خیلی از اطلاعات مربوط به ویروس HPV (ویرووس پاپیلومای انسانی) بر روی زنان تمرکز دارند، چون داشتن این ویروس خطر مبتلا شدن به سرطان دهانه رحم را بالا می برد. ولی ویروس HPV در مردان هم می تواند موجب به وجود آمدن مشکلاتی برای سلامتی شود. نکته مهم در خصوص مردان این است که بدانند به چه صورت خطر ابتلا به HPV را پایین بیاورند.
عفونت HPV قادر است خطر مبتلا شدن مردان به سرطان های دستگاه تناسلی را بالا ببرد، البته این سرطان ها شایع نیستند.
HPV همین طور می تواند در مردان به مانند زنان زگیل های تناسلی را به وجود آوزد، به عنوان مثال در ایالات متحده بیش از نیمی از مردان که از نظر جنسی فعال می باشند، در مواقعی از زندگی خود،HPV را دارند، بیشتر مواقع این ویرووس بدون ایجاد هیچ گونه مشکلی در مردان از بدن آن ها خارج شده یا از بین می رود.
تعدادی از سی مدل HPV مرتبط با سرطان های دستگاه تناسلی می توانند باعث به وجود آمدن سرطان مقعد یا آلت تناسلی در مردان شوند. هر دو نوع سرطان خیلی نادر است، به خصوص در مردانی با سیستم ایمنی سالم.
انجمن سرطان ایالات متحده در سال ۲۰۱۵حدود ۱۸۲۰نفر از مردان را با سرطان آلت تناسلی و در سال۲۰۱۴ تقریباً۲۶۴۰ نفر از مردان دچار سرطان مقعد را تشخیص داد و گزارش کرد.
خطر مبتلا شدن به سرطان مقعد در مردان و زنان همجنس گرای فعال تقریباً هفده برابر بیشتر از مردانی است که فقط با زنان ارتباط جنسی دارند. مردان مبتلا به HIV (ویروس نقص ایمنی بدن انسان) هم در معرض مبتلا شدن به این سرطان قرار دارند.
انواع دیگر ویروس HPV کمتر اتفاق می افتد که باعث به وجود آمدن سرطان در مردان شوند، ولی موجب به وجود آمدن زگیل های تناسلی می شوند. در یک نقطه مشخص در زمان، تقریباً یک درصد از مردان فعال جنسی در کشور آمریکا، زگیل های تناسلی دارند.
انواع خطر آفرین این ویروس که می توانند باعث ابتلا به سرطان شوند، به ندرت نشانه هایی را در مردان یا زنان نشان می دهند. زگیل تناسلی نخستین نشانه ای است، که شما امکان دارد با داشتن نمونه های کم خطر HPV ببینید، این نوع از ویرووس ها امکان دارد زگیل به وجود آورند ولی باعث سرطان نمی شود.
جهت تشخیص زگیل های تناسلی در مردان، پزشک اول به صورت حضوری ناحیه تناسلی مرد را مورد بررسی قرار می دهد تا مطمئن شود آیا زگیل وجود دارد یا نه. شماری از پزشکان از سرکه برای تشخیص زگیل هایی که هنوز به مقدار کافی رشد نکرده و قابل مشاهده نیستند استفاده می کنند ولی این راه زیاد دقیق نمی باشد و گاهی اوقات پوست نرمال به اشتباه دارای زگیل تشخخیص داده می شود.
هیچ آزمایشی در مردان برای شناسایی و تشخیص HPV با ریسک بالا که می تواند منجر به سرطان شود وجود ندارد، بنابراین تعدادی از پزشکان از آزمایش های مقعدی پاپ اسمیر برای مردان همجنس گرا و دوجنسه که در معرض خطر زیاد سرطان مقعدی به وجود آمده از HPV می باشند، استفاده می کنند. در یک آزمایش پاپ اسمیر مقعد، پزشک اندکی سلول از ناحیه مقعد جمع می کند و پس از آن آن ها را برای شناسایی ناهنجاری ها در آزمایشگاه مورد بررسی قرار می دهد.
زمانی که هیچ علامتی وجود ندارد، هیچ نوع درمانی هم برای عفونت HPV در مردان وجود نخواهد داشت در کنار آن، پزشکان با مشکلات بهداشتی ایجاد شده از ویروس HPV رو به رو می شوند.
