کرفس و خواص درمانی آن/ با مصرف کرفس از برخی بیماریها جلوگیری کنیم

کرفس و خواص درمانی آن/ با مصرف کرفس از برخی بیماریها جلوگیری کنیم

یک مثل فرانسوی میگوید: اگر مردم خاصیت کرفس را میدانستد، تمام مزارع را به کاشتن آن اختصاص میدادند. کرفس دارای ویتامین آوب و اث و املاح سدیم، پتاسیم، فسفر و آهک است. عطر مطبوع، طعم گوارا و خواص انکارناپذیر آن رابین سبزیها ممتاز کرده است.

کرفس ضد رمانیسم است و درد مفاصل را علاج میکند. ضماد برگ و ریشه آن ورم رامی خواباند. عروق را باز می کند و تقویت کننده ی بی مانند برای قلب و ریه می باشد. برای رفع پیچش معده توصیه می شود. نوع خورشی ان را همه می شناسند و احتیاج به معرفی ندارد و نوع دیگر کرفس که در تغذیه به کار میآید کرفس سنگ است ، کلام سنگ جزو ریشه های خوراکی است و شباهت زیاد به آن دارد و اخیراً در ایران کاشته شده، گاهگاهی در سبزی فروشیها دیده میشود. با آن می توان خورشت کرفس درست کرد و نیز میتوان آن را با سالاد ترشی و مخلوط شور به کاربرد و از عطر مطبوع آن استفاده کرد. مهم ترین نوع دوایی کرفس آبی و یا کرفس مردابی است که به طور خودرو در کنار مردابها می روید. اعراب به آن «کرفس الماء» و «قرةالعین» میگویند. نوع دیگر آن کرفسی عطری است که به علت داشتن عطر زیاد به کرفس مشک معروف است.

 انواع کرفسها به علت ویتامین (ت) لثه ها را محکم و از خونریزی و رقت خون جلوگیری میکنند. اشتها اور می باشد. برای مبتلایان به بیماری رماتیسم، نقرس، درد مفاصل و تصلب شرایین غذایی مفید میباشد. این دسته از بیماران هم می توانند کرفس در غذای خود داخل کنند و هم می توانند آب ان را گرفته یک فنجان در روز میل نمایند. کرفس تببر، بادشکن و ضد نفخ می باشد و به داروهای مسهلی کمک میکند. کلیه و مثانه رازهکشی و از سنگ پاک میکند. بعلاوه مجاری ادرار را ضد عفونی می نماید. خوردن آن جهت تنگ نفس، درد پهلو، سکسکه و زخم روده و درد شکم مفید است. کرفس گرفتگی کبد را باز میکند و برای حصبه و بیماریهای روده مفید است ولزی معده را از بین میبرد. مسکن دردهای پشت و خاصره و عرق النساء (سیاتیک) می باشد.

ضماد برگ، ریشه. ساقه و برگ ضد ورم می باشد، مالیدن این ضماد به مدت یک دقیقه خارشو سایر امراض جلدی را درمان میکند و با گوگرد و پوره جهت سیاهی پوست و لکه های پوستی مفید می باشد.

زیاده روی در خوردن کرفس و جوشانده بذر و ریشه و انواع دارویی آن جهت زنان باردار و شیرد زیاده روی در خوردن کرفس و جوشانده بذر و ری خوب نیست، زیرا محرک شهوت بوده، عادت ماهانه آور و سقط جنین است. چنانچه باعث سقط جنین نشود نوزاد ناقص الخلقه و یا کودن خواهد شد. آسانس یا بهتر بگویم جوهر کرفس فرار و زود جذب است و همراه خود مواد مفید و مضر، و سایر داروها را حل کرده، به سرعت به یاخته ها می رساند، به همین جهت است که «خوردن کرفس قبل از نیش زدن عقرب و بعد از آن خطرناک است» و علاج آن را مشکل میکند. کرفس عروق را باز میکند و مقوی قلب و ریه است. جوشانده برگ کرفس گرفتگی صدا را باز میکند و آواز را تصفیه می نماید.

کمپرسی جوشانده کرفس برای دست و پای سرمازده و برای درمان اولسر و سایر زخمها مفید است. بذر کرفس در باز کردن گرفتگیهای معده قوی تر از سایر قستمهای کرفس است. این بذر اشتهاآور بوده به هضم غذا کمک میکند و فضولات را از معده و رحم بیرون میکند و جهت استسقا مفید است. (خوردن تخم کرفس جهت شش و ریه چندان خوب نیست».

