تغییر درمان بیماری های روان با واقعیت های مجازی

تغییر درمان بیماری های روان با واقعیت های مجازی

حدودا بسیاری از افراد در طول عمرشان ناسلامتی روان را تجربه می کنند و تقریبا یک چهارم تا یک پنجم افراد جامعه با مسائلی که مربوط به سلامت روان است سر و کار دارند.

در حال حاضر توسعه فناوری، عرصه تازه ای برای درمان به وجود آورده است. برای معالجه بیماری های روان و مسئله های مربوط به سلامت روان که در نهایت باعث ایجاد بیماری های جسمی می شود.

اخیرا مطالعاتی انجام شده است که بر اساس آن نشان می دهد واقعیت مجازی (وی آر) می تواند در بهبودی نشانه های این بیماری ها تاثیر چشمگیری داشته باشند.

واقعیت های مجازی

هراس از ارتفاع

کسانی که به فوبیای ارتفاع مبتلا هستند اگر در بلندی قرار بگیرند برایشان بسیار ترسناک می باشد. در مواردی که شدید است می تواند بر روی فعالیت های اجتماعی فرد اثر بگذارد و مشکلاتی را برایش به وجود بیاورد.

در بعضی از اشخاص، بلندی تنها باعث به وجود آمدن ترس نمی شود بلکه احتمال دارد شخص احساس کند که می خواهد داوطلبانه خودش را به پایین پرت کند که این احساس بسیار هراس آور می باشد.

ولی امروزه با استفاده از واقعیت های مجازی شخص مبتلا به این بیماری می تواند قرار گرفتن در ارتفاع را تجربه کند و در عین حال حس امنیت را داشته باشد.

دکتر دنیل فریدمن می گوید که وقعیت های مجازی می تواند در درمان هراس از ارتفاع بسیار موثر باشد و به بیماران در این مورد کمک می کند. کسانی که از روش استفاده می کنند چیزهایی را می بینند که در دنیای واقعی نمی باشد، پس کارهایی را می کنند که تا به حال آن ها را انجام نداده اند و یا اینکه مدت زیادی از آن کار دوری کرده اند. ولی ذهن و بدن شان به گونه ای عمل می کند که گویی در دنیای واقعی قرار گرفته اند.

این افراد می آموزند که خاطره ی جدیدی را به وجود بیاورند، مسئله چنین افرادی فقط ایمنی در ارتفاع می باشد. به این ترتیب خاطره ایمنی بودن در بلندی جایگزین می شود و به کم شدن خاطره ترس کمک خواهد کرد.

افرادی که در این تحقیق شرکت کرده اند بسیار راضی هستند و کم کم اعتماد به نفس شان بالا می رود و در زندگی واقعی شان نیز به جاهای مرتفع می روند و حتی جرات آن را پیدا می کنند که به پایین نگاه کنند.

در حال حاضر از این روش برای صد نفر انجام شده است دکتر فریمن امید دارد که بعد از کامل شدن این درمان در کلینیک ها و حتی در خانه ها نیز بدون حضور درمانگر می تواند استفاده شود. وی می گوید:

برخی از افراد نگرانند که واقعیت مجازی جایگزین درمانگر واقعی بشود. ولی ما بر این باوریم که واقعیت مجازی می تواند به درمانگر کمک کند و به بسیاری از کسانی که نیاز دارند کمک کند تا مشورت لازم را انجام دهند.

چنانچه بخواهیم مسائل روانشناسی را به طور گسترده ای در اختیار همه قرار دهیم نیاز به تکنولوژی هایی مانند واقعیت مجازی داریم.

واقعیت های مجازی

مشاور مجازی

محققان در لندن سعی کرده اند تا با به کار گیری از واقعیت مجازی به سوال آیا فناوری می تواند بیماری های پیچیده مثل اضطراب و افسردگی را درمان کند پاسخ دهند.

برای انجام این کار تکنیکی قدیمی روانشناسی که به آن تعویق بدن می گفتند و برای خود درمانی استفاده می شد را همراه با واقعیت مجازی استفاده کردند. زمانی که شخص عینک وی آر را بر روی چشمانش می گذارد خود را در مطل درمانگر می بیند. این روش را برای معالجه اضطراب اجتماعی یا استرس ناشی از حضور دیگران به کار می برند.

در افرادی که این مشکل بیشتر است حتی نمی توانند کارهای ساده ای ماند خرید و یا گرفتن کتاب از کتابخانه را انجام دهند، چرا که این کارها برای شان بسیار اضطرای آور می باشد.

این افراد احساس داغی می کنند و تنفس شان تندتر می شود و زیر آوار ترس زیاد درمانده می شوند.

ولی با به کار بردن این واقعیت مجازی، در ابتدا فرد مشکلش را با یک درمانگر مجازی بیان می کند. اینکه شخص می داند که هیچ کسی حضور ندارد و تنهاست به او بسیار کمک می کند تا استرسش کمتر شود و بتواند مشکلش را بیان کند.

در قدم بعدی جای بیمار با درمانگر عوض می شود. فرد بیمار خود مجازی اش را می بیند که در حال بیان مشکلاتش می باشد و خود فرد باید به خود مجازی اش مشورت دهد.

