چند روش برای عبور از دوران یائسگی

یائسگی

مرحله ای که طی آن تولید هورمونهای جنسی تخمدان به تدریج کاهش یافته و فعالیت تخمک گذاری پایان یافته و قاعدگی برای همیشه قطع می شود. زن یائسه قابلیت باروری و حاملگی را از دست می دهد. تعیین زمان پالگی به دلیل تدریجی بودن کاهش فعالیت تخمدانها و نفلبل استروژن بسیار مشکل است اما بطور معمول یائسگی بین ۵۰-۴۰ سالگی اتفاق می افتد. علائم و ناراحتی های دوره یائسگی معمولا بعد از قطع همیشگی قاعدگی بروز می کند و در همه زنان یکسان نیست و بر اساس روحیات زن دارای شدت و ضعفی است.

در طول زندگی یک زن هیچ زمانی به اندازه سال های بالسگی تداخل میان اعمال فیزیولوژیکی و روانی مشکلات داخلی دیده

نمی شود. بعد از اولین علامت یائسگی که قطع قاعدگی است بعضی از عوارض و ناراحتی هایی مانند عرق کردن زیاد، سرگیجه، گرم و سرد شدن بدن، گر گرفتن، کوفتگی، سردردهای موفتی، خارش، طپش قلب و برخی حساسیت های عصبی چون افسردگی اضطراب، ضعف تدریجی، بې خواہی، چاقی و اختلال در گردش خون و گوارش ممکن است پیدا شود. همان گونه که اشاره شد، شدت و ضعف این عوارض در زنان متفاوت است امروزه برای درمان یائسگی از هورمون استروژن و پروستروژن استفاده میکنند بعضی از عوارض یائسگی را از بین می برند. بعد از پایان دوره یائسگی دوره آرامش بعد از یائسگی شروع می شود که در این ایام بدن و روحیه زد کاملا به شرایط جدید عادت می کند.

پیری و فعالیت جنسی

سکسوالیته در طی دوران پیری همیشه موضوع اسطوره ها بوده است، در بررسی هایی که برای بررسی فعالیت جنسی در دوران پیری انجام شده تغییرات مبتنی بر روان شناختی در الگوهای برانگیختگی جنسی و ارگاسم در افراد مسن دیده شده است. در این سن برانگیختگی جنسی هم برای مردان و هم برای زنان مدت بیشتری طول می کشد، نعوظ و انساع مهبل آهسته انجام می گیرد و اصرار و ضرورت برای ارگاسم کاهش می یابد. با این حال هم مردان و هم زنان کاملا قادر به ارضاء جنسی در صورتی که مانع فیزیولوژیکی وجود نداشته باشد هستند. اما باید یادآور شد که به نظر می آید فتالیت جنسی نقش کم اهمیتی در زندگی پا به سن گذاشته ها دارد و آنها احساس میکنند که کاهش میل جنسی یک بخش طبیعی از پیر شدن است.

نقش زن و مرد در تولید مثل

تولید مثل با ترکیب سلول های جنسی مؤنث و مذکر انجام می شود، به عبارتی روشن تر با پیوند اسپرم مرد و تخمک زن لفاح انجام می شود. وظیفه مرد و زن در این پروسه رساندن سلول های جنسی مطلوب برای تولید مثل است. در این راستا نقش مرد علاوه بر تولید سلول های جنسی، باید این سلول های جنسی را به سلولهای جنسی زن برساند، تا عمل لقاح صورت بگیرد. نقش زن در تولید مثل بسیار پیچیده و مهم تر است. نقش مرد در شکل گیری نطفه ابنداء فقط رساندن اسپرم به زن می باشد و به محض اینکه این عمل صورت گرفتن در واقع می توان گفت که نقش وی به اتمام رسیده است. اما زن علاوه بر تولید و رساندن سلول های جنسی خود به سلول جنسی مرد باید در تمامی مراحل تکوین، رشد و تکامل جنین را پی گرفته و جنین را در بدن خود پرورش دهد. در بدن زن است که سلول های مردانه و زنانه ترکیب شده، لانه گزینی کرده و رشد میکند و این اوست که جنین را تغذیه میکنند. تمامی فعل و انفعال های زایمان در بدن او صورت می گیرد. بنابراین باید به اهميت و پیچیدگی دستگاه تولید مثل زن اذعان کرد.

