Presbycusis: علل از دست دادن شنوایی مرتبط با سن

Presbycusis از دست دادن تدریجی و مداوم شنوایی در هر دو گوش است که مربوط به پیری است. اثرات در طول زمان افزایش می یابد و با عوامل ژنتیکی و محیطی ارتباط دارد.

Presbycusis در حدود ۱ در ۳ بزرگسالان در ایالات متحده بین ۶۵ و ۷۴ ساله تاثیر می گذارد و یکی از شایع ترین علل کاهش شنوائی در افراد مسن است. یکی از علل اصلی presbycusis در معرض نویز درازمدت است و معمولا باعث عدم توانایی شنیدن صداهای بلند می شود.

شنوایی انسان نتیجه ای از امواج صوتی است که به سیگنال های الکتریکی تبدیل می شوند. این فرآیند بستگی به سلول های موی حساس که در گوش داخلی ارتعاش می کنند. سر و صدا و عوامل دیگر می توانند به این سلول های مو آسیب برسانند و پس از گذشت هرگز رشد نمی کنند و باعث آسیب ناشی از شنوایی می شوند.

علل

Presbycusis ممکن است ناشی از عوامل محیطی و ژنتیکی، بیماری های دیگر و برخی انواع داروها باشد یا آن را بدتر کنند.

محیطی

قرار گرفتن در معرض موسیقی با صدای بلند و یا سر و صدا در محل کار، مانند ترافیک و یا سر و صدا ساخت و ساز، منجر به عوامل محیط زیست presbycusis.

دیگر صداهای محیطی با صدای بلند شامل ماشین چمن زنی، اسلحه گرم، پرتاب برگ، و دیگر ابزار و لوازم با صدای بلند است.

عوامل ژنتیکی

عوامل ژنتیکی می توانند باعث ایجاد برخی از این آسیب های گوش شوند و ممکن است با شنیدن شنوایی آنها در معرض مشکلات قرار بگیرند.

بیماری های دیگر

سایر شرایطی که می توانند باعث بروز فشارهای عصبی شوند عبارتند از:

دیابت
فشار خون بالا
بیماری قلبی
مشکلات گردش خون
سیگار کشیدن

این بیماری ها می توانند شنوایی را تحت تاثیر قرار دهند، زیرا سلول های موی ضروری به خونریزی خوب بستگی دارند.

داروی

بعضی از داروها، از جمله برخی از آنتی بیوتیک ها، آسپرین و شیمی درمانی، تأثیرات سمی بر روی گوش و عصب دارند. این داروها ممکن است موجب بروز فشارخون شود.

علائم

Presbycusis معمولا بر توانایی یک شخص برای شنیدن صداهای بلند می پردازد. با پیشرفت وضعیت، افراد ممکن است دچار مشکل شوند که دیگران چه می گویند، به ویژه در مکان های پر سر و صدا.

این علائم می تواند تعاملات اجتماعی را به چالش بکشد. در نتیجه، فردی که ممکن است فشار خون آن بالا برود، کیفیت زندگی آنها را کاهش می دهد و همچنین ممکن است انزوای اجتماعی، افسردگی و عزت نفس پایین را تجربه کنند.

جلوگیری

اجتناب از سر و صدا و دیگر عوامل خطر از سنین پایین می تواند به جلوگیری از آسیب به سلول های مو در گوش داخلی، که می تواند اثرات presbycusis بعد در زندگی به حداقل برسد.

مدیریت بیماری هایی نظیر دیابت، فشار خون بالا و بیماری های قلبی ممکن است گردش خون را به حداقل برساند و علائم مرتبط با پیشبایکوزیس را کاهش دهد.

اجتناب از داروهایی که به گوش آسیب می رساند، مانند بعضی از آنتی بیوتیک ها و آسپرین، همچنین می تواند در جلوگیری یا کاهش عوارض جانبی مرتبط با presbycusis مفید باشد. با این حال، انجام این کار همیشه ممکن نیست. قبل از اینکه هر دارو مصرف کنید باید همیشه با پزشک صحبت کنید.

تشخیص

اگر یک بزرگسال بزرگتر در هر دو گوش کاهش تدریجی شنوایی را تجربه کند، پزشک احتمالا مشکوک می شود که presbycusis وجود داشته باشد.

قبل از تشخیص presbycusis، پزشک اولا علل دیگر از دست دادن شنوایی را با چک کردن سرفه برای آسیب و کانال گوش برای انسداد رد می کند. دکتر همچنین به دنبال علائم التهاب و عفونت گوش می گردد.

اگر تحقیقات بیشتری لازم باشد، معمولا پزشک این فرد را به یک متخصص شنوایی ارجاع می دهد.

یک متخصص شنوائی می تواند شنوایی فرد را امتحان کند و از پاسخ دادن به صداهایی که برای یک گوش در یک زمان از طریق هدفون پخش می شود، پاسخ دهد. این تست، که به نام آوانگرافی شناخته می شود، تعیین می کند که آیا شخص می تواند صداهای خاصی را بشنود و معمولا نشان می دهد که آیا یک فرد مبتلا به فشار خون است یا خیر.