با این کار درمانجو از خود سوال می کند که تا به حال شده که سعی کند با راه هایی مانند تمرکز بر تنفسش را آرام سازد یا نه و یا اینکه شده برای پیدا کردن ریشه این اضطراب تلاش کند.

بیمار جواب هایش را در بعد از خود مجازی اش می شنود.

افرادی که در این آزمایش شرکت کرده اند چیزهایی را که از درمانگر مجازی می شنوند دقیقا همان حرف های خودشان است. شنیدن چیزی که این درمانگر می گوید به اندازه این که درمانگر واقعی تاثیر دارد موثر نبوده است. فرد چیزی را که به دیگری می گوید ممکن است که مجددا آن را بشنود و فایده ی بیشتری داشته باشد ولی نمی تواند جای فردی که آموزش دیده است را گیرد که می داند برای هر مسئله ای چه راه هایی بهترین است.

دکتر نیهارا کروس گفته است: از روش واقعت مجازی باید همراه با شیوه سنتی گفت و گو با درمانگر استفاده شود و ممکن است که به تنهایی فایده ای نداشته باشد.

«فرض اول بر این است که واقعیت مجازی تصور می کند که فرد می تواند خود را جای شخص دیگری قرار دهد که این کار همیشه آسان نمی باشد».

«فرض دوم این است که تمام اشخاص مهارت این را دارند که برای توصیف عینی هر چیزی کلامی داشته باشند ولی این کار برای برخی افراد خیلی هم راحت نمی باشد.

به کار بردن این تکنولوژی و این روش در مرحله های اولیه می باشد و تا هنگامی که تکمیل شود راه زیادی باقی مانده است.

توهم شنوایی

شنیدن برخی از صداها که در دنیای واقعی وجود ندارند را توهم شنوایی می گویند که یکی از شایع ترین علائمی است که در بیماری های روانپزشکی و مخصوصا در اسکیزوفرنی وجود دارد. شنیدن این صداها فرد را آزار می دهد و برای او بسیار ناخوشایند می باشد و اگر این صداها آمرانه باشند باعث می شود که برای فرد خطرات جدی ای را به وجود بیاورد. یک چهار از افرادی که به اسکیزوفرنی مبتلا هستند حتی با روان درمانی و دارو درمانی نیز این صداها را همچنان می شنوند.

ولی طبق مطالعه ای که در دانشگاه یو سی ال لندن و کینگز کالج انجام شده است و در نشریه لنست انتشار داده اند گفته شده است که جسمیت داده به این صداها به افراد بیمار کمک می کند تا بتوانند بهتر با این صداها کنار بیایند.

در این مطالعه هفتاد و پنج فرد که این بیماری را بیش از یکسال است به همراه دارند را در شش جلسه برای مواجهه با خود مجازی شان ترتیب دادند، به اصطلاح بر روی صفحه کامپیوتر صدای مزاحم تجسمی عینی را پیدا می کرد و شخص قادر بود باصدای داخل ذهنش به عنوان یک شخصیت مجازی مواجه شود.

افراد شرکت کننده با به کارگیری از یک نرم افزار شبیه سازی در فرآیند شکل دهی به این صداها شرکت کردند تا هم چهره و هم اینکه صدای شخص مجازی مانند همان صدایی باشد که در سرش می شنود. برای هفتاد و پنج نفر دیگر از راه روان درمانی برای آن ها استفاده کردند.

بعد از اینکه آواتار صدای توهم تشکیل شد، شخص بیمار با این آواتار شروع به گفت و گو می کند. فرد درمانگر در مکالمه ای که بین خودش با بیمار و آواتار صدا وجود دارد گاهی با صدای خودش و برخی اوقات با صدای آواتار پاسخ می دهد.

واقعیت های مجازی

بیماری های جسمی

برای عوارض و مشکلاتی که بیماری های جسمانی برای سلامت روان به وجود می آورند مانند افسردگی و اضطراب، می توان از واقعیت های مجازی استفاده کرد. در حال حاضر در ولز تحقیقی در حال انجام است که واقعیت مجازی را برای افراد مبتلا به فیبروز کیستیک به کار گرفته اند.

فیبروز کیستیک نوعی بیماری ژنتیکی می باشد که باعث مختل کردن تنظیم تراوش و حرکت مولکول های آب و یون ها از غشای مخاطی می باشد. به همین دلیل در دستگاه گوارش، تنفس و سیستم تعریق فرد ترشحات مخاطی چسبناکی به وجود می آید. موادی که باید ترشح شوندو بیرون بیایند در درون عضو گیر می افتند و باعث به وجود آمدن مشکلات بسیاری می شوند. میانگین عمر کسانی که به این بیماری مبتلا می شوند چهل و یک سال می باشد و این افراد به خاطر وجود این بیماری، بستری های متعدد و طولانی را در بیمارستان دارند.

ولی در حال حاضر دانشمندان با استفاده از واقعیت مجازی به کمک این افراد آمده اند. آن ها قادرند که با واقعیت مجازی به فضای حیات وحش بروند و در آن محیط به گشت و گذار بپردازند و حتی قابلیت این را دارند که در آن محیط دوچرخه سواری کنند.