مجله سلامت

آسیب رسیدن به سلامت شنوایی با استفاده خودسرانه از دارو

دکتر بهرام جلایی، عضو هیئت مدیره انجمن شنوایی ایران بیان کرد: مصرف خودسرانه از آنتی بیوتیک‌ ها، آسپیرین، داروهایی که دارای اسید سالیسیلیک هستند و علاوه بر این داروهای آرام بخش باید حذف گردند؛ چرا که این داروها می ‌توانند به شنوایی اشخاص صدمه وارد کنند.

به گزارش از من بپرس، عضو هیئت مدیره انجمن شنوایی ایران در یکی از مصاحبه هایی که داشته است با توجه به جریان استفاده از ابزارهای صوتی با صدای بلند در بین جوانان، توصیه کرد: بر اساس آمارهای جهانی که به دست آمده است نشان می‌ دهد هم اکنون بیش از ۳۲۰میلیون نفر در جهان به کم ‌شنوایی ناتوان کننده مبتلا می باشند که ۳۲میلیون نفر از این تعداد را اشخاص کمتر از پانزده سال تشکیل می ‌دهند. در کشور ما هم پنج تا شش درصد جمعیت درگیر کم شنوایی می باشند.

دکتر جلایی در ادامه افزود: در کشور نهادی وجود ندارند که به کنترل آلودگی صوتی وسایل نقلیه بپردازد. این وسایل نظیر موتورسیکلت ‌ها در شهر تردد می ‌کنند و تنها اندازه آلودگی هوا از طریق آن ها حساسیت مسئولان را برانگیخته است.

عضو هیئت مدیره انجمن شنوایی ایران اظهار کرد: ما برای آلودگی صوتی در شهرها و به خصوص کلان شهرها استاندارد مشخص و علاوه بر این دستورالعمل قانونی به همراه ضمانت اجرایی نداریم و مسئولان هم نسبت به این مسئله حساس نمی باشند. کسانی که دارای سن بالایی می باشند و کارگرانی که در محیط‌ های پرسر و صدا مشغول هستند، باید از سلامت شنوایی شان در محیط‌ های پرسر و صدا با پوشاندن گوش های شان از آن ها محافظت کنند. علاوه بر این مصرف خودسرانه از آنتی بیوتیک ‌ها، آسپیرین، داروهایی که حاوی اسید سالیسیلیک می باشند و داروهای آرام بخش هم باید متوقف گردند؛ زیرا این داروها می ‌توانند به شنوایی اشخاص آسیب وارد کنند.

وی علاوه بر این بیان کرد: در بررسی سلامت شنوایی کارگرانی که در موتورخانه یدک کش ‌ها کار می کنند معلوم شد اکثر کارگران شاغل در این قسمت دچار کم شنوایی ملایم تا حدودا شدید بودند و به خوبی صحبت افراد دیگر را متوجه نمی‌ شدند؛ به این معنی که علاوه بر کاهش شنوایی، گفتارشان هم با گذشت زمان دچار مشکل شده بود. اثر منفی سر و صدا آستانه شنوایی و شناسایی گفتار را کاهش می ‌دهد و در ارتباطات روزمره اشخاص اختلال به وجود می آورد.

عضو هیأت مدیره انجمن علمی شنوایی شناسی ایران آلودگی صوتی شهرها را در کم شدن شنوایی افراد موثر دانست و افزود: در صورتی که صدا در ناحیه ‌ای از شهر تقریبا ۸۰دسی بل باشد، شخص تا هشت ساعت می‌ تواند در آن محیط مشغول به کار باشد. در صورتی که این عدد به ۹۰دسی بل برسد مقدار ساعت کاری باید به چهار ساعت کاهش یابد. این مسئله در محلی می باشد که تنها آلودگی صوتی دارد و در صورتی که آلاینده های شیمیائی هم وجود داشته باشد ۸۰دسی بل صدا تاثیر بیشتری دارد.