ارتباط نتایج منفی زایمان با آلودگی هوا

انواع تاثیرات آلودگی هوا

براساس یک مطالعه که توسط محققان دانشکده پزشکی نیویورک انجام شد و در ۲۷ ژوئیه در دیدگاه های بهداشت محیط منتشر شد نشان داد، قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا در اوایل بارداری می تواند خطر ابتلا به زادآوری زودرس و وزن کم هنگام تولد را افزایش دهد.

زمان قرار گرفتن مادر در معرض آلودگی هوا مهم است

این مطالعه که در موش انجام شده نشان می دهد که قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا در مقیاس سه ماهه اول یا دوم در انسان با نتایج منفی زایمان بیشتری نسبت به قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا در اواخر حاملگی ارتباط دارد.

محققان اثرات آلودگی هوا ذرات ریز را بررسی کردند که از ذرات کمتر از یک دهم هزار اینچ یا قطر PM2.5 تشکیل شده است. این نوع آلودگی های استنشاقی و تقریبا نامرئی به چشم آلودگی ناشی از اگزوز ماشین، نیروگاه های شارژ زغال سنگ و دیگر پروسه های صنعتی دیده می شود. PM2.5 قبلا با خطر ابتلا به آسم و بیماری های قلبی ارتباط داده شده است.

خطرات زایمان زودرس موثر از آلودگی

با توجه به مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری های ایالات متحده، زایمان زودرس و وزن کم هنگام تولد نوزاد، خطر ابتلا به مشکلات بینایی و شنوایی، مشکلات یادگیری و حتی مرگ را افزایش می دهد.

محققان با استفاده از مقادیر PM2.5 نسبت به آنهایی که در محیط های بسیار آلوده محیط شهری یافت می شوند، نتایج مامایی را بر اساس قرار گرفتن در معرض آلودگی در مراحل مختلف بارداری را بررسی کردند. یافته ها، بر اساس نویسندگان این تحقیق، می تواند هر دو پیامد را برای توصیه پزشکان داشته باشد، توصیه های طول حاملگی زنان و سیاست آلودگی هوا هر دو صدق می کنند.

سه ماهه اول و دوم بارداری خطرناک ترین دوره است

جیسون بلوم، نویسنده و پژوهشگر، دکترای، MS، استاد در گروه پزشکی محیط زیست در دانشکده پزشکی نیویورک می گوید: “اولین مطالعه این مشکل در موش ها به شواهد رو به رشد ما می افزاید که استنشاق ذرات در سه ماهه دوم بارداری به طور بالقوه خطرناک است.” .

پیامدهای مراقبت و سیاست بالینی

در مطالعات قبلی، میزان بالای ذرات با وزن کم هنگام تولد ارتباط داشت، اما تأثیر زمان مواجهه مادران با وزن تولد مورد بحث قرار گرفت. یافته های جدید نشان می دهد که قرار گرفتن در معرض آلودگی در طول دو دوره سه ماهه اول تا به حال بیشترین تاثیر را دارد.

در این مطالعه، موش های باردار به صورت تصادفی به یکی از دو گروه اختصاص داده شدند: یکی در معرض هوای فیلتر شده و دیگری به ذرات PM2.5 با هوا مخلوط شده است. موش هایی که در معرض ذرات قرار داشتند نیز به طور تصادفی برای قرار گرفتن در معرض در یک دوره از چهار دوره حاملگی طراحی شده بودند که برای تشخیص مراحل حاملگی بشر به کار می رفت: دوره ۱ (۵–۵-۵ روز)؛ دوره ۲ (۶.۵ تا ۱۴.۵ روز)؛ دوره ۳ (۱۴.۵-۱۶.۵ روز)؛ یا دوره ۴ (۰.۵ تا ۱۶.۵ روز).

کمبود وزن نوزاد موقع تولد

محققان هر دو مدت زمان بارداری و وزن تولد فرزند را اندازه گیری کردند تا اثرات PM2.5 مخلوط در هوا را در طی دوره های زمانی تعیین کنند. نتایج آنها نشان می دهد که قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا در طول دوره ی اول، باعث زاد و زخم شدن ۸۳ درصد نوزادان می شود. به طور مشابه، قرار گرفتن در معرض PM2.5 از مادر تا پایان سه ماهه دوم – دوره های یک، دو و سه – باعث کاهش وزن ۱۱.۴ درصد در ۵۰ درصد بسترها شد.