سیفیلیس

سیفیلیس بیماری عفونی است که از نظر بالینی دارای ضایعات پوستی، مخاطی، احشائی و تناسلی است. سیفلیس یک بیماری موضعی نیست بلکه کل بدن را مورد تهدید قرار می دهد، نخست به صورته زخم و جراحت بر روی قسمت هایی از بدن مخصوصا رویہ دستگاه تناسلی پیدا می شود. میکرب ها وقتی وارد خون شدند كل سیستم بدن را آلوده میکند. گاهی این بیماری برای سالهای متمادی در حالت کمون باقی می ماند. اگر بیماری معالجه نشود احتمال برایت آن به کودک می رود. تنها راه سایت سیفلیس تماس مستقیم ضایعی سیفلیسی است. تقریبا در ۹۵ درصد موارد راه سرایت نماس جنسی است و اولین ضایعه بر روی اعضای تناسلی و اطراف آن پا بر روی مخاط دهان و لب ها به خاطر بعضی انحرافات آمیزشی بروز می کند. فضایعه سیفلیس معمولا از سه مرحله عبور می کند: مرحله اول، ضایعه به شکل یک پا پول است و رفته رفته به زخمی کرد و بی درد تبدیل می شود. این زخم ناعدهای سفت دارد. در صورت آزمایش ترشحات موضع تر پونم را خواهیم دید. مرحله دوم، پا ضایعات پوستی و مخاطی همراه است این ضایعات بیشتر در روی پشت و پا بازوها دیده می شوند.

ضایعات مخاطی مهم عبارتند از: زخمهای سطحی دهان و حلق، لکه های مخاطی و ترپونم میباشند و مهم ترین ضایعه مرحله سوم را می توان گوم) نامید. ضایعه ای که بین شش ماه تا چندین سال ظهور می کند و موجب آزردگی دیواره عروق و باعث ننگی آنها و موجب اختلال در کارکرد عضو می شود. سیفلیس بیماری خطرناکی است و معالجه اش نیز دشوار است. درمان آن نیازمند پیگیری مداوم است. بیمارانی که مرحله اولیه را می گذرانند بهتر نتیجه می گیرند.

سیفلیس به علت باکتری کوچکی که اصطلاح اسپیروکت) نام دارد به وجود می آید. این ارگانیسم در لایه های مرطوب و گرم راه گذرهای تناسلی، رکتوم و دهان زندگی می کند. این باکتری ها در خارج از رحم سریعا از بین می رود. سیفلیس از مادر آلوده به فرزند منتقل می شود.

مرحله دوم با ثانويه هنگامی که باکتری ها در بدن انتشار یافتند شروع می شود. احتمال دارد مرحله دوم پس از مرحله اول سريعة ايجاد شود، در این مرحله بیمار معمولا احساس کسالت می کند ممکن است سردرد، بی اشتهایی، ناخوشی و تب نیز دیده شود همینطور ممکن است در پوست خراشر ها و جوش های قرمز تیره به وجود آید. سایر نشانه های این بیماری عبارتند از: ریزش لکهای مو، زخمهای بینی، دهان، اندام تناسلی، لایه های ترم پوست و تورم غده های سراسر بدن همه این نشانه ها ممکن است ناگهان بین ۹-۳ هفته بروز نماید .

مرحله سوم، این مرحله در افرادی دیده می شود که در مراحل پیشین درمان نشده باشند. عوارض شدید و دائمی در این مرحله در بخشی از بدن دیده می شود. عوارضی چون ضایعات رباطهاء مفاصل، استخوانها و اولسرهای جلدی دیده می شود. بیماری دراین مرحله به قلبی عروق خونی با دستگاه عصبی حمله میکند و به مرگ باکوری و معلولیت فرد می انجامد. اب سیفلیس را به آسانی نمی توان تشخیص داد. در صورت تشخیص، درمان آن با استفاده از آنتی بیوتیکی نوعی پنی سیلین انجام می شود. اگر درمان در مراحل اولیه شروع شود بهبودی کامل امکان پذیر است.

سیفلیس عصبی، قلبی و حاملگی

سیفلیس عصبی معمولا بدون علائم بوده و ممکن است پرده های مغز و مخ را فرا بگیرد. این نوع سیفلیس را فقط با امتحان مایع مغزی نخاعی می توان مشخص کرد. گاهی نیز سیفلیس عصبي همراه با علائمی ظهور می کند که از شایع ترین آن می توان به، آتروفی اوليه عصب باصره، ملنگو و اسکوتر اشاره کرد.

سیفلیس قلبی عروقی یکی از خطرناکترین تظاهرات این بیماری است و مکررا با سیفلیس عصبی همراه می باشد. .

در این مورد سیفلیس معمولا آئورت، عروق بزرگ و نلب را مورد تهدید قرار می دهد.

سیفلیس حاملگی بیماری است که علاوه بر خود شخص (مادر) به جنین نیز ممکن است سرایت کند، اگر چه درمانهای اولیه مسؤثر است اما باید مراقبتهای ویژه ای بعمل آورد. این نوع سیفلیس می تواند با عوارضی همراه باشد. مرگ کودک در دوره نوزادی، مرده به دنیا آمدن کودک و سیفلیی مادرزادی از عوارض این نوع سیفلیس است معمولا تشخیص بیماری با آزمایشات سرم شناسی روزمره در جریان سه ماهه اوليه حاملگی امکان پذیر است.