اختلالات دستگاه دفع ادرار

ادرار کردن در خواب

خیس کردن بستر علل مختلفی دارد. موارد قلبلی این حالت بعلت امر جسمانی است. در این موارد علائم دیگری نیز معمولا وجود دارد من مثل روز هم نمیتواند ادرار خودا نگهدارد، لذا طبیب را مشكوك میکند. در اکثر ما ملت اور کردن در بستر مریوط بناراحتی های روحی و خدشه ایست که بعناوین مختلف حسنات منال وارد آمدم است.

در بعضی موات مسائلی پیش می آید که طفل را بندری آشفته و ناراحت میکند که میخواهد، بدون اینکه خودش بداند، مجددا بدوره شیرخوارگی بر گردد. طفل سه ساله ای که می توانسته است ادرار خود را برای مدت شش ماه بخوبی کنترل کند ، موقعی که در فصل تابستان بمنزل جدیدی منتقل میشود ممکن است مجددا شروع بخیس کردن خود نماید. به وجود آنکه طفل در محیط جدید شاداب و خوشحال بنظر میرسد ، معذالك ممکن است بطور پنهانی احساس تنهایی و دلتنگی نسبت بمحيط و منزل بنماید . در شروع جنگ جهانی دوم موقعی که اطفال را از شهر لندن بدهات اطراف ، دور از خانواده و دور از دوستان و بمحيط نا آشنا و نامانوسی منتقل کردند ، خیس کردن بستر حتی در میان اطفال بالغ نیز بسیار فراوان دیده میشد. خیس کردن بستر درمیان اطفال بعضی از دار الايتام ها بسیار زیاد است. اطفال ممکن است بعد از يك واقعه هیجان انگیز مانند جشن روز تولد و با رفتن بسيرك وغيره مجددا در بستر ادرار کنند.

در مراحل اولیه طفوليت، علت شایع و اصلی ادرار کردن در بستر عبارت از تولد طفل جدید.

نکته مهمی که دانستن آن لازمست آنست که در این مورد ادرار کردن اطفال در بستر عمدی نیست زیرا آنها در موقع خیس کردن بستر خود در خواب عمیقی میباشند. این احساسات غير مشعور آنها است که در شب بیدار میشود و بصورت رؤیاجلوه گری میکند. خیس کردن بستر غالبة موقع خواب دیدن اتفاق میافتد که در طی آن لفل خود را در وضع پریشانحالی و اضطرار می بیند و حس میکند که هیچ کاری از او ساخته نیست. طفلی که بعلت دلتنگی و تنهائی و یا بعلت آشفتگی و حسادت نسبت به تولد طفل جدید بستر خودرا خیس میکند ممکن است خواب ببیند که دیگر نسبت بار توجه و اعتنائی نمیشود ، لذا در جستجوی مادرش میرود که بدون گله و شکایتی حاضر است از او همه نوع پرستاری و مواظبت بکند ، همانطور که قبلا هم پرستاری و نگهداری میکرده است.

موقعی که طفل خردسالی دلتنگی و تنها است، وظیفه والدين آنست که تا چند روز بیشتر از معمول نزد او بمانند تاتنهائی طفل تخفیف پیدا کرده اورا برای استفاده و محظوظ شدن از محیط جديد كمك و راهنمائی کنند. اگر طفل جدیدی متولد شده است، وظیفه والدين آنست که طفل را کاملا خاطرجمع کنند که طفل جدید جای او را هرگز نخواهد گرفت. بهیچوجه لزومی ندارد او را نسبت بخیس کردن بسترش مذمت و شرمنده کنید، زیرا او خودش معمولا از این عمل شرمنده میشود. البته اگر شما اظهار اعتماد و امیدواری کنید که بزودی روزی خواهد آمد که طفل مجدد می تواند خودرا خشك نگهدارد ، كمك و تشویق شایسته ای باو کرده اید. باو کرده اید. .