 پنج گرم تخم کوبیده آن را در پارچه ریخته آن را در نیم لیتر آب انگور آویزان نمایید تا مواد مفید آن حل شود. این محلول جهت تقویت معده و رفع باد بسیار سودمند است. مربای ریشه و برگ کرفس با عسل مسکن قی و مقوی معده است. ترشی کرفس بازکننده و مقوی معده میباشد و اشتها را تحریک میکند۔ جوشانده تخم و ریشه نوع کوهی کرفس در باز کردن ادرار و عادت ماهانه اثر بیشتری دارد.

کرفس سنگ که به آن کرفس شلغمی و کرفس صخری میگویند و در کتب قدیم تحت نام فطر السالیون) ذکر شده، قوی تر از کرفس خورش است. بادشکن و قاطع لیزی معده پلو و پیچش معده توصیه شده در باز کردن ادرار و حیض قوی تر از انواع دیگری است.

کرفس قمری: نوعی کرفس است که ریشه آن مثل کلم بزرگ میشود. مصرف آن برای بیماران کبد مثانه و امراض قلبی و عصبی و همینطور کسانی که کارهای فکری دارند توصیه میشود. کرفس قمری اگر خام مصرف شود برای معددهای علیل قابل تحمل نیست ولی اگر پخته شد کاملا هضم می گردد.

کرفس قمری برای بیمارانی که از بستر بیماری برخاسته اند ودوره نقاهت را می گذرانند، غذایی انتخاب است. برای مبارزه با رماتیسم باید کرفس را قطعه قطعه کرده در آب جوشانید و آب جوشیده آن را نوشید. جوشانده برگهای کرفس به مقدار سی گرم در یک لیتر آب مخلوط با شیر در بیماریهای ریوی و گرفتگی صدا دارویی عالیا معده، نقرس، استسقا، یرقان، درد مفاصل و امراض خنازبری، فوق العاده مهم و موثر است.

 جوشانده کرفس قمری اگر تازه باشد، مقدار پنجاه گرم و اگر خشک باشد، بیست و پنج گرم آن در کی لیتر اب، همان خاصیت برگهای کرفس را دارد. گاهگاه کرفس قمری را برش برش کرده، در – آفتاب و یا کوره فر خشک میکنند و با آن انواع آش و سوپ را معطر میسازند. کرفس قمری ضد سرمازدگی است: دویست و پنجاه گرم ساقه یا برگ و یا پوست آن را یک ساعت در یک لیتر آب جوش بجوشانید و ان را صاف کنید و بگذارید آنقدر سرد و خشک شود که وقتی عضو سرمازده را در ان می گذارید قابل تحمل باشد. بعد مدت ده دقیقه عضو سرمازده را در آن بگذارید و آهسته آهسته با دست مالش بدهید و توجه کنید در مقابل هوای آزاد قرار نگیرد. هر روز دو یا سه بار این حمام رابه عضو سرمازده بدهید. پس از چندی به کلی این عارضه برطرف میشود.

شیره برگهای کرفس قمری در تبهای متناوب و مالاریا تجویز شده و باید هر روز سه بار و هر بار دویست گرم در فاصله قطع تب مصرف شود.

برای غرغره کردن در دهان و حلق، وقتی اولسر و زخمی دارند، نتایج خوبی به دست میآید. محلول آن به شکل کمپرس در زخمهای سرطانی و زخمهای شدید و سخت استعمال می شود.

دمکرده تخم کرفس به مقدار یک قاشق قهوه خوری برای یک فنجان آب جوش مقوی معده است و در انگلستان اغلب کمی از تخم کرفس را در آش و سوب میریزند.

برگهای کرفس را اگر له کنند و بانمک و سرکه مخلوط نمایند، برای گال و خارش استعمال آن توصیه میشود. ساقه و برگهای کرفس را نباید دور ریخت، باید آن را خشک کرد و برای خوشمزه کردن آش و سوپ استعمال کرد.

در کتاب تحفه حکیم میگوید: تخم کرفس، مدر، عرق آور، و جهت سیاتیک نافع و حمول ان در اعضاء دیگر آن است. در طبیعت گرم و خشک و بغایت اسقاط جنین موثر است. ریشه آن قویتر از پاک کننده مثانه از ادرار و محلل نفخ و گاز و محرک باء و مفتح بده جگر و سپرز و مدر بول و حیض، پاک کننده مثانه از ادرار و حلل نفخ و گاز و محرک باء و اشتها و برودت احشا و درد پهلو و حبصه و لرز بلغمی و سیاتیک و تشنگی بلغمی می باشد.