نکات جالب میوه به

در قدیم، زنان دانه «به» را می‌كوبیدند، در مقداری آب خیس کرده و از لعاب آن برای فر كردن موها استفاده می‌كردند.

در یونان، افرادبه عنوان تشریفات ازدواج از میوه «به» استفاده می‌كردند.

آنها این میوه را به طرف ارابه عروس و داماد پرت می‌كردند و بر این عقیده بودند كه «به» نشانه‌ای از باروری است.

یك نظریه در مورد «به» این بود كه اگر زنان باردار این میوه را زیاد بخورند، بچه آنها نابغه وو زیبا خواهد شد!

اروپایی‌ها بر این باورند كه این میوه به هضم گوشت كمك می‌كند،

به همین دلیل اغلب باا گوشت‌های چرب، «به» مصرف می‌كنند.

می‌گویند با خوردن «به»، عرق بدن خوشبو می‌شود.

بهترین به

میوه‌ای خوش‌طعم و عطر از خانواده سیب است.

میوه به اگرچه به صورت خام هم خوردنی است اما اغلب، پخته آن را به صورت مربا و كمپوت در غذاهایی همچون خورش و خوراك مصرف می‌كنند.

«به» دارای گوشت خشك و كركی است كه طعمی ترش و تقریبا گس دارد، با این حال وقتی پخته می‌شود بو و طعمی بسیار خوش پیدا می‌كند.

«به» در فرانسه، یونان، آرژانتین، نیوزیلند و ایران پرورش می‌یابد.

بهترین «به» ایران نیز در اصفهان كشت می‌شود.

این میوه را در بعضی استان‌ها ازجمله آستارا، لاهیجان و رامسر «سنگه» نیز می‌نامند.