خواص درمانی سیاه دانه را بیشتر بشناسید

خواص درمانی سیاه دانه را بیشتر بشناسید

 سیاه دانه که نام دیگرش سیاه تخمه است در کتاب های گیاه شناسی قدیم به اسم شونیز و کمون هندی نامیده شده است. سه نوع سیاه دانه در ایران پیدا می شود، یک نوع آن تلخ است. خواص دو نوع دیگر یکی عادت ماهانه بانوان را باز می کند. نوع سوم کشندهٔ کرم های معدی است.

 در ایران روی نان می ریزند. با وارد شدن دانه های خشخاش به ایران، اکنون جای سیاه دانه را گرفته است. در دانه های سیاه دانه جوهر روغنی همراه با مواد معطر و فرار ویتامین (ای) و هورمون های جنسی است و ویتامین (آ) و (د) هم دارد.

پیشاب آور و شیر و عرق را زیاد می کند و جنین را ساقط می کند. جهت اخلاط سینه و سرفه، قی، استسقا، و یرقان تجویز می شود. و پادزهر سموم می باشد. خوردن سیاه دانه صبح ناشتا باعث سرخی گونه و باز شدن رخسار است.

با عسل جهت انداختن کرم های معده، خوردن آن با موم برای از بین رفتن خال، خال گوشتی و ترک پوست و درد مفاصل و تحلیل اورام و با سرکه جهت کک و مک، برص، کچلی و جوش های جلدی که به علت اختلالات عروقی و عصبی باشد مفید می باشد.

سیاه دانه

 در گذشته آن را با آب حنظل ترکیب می کردند و  اطراف ناف می مالیدند تا کرم کدو از بین برود. دانه های پودر شده سیاه دانه مخلوط با عسل سبب تسکین درد رحم و زایمان استفاده می شود. ضماد سیاه دانه مخلوط با روغن گل جهت اگزما، ضماد سوخته آن با موم و روغن و حنا جهت جلوگیری از ریزش مو و طاسی موثر است.

 بو کردن سیاه دانه جهت دردسر مزمن و باز کردن بینی و زکام و لقوه مفید است. کمپرس جوشانده سیاه دانه بر سر، زکام را درمان می کند و بر سایر اعضاء درد را تسکین و ورم را فرو می نشاند.

اگر بوداده سیاه دانه را با روغن زیتون مخلوط کنید و آن را در بینی بچکانید، نزله و زکامی را که همراه با عطسه باشد از بین می برد. مضمضه جوشانده سیاه دانه در سرکه جهت تسکین درد دندان و محکم شدن دندان سمورد بسیار دارد.

جوهری که از سیاه دانه با (قرع و انبیق) می گیرند، اکسیر جوانی است. اگر آن را به کمر و مواضع و مخصوص بمالید، برگشت جوانی را مشاهده خواهید کرد. سستی اعصاب را برطرف می کند و قوای شهوانی را تحریک می نماید.

 سیاه دانه قوتش تا هفت سال باقی است. در طبیعت گرم و خشک و محلل پیشاب و حیض و شیر را زیاد می کند. اخلاط را قطع و سقط جنین و تریاق بارد، بخور آن باعث گریختن حشرات و قولنج بارد و ، درد سینه و سرفه و قی و غثیان و استسقا و یرقان و سپرز.

سیاه دانه

 دو درهم تا سه روز با آب نیم گرم جهت گزیدن سگ دیوانه و رتیل و با سکنجبین جهت تب ربع و تب بلغمی و با آب عسل جهت سنگ کلیه و مثانه و سوخته آن جهت بواسیر خصوصاً با آب مورد (گلابی) حل نمایند و ضماد آن جهت رفع خال تقشیر «باز شدن یا کنده شدن پوست یا چیزی که از پوست درآمده باشد» و درد مفاصل و دردسر بارد خیشوم «بیخ بینی» و با سرکه جهت بهق«لکه سفید در بدن» و برص و شقیقه و قوه باه مجرب.

 روغن سیاه دانه با روغن زیتون و کندر جهت اعاده مأیوسین باه از مجربات شمرده اند. با عسل و روغن جهت درد حیض نفاس و رحم، با روغن گل سرخ جهت خارش، جهت زکام ولقوه بغایت مفید و سایر اعضا، جهت تحلیل گازو نفخ سریع اثر و مضمضه مطبوخ آن با سرکه جهت درد دندان، قطره آن با روغن زیتون جهت درد گوش و مالیدن روغن سیاه دانه که با فرع معکوس گرفته باشند، بر اعضای تناسلی و کمر جهت نعوظ و دافع دردهای صعب بارد وسستی و سده اعصاب است.

 و زیاد خوردن آن مورث دیفتری محرورین و سده مصلحش سکنجبین و سرکه و کتیرا. قدر خوراک: دو درهم و از روغن آن یک درهم، بدلش انیسون و نصف آن تخم شبت است. شبت یعنی شوید. دو درهم به وزن ۹ نخود است.