چه دلایلی باعث خشک شدن گلو می شوند؟

دلیل خشک شدن گلو چیست؟

 بسیاری از افراد خشکی گلو را تجربه کرده اند، به خصوص در ماه های سرد سال، ولی دلیل خشکی گلو چه می باشد و چطور می ‌توان آن را برطرف کرد؟ علل بسیاری وجود دارد که باعث به وجود آمدن خشکی گلو می‌ شود. اغلب این دلایل مهم نیستند ولی برخی مواقع خشکی گلو می ‌تواند به واسطه یک مشکل یا بیماری جدی و پنهان باشد.

تب یونجه و حساسیت های دیگر

در حدود ۳۰ تا ۴۰ درصد از جمعیت کره زمین دچار حساسیت هستند. اگر کسی دچار حساسیت فصلی شده باشد، ذرات موجود در هوا موجب می ‌شوند سیستم ایمنی او به آن ها واکنش بیش از اندازه نشان دهد. از عوامل شایع حساسیت می ‌توان به گرده ‌های گیاهان، مایتهای خاک، چمن، کپک، موی حیوانات و بعضی از غذاها اشاره کرد.

برای فردی که دارای حساسیت فصلی است این حساسیت ها موجب می‌ شوند سیستم ایمنی، یک ماده ‌ی شیمیایی به نام هیستامین را ترشح کند. هیستامین آزاد شده به خاطر یک واکنش آلرژیک علاوه بر خشکی گلو می ‌تواند باعث بروز سرفه، گرفتگی یا آبریزش بینی و خارش پوست و دهان و یا چشم ها شود.

خوابیدن با دهان باز

چنانچه با دهان باز بخوابید به قطع یقین با گلویی خشک از خواب بیدار خخواهید شد. این مسئله اصولاً موقعی به وجود می آید که شخص در زمان خواب از راه دهانش نفس می کشد. زمانی که دهان باز می ‌ماند هوا بزاق تولید شده برای نگهداری رطوبت دهان را خشک خواهد کرد. در نهایت پس از بیدار شدن، گلو و دهان خشک خواهد بود. خوابیدن با دهان باز می ‌تواند باعث خروپف و نفس بد بو پس از بیدار شدن از خواب هم شود.

دهیدراته شدن

هنگامی که بدن فردی دچار کم آبی می ‌شود، این امر طبیعی است که در دهان و گلو احساس خشکی نماید. علائم دیگر دهیدراسیون شامل خستگی و سرگیجه، کمتر ادرار کردن، تیرگی رنگ ادرار، احساس تشنگی می ‌شود. دهیدراسیون به خاطر کم نوشیدن آب به وجود می آید.

سرماخوردگی معمولی

خشکی گلو می ‌تواند علائمی از سرماخوردگی هم باشد. سرماخوردگی معمولی بیماری است که به موجب عفونت ناشی از یکی از چند نوع ویروس مختلف به وجود می آید. بر اساس اعلام مرکز کنترل و پیشگیری بیماری ها، یک فرد بزرگسال به طور میانگین هر سال ۲ تا ۳ مرتبه سرما می ‌خورد. سرماخوردگی امکان دارد موجب خشکی گلو، خارش گلو و یا گلودرد شود. سرماخوردگی می‌ تواند با این علائم به سراغ هر فرد بیاید: گرفتگی یا آبریزش بینی، عطسه، سرفه، تب خفیف و بدن درد.

آنفلوآنزا

از علائم وجود آنفلوانزا خشکی و خارش گلو و گلودرد می‌ تواند باشد. آنفلوآنزا، یک بیماری سیستم تنفسی است که از ویروس آنفلوآنزا به وجود می آید. علامت های این بیماری اصولاً ۴۸ساعت پس از این که فرد در معرض ویروس آنفلوآنزا قرار گرفت آغاز می ‌شوند. آنفلوآنزا کمی جدی تر از یک سرماخوردگی ساده است و کسی که دچار آن شده است احتیاج به استراحت و رسیدگی بیشتری دارد.