اما در مورد طفل سه، چهار یا پنج ساله ای که تاکنون هرگز ادرار خود را نگه نداشته است چه باید کرد ؟ ( بسیاری از اطفال بین دو و سه سالگی می توانند ادرار خودرا هنگام شب نگاه دارند. در بعضی از این موارد بمنظور آموختن آنها برای رفتن بنوالت در طی روز و عصبانیت و رنجش هائی بين طفل و مادر پیدا میشود. طفل تا مدتی مقاومت و سماجت میکند و صبر و حوصله مادر هم بناچار سر میرود ، تا بالاخره طفل قبول میکند که در طی روز باید ادرار خود را نگاه دارد و آنرا در توالت انجام دهد ، ولی اینطور بنظر میرسد که مقاومت و سماجت طفل در موقع شب هنوز در ضمیر غير مشعورش ادامه دارد و در عین حال چون هنوز طفل فرمانبردار و مطبعی نیست در خود احساس شرمندگی و تقصیر هینماید ، مصلحت آنست که اگر هنوز در مورد تربیت طفل برای ادرار کردنش در طی مدت روز اصطكاك و مبارزه ای وجود دارد آنرا برطرف نمائید و از تحقیر وسرزنش طفل بخاطر خیس کردن بسترش اجتناب کنید. همچنین توصیه میشود که از بغل کردن طفل در شب خود۔ داری شود زیرا احتمال دارد طفل این عمل را اینطور توجیه کند که او هنوز طفل شیرخوار است. آنچه مورد احتیاج طفل است عبارت از اعتماد والدین و اطمینان خود او است که شخص بزرگی شده است و روزی خواهد رسید که او بخوبی خواهد توانست ادرار خود را نگاهدارد و آنرا کنترل نماید.

نوعی از خیس کردن بستر که نزد پسرها فراوان دیده میشود. بعضی از متخصصین امراض روانی که خیس کردن بستر را در اطفال بررسی و مطالعه کرده اند معتقدند که فراوانترین نوع آن در پسرها (هشتاد درصد از اطفالی که در جای خود ادرار میکنند پسرند) از این قرار است : پسر بچه ای از خودش چندان خاطرجمع نیست و بهولت خودرا قانع میسازد که شخص نالایقی است ، این طفل ممکن است از رقابت با سایر اطفال و یا از مقاومت در مقابل آنها وحشت داشته باشد ، میل دارد مطبع اوامر مادرش باشد.

حوصله اش سر میرود و در کارهای او زیاد دخالت میکند، این طفل طوری محدود بار آمده است که هرگز نمی تواند علنا مبارزه کند، لذا با اهمال و مسامحه کردن و کار امروز را بفردا افکندن و زودرنج بودن و قهر کردن مقاومت منفی از خود نشان میدهد، بالنتيجه مادر نمی تواند از اظهار عدم رضایت از فرزندش خودداری نماید. در غالب این موارد پس از حمایت و پشتیبانی معنوی پدر بهره مند نیست.

اقداماتی که والدین برای این نوع اطفال گاهی بکار میبرند ممکن است اثر معکوس داشته باشد . هرشب بلند کردن طفلی از تختخوابش که مست خواب است (این نوع اطفال که بستر خود را خیس میکنند غالبا خواب سنگین دارند و بردن او بتوالت فقط این نکته را برای او ثابت و مسلم میکند که او كما كان طفل شیرخوارگی بیش نیست. محدود کردن طفل در آشامیدن مایعات بعد از ساعت پنج بعد از ظهر معمولا او را فورا به این

