خشکی دهان (Xerostomia): علل، تشخیص و درمان

خشکی دهان و درمان آن

Xerostomia یک اصطلاح پزشکی به معنی خشکی دهان ناشی از کمبود بزاق است؛ افراد مبتلا به کزواستومي به اندازه کافی بزاق برای مرطوب نگه داشتن دهان ندارند – جریان بزاق کاهش يا غيرقابل مشاهده است.

این مقاله به علل، علائم، تشخیص و درمان زئوسومیا نگاه خواهد کرد.

مطالب این مقاله:

xerostomia چیست؟
علائم
علل
تشخیص
درمان

حقایق سریع در مورد زئوسومیا

در اینجا برخی از نکات کلیدی در مورد xerostomia وجود دارد. جزئیات بیشتر و حمایت از اطلاعات در مقاله اصلی است.

خشکی دهان بیشتر در جمعیت پیر اتفاق می افتد
Xerostomia معمولا یک اثر جانبی از مواد مخدر است
بعضی اوقات، زئوسومیا به علت بیماری زمینه ای مانند سارکوئیدوز یا آمیلوئیدوز است
علائم زئواستومي شامل لبهاي ترک خورده، نفس بد و بزاق چسبنده است
سیگار کشیدن و یا خوابیدن با دهان باز، شانس ایجاد زرستومی را افزایش می دهد
افراد مبتلا به دهان خشک باید از مواد غذایی تند و نوشیدنی های شیرین اجتناب کنند

xerostomia چیست؟

Xerostomia می تواند تعدادی از اثرات را بر سلامت عمومی و رفاه وارد کند.

کارشناسان می گویند که xerostomia معمولا ناشی از عملکرد نامناسب غدد بزاق است.

Xerostomia می تواند به گفتار و خوردن مشکلات، هالیتوز (نفس بد)، افزایش تعداد حفره های دندانی (بزاق کمک می کند تا جلوگیری از پوسیدگی دندان) و عفونت های دهان مانند سرخ شدن منجر شود.

خشکی دهان معمولا لذت بردن از غذا را سخت تر می کند.

خشکی دهان یک مشکل رایج است. این یک عارضه جانبی مکرر دارو است که ممکن است با تجویز جدید یا تنظیم دوز بهبود یابد.

گاهی اوقات، همه ما خشکی دهان می گیریم – زمانی که ما ناراحت هستیم، تحت فشار، و یا بسیار ترسیده ایم. Xerostomia متفاوت است – دهان فرد بیشتر زمان ها خشک است.

برخی از بیماران ممکن است فکر کنند که خشکی دهان بخش عادی پیری است – اینطور نیست. با این حال، بیشتر در افراد مسن یافت می شود. کارشناسان می گویند دلیل اصلی این است که افراد سالخورده نسبت به بقیه جمعیت داروهای بیشتری مصرف می کنند و برخی از این داروها باعث ایجاد زرستومی می شوند.

خشکی دهان ممکن است نشانه ای از بیماری سیستمیک جدی مانند لوپوس اريتماتوز سیستمیک، آرتریت روماتوئید، اسکلرودرم، سارکوئیدوز، آمیلوئیدوز، سجرم سوزن، پارکینسون، دیابت یا کم کاری تیروئید باشد. بیماری سیستمیک یکی است که بر تمام بدن تاثیر می گذارد.

خشکی دهان یک بیماری نیست، این یک نشانه است، درست مثل سردرد که یک نشانه است و نه یک بیماری است.

علائم زئواستومي

علائم و نشانه های زئوستومی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

بوی بد دهان
Cheilitis – التهاب و شکسته شدن (تقسیم یا ترک خوردگی) لبها
چسبندگی مخاط دهان (درز درونی گونه ها و لب ها)، پوست در گوشه های دهان ممکن است شکسته یا دردناک شود
Dysgeusia – اختلالات طعم
عفونتهای قارچی در دهان، مانند تورم
Glossodynia – زبان دردناک است
افزایش نیاز به آب نوشیدن، به ویژه در شب
التهاب زبان، زخم زبان
چسبیدن رژ لب به دندان ها
بیماری مکرر لثه
پوسیدگی دندان و پلاک بیشتر
مشکلات صحبت کردن
مشکلات بلعیدن و جویدن – مخصوصا مواد غذایی خشک و خرد شده مانند کراکر و غلات
مشکلات پروتزهای مسواک زدن – مشکلات احتباس پروتز، زخم دندان مصنوعی، و زبان چسبیده به کام
سیلادنیت – عفونت غدد بزاقی
گلو درد
بزاق چسبنده
بزاق رگه ای

علل زراستومی

Xerostomia اغلب یک اثر جانبی از داروهای مصرفی است.

علل احتمالی زئواستومیا عبارتند از:

داروها – بسیاری از داروهای تجویز شده و بدون نسخه باعث خشکی دهان می شوند، از جمله آنتی هیستامین ها، ضد انعقاد، داروهای فشار خون بالا ، آنتی دیالیز ها، آرامبخشهای عضلانی، داروهای ضد انعقادی ادرار، بعضی از داروهای بیماری پارکینسون و تعدادی از داروهای ضد افسردگی.

سن – گرچه دهان خشک بخشی طبیعی از پیری نیست، افراد مسن تر به داروهای بیشتری نسبت به بقیه جمعیت تمایل دارند. بسیاری از داروهای مصرفی سالمندان باعث ایجاد خشکی دهان می شود.

درمان سرطان – پرتودرمانی (پرتودرمانی) به سر و گردن می تواند به غدد بزاقی آسیب برساند و در نتیجه تولید بزاق کمتر تولید می شود. شیمی درمانی می تواند ماهیت بزاق را تغییر دهد و همچنین میزان چربی بدن را افزایش می دهد.