مونونوکلئوز عفونی

از علائم مونونوکلئوز عفونی می توان به خشکی و خارش گلو اشاره نمود. این بیماری طبق معمول به خاطر ویروس اپشتاین بار به وجود می آید. از عوامل انتقال این ویروس می توان به ترشحات بدن فرد آلوده به این ویروس مثل بزاق اشاره کرد. مونونوکلئوز را بیشتر بیماری بوسه قلمداد می کنند و اغلب نوجوانان و جوانان به این ویروس مبتلا می‌ شوند ولی فرد در هر سنی می ‌تواند این بیماری را بگیرد. علائم دیگر مونونوکلئوز عفونی شامل ضعف عضلانی، تب، سر درد، تورم گره ‌های لنفاوی در گردن و زیربغل، خستگی، تورم لوزه ‌ها و تعریق شبانه می ‌شود. اصولاً مونونوکلئوزبین ۲ تا ۴ هفته به طول می انجامد ولی برخی از افراد امکان دارد به زمان بیشتری برای درمان احتیاج داشته باشند.

ریفلاکس اسید معده

از عوامل دیگری که می تواند باعث خشکی گلو شود ریفلاکس اسید معده است. اسیدی که وارد مری می‌ شود قادر است باعث احساس سوزش و خشکی در گلو شود. از علامت های این مشکل می توان: مشکل در بلع، سرفه‌ های خشک، صدای دورگه و آروغ زدن را نام برد.

تورم لوزه‌ها

التهاب لوزه‌ ها می ‌تواند موجب خشک شدن  گلو شود. تورم لوزه ‌ها اصولا به خاطر یک عفونت ویروسی اتفاق می افتد ولی باکتری هم می ‌تواند دلیل آن باشد. تورم لوزه‌ ها به غیر از خشکی گلو این علائم را هم دارد: زخم های ملتهب و قرمز یا سفید روی لوزه ‌ها، تب، تورم گره ‌های لنفاوی در گردن، دورگه شدن صدا، سر درد و بدبو شدن دهان.

گلودرد استرپتوکوکی

خشکی حلق می ‌تواند علامت گلودرد استرپتوکوکی باشد. این بیماری یکی از انواع عفونت گلو است که باعث گلو درد شدید و خشکی گلو می ‌شود. عامل به وجو آمدن این بیماری باکتری است: استرپتوکوک پیوژنز. تب، تورم گره ‌های لنفاوی در گردن، کهیر، گلودرد استرپتوکوکی شامل التهاب و زخم های قرمز یا سفید روی لوزه ‌ها، تهوع و استفراغ و بدن درد از علائم دیگر این بیماری می باشد.

درمان ها و راهکارهای خانگی برای خشکی گلو

تب یونجه و سایر آلرژیها

درمان های دارویی برای تب یونجه:

• داروهای آنتی هیستامین که با دستور پزشک یا بدون نیاز به نسخه به فروش می رسند.
• اسپری بینی، قطره چشمی و یا قرص های کورتیکواستروئید
• ضد احتقانهای بینی
• قطره‌ های مرطوب کننده‌ ی چشمی
• آلرژن ایمونوتراپی (واکسن آلرژی)

ایمونوتراپی شامل بالا رفتن به مرور قرارگرفتن در معرض آلرژن‌ ها در شرایط کنترل شده می ‌شود. هدف از این نحوه درمان کمک کردن به سیستم ایمنی برای مقاوم ‌تر شدن در برابر آلرژن ‌ها و پایین آمدن علائم آلرژی به مرور زمان است. برای این که تب یونجه را به صورت درمان خانگی بهبود دهیم باید مواد غذایی زیر را بیشتر مصرف کنیم:

• سیر: سیر منبع مناسبی از کوئرستین است: آنتی اکسیدانی که مانند آنتی هیستامین عمل می کند.

خوابیدن با دهان باز

• زنجبیل: بر اساس بررسی های به عمل آمده در سال ۲۰۱۶، خاصیت ضد التهابی که زنجبیل دارد می‌ تواند علائم تب یونجه را کاهش دهد.
• پیاز: پیاز هم به عنوان منبع مناسب دیگری از کوئرستین شناخته می شود.

با دهان نفس کشیدن در زمان خواب می‌ تواند به خاطر گرفتگی یا احتقان بینی باشد که با این روش ها درمان می شود: داروهای ضد گرفتگی بینی، آنتی هیستامین ‌ها و اسپری‌ بینی کورتیکواستروئید.

دهیدراته شدن

فردی که احساس دهیدراته شدن دارد می بایست به اندازه ای آب و مایعات بخورد تا هیدراته شود. اگر مقدار بیشتری آب بنوشید، احساس خستگی کمتری خواهید نمود، بیشتر ادرار خواهید کرد و رنگ ادرارتان روشن ‌تر خواهد بود. به مقدار لازم از قهوه و نوشیدنی‌ های کافئین ‌دار استفاده نمایید زیرا باعث کم آبی بدن خواهند شد.