درمان

درمان موفقیت آمیز برای presbycusis معمولا زمان می برد و نیاز به صبر دارد. یک رویکرد که شامل متخصصان از حوزه های مختلف مراقبت های بهداشتی می شود، می تواند سودمند باشد.

متخصصانی که می توانند در طراحی و اجرای یک برنامه موثر و شخصی را مورد استفاده قرار دهند، عبارتند از:

گوش و بینی و گلو
شنوایی
عصب شناسی
روانشناسی

بسیاری از افراد مبتلا به presbycusis پس از چند سال به دنبال درمان هستند، پس از آن که نشانه ها پیشرفت کرده اند. افراد ممکن است از میزان کم شنوایی خود آگاه نباشند، زیرا این امر به تدریج رخ می دهد.

همچنین ضعف شنوایی اغلب به عنوان اجتناب ناپذیر شناخته می شود. بعضی از مردم نمی دانند که می توانند از طریق presbycusis درمان شوند. دیگران تمایلی به استفاده از یک وسیله شنوایی ندارند، چرا که دیگران به آنها فکر خواهند کرد. در برخی موارد، اگر اعضای خانواده اصرار داشته باشند، تنها به دنبال درمان می گردند.

هیچ دارویی معتبر وجود ندارد که می تواند از دست دادن شنوایی ناشی از پیشبایکوزیس ایجاد کند. اثرات کاهش شنوایی مرتبط با سن در زندگی روزمره می تواند با موفقیت در کاهش علائم و در موارد شدید با جراحی کاهش یابد.

گزینه های درمان ممکن است شامل موارد زیر باشد:

تکنیک های مدیریت

افرادی که دچار مشکالت شنوایی هستند معمولا بیشتر روی نشانه های بصری تکیه می کنند. این میتواند شامل خواندن و تفسیر لبخند استراحت و حرکات باشد. در موارد شدید، می تواند شامل زبان اشاره باشد.

معمولا در هنگام صحبت کردن با افراد به طور مستقیم مفید است. اجتناب از موقعیت های پر سر و صدا و حصول اطمینان از روشنایی مناسب می تواند باعث راحتی در گفتگو با اطمینان شود.

صحبت از خانواده و دوستان در مورد مشکلات شنوایی و درخواست از آنها در راه های مفید ارتباط برقرار می تواند مسیری طولانی را برای ایجاد یک زندگی آسان برای فردی که دچار مشکل شنوایی است، کند.

گوش دادن به وسیله سمعک

سمعک ها می تواند برای افرادی مفید باشد که شنیدن در موقعیت های پر سر و صدا برای آنها دشوار است. یک دستگاه شنوایی دستگاه الکترونیکی است که در داخل یا پشت گوش پوشیده شده است.

این دستگاه دارای یک میکروفون، تقویت کننده و بلندگو است. میکروفون صدا را دریافت می کند، تقویت کننده صدای بزرگ را افزایش می دهد، و بلندگو آن را به گوش تبدیل می کند.

حلقه شنیدن یک سیستم صوتی است که معمولا در مکان های عمومی استفاده می شود. این سیگنال مغناطیسی، سیگنال بی سیم را فراهم می کند که می تواند توسط فردی که از شنوایی استفاده می کند، دریافت شود.

تقویت کننده های صدا می تواند موثر باشد، همانطور دستگاه هایی که صدا را به متن تبدیل می کنند. زیرنویس ها برای تلویزیون و فیلم ها به طور مرتب در دسترس هستند.

کاشت حلزون

ایمپلنت ها می توانند شنوایی را در افرادی که مشکلات شنوایی شدید دارند، بازیابی کنند. یک آرایه الکترود در گوش داخلی، قسمت آسیب دیده گوش که به نام حلق آویز شناخته می شود، عبور می کند. سیگنال های الکتریکی به طور مستقیم سلول های عصبی باقی مانده را در حلق آویز تحریک می کنند.

اکثر افراد مبتلا به کاشت حلزون، شنوایی را بهبود می بخشد، به ویژه اگر سمعک ها بی اثر باشند.

Presbycusis نمی تواند درمان شود و هیچ دارویی معتبر برای مدیریت آن وجود ندارد. مشکل از دست دادن شنوایی مرتبط با سن نیز وجود دارد.

دوره های درمان و تکنیک های مدیریت علامت می تواند به میزان قابل توجهی کیفیت زندگی فرد را بهبود بخشد. همچنین با کمک شنوایی، آنها می توانند احساسات انزوا، استرس اجتماعی، افسردگی، اضطراب و مسائل مربوط به عزت نفس را کاهش دهند.

Presbycusis با گذشت زمان بدتر می شود و مهم است که مردم نظارت منظم را انجام دهند تا برنامه های شخصی در صورت تغییر آنها تغییر یابد.