فکر می کند که تشنه است (چنانکه در مورد من و شما هم این قضیه صدق میکند ) و غالبا باعث مجادله و جر و بحث مدار می بین او و مادرش در تمام مدت شب خواهد شد که برای هيجيك از طرفین خوب نیست. وادار کردن طفل بشمتن تمام ملانیهائی که خیس کرده است و آویزان کردن آنها بر روی بند ، غالبا باعث وحشت و ترس او میگردد که مبادا سایر اطفال از فضاحت وكثافت کاریهایش مطلع کردند و او را رسوا کنند. علت خیس کردن بسترش فقدان شرم وحیا نیست، زیرا هر پسر بچه ای که بیش از پنج سال دارد حاضر است یک میلیون تومان بپردازد تا این مشکل برایش حل شود و از شر این ناراحتی نجات پیدا کند. او تمام هم خود را برای تشریک مساعی با مادر و رفع این عارضه بکار میاندازد، ولی نسبت باحساسات غير مشمور خود که باعث خیس کردن بستری در حین خواب میگردد کمترین سلطه و اختیاری ندارد.

آنچه را که چنین طفلی میخواهد آنست که او را بیش از پیش خاطر جمع رمطمئن سازید که شخص لایق و با کنایتی است و این عمل نیز تط بتدریج و با راهنمائی اوحاصل میشود . بهترین راه برای حصول این منظور استفاده از درمانگاه هدایت کرده و یا متخصص امراض روانی کودک میباشد ، مخصوصا اگر طفل مشکلات متعدد دیگری هم داشته باشد تحصیل کمک و راهنمائی از این وسائل کاملا ضرور است . لیکن اگر چنین مشاوره ای امکان نداشته باشد، والدین می توانند بر حسب شرایط موجود اقداماتی بعمل آورند. رفتار آنها نسبت بطفل باید بطور کلی تشویق آمیز باشد. والدین می توانند بطفل اظهار نمایند که آنها عده ای از پسرهائی را میشناسند که گرفتار همین مشکل و ناراحتی بوده اند ولی تقریبا تمام آنها بموقع خود بر این ناراحتی فائق آمده آنرا از میان برداشته اند . سپس والدین می توانند اظهار اعتماد و امیدواری نمایند که فرزند آنها نیز در این امر موفق خواهد شد.

بنظر من بهتر است در غالب موارد از بیدار کردن طفل در شب و بردن او بتوالت و محدود کردن شرب مایعات خودداری شود.

گاهی ممکن است دادن يك ستار زرین به اطفال پنج، شش و با هشت ساله ، نه به اطفال بزرگتر، بعنوان پاداش مؤثر باشد. هدایا و پاداش هایی از قبیل کفش اسکیت (که برای سر خوردن روی یخ است)، دوچرخه، وسائل ورزشی و غیره که برای اطفال خیلی جالب است ممکن است مؤثر واقع شود. حتی بهتر از این کار بنظر من، اگرچه ممکن است بنظر شما عاقلانه و منطقی نباشد، آنست که چیزی را که طفل مدتها آرزوی داشتنش را داشته است ولی والدین تهيه آنرا مشروط بخشك ماندن طفل و کنترل ادرار کرده اند در صورتیکه طفل بسترش را خیس نکرد فورا برایش بخرند. منظور آنست که احساس تساوی با سایر اطفال هرچه زودتر در این طفل ایجاد شود.

اگر پدر در منزل فقط بکارهای خود سر گرم است و اصولا کاری کار بچه ها ندارد، می تواند با دخالت و شرکت خود در تر بیت و اداره طفل كمكهای شایانی بفرزندش بنماید و در صورت امکان مشغولیات دسر گرمیهائی برای خود ترتیب دهد که گاهی درهمیت فرزند خود از آنها محظوظ گردد. اگر مادرش نسبت بطفل در بعضی موارد از قبیل انجام کارهای خانه و پوشیدن لباس گرمتر کند. گاهی اوقات مشاوره و تبادل افکار با معلم مدرسه اش ممکن است مفید واقع شود.

