چرا خمیازه میکشیم؟

هیچ کس با اطمینان نمی‌تواند به این پرسش پاسخ دهد. دانشمندان میدانند که سطح برخی از انتقال دهنده‌های عصبی مغزی (از جمله   دوپامین و سروتونین) میزان خمیازه کشسدن را افزایش میدهد و سطح مسکنهای  طبیعی بدن مانند اندورفین باعث کاهش تعداد خمیازه‌ها میشود.

یک نظریه برای توجیه خمیازه کشیدن این است که دم عمیق و بازدم کوتاه، اکسیژن بیشتری را وارد ریه‌ها میکند و سطح دی‌اکسیدکربن را کاهش میدهد؛

این نظریه توضیح میدهد که چرا ما به هنگام خستگی، کسلی یا گیر افتادن در اتقای خفه خمیازه می‌کشیم.

اما در حقیقت کشیدن آن نه تنها راه کارآمدی برای افزایش سطح اکسیژن نیست، بلکه حتی با وجود دادن اکسیژن اضافی به فرد، باز هم نمیتوان جلوی خمیازه کشیدنش را گرفت.

دیگر نظریات به کنترل دمای مغز یا دمای بدن استناد میکنند که نسبت به نوسانات بسیار حساس است و باید دمای ثابتی داشته باشد تا بتواند به خوبی کار کند.

یک نظریه دیگر هم کش و قوس همراه با آن را در آماده نگه داشتن بدن ما برای کار و عکس العمل موثر میداند.

مسری بودن آن  نیز به این دلیل است که کل گروه را هوشیار نگاه دارد و خواب و بیداری آنها را با هم همزمان کند.

بهترین مطالب آموزشی و اخبار حوزه بهداشت ، سلامت و پزشکی را با ما دنبال کنید.