آسیب یا جراحی – که موجب آسیب عصبی به ناحیه سر و گردن می شود ممکن است منجر به خشکی دهان شود.

توتون و تنباکو – یا جویدن یا سیگار کشیدن تنباکو علائم خشکی دهان را افزایش می دهد.

کم آبی – ناشی از کمبود مایعات کافی است.

ورزش کردن یا بازی کردن در گرما – غده های بزاق ممکن است خشک شوند زیرا مایعات بدن در جاهای دیگر تمرکز می کنند. اگر تمرین یا بازی برای مدت طولانی ادامه پیدا کند، علائم خشکی دهان بیشتر است.

برخی از شرایط بهداشتی، بیماری ها و عادات – مانند:

اختلالات اضطرابی
افسردگی
اچ آی وی / ایدز
بیماری پارکینسون
دیابت کنترل نشده است
سندرم Sjögren
خواب با دهان باز است
خرناس
سکته مغزی و بیماری آلزایمر – به احتمال زیاد باعث ایجاد احساس از خشکی دهان می شود حتی اگر غدد بزاق به درستی عمل کنند

تشخیص زئوسومیا

پزشک یا دندانپزشک احتمالا دهان بیمار را بررسی و سابقه پزشکی او را بررسی می کند. آزمایش های خون و اسکن های تصویربرداری از غدد بزاقی نیز ممکن است دستور داده شود.

سیلومتری – این یک روش ساده است که میزان جریان بزاق را اندازه گیری می کند. دستگاه های جمع آوری بر روی دهانه های مجرای غدد بزاقی قرار می گیرند و تولید بزاق با اسید سیتریک تحریک می شود.

سلیوگرافی – این یک بررسی رادیوگرافی غدد بزاقی و مجاری می باشد. این ممکن است در شناسایی سنگهای غدد بزاقی و توده ها مفید باشد.

بیوپسی – یک نمونه کوچک از بافت غدد بزاق گرفته شده است. اغلب در تشخیص سندرم Sjogren مورد استفاده قرار می گیرد. اگر بدخیمی (سرطان) مشکوک باشد، پزشک همچنین ممکن است بیوپسی را سفارش دهد.

بسیاری از پزشکان اغلب حالت عادی گزارش می دهند، حتی اگر بیمار شکایت از شدت خشکی دهان داشته باشد، مخاط دهان به مراتب مرطوب است. غالبا ممکن است از راه دور باشد – مخاط دهان به نظر می رسد خشک است اما بیمار از علائم خشکی دهان شکایت نمی کند.

گزینه های درمان برای xerostomia

اغلب، xerostomia با درمان علل زمینه ای درمان می شود.

درمان برای xerostomia بستگی به عوامل متعددی نظیر اینکه آیا بیمار دارای یک بیماری زمینه ای یا بیماری است یا داروهای خاصی را مصرف می کند که ممکن است موجب خشکی دهان شود.

اگر یک علت اصلی پیدا شود، باید اقدامات لازم برای به حداقل رساندن اثر آن انجام شود.

داروها – اگر فکر می شود که خشکی دهان به علت دارو باشد، پزشک یا دوز را تغییر می دهد یا دارو دیگری را تجویز می کند که احتمالا باعث ایجاد خشکی دهان کمتری می شود.

تحریک تولید بزاق – برای تحریک تولید بزاق دارو ممکن است تجویز شود مانند pilocarpine (Salagen) یا cevimeline (Evoxac).

کارشناسان می گویند درمان علامتی برای دهان خشک معمولا شامل چهار حوزه است:

افزایش جریان بزاق
جایگزینی ترشحات از دست رفته
کنترل پوسیدگی دندان
برخی از اقدامات خاص مانند درمان عفونت ها

بیمار مبتلا به زئوسومیا باید توجه ویژه ای به بهداشت دهان و دندان داشته باشد. این شامل حذف پلاک و درمان عفونت های لثه، التهاب و پوسیدگی دندان است. مسواک زدن دندان ها به طور مرتب مهم است.

سیلیکات مایع (غیر گازدار، بدون قند)، آدامس حاوی xylitol جویدن و استفاده از جایگزین بزاق کربوکسی متیل سلولز به عنوان یک دهانشویه ممکن است کمک کند.

شستشوی دهان که حاوی الکل است، باید اجتناب شود، زیرا ممکن است علائم خشکی دهان را بدتر کند. بیمار باید معاینه دهان را انجام دهد، به دنبال تکه های غیر معمول رنگی، پوسیدگی دندان یا زخم ها باشد. هر چیزی غیر عادی باید به دکتر یا دندانپزشک گزارش شود.

بیمار نباید در طول خواب از دندان مصنوعی استفاده کند. دندان های مصنوعی باید با خیساندندر یک آب تمیز بمانند. خوردن غذاهایی مانند هویج یا کرفس ممکن است به عملکرد غدد بزاق غدد درونریز کمک کند.

تنفس از طریق بینی دهان را خشک نمی کند.

رطوبت – مرطوب کننده می تواند رطوبت را به یک اتاق خواب اضافه کند. این ممکن است به کاهش علائم خشکی دهان در طول خواب کمک کند. افراد مبتلا به کزواسترویی باید اجتناب کنند از موارد زیر:

جویدن یا سیگار کشیدن
غذاهای شیرین یا نوشیدنی
غذاهای اسیدی یا نوشیدنی
غذاهای خشک
غذاهای تند
رطوبت
نوشیدنی های گرم یا سرد

مصرف الکل باید حداقل باشد یا اجتناب ناپذیر باشد، و کافئین باید تنها در حد اعتدال مصرف شود.