هفته آخر مهر، «هفته ملی سلامت زنان»

«هفته ملی سلامت زنان»؛ به سلامت زنان توجه بیشتری کنید

در ذهن خود زندگی یک خانم کارمند را به تصویر بکشید که دارای دو فرزند است و از صبح تا بعد از ظهر در محل کار خود پشت میز نشسته است و در طول ساعات کاری نهایتاً برای انجام کارهای اداری به اتاق ‌های کناری می ‌رود. بعد از ظهر به خانه برمی ‌گردد و مشغول رسیدگی به امور فرزندان و کارهای منزل می ‌شود و در کنار آن باید شام درست کند.

زمان زیادی ندارد و غذاهایی که زودتر آماده می ‌شوند معمولاً در اولویت می باشند. پس از صرف شام هم باید به فرزندان خود رسیدگی کند تا زودتر بخوابند و در آخر هم اگر زمانی مانده باشد با همسرش تلویزیون نگاه می کند و از شبکه‌ های اجتماعی استفاده می ‌کند.

در این کارهای روزانه که خستگی بسیار زیادی هم برای زنان به همراه دارد و زمان زیادی بیرون از خانه حضور دارند، بودن در ترافیک، مسئولیت منزل و…، تا چه اندازه تحرک بدنی برای از بین بردن عوامل خطر بیماری ‌ها دارد؟ آیا زنان در این فعالیت های روزانه می توانند استرس خود را مدیریت کنند؟ نوع تغذیه آن ها فقط برای سیر شدن شکم آنان است یا سلولی؟ آیا این گروه از زنان برای تناسب اندام خود زمان لازم را می ‌گذارند؟

سلامت روان آن ها تا چه اندازه اولویت دارد؟ پاسخ این پرسش ها نحوه زندگی زنان را مشخص می ‌کند که هم می‌ تواند ضامن سلامت خودشان و هم خانواده ‌های آن ها باشد. هر ساله هفته آخر مهر ماه به‌ عنوان «هفته ملی سلامت زنان» از طرف وزارت بهداشت مشخص شده تا یک بهانه باشد برای در خور توجه نگاه داشتن مسوولان، افراد جامعه و خود خانم ها برای توجه به سلامت شان.

قلیان، کم ‌تحرکی و چاقی واقعاً سلامت زنان را تهدید می ‌کند

بر پایه آخرین تحقیقات عوامل خطر بیماری‌ های غیر واگیر که در سال۹۵ صورت گرفت، در تمام کشور۶۲/۱۳ درصد مردان و زنان بالای هجده سال دخانیات مصرف می‌ کنند و نکته جالب توجه اینجاست که از این آمار هم۸۲/۳ درصد زنان بالای هجده سال مصرف ‌کننده دخانیات می باشند. موضوع مهم این است که اغلب زنان بیشتر قلیان می ‌کشند تا سیگار. بوشهر بیشترین آمار مصرف دخانیات به خصوص تنباکو را در زنان هجده سال به بالا در کشور دارد و پایین ترین آمار مربوط به استان ایلام می باشد که ۳/۰درصد از زنان در این استان دخانیات به خصوص قلیان می ‌کشند.

تحقیقات به ما نشان داد که در تمام کشور۶/۵۵ درصد زنان و مردان بالای هجده سال تحرک خیلی کمی دارند؛ در واقع کمتر از ششصد متر حرکت یا صد و پنجاه ساعت کار معمولی را در ماه دارند و هفتاد و پنج ساعت فعالیت سریع در ماه (که تپش قلب را بالا ببرد) دارند.

در این بین۶/۶۳ درصد زنان فعالیت بدنی خوبی ندارند. بیشترین آمار کم ‌تحرکی را زنان بوشهر با (۸/۸۰ درصد) و پایین ترین آمار کم‌ تحرکی را زنان استان زنجان به خود اختصاص داده اند. در استان تهران۱/۶۴ درصد خانم ها فعالیت بدنی پایینی دارند و۷/۲ درصد هم دخانیات مصرف می‌ کنند. بی ‌تحرکی و استفاده دخانیات به خصوص قلیان عامل بدی برای مبتلا شدن به بیماری‌ های غیر واگیر است.

در رابطه با دخانیات باید بگوییم که عامل بیماری ‌های قلبی- عروقی، دیابت، آسم و سرطان‌ هاست و فعالیت جسمی کم قادر است به صورت مشخص با دیابت و بیماری ‌های قلبی- عروقی در ارتباط باشد. وزارت بهداشت تعهد داده است تا سال۱۴۰۴ آمار مرگ ‌و میر به وجود آمده از این بیماری‌ های غیر واگیر را تا حد زیادی پایین بیاورد و نگرش ما پایین آوردن عوامل خطر این نوع از بیماری ‌هاست.

فعالیت بدنی و مصرف نکردن دخانیات یکی از اصلی ترین عوامل خطر بیماری‌ های غیر واگیر می باشد، به خصوص این که در سال ‌های گذشته مصرف قلیان در میان رده سنی جوانان مخصوصاً دختران جوان خیلی زیاد شده است. به غیر از این ۷/۲۶درصد خانم های بالای هجده سال در ایران چاق هستند؛ یعنی شاخص توده بدنی آن ها فراتر از رقم۳۰ است. در استان مازندران بیشترین آمار چاقی زنان و در استان هرمزگان پایین ترین آمار چاقی در زنان ثبت شده است. بر اساس اطلاعات به دست آمده در استان تهران تقریباً۲۴ درصد زنان چاق هستند.

یکی از مهم ترین عوامل خطر آفرین دیگر که باید به آن دقت داشته باشیم چاقی ناحیه شکمی است. در ایران۶۴/۵۲ درصد زنان چاقی شکمی دارند که در استان بوشهر بیشترین آمار چاقی شکمی در زنان و در استان خراسان جنونی پایین ترین آمار به ثبت رسیده است. باید به این موضوع دقت داشته باشید که چاقی شکمی خطرناک‌ تر از چاقی عمومی است، به این دلیل که جمع شدن چربی متمرکز در یک فضا احتمال بروز بیماری‌ های قلبی- عروقی و دیابت را بالاتر می برد.

بر همین اساس خیلی مهم است که زنان برای حفظ سلامت خود و خانواده نحوه زندگی سالم‌ تری را در پیش بگیرند، به صورتی که فعالیت بدنی مناسبی داشته باشند و مهم ‌تر این که قلیان آسیب بالاتری نسبت به سیگار برای زنان خواهد داشت، به همین ترتیب به باورهای غلطی که در خصوص آن وجود دارد، اعتماد نکنید.