چگونه می توانیم بدنمان را در برابر ابتلا به بیماری های میکروبی واکسینه کنیم؟

چگونگی شناخت بیماری های میکروبی و طریقه ی واکسینه کردن بدن در برابر این بیماری ها

بیماریهای میکروبی آن گروه از بیماری هایی هستند که مردم در میان خود آنها را با شاخص هایی می شناسند و به طور کلی بیماری هایی که قابل سرایت هستند به این عنوان می شناسند. اما از دیدگاه علمی بیماری های میکروبی شاخص های دیگری دارند. به طور کلی میکروب موجودی است که با چشم بدون مسلح دیده نمی شود و برای رؤیت آنها باید از وسایل پیشرفته و میکروسکوپ بهره جست. بیماریهایی که از این موجودات بر بدن انسان عارض می گردند، به بیماری های میکروبی معروف هستند. ناگفته نماند میکروب هایی که بدن انسان را آلوده ساخته و منجر به بیماری می شوند به دو نوع هستند: (الف) باکتری ها (ب) ویروس ها.

در نگاه نخست باکتری ها از ویروس ها تا حدودی بزرگتر هستند و در قبال داروهایی که دارای آنتی بیوتیک هستند پاسخ داده و بدین ترتیب ریشه این بیماریها که حالت باکتری دارند از بدن انسان برطرف شده و بیمار شفا می یابد. اما ویروس ها جانداران و میکروب هایی هستند که در برابر آنتی بیوتیک ها مقاومت کرده و به راحتی قابل انهدام و از بین رفتن نیستند. مگر اینکه از نوع خودشان که به شکلی تهیه می شود بریدن وارد شود و نابود گردند.

زمانی که میکروب ها وارد بدن می شوند، تا تولید و تکثیر و افزون شدن به مدت زمان زیادی نیاز دارند و در این حالت است که بدن را آلوده ساخته و نشانه های خودشان را با علایمی خاص مشخص می نمایند. یعنی به عبارتی واضح تر تا زمانی که میکروب ها در بدن تکثیر کانی نیافته نمی توانند، بر بدن انسان مؤثر افتند. از این رو به این دوره در دیدگاه پزشکی دوره تکامل تخم و یا دوره نهفته گفته می شود که از نظر تخمین زمان آلوده شدن بسیار حائز اهمیت است.

علت انجام واکسیناسیون

برای اینکه وجود انسان همیشه در معرض ابتلای به بسیاری از میکروبهاست و این میکروبها که به دو نوع باکتری و ویروس تقسیم می شوند، همیشه در برابر دارو نمی توانند از بین بروند و لذا جهت مصون بخشی و سلامتی انسان، امروزه شیوه ای بکار گرفته می شود که با تزریق خود میکروب به بدن، حالت مصونیت پیدا شده و دیگر فرد مبتلا به آن بیماریهای خطرناک نمی شود. البته ناگفته نماند که این عمل و آلوده سازی تصنعی در بیماری هایی است که بدن با یک بار آلوده شدن خود نیز برای بار مجدد آلوده نمی شود. لذا چنین شیوه و ابتکاری را واکسیناسیون و یا واکسینه کردن می گویند.

البته باید توجه کرد که آلوده سازی بدن به میکروبها عارضه ای بر بدن نداشته و تأثیرات منفی بر بدن نمی گذارد. شاید در برخی از واکسنها بدن به تب و یا ناراحتی مقطعی و سطحی روی گرداند ولی این امر طبیعی است و خیلی زودگذر می باشد و خطراتی ندارد و صرفا در صورت واکسینه کردن میکروب های زنده چنین حالتی پیش می آید. اما لازم به تذکر است که واکسنها خود به برنامه و زمان بندی خاصی نیاز دارند و بر اساس سن و مقطع زمانی بر بدن در زمان کودکی وارد می شوند تا در برابر انواع بیماری ها اعم از فلج اطفال، آبله، سرخجه، سرخک، دیفتری، کزاز، سیاه سرفه، سل و … مصونیت پیدا نمایند و عارضه ای بر بدن وارد نشود.