خیس کردن بستر نزد دختران

خیس کردن بستر نزد دختران با پسران کاملا فرق دارد. این نوع دختران غالبة جسورند ، مثلا دختر پر جرأتی است که با برادر و ما با مادرش همچشمی و رقابت مینماید . مثلا چنین دختری ممکن است تصور نماید که بهتر از مادرش می تواند از پدرش توجه و پرستاری نماید و با او رفاقت و دوستی داشته باشد . در این موارد ، وظيفة والدين آنست که او را از اینکه دختر خلق شده است تسلی دهند و آسایش خاطر بیشتری از این بابت برایش فراهم نمایند و عللی را که باعث رقابت و همچشمی او با برادرش میشود از میان بردارند و بار ثابت نمایند که او را بعنوان يك دختر ، فوق العاده دوست دارند و پدرش باید باو نشان دهد که او را بعنوان دخترش خیلی دوست دارد ولی اصولا از نظر عشق و ازدواج ، پدر شريك زن خود میباشد . راهنمائی۔ های درمانگاه هدایت کرد و با متخصصین امراض روانی کودکان در این موارد ، نه فقط برای آنکه دختر خیس کردن بسترش را ترک کند بلکه برای آنکه او را برای لذت بردن از زندگی بعنوان يك زن حاضر و آماده نمایند ، بسیار مفید و ارزنده خواهد

ادرار کردن در روز

اطفال بزرگتری که ( مثلا بعد از سه سالگی ) فقط گاهگاهی در طی روز خودرا خیس میکنند مبتلا بامراض جسمانی میباشند . در این موارد، طفل معمولا مختصر ولی دم بدم ادرار میکند . چنین طفلی باید بوسیله طبيب بطور کامل مورد معاینه قرار گیرد و در تمام این موارد ادرار طفل باید آزمایش شود.

در غالب مواردیکه طفل در طی مدت روز خودرا خیس میکند، شبها نیز در بسترش ادرار میکند. ولی در اینجا دو عامل را باید حتما در نظر گرفت . اطفالی که سالها خیس کردن خود را در روز ادامه میدهند غالبا متمایل بخودسری، لجبازی و سهل انگاری میباشند . اگر این گونه اطفال را تحت نظر بگیرید ملاحظه خواهید کرد که از یکطرف طفل بخوبی می فهمد و تشخیص میدهد که مثانه اش پر شده و او را ناراحت کرده است ، بطوریکه با ناراحتی و بیقراری بخود می پبجد و پاهای خودرا جفت میکند ولی از طرف دیگر، طفل آنجنان مشغول ومجذوب بازی گونه است که حاضر نیست اقدامی برای راحت کردن خود بنماید . اگر طفل خردسالی بندرت و کنگاه فقط در موقعی که سخت مجذوب بازی است هوا خودش را خیس کند. نباید بهیچوجه شما را نگران سازد ، ولی اگر طفل همیشه و نسبت بهر کاری تنبل و پشت گوش فراخ باشد. معمولا علامت آنست که نسبت بعامل خیلی سخنگری میگردد و بار فشار زیادی وارد می شود . زیرا برای طفل مقاومت در مقابل فشار آنجنان عادت میشود که نه فقط در مقابل اوامر والدین بلکه حتی در مقابل او امر درونی خود هم که باو میگوید باید مثلا فلان کار را بکند مقاومت بخرج میدهد . این رفتار را در اصطلاح تنبلی مینامند، ولی در واقع مستلزم بذل مساعی و کوشش زیادی است. عينا مثل اتومبیلی است که ترمزش را کشیده باشید و بخواهید آن را برانید.

عدة فلبلی از اطفال که حتی خوشبخت و شاداب هم میباشند، در موقع هیجان و تحريك با ترس و وحشت یا وقتی ناگهان میخندند نمی توانند، مثانه خود را بخوبی کنترل کنند . این نوع اطفال در این موارد ناگهان بدون اینکه قبلا احساس داشتن ادرار را کرده باشند ، متوجه میشوند که شلوار خود را خیس نموده اند. این حالت ، يك حالت ناخوشی نیست ، بعلاوه خیلی هم چیز تعجب آوری نمی باشد. زیرا بسیاری از حیوانات در موقعی که احساس خطر میکنند خود بخود ادرار خود را رها می سازند. طفل را باید خاطر جمع ساخت که او عملی بر خلاف نزاکت که باعث شرمندگی باشد انجام نداده است.

