رابطه زناشویی
چرا مهم است که رابطه زناشویی تان را حفظ کنید
در مورد حفظ رابطه زناشویی صحبت کردیم اما امار واقعی به طلاق به طرز جدی بالاست. احتمال اینکه رابطه زناشویی در طول ۴۰ سال به طلاق منجر شود ۶۷ درصد است.
نیمی از همه طلاق هایی که رخ می دهد در ۷ سال اول اتفاق خواهد افتاد. برخی از مطالعات دریافته اند که میزان طلاق در ازدواج دوم ۱۰ درصد بیشتر از طلاق بین کسانی است که برای اولین باز ازدواج می کنند.
احتمال طلاق گرفتن ان قدر بالاست که کاملا منطقی به نظر می رسد که همه زوج های متاهل از جمله ان هایی که در حال حاضر از رابطه شان راضی هستند تلاش مضاعفی داشته باشند تا رابطه زناشویی شان را همچنان حفظ کرده و ان را تقویت کنند.
متاسفانه یکی از دلایلی که باعث از بین رفتن(یک) رابطه زناشویی می شود این است که هیچ یک از طرفین ارزش و اعتبار ان را تشخیص نمی دهند تا اینکه کار به جایی می رسد که دیگر بیش از حد دیر است.
تنها بعد اینکه مدارک طلاق امضاء می شود، اسباب واثاثیه منزل تقسیم می شود و اپارتمان های مجزایی اجازه می شود زن و مرد تشخیص می دهند که با از دست دادن یکدیگر چه چیز گران بهایی را از دست داده اند.
در اکثر مواقع وقتی یک رایطه زناشویی خوب است. افراد ان را یک پیش فرض می دانند و کمتر به فکر این هستند که ان را تقویت کرده و ان را پرورش دهند. قدر ان را دانسته و به اندازه کافی برای ان ارزش و احترام قائل شوند.
برخی از زوج ها ممکن است فکر کنندکه طلاق گرفتن یا گیر افتادن در یک ازدواج ناشاد اصلا مسئله مهمی نیست و حتی ممکن است ان را مد روز بدانند.
اما در حال حاضر شواهد فراوانی وجود دارد که حاکی از این مطلب است که این حالت می تواند تا حد زیادی برای تمامی افراد در گیر مضر و خطرناک باشد.
به واسطه تلاش پژوهشگرانی همچون” لوئیس وربراگی” و “جیمز هاوس” هر دو از دانشگاه میشیگان اکنون می دانیم که رابطه زناشویی ناشاد می تواند احتمال بیمار شدن را تا حدود ۳۵ درصد افزایش دهد و حتی ممکن است به طور متوسط تا ۴ سال باعث کوتاه تر شدن عمر شود.
روی دیگر سکه: افرادی که زندگی زناشویی شادی دارند. بیشتر عمر می کنند و زندگی سالم تری نسبت به کسانی دارند که طلاق گرفته اند یا زناشویی ناشادی دارند. به طور یقین می دانند که این تفاوت ها وجود دارد اما هنوز مطمئن نیستیم چرا این گونه است.
بخشی از پاسخ این سوال ممکن است به این مسئله ساده برگردد که در یک رابطه زناشویی ناشاد افراد دچار تحریکات مزمن و پراکنده فیزیولوژیک می شوند. به عبارت دیگر ان ها از لحاظ فیزیکی تحت فشارند و معمولا از لحاظ احساسی نیز استرس بیشتری را تجربه می کنند .
این وضعیت باعث افزایش فشار روی بدن و ذهن می شود. حالتی که به صورت های گوناگون ناراحتی های فیزیکی همچون فشار خون بالا و ناراحتی های قلبی و همچنین به صورت ناراحتی های روحی و روانی همچونذ اضطراب، افسردگی، خودکشی، خشونت، توهم، ادم کشیو سوء مصرف مواد ظاهر می شود.
طبیعی است که زوج هایی زندگی زناشویی شادی دارند بسیار کمتر دچار ناراحتی های این چنینی می شوند. ان ها همچنین بیشتر متوجه سلامتی شان هستند .
پژوهشگران ای طور فرضیه سازی می کنند که این بدین خاطر است که پیگیر سلامت یکدیگر می شوند تا به طور مرتب چکاپ شوند دارو مصرف کنند چیزهای مغذی بخورند و نظایر آن.
دیدگاهتان را بنویسید