مزاج سرد و گرم

حالا می­خواهیم حقیقت سردی و گرمی را برای شما شرح دهیم.

سابقاً یعنی قبل از کشف ویتامین­ها حکما و دانشمندان به خواص میوه­ ها و سبزی­ها پی برده و برای بیان مقصود عنوان سردی و گرمی[۱] و مزاج هایی گوناگون را انتخاب نمودند.

ویتامین

می­دانیم که ویتامین­های (ث) و (ب) در عمل قندها مؤثر بوده و چنانچه به بدن نرسد مقدار خون وادار بالا می­رود و از طرفی می­دانیم که ذرت، بادام، مغز گردو، فندق، خرما و کشمش دارای آنزیمی قندزا بوده .

عده­ ای که ترشح لوزالعمده در بدنشان کافی نیست تحمل آن را نداشته و به این آنزیم حساسیت دارند

از طرف دیگر آنزیم دیگری در دسته­ای دیگر از خوراکی­ها وجود دارد که ضد آنزیم دسته ­ی اول بوده و عملش تشویق لوزالمعده به ترشح ضد قند است.

از این رو گیاهان دسته­ی اول را گرم و دسته­ ی دوم را سرد و خنک می­خواندند .

کسانی که نسبت به آنزیم اول حساسیت داشتند گرم مزاج و دسته­ ی مخالف را سرد مزاج می­خواندند. آنزیم دسته­ ی اول بدون ویتامین (ث) و دسته­ ی دوم همیشه توأم با این ویتامین می­باشد.

مواد قندی و چربی

پس به طور کلی مواد قندی و چربی­ هایی که فاقد ویتامین­های (ث) باشد عوام آن­ها را گرم می­دانند.

مانند خرما و کشمش ولی در بین همین مواد قندی و نشاسته­ای موادی هستند که به علت داشتن ویتامین­های (ث) در نزد عوام به خنکی معروف شده­اند مانند لوبیا که هم مواد قندی دارد و هم ویتامین.

بعضی از ویتامین­ها ضد هم عمل می­کنند مثلاً ویتامین (د) ضد آ و (ث) می­باشد.

پس گوشت ماهی،

جگر،

احشاء حیوانی،

خون گاو،

فنق،

دانه­ ی کاکائو

بعضی از قارچ­ها

که دارای ویتامین (د) می­باشند.

چون اثر ویتامین (آ) و (ث) را خنثی می­کنند در نزد عوام به گرمی معروف شده­اند، کوهان شتر نیز به علت داشتن این ویتامین گرم است.

[۱] تفصیل سردی و گرمی را به طور کامل در کتاب فرهنگ خوراکی­ها و خواب و خوراک تألیف نویسنده­ی این منظور مطالعه فرمایید.

بهترین مطالب آموزشی و اخبار حوزه بهداشت ، سلامت و پزشکی را با ما دنبال کنید