تکرار ادرار

تکرار ادرار بچند علت است . اگر تکرار ادرار در طفلی پیدا شود که قبلا بأن اعتیاد نداشته است ، ممکن است بعلت بعضی امراض از قبیل عفونت دستگاه دفع ادرار و با مرض قند باشد. در اینصورت خود طفل و نمونه ای از ادرارش باید بوسیله طبيب فورا مورد معاینه و آزمایش قرار گیرد.

بنظر میرسد مثانه بعضی اشخاص، حتی آنهائی که آرام و خونسرد میباشند، هرگز نمی تواند ادرار را حتى بمقدار متوسط و معمول هم در خود نگاه دارد و شاید خلقت آنها اینطور باشد . لیکن اغلب اطفال (واشخاص بزرگ) که مبتلا بتكرار ادرار هستند افرادی عصبانی و مضطرب میباشند. این حالت در شخصی ممکن است بعلت فشار روحی موقت و در شخص دیگری ناشی از ناراحتی های روحی مزمن باشد حتی يك جوان ورزشکار وسالم نیز قبل از شروع مسابقه ممكن است مجبور شود هر پانزده دقیقه یکبار بنوالت برود . بنابراین وظیفه والدین آنست که علت ناراحتی و اضطراب طفل را پیدا کنند.

علت آن در بعضی موارد طرز رفتاری است که در منزل با او میشود، در موارد دیگر معلول روابط و مناسبات او با سایر اطفال است و بالاخره در موارد دیگر مربوط بمدرسه است. در غالب موارد ترکیبی از هر سه اینها است. غالبا داستان عبارت از اصطكاك بين يك طفل تر سر و بك معلم سختکبر است . اولا ، اضطراب و ترس طفل مانع از آن است که مثانه اش بندر کفایت آرامش و استراحت داشته باشد تا بتواند مقدار زیادی ادرار را در خود نگاه دارد. ثانيا ، طفل از گرفتن اجازه از معلم برای رفتن بتوالت احساس نگرانی و ترس فوق العاده ای می کند . بالاخره اگر معلم هم از این جهت که طفل اطاق کلاس را بقصد رفتن بتوالت موقنا ترک میکند غرور کند و از او عیب جوئی نماید ، مسئله از این هم مشکل تر و بدتر خواهد شد.

در این مورد گرفتن يك گواهی ازطبیب کار صحیح و عاقلانه ای بنظر میرسد ، ولی نه باین صورت که فقط از معلم تقاضا شود که بطفل اجاز: رفتن بتوالت داده شود، بلکه باید برای معلم حالت طفل و اینکه چرا طرز کار و عمل مثانه اش چنين است توضیح داده شود. اگر والدین کمی زرنگی و کاردان باشند و معلم طفل هم اهل کنار آمدن و سازش باشد ملاقات خصوصی معلم نیز ممکن است مفید باشد.

سخت ادرار کردن

گاهی مجرای آلت تناسلی طفل شیر خوار بیشتر در پسر بچه ها بطور مادرزادی آنقدر کوچک و تنگ است که طفل برای ادرار کردن باید فشار و زور زیادی بخود وارد آورد و با ادرار با جریانی باريك و با قطره قطره از مجرا خارج میشود . در این حالت مجرای آلت تناسلی باید فورا بوسیله ای گشاد شود ( البته بدست طبیب). زیرا انسداد مجرا و پس زدن ادرار برای مجاری بالاتر و کلیه ها بسیار مضر است.

گاهی در فصل تابستان که هوا گرم است و طفل زیاد عرق میکند اگر با نداد: کفایت هم مایعات ننوشد، ممکن است مقدار ادرار طفل كم شود و فواصل آن زیادتر (شاید هر دوازده ساعت یا بیشتر گردد و ادراریکه بیرون می آید بسیار کم، غليظ و تیره رنگ باشد و ممکن است در موقع خروج در موضع ایجاد سوزش بنماید. همچنين در مدتی که طفل تب دارد نیز همین کیفیت ممکن است اتفاق افتد. لذا در موقعی که هوا گرم است و یا اوقاتی که طفل تب دارد، باید مایعات زیادی بنوشد، مخصوصا اگر طفل كوچك باشد و نتواند تشنگی خود را اظهار نماید.

علت سخت ادرار کردن دختران غالبا عفونت واژن می باشد که باعث التهاب قسمتهای اخیر مجرای ادرار نیز میگردد . عفونت مجرای ادرار باعث میشود که دختر۔ بچه دائما احساس ادرار کردن بنماید ، ولی موقعی که بتوالت میرود یا نمی تواند اصلا ادرار کند و یا فقط چند قطرهای خارج میشود . در این صورت طفل را باید بطبيب نشان داد و ادرارش را آزمایش کرد . تا دسترسی پیدا کردن بطبيب، برای تسکین طفل ميتوان او را روزی چند مرتبه در لگن یا وان آب گرم که يك فنجان جوش شیرین با آن مخلوط گشنه باشد نشاند. بعد از خشک کردن آلت تناسلی ، برای تسکین و محافلت آن میتوان قدری روغن پارافین، پماد اميد بوريك، پماد اکسید دو زنك باکولد کرم بموضع

زخم سر آلت تناسلی در پسرها

گاهی اوقات در اطراف مجرای آلت تناسلی پسرها فرمزی و التهاب مختصری ایجاد میشود. تورم نسوج این ناحیه ممکن است بقدری باشد که مجرا را مسدود سازد و مانع گردد که ادار بسهولت خارج شود. علت این زخم کوجك ، آمو نبالا می باشد که می توان بوی آن را در رختخواب طفل هنگام صبح استشمام کرد). آمونياك در ادرار یکه از مجرا خارج میشود وجود ندارد بلکه از ادراریکه در لباسها و کهنههای طفل وملافه های رختخواب جمع میشود بوسیله میکروبهای مخصوصی تولید میشود . این زخم سر آلت غالبا موقعی ایجاد میشود که طفل از يك سال بزرگتر شده باشد و مادر در شستشوی کهنهها و لباسهای او دقت کافی مبذول نمیدارد و یا از فرستادن

کهنههای طفل بسرویس کهنه شوئی خودداری مینماید. باین جهت در پیژاما ، ملافها ، تشك و کهنههای طنل میکروب زبادی جمع میشود و بمحض اینکه طفل شب در بستر خود ادرار میکند این میکروبها فورا دست بکار میشوند و از ادرار طفل آمونیاك میسازند . مهمترین نکته درمانی آنست که مادامیکه زخم در سر آلت وجود دارد هر روز کهنه ها ، پیژامه، ملافه ها و پارچه های دیگر را که با ادرار طفل آغشته میشود جوشاند یا محلول ضد عفونی کننده ای با نها زد. ضمنا برای تسکین و محافظت این زخم می توان چند مرتبه در روز ، مخصوصأ هر شب قبل از اینکه طفل بخوابد، قدری پماد اکسید دو زنگ با هر پماد دیگری بموضع مالید . اگر طفل بعلت درد زیاد تا چند ساعت قادر بادرار کردن نباشد، می توان او را برای مدت نیم ساعت در لگن با وان آب گرم نشاند. اگر این امر باعث تسهیل در ادرار کردن طفل نشد ، طبیب را باید خبر کرد.

عفونت دستگاه دفع ادرار

عنونت کلبه های مثانه ممکن است باعث ناخوشی شدید و تب تند و نامنظمی گردد. بالعكس، گاهی اوقات عفونتهای مجاری ادرار در طفل ظاهر سالمی تصادفأ در نتیجه آزمایش ادرار کشف میشود. طفل بزرگنر ممکن است از سوزش و تکرار ادرار ناراحت باشد، ولی غالبا علامتی که دال بر ناراحتی های دستگاه دفع ادرار باشد در طفل مشاهده نمیشود. عفونتهای دستگاه دفع ادرار در دختران در طی دو سال اول زندگی شایع تر و فراوانتر میباشد. فوریت درمان ضرورت دارد وغالبا توام با موفقیت است.

هروقت طفل تبی میکند که علت آن آشکار و واضح نیست، آزمایش ادرار لازم است . همچنین هر وقت تی بیشتر از چند روز طول بکشد ، ولو اینکه وجود سرما۔ خوردگی با گلودرد مبین ادامه تب باشد، معذالك آزمایش ادرار بازهم ضرور است زیرا عفونت سایر اعضای بدن ممکن است بدستگاه دفع ادرار سرایت کرده باعث ادامه یافتن تب و طولانی شدن آن گردد.

اگر مقدار چرك ادرار زیاد باشد، رنگ ادرار ممکن است تیره و دگل آلوده گردد ولی چرك مختصر ادرار ممکن است با چشم های غیر مسلح ( بدون میکروسکوب) دیده نشود. ولی از طرف دیگر، ادرار طفل، مخصوصا بعد از خشک شدن ممکن است بعلت بعضی مواد معدنی موجود در آن تیره رنگ باشد . بنابراین تنها با نگاه کردن بادرار نمی توان گفت آن ادرار حامل چرک هست یا خبره.

اگر عفونت ادراری طفل کاملا بطرز رضایت بخشی بر طرف نشود ، یا اگر عفونت ادراری طفل تجدید گردد، تمام دستگاه دفع ادرار طفل باید بوسیله آزمایش های مخصوصی مورد بررسی و معاینه دقیق قرار گیرد. عفونتهای ادراری نزد اطفالی که دارای فضایعات و ناهنجاریهای مادرزادی مجاری ادرار میباشند بیشتر و فراوانتر می باشد. اگر دلائلی بر وجود چنین ناهنجاری های مادرزادی در طفل در دست است، قبل از اینکه کلیه ها برای همیشه دچار ضایعات شدید و سختی گردد باید آنها را اصلاح کرد. لذا بعد از آنکه عفونت ادراری طفل برطرف کردید ولو اینکه طفل به ظاهر سالم و تندرست باشد معذالك لازمست ادرارش در یکی دو ماه بعد نیز مورد آزمایش مجدد قرار گیرد تا اطمینان حاصل شود که عفونت ادرارش عود نکرده است.

چرك در ادرار دختر ممکن است بعلت عفونت ادراری نباشد

وجود چرك در ادرار دختر همیشه امکان دارد ناشی از عفونت مهبل (واژن) باشد. حتی این عفونت ممکن است آنقدر خفیف باشد که ترشح زنانه و یا التهاب موضع آشکار نباشد . بنابراین بدون بررسی و معاینه دقیق تری هرگز نباید وجود چرك در ادار دختر را دلیل بر عفونت دستگاه دفع ادرار او دانست . اولین قدم عبارت از تهیه و ادرار تمیز ، برای آزمایش است . برای این منظور قبل از گرفتن ادرار طفل باید لبهای فرج را از یکدیگر جدا کرد، سپس با يك تكه پنبه هیدروفیل مرطوب موضع را با ملایمت شستشو داد و بعد با حوله نرم با يك تکه پنبه هیدروفیل خشك موضع را خشک کرد و آنگاه بعلفل اجازه داد ادرار کند. اگر در چنین ادراری باز هم چرك وجود نداشت ، طبیب برای آنکه کاملا مطمئن گردد ، يك لوله لاستیکی باریکی بمثانه طفل وارد می کند تا نمونه ای از ادرار طفل را که بپوست نواحی اطراف فرج و مهبل آلوده نشده باشد برای آزمایش بگیرد.