقدار متنابهی از ویتامین C هستند.

گریپ  یا آنفلوانزا:

گریپ نیز به مانند سرماخوردگی است که از ویروسی حاصل می شود و افراد را مبتلاء و بیمار می سازد. اما این بیماری نسبت به سرماخوردگی دارای زمان طولانی تری بوده و بسیار ناراحت کننده می باشد.

نشانه های بیماری آنفولانزا

با ابتلا به چنین بیماری، بلافاصله فرد مریض احساس سرما، لرزش، کمردرد، سستی و درد در بازوان و رانها احساس می نماید. درجه حرارت بدن به ۳۹تا ۴۰درجه سانتی گراد می رسد. چشمان مریض و به خصوص کودکان سرخ می شود و لبانش خشکیده و بر روی زبان به علت حرارت جرمی از سفیدی مشخص می شود. غالبا اشتها به غذا در بیماران مبتلا به گریپ کم شده و حالت تهوع گاهگاهی و با استفراغ دیده میشود. ادرار اینگونه بیماران نیز به دلیل حرارت بیشتر و سوزناک تر است.

راه درمان:

بهترین و مهمترین شیوه برای درمان چنین بیماری استراحت است. باید مثل مریض های سرماخوردگی هوای اتاق برای اینگونه افراد نیز نمناک و مرطوب و گرم نگهداشته شود. برای اینکه ادرار بیشتر است و با تب بالای حرارت، آب بدن از بین می رود، مصرف مایعات و غذاهای مایعی بسیار مفید بوده و شیر و آب میوه های حاوی ویتامین می تواند در رفع بیماری مفید باشد.