هنگامی که زگیل تناسلی به وجود می آید، می توان از مدل های مختلف درمان استفاده نمود. بیمار می تواند داروهای تجویزی را در منزل استفاده کند یا یک پزشک می تواند با استفاده از جراحی زگیل را بردارد .
درمان سریع زگیل توسط تعدادی از پزشکان صورت نمی گیرد چون زگیل های تناسلی گاهی اوقات خود به خود از بین می روند. همین طور می توانید تا وقتی که تمام زگیل ها نمایان شوند، زمان بگذارید. کسی که با وجود درمان دوباره زگیل در بدن وی نمایان شود، امکان دارد به درمان های دیگری احتیاج داشته باشد.
سرطان مقعد با شیمی درمانی و جراحی می تواند درمان شود، شناسایی نوع درمان های خاص به وضعیت سرطان وابسته است، این که تومور چه اندازه بزرگ است و تا چه اندازه پیش رفته است.
واکسن HPV Gardasil، که برای استفاده زنان در سال ۲۰۰۶مورد تأیید قرار گرفت، برای استفاده مردان هم در سال۲۰۰۹ تأیید شد.
این واکسن برای جلوگیری از بروز زگیل های تناسلی به وجود آمده از دو نوع HPV ۶ و HPV ۱۱ در مردان و پسران ۹تا ۲۶سال تایید شده است. دو نوعHPV هدف واکسن Gardasil می باشد. در پایان سال۲۰۱۰، Gardasil برای پیشگیری از سرطان مقعد هم مورد تایید قرار گرفت.
اگر شریک جنسی طولانی مدت شخص، دارای HPV باشد، شانس منتقل شدن ویروس خیلی زیاد است.
امکان داردHPV در بدن مردان راحت تر از بدن زنان از بین برود. در واقع در بدن زنان اصولاً ویروس پس از دو سال یا کمتر از آن از بین خواهد رفت.
انواع HPV دارای ارتباط با سرطان گردن رحم معمولاً برای یک مرد که ارتباط جنسی با یک زن مبتلا به HPV دارد، مشکلی برای سلامتی ایجاد نمی کند.
در صورتی که یک شریک جنسی دارای HPV باشد، الزاماً به این مفهوم نیست که به تازگی با شخص دیگری ارتباط جنسی داشته است، این ویروس قادر است سالیان سال بدون ایجاد علامت های قابل توجه در بدن خاموش بماند.
پرهیز و خودداری تنها شیوه مورد اطمینان برای پیشگیری از منتقل شدن HPV است. اگر شخص فقط با یک فرد که آلوده نیست ارتباط جنسی داشته باشد خطر انتقال را می توان کاهش داد.
برای کم کردن خطر ابتلا به HPV، مردان باید تعداد شرکای جنسی خود را کم کنند و شرکایی را انتخاب نمایند که در گذشته دارای شریک و یا هیچ مشارکتی در رابطه جنسی نبوده اند.
کاندوم می تواند از بعضی افراد در برابر انتقال HPV محافظت نماید ولی متاسفانه، صد درصد موثر نیست، زیرا HPV به واسطه تماس پوست با پوست هم انتقال می یابد. این ویروس قادر است پوستی را که توسط کاندوم پوشیده شده است را هم آلوده کند.
در تحقیقات انجام شده بر روی زنان جوانی که اخیراً بالغ شده اند نشان داده شد، در کسانی که شرکای جنسی آن ها هر دفعه هنگام رابطه از کاندوم استفاده کرده اند، نسبت به زنانی که شرکای جنسی شان از کاندوم استفاده نکرده اند احتمال مبتلا شدن به عفونت HPV تقریباً هفتاد درصد کاهش یافته بود .
شیوع بیماری ناشناخته گوارشی؛ آنچه باید بدانیم در روزهای اخیر، خبر شیوع یک بیماری ناشناخته…
اگر قصد انجام جراحی زیبایی سینه را داشته باشید، احتمالاً نام پروتز پکسی به گوشتان…
وقتی هوا آلوده است برای سلامتی خود چه کنیم؟ آلودگی هوا یکی از بزرگترین چالشهای…
برنامه غذایی بدنسازی بدنسازی ورزشی است که بر ساخت عضلات بدن از طریق وزنه زدن…
آگاهی از عوامل زمینه ساز بیماریهای قلبی برای زنان بسیار اهمیت دارد، زیرا با درک…
هر روزه تعداد کثیری از موجودات زنده، که برای بقاء در محیط به رقابت